Indignatie redactie 
Migranten – Extreemrechtse krachten proberen een nationale noodsituatie aan de grens te veroorzaken
Er ontstaat een crisis aan de Amerikaans-Mexicaanse grens, maar deze is niet het gevolg van een “invasie” van immigranten.
Sinds eind 2020 is er sprake van een toename van immigratiepogingen, maar dit mag niet als een ‘crisis’ worden gecodeerd.
De immigratiecijfers fluctueren op basis van verschillende factoren. Sinds 2000 zijn het aantal oversteekpogingen bijvoorbeeld van een maximum van 1,6 miljoen naar een dieptepunt van 300.000 in 2017 gegaan – een daling van 80 procent. De recente stijging van het aantal vluchtelingen dat de VS probeert binnen te komen – met een hoogtepunt van 2,5 miljoen in 2023 – is het resultaat van vervangende factoren waarin het Amerikaanse overheidsbeleid een rol heeft gespeeld.
Het grootste percentage ( 53 procent) van de migranten die sinds 2020 de VS proberen binnen te komen, is bijvoorbeeld afkomstig uit Venezuela – waar de Amerikaanse regering sinds 2014 een verstikkend regime van economische sancties handhaaft .
Er is ook sprake van een toename van de staatsrepressie en van restrictieve beleidswijzigingen, waardoor het aantal migranten dat de vluchtelingenstatus bereikt, is afgenomen nadat ze het land zijn binnengekomen. Terwijl er bijvoorbeeld recentelijk een toename is van het aantal mensen dat asiel zoekt aan de grens tussen de VS en Mexico – een proces dat geworteld is in het al lang bestaande Amerikaanse beleid – heeft Trump deze praktijk grotendeels ontmanteld , in plaats daarvan migranten automatisch aan de grens uitgezet. Biden zette het beleid van Trump voort tot mei 2023 en deporteerde zelfs meer dan Trump.
Terwijl 2,3 miljoen migranten en vluchtelingen onder Biden tijdelijk ‘voorwaardelijk’ zijn vrijgelaten in de VS, is bijna 4 miljoen mensen de toegang ontzegd of gedeporteerd. De meeste voorwaardelijk vrijgelaten personen bevinden zich in een actieve uitzettingsprocedure, en slechts een klein percentage zal waarschijnlijk de vluchtelingenstatus bereiken, aangezien Biden het aantal asielzaken heeft beperkt tot 125.000 per jaar. Dus nee, migranten zijn niet ‘het probleem’. En de VS beschikken over voldoende middelen om migranten en vluchtelingen te vestigen – als dat een prioriteit zou zijn.
De echte dreiging aan de grens komt van extreemrechts, dat een burgeroorlogachtige confrontatie tussen de federale regering en de deelstaatregering van Texas heeft aangewakkerd door de anti-immigratiepolitiek te bewapenen.
Op basis van het eerste presidentschap van Donald Trump, door een meedogenloze oorlog tegen immigranten te verklaren, lanceerden de gouverneur van Texas, Greg Abbott, en de extreemrechtse Republikeinse wetgevers in 2021 de paramilitaire ‘Operatie Lone Star’ (OLS), een miljardendollar – een meervoudig offensief tegen vluchtelingen die toegang zoeken via de zuidgrens van de staat. De operatie is de nieuwste en meest dodelijke poging van de deelstaatregering van Texas om de federale autoriteit te omzeilen om hardhandig optreden tegen asielzoekers langs de zuidgrens uit te voeren.
Het plan wijst 48 voornamelijk zuidwestelijke grensprovincies aan als “rampzones” om het noodbeleid dat gereserveerd is voor natuurrampen te bewapenen als een rookgordijn om tot 10.000 agenten van de Texas National Guard en het Department of Public Safety (DPS) te mobiliseren om migranten en vluchtelingen te arresteren onder de hoede van “criminele overtreding.”
Dit heeft tot nu toe geresulteerd in de arrestatie van een half miljoen migranten en de strafrechtelijke vervolging van bijna 39.000 mensen. Abbott heeft sinds 2022 intern meer dan 100.000 extra vluchtelingen per bus en vliegtuig gedeporteerd naar door de Democratische Partij gecontroleerde steden in de VS – een politieke truc die door de betrokkenen in racistische en neo-segregationistische termen gunstig wordt omschreven als ‘omgekeerde vrijheidsritten’.
