Indignatie redactie 
De beschuldigingen dat een politieke partij door uitspraken en activiteiten bijdraagt aan de implosie van de westerse samenleving, hoort men vooral uit de monden komen van leden van het politieke segment van de elitocratie en hun gepassioneerde aanhangers. Dat is een opmerkelijke en in feite een merkwaardige reactie en vermoedelijk een poging om de angel uit de eigen uitspraken te halen.
De laatste maanden richten politici die links van het politieke gangpad acteren, hun pijlen vooral op de verzameling personen die om voor hen moverende redenen weigeren om zich te laten vaccineren. Gezien de berichtgeving over de duur en beschermingsgraad van de toegepaste vaccins kan men inderdaad een aantal vragen stellen over de effectiviteit van de in de haast ontwikkelde vaccins. Verantwoordelijk politici en in hun spoor de adviserende gesubsidieerde instanties als OMT, RIVM en publieke omroep blijven ook al maanden in gebreke om op die vragen voor iedereen begrijpelijke antwoorden te geven. Het blijft beperkt tot “er is nog meer onderzoek voor nodig”. Dat is gelet op maatregelen die bevestigen dat de beschermingsgraad initieel niet hoger is dan 80 tot 85% en de herhaaldelijk teruggeschroefde beschermingsperiode van 12 maanden via zes naar drie maanden, een vreemde reactie. Buitenlandse wetenschappelijk georiënteerde instanties en organisaties hebben het gros van die vragen allang beantwoord. Blijkbaar gelden de militaire gezegdes “wat je zelf niet hebt bedacht kan nooit goed zijn” aangevuld met “je voorganger snapte er niets van en je opvolger ook niet” ook bij de politieke elite van Nederland.
Dan die uitspraken. De laatste twee jaar werd het deel van de samenleving dat zich niet wenste te scharen bij de verzameling deugdenkers die diversiteit en inclusiviteit hoog in het vaandel hebben, gekwalificeerd en gecategoriseerd als complotdenkers, fascisten, racisten en wappies. Niet echt uitspraken die oproepen tot het door die deugdenkers luid verkondigde verbinden. Kortom het verdelen van een samenleving is tegenwoordig door de links liberale deugmens verheven tot verbinden en de vrijheid van meningsuiting is niet van toepassing voor de categorie andersdenkenden. Opmerkelijk dat bij die andersdenkenden veel wetenschappers zijn.
Misdaden tegen de mensheid
Volgens het westerse democratische model hebben leden van een samenleving recht op veiligheid, vrijheid en een aanvaardbare bestaanskwaliteit in termen van scholing, welvaart, medische verzorging en toekomstverwachting. Het Westen beschouwt sinds de Vrede van Westfalen in 1648 de staat als de beste entiteit om die drie basisrechten te beschermen. Kan of wil een staat die drie basisrechten voor (delen van) haar bevolking niet meer waarborgen en pleegt zij misdaden tegen de mensheid[1] of zelfs genocide[2] dan wel geeft de staat de vrijheid aan anderen om die te plegen, dan heeft volgens het westen de internationale samenleving de plicht om in te grijpen. Binnen dat raamwerk wordt soevereiniteit niet vertaald in bescherming van territoir en bevolking maar zoals Feinstein en Slaughter dat in 2004 formuleerden “sovereignty is the duty to protect and to prevent” en die plicht is grensoverschrijdend.
Wanneer we de activiteiten van de Kabinetten Rutte toetsen aan die stelling dan past mij diepe droefheid. Scholing is going down the drain door onder de norm gebleven onderwijs en Corona maatregelen; medische verzorging is een selectieve daad geworden gestimuleerd door gesubsidieerde adviesinstanties; de onveiligheid is door de bewuste uitholling van intern en extern georiënteerde veiligheidsinstanties en niet doelgericht optredend sterk gepolitiseerd justitieel apparaat, exponentieel gegroeid. De vrijheid is voor delen van de samenleving door het drammerige en agressieve gedrag van activistische bewegingen en politici ernstig begrensd; de oplopende inflatie, vooral oplopende kosten door een onevenwichtige energie transitie en niet geïndexeerde lonen en pensioenen resulteren in de neergang van de economie, tast de welvaart en het welzijn van individu en land aan en verduistert in het verlengde de toekomstverwachting van grote groepen Nederlanders. Van een aanvaardbare bestaanskwaliteit is zeker voor de lagere inkomens geen sprake en dat beeld dreigt ook voor een deel van de midden inkomens.
De Kabinetten Rutte en hun sympathisanten zijn er niet in geslaagd, hebben zelfs hindernissen opgeworpen om die drie basis rechten voor (delen van) de Westers georiënteerde samenleving levend op de vlakke landen oost van de Noordzee te beschermen. Volgens de strekking van artikel 7 van het Rome-akkoord pleegden en plegen zij nog steeds een misdaad tegen de mensheid en horen ze eerder thuis in het Oranje hotel van Scheveningen dan in de parlementskamers op het Binnenhof of het surrogaat daarvan. De internationale gemeenschap heeft dientengevolge het recht om in Nederland in te grijpen om die genoemde basisrechten te herstellen. Ware het niet dat ook de internationale samenleving op dezelfde manier omgaat met hun respectievelijke bevolkingen en een ingrijpen van buitenaf een fata morgana is.
Wat de oplossing van Nederland is?
[1] Article 7 Rome Statute of the International Criminal Court defines a crime against humanity as “…a widespread, systematic act directed against any civilian population and includes murder, extermination, enslavement, deportation, imprisonment or other severe deprivation, torture, rape and enforced disappearance”
[2] Article 6 Rome Statute of the International Criminal Court defines genocide as “…any act committed with intent to destroy, in whole or in part, a national, ethnical, racial or religious group and includes killing, causing serious bodily or mental harm, and inflicting conditions calculated to bring about a group’s physical destruction…”
