Indignatie redactie 
De recente poging van Washington om de tragische neergang van Maleisische vlucht MH-17 over de Donbass-regio van Oekraïne te gebruiken, die plaatsvond op 17 juli 2014, is ronduit zielig. In plaats van een poging te doen om degenen die verantwoordelijk zijn voor deze misdaad voor het gerecht te brengen, probeert het in plaats daarvan nog een nieuwe golf van anti-Russische hysterie los te laten. In deze situatie is het logisch dat deze laatste poging opnieuw in vlammen op is gegaan.
Het lijkt erop dat alles is gedaan volgens een zorgvuldig opgesteld script. We hebben een groot mediaprogramma gehad met het Joint Investigation Team (JIT) dat aankondigde dat het onderzoek bijna was afgerond. Het is nieuwsgierig dat onder de landen die hun vertegenwoordigers naar JIT hebben gestuurd, Oekraïne, een mogelijke dader van de aanval op MH-17, kan worden gevonden naast Nederland, Australië, Maleisië en België. Toen hadden we de typische slechterik – Rusland, die volgens het JIT zeer zeker verantwoordelijk was voor het neerhalen van MH-17 en de vroegtijdige ondergang van 298 mensen. Westerse poppen zouden zelfs zo ver gaan dat ze de namen vrijgeven van vier mensen die verantwoordelijk zouden zijn voor de aanval.
Wat de poppenspelers betreft, ze zouden het hoofd van het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken, Michael Pompeo, gebruiken voor het doen van een beroep op Rusland om de mensen die het JIT als daders beschreef onmiddellijk gevangen te zetten.
Deze hele propagandapuls zou echter alleen werken voor de dagelijkse consumenten van Amerikaanse media, die nog steeds geloven dat Saddam Hoessein en Muammar Gaddafi “hebben gekregen wat ze verdienden” en dat Iran en Noord-Korea op de een of andere manier een bedreiging vormen voor de internationale gemeenschap. Er is echter een steeds groeiend aantal mensen op de wereld die niet meer voor zulke leugens zouden vallen, omdat ze ze al te vaak hebben gezien.
Er is weinig twijfel dat de zittende Maleisische premier Mahathir Mohamad tot zulke mensen behoort, omdat hij vrij duidelijk maakte dat er geen enkel bewijs is van de betrokkenheid van Rusland bij het neerhalen van de MH-17. In feite zou hij beweren dat:
“ We zijn erg ongelukkig omdat het van meet af aan een politieke kwestie werd over hoe Rusland Rusland van het wangedrag kon beschuldigen … Tot nu toe is er geen bewijs. Alleen horen zeggen. ‘
De oprichter van de conservatieve Nederlandse partij Forum voor Democratie, Thierry Baudet, zal op zijn beurt aankondigen dat hij geen enkel vertrouwen heeft in het JIT en zijn onpartijdigheid, terwijl hij erop wijst dat Oekraïne verantwoordelijk moet zijn voor deze aanval.
Volgens Heise is er geen twijfel over mogelijk dat Kiev volledig verantwoordelijk is voor deze tragedie, omdat het er niet in was geslaagd het luchtruim boven de betwiste gebieden van Donbass te sluiten en bewijsmateriaal van het onderzoek had achtergehouden. Het zou hieraan toevoegen dat de Onderzoeksraad voor Veiligheid zijn eigen onderzoek naar de neergang uitvoerde en op een gegeven moment ervan overtuigd was dat Kiev achter deze aanval zat, maar het liet een juridische maas in de weg voor Kiev om eventuele gevolgen te ontlopen. Wat betreft Rusland, zo betoogt Heise, werd besloten het verantwoordelijk te noemen voor deze tragedie, omdat Oekraïne namens Washington handelde in deze neergang en het zal blijven genieten van zijn bescherming.
Het is merkwaardig dat het JIT-eindrapport veel vragen onbeantwoord heeft gelaten, de meeste komen naar voren omdat er geen feitelijk bewijs is dat dit orgaan in staat zou kunnen stellen om de verantwoordelijkheid voor de ramp toe te wijzen aan een partij en voor de rechtbank zou kunnen worden gebruikt. Nederland en Australië maakten echter snel bekend dat ze geen enkele twijfel hadden, ook al zou JIT foto’s en berichten van sociale media als bron van informatie noemen. Het stoorde de mensen achter het zogenaamde eindrapport niet dat ze geen toegang hadden tot de satellietbeelden van het Pentagon en enige vorm van gegevens van Oekraïense radars, ook al konden die als feitelijk bewijs dienen, samen met soortgelijke gegevens die Rusland verstrekte om licht te werpen op de werkelijke daders van de aanval.
De beweringen die bepaalde westerse mediabronnen zouden doen, over de neergang van MH17 “het Westen tegen Rusland verzamelen” kan alleen maar worden beschreven als lachwekkend, hoewel het duidelijk is dat dit de oorspronkelijke bedoeling van Washington was die leidde tot de release van het “eindrapport”
Nog een andere poging om Rusland als boeman te presenteren, heeft in Europa geen sympathie gewekt, vooral tegen de achtergrond van onthullingen die Londen onlangs heeft gedaan over de rol van zijn inlichtingendiensten bij het neerhalen van PA 103 drie decennia geleden. Destijds werd een bom die aan boord van Pan American Flight 103 explodeerde, op weg van Londen naar New York, gebruikt om Libië te ondermijnen en de omverwerping van zijn leider Muammar Qaddafi te rechtvaardigen. Wat deze valse vlag in wezen vereiste, was de vervalsing van bewijsmateriaal en de overtuiging in een rigged gerechtelijke procedure van de verkeerde man. De omvang van die operatie is recentelijk blootgelegd in een gedeeltelijke release van de Britse regering documenten van de Britse ‘ s National Archives.
Opgemerkt is dat uit die archiefbeschrijvingen ook blijkt dat sinds 2014 dezelfde modus operandi aan de gang is om de schuld te geven aan de vernietiging van vlucht MH17 van Malaysia Airlines over Oekraïne en om wereldwijde sancties tegen Rusland te rechtvaardigen, plus operaties om Vladimir Poetin omver te werpen.
Daarom moet Maleisië het onderzoek in eigen handen nemen en alle nodige hulp van de internationale gemeenschap ontvangen om vast te stellen wie verantwoordelijk was voor de neergang van de MH17. Het is duidelijk dat het JIT meer bezig was met het behagen van Washington dan met het vaststellen van de waarheid.