Het meest gewelddadige en dodelijke aspect van OLS zijn de methoden die de staat heeft gebruikt om een 4 km lang stuk van de grens in Eagle Pass, Texas, te versterken en af te sluiten, waar ondieper water een gemakkelijker oversteekplaats voor vluchtelingenfamilies en kinderen mogelijk maakt. Het is in dit gebied dat de staat opdracht heeft gegeven tot de plaatsing van een ruim 300 meter hoge “zwevende muur” van boeien, aan elkaar gekoppeld met vlijmscherpe, vleesverminkende zaagbladen , om vluchtelingen af te schrikken.
Dit heeft mensen gedwongen diepere en meer dodelijke delen van de rivier stroomopwaarts over te steken. Sinds oktober 2023 zijn vijftien lichamen geborgen, waaronder drie kinderen, en er wordt verder geschat dat er gemiddeld twee mensen per week verdrinken .
Als vluchtelingen de tegenoverliggende oevers bereiken, worden ze geconfronteerd met een secundaire barrière van gestapelde zeecontainers, hekwerk en concertinadraad, en honderden staatstroepen die degenen die proberen over te steken gewelddadig onderdrukken en blokkeren.
Een DPS-agent die klokkenluider werd, lekte de richtlijnen van de staat en onthulde dat agenten de opdracht kregen om groepen waaronder ‘kleine kinderen’ en ‘zogende baby’s’ terug het water in te duwen, om water te weigeren te midden van verzengende hitte en geen medische behandeling voor degenen die lijden snijwonden door het prikkeldraad. Abbott schepte publiekelijk op : “Het enige dat we niet doen, is dat we geen mensen neerschieten die de grens oversteken, omdat de regering-Biden ons natuurlijk zou aanklagen voor moord.”
De bedoeling van Operatie Lone Star is door het ontwerp gerealiseerd als een doodshandvest voor vluchtelingen. De stoffelijke resten van 149 vluchtelingen zijn in 2023 langs de Amerikaans-Mexicaanse grens ten noorden van de Eagle Pass geborgen – meer dan het dubbele van het jaar ervoor – waardoor dit het dodelijkste jaar ooit is.
Niet alleen hebben de extreemrechtse Republikeinen in Texas de opzettelijke moord op vluchtelingen tot officieel beleid gemaakt, maar ze verdubbelen het racistische anti-immigratie-extremisme als strategie om een politieke crisis af te dwingen.
Trump, Abbott en hun bondgenoten voeren anti-immigrantenretoriek en repressieve maatregelen naar nieuwe diepten – en creëren net als hun tegenhangers in andere delen van de kapitalistische wereld – de omstandigheden en omstandigheden waarin fascistische ideeën en bewegingen kunnen groeien en actie kunnen ondernemen.
Politieke crisis en krachtmeting
Er ontwikkelt zich nu een politieke crisis in Zuid-Texas nadat het ministerie van Justitie van de regering-Biden OLS onwettig heeft verklaard en een federaal gerechtelijk bevel voor Texas heeft verkregen om de Amerikaanse grenspatrouille toe te staan de boeienmuur en andere fysieke barrières te ontmantelen. De federale overheid stuurde agenten van de grenspolitie en zware machines naar het gebied om het bevel af te dwingen.
In weerwil hiervan beval Abbott de troepen van de Texas National Guard om de toegang van de Border Patrol tot het gebied te blokkeren, wat een confrontatie met de federale overheid veroorzaakte. Abbott legde een verklaring af waarin hij beschreef dat de regering-Biden er niet in was geslaagd ‘de federale [immigratie]wetten af te dwingen’, waarbij hij het openlijke verzet van zijn staat karakteriseerde als een grondwettelijk geautoriseerde daad gebaseerd op het recht op zelfverdediging tegen een ‘buitenlandse invasie’.
Trump heeft zich sindsdien naar de verdediging van Abbott gehaast na het winnen van de voorverkiezingen in New Hampshire, opgezwollen van despotische arrogantie en wraakzuchtige bedoelingen. Hij spoorde de MAGA-meerderheid van de Republikeinen in het Congres aan om de kibosh te betrekken bij de onderhandelingen met de Democratische Partij over een nieuw grensbeleid.
De Republikeinen in het Huis van Afgevaardigden hadden een Democratisch plan gesteund om 60 miljard dollar aan militaire hulp aan Oekraïne over te dragen (terwijl ze voorlopig een extra 14 miljard dollar goedkeurden die de Democraten wanhopig aan Israël willen leveren om de voortdurende genocide op de Palestijnen te financieren) in ruil voor het geven van volledige steun aan extreem-rechts. controle over de bepaling van het federale immigratiebeleid – iets wat Biden al zonder slag of stoot wilde toegeven .
Biden en de Democratische Partij hebben de campagnebeloften van de regering voor 2020 al lang opgegeven om miljoenen mensen zonder papieren te legaliseren, deportaties te blokkeren, gescheiden gezinnen te herenigen en de uitvoerende bevelen en het beleid van Trump terug te draaien die zoveel schade hebben toegebracht aan miljoenen migranten en vluchtelingen tijdens zijn eerste presidentschap. presidentiële ambtstermijn.
Biden en de Democratische meerderheid in het Congres voerden in plaats daarvan de deportaties op, zetten het racistische en repressieve beleid van Trump voort en breidden het uit, en gingen begin 2024 zo ver naar rechts dat ze het anti-immigratiebeleidskader van de Republikeinen grotendeels hebben overgenomen.
Biden en de Democratische leiders beloven nu dat ze een uitvoerend mechanisme zullen creëren dat de president in staat zal stellen de grens volledig te sluiten wanneer dit noodzakelijk wordt geacht, het aantal grenspolitieagenten te vergroten en de “ voorwaardelijke vrijlating ” van asielzoekers aanzienlijk te verminderen naar de VS, verhoog de surveillancetechnologieën en andere maatregelen, terwijl ook voor het eerst elke vereiste voor legalisatie wordt uitgesloten.
Zoals een commentator van de Washington Post benadrukte : “De Democraten bieden iets wat de Republikeinen al jaren willen… strengere grensbeveiliging zonder een weg naar staatsburgerschap voor immigranten zonder papieren die zich al in het land bevinden, inclusief ‘dromers’.”
De berekening van Trump in zijn verzet tegen deze concessie is dat elke ‘grensovereenkomst’ Biden zou kunnen helpen bij de verkiezingen, en dat er na zijn vermoedelijke verkiezingsoverwinning in november een potentieel repressiever beleid naar zijn zin zou kunnen worden uitgewerkt. Trump moedigt in plaats daarvan ‘alle bereidwillige staten’ aan om troepen van de Nationale Garde naar Texas te sturen om Abbott te steunen in de machtsstrijd met de federale regering.
De acties van de deelstaatregering van Texas en de oproepen van Trump hebben brede steun gekregen van Republikeinen in het hele land, waarbij velen de oproep van Abbott steunden om “aan de lijn te blijven” en anderen suggereerden “dat Texas geweld zou gebruiken om zichzelf tegen een aanval te verdedigen.” In dit traject van meegaandheid en onderwerping aan extreemrechts hebben Biden en de Democratische Partij de weg vrijgemaakt voor extreemrechts om zich nog zelfverzekerder en onverzettelijker te voelen en het recht te hebben om verder te gaan tot het punt van een burgeroorlog.
Anti-immigrantenpolitiek en opkomend fascisme
Het schrikbeeld van het uitbreken van conflicten tussen staats- en federale krachten in de VS weerspiegelt een intensivering van de polarisatie die de samenleving en politieke processen al versnippert in de aanloop naar de verkiezingen in het najaar.
De opeenvolgende kapitalistische crises van de afgelopen vijftien jaar hebben de structuur van de samenleving verscheurd, waardoor de immense en onverbiddelijke accumulatie van rijkdom door de kapitalistische klasse is ontstaan naast de gapende sociale ongelijkheid; en langdurige economische instabiliteit, onzekerheid en ontbering voor de overgrote meerderheid van de rest van de samenleving.
Dit wordt nog verergerd door de internationale polarisatie, gekenmerkt door het interim-perialistische conflict tussen de VS en China , een escalerende oorlog in Oekraïne en de mogelijkheid dat er andere branden uitbreken in alle regio’s van de wereld – vooral in het Midden-Oosten en Oost-Azië . De klimaatverandering veroorzaakt catastrofale gebeurtenissen die de economische crises versnellen en snel tot ontwrichting teweegbrengen. Deze factoren hebben bijgedragen aan het toenemende aantal ontheemden op internationaal vlak, waarbij in 2022 ruim 108 miljoen mensen gedwongen hun land moesten verlaten , 117 miljoen in 2023 en naar verwachting nog eens 130 miljoen vóór eind 2024 .
De heersende politieke partijen, zowel links als rechts van het midden, zijn niet bereid en niet in staat geweest om het kapitalistische systeem zelf te confronteren – en zijn er dus niet in geslaagd zinvolle oplossingen te bieden voor deze diepe en systemische crises. In plaats daarvan adopteren en accommoderen ze de reactionaire politiek van anti-immigratie en begeleiden ze hun entree in de mainstream.
Deze herschikking tegen immigratie heeft geleid tot een intensievere criminalisering van vluchtelingen en ontheemden als middel om de macht vast te houden of te strijden, of om een steunbasis te cultiveren onder de neerwaarts mobiele en ontevredenen. Deze verschuiving naar extreem rechts op het gebied van migratie heeft ook een opening gecreëerd voor neofascistische politieke partijen om aan de macht te komen.
Neofascistische politieke partijen en bewegingen komen in heel Europa in opkomst door immigranten en vluchtelingen aan te vallen, hebben recente verkiezingen in Italië en Nederland gewonnen en staan klaar om de macht te grijpen in Duitsland en Frankrijk .
In de Verenigde Staten is het racistisch tot zondebok maken van immigranten al lang een bestaand en terugkerend politiek kenmerk van het kapitalistische tweepartijenstelsel, vooral in tijden van crisis. Trump, Abbott en een hele nieuwe generatie extreemrechtse Republikeinen met banden en connecties met neofascistische bewegingen en ideologen zijn de nieuwste versie van dit fenomeen – en brengen het naar nieuwe diepten.
Ze hebben deze kwestie aangegrepen om de meest reactionaire en ontevreden elementen van de samenleving te bundelen en te activeren – vooral onder de kleine burgerij en de neerwaarts mobiele blanke middenklasse, zoals degenen die het Capitool in 2021 bestormden. Extreemrechts roept het scherpzinnige atavisme van woede op en afkeer van de raciale ‘ander’, waardoor een doelwit en een gevoel van individuele macht en doel worden gegeven aan degenen die het gevoel hebben dat ze aan het verliezen zijn, maar niet kunnen begrijpen waarom.
Deze sectie van de Republikeinse Partij is hegemonisch geworden en gaat door met het opbouwen van haar capaciteit door de weerlozen aan te vallen, macht te projecteren op verklaarde vijanden, en de illusie te creëren dat dit de uitweg is uit de anders hardnekkige en overlappende symptomen van het crisiskapitalisme.
Er is een manier om extreemrechts ervan te weerhouden wreedheden te begaan tegen migranten en vluchtelingen en anti-immigratieracisme te bewapenen op de manier die een golf van blanke supremacistische en fascistische bewegingen cultiveert. Er is zelfs een manier om het fascistische denkbeeld dat een route naar de macht ziet te voorkomen door een soort nationale noodsituatie te creëren die de vlammen van een burgeroorlog kan aanwakkeren – net zoals de krachtmeting die momenteel aan de grens plaatsvindt.
Biden en de Democraten zouden kunnen aandringen op legalisering voor alle mensen zonder papieren en het zoeken naar asiel kunnen decriminaliseren en normaliseren – precies de dingen waarvoor zij campagne hebben gevoerd en waarvoor zij zijn verkozen.
Maar omdat het kapitalisme een anti-immigratiepolitiek nodig heeft om verdeeldheid en controle over de meerderheid van de arbeidersklasse mogelijk te maken – vooral wanneer de ongelijkheid als nooit tevoren groter wordt – zullen de Democraten eerder doorgaan met het paaien en faciliteren van de fakkeldragers van het neofascisme dan solidair zijn met de migranten. en vluchtelingen.
We moeten ons dus dringend organiseren tegen de politiek en anti-immigratiebewegingen. Dit moet beginnen met het verwerpen van de anti-immigrantenpolitiek en medeplichtigheid van de Democratische Partij, het opzetten van abolitionistische campagnes tegen de staatsinstellingen voor immigrantenrepressie, het ondernemen van actie om extreem-rechts te bestrijden waar het zich ook organiseert, en door het opbouwen van draagvlak en solidariteit binnen de Democratische Partij. vakbonden, arbeiders- en immigrantengemeenschappen.
We doen dit, anders zal deze huidige grensconfrontatie zeker niet het einde zijn – maar eerder het startpunt voor iets veel ergers.
