Indignatie redactie 
Met alle focus op het al dan niet werken van een masker om Covid te stoppen, is het ook de moeite waard om te bespreken welke negatieve impact het masker zelf heeft. Nu zelfs de strengste voorstanders van lockdown toegeven dat stoffen maskers “niets meer zijn dan gezichtsversiering”, hebben we een open uitnodiging om ALLE zaken van maskeren te bespreken. Megan is onze gecertificeerde expert op dit gebied en kijkt naar het bewijsmateriaal.
Bij het horen van de termen hypercapnie, hypoxie en deoxygenatie zou men kunnen veronderstellen dat we gedurende langere tijd een dramatische verandering in verzadigingsniveaus nodig hebben om schadelijk te zijn.
Als iemand in een zwembad valt en tijd doorbrengt zonder zuurstof, hebben we de veronderstelling dat, net als in de films, alles na reanimatie en een beetje spugen weer normaal wordt. Maar elke seconde telt met een toename van kooldioxide en een afname van zuurstof – en net zoals moeders vaak naar operatiekamers worden gejaagd om hun ongeboren kinderen te redden met onvoldoende verzadigingsniveaus tijdens de geboorte, moeten we er rekening mee houden dat elk moment dat de ademhaling van een kind wordt beperkt door maskers om net zo goed te zijn als potentieel schadelijk, zoals is gevonden in deze recente JAMA-publicatie .
Maskers voor kinderen zijn bijzonder gevaarlijk, omdat ze niet gereguleerd zijn, zonder werkzaamheids- of veiligheidsnormen, en geen twee zijn hetzelfde, dus hoewel het ene kind vrij lijkt te ademen en geen zichtbare tekenen van angst heeft, kan een ander kind een soortgelijk uitziende maar veel restrictiever apparaat aan, en niemand zou er wijzer van worden. Bovendien is het bekijken van gezichtssignalen en het plaatsen van tanden, tong en lippen vereist voor taalkundige en sociale aanvang en ontwikkeling. Kinderen wordt de toegang ontzegd tot cruciale bouwstenen voor de ontwikkeling van de juiste taal en interpersoonlijke vaardigheden.
Impact op het ongeborene
Deoxygenatie en hypercapnie kunnen blijvende gevolgen hebben voor de menselijke groei en ontwikkeling, en we kunnen anticiperen op ernstig invaliderende aandoeningen zoals cerebrale parese, naast lagere geboortecijfers, als gevolg van het verplichte maskeren van aanstaande moeders. Doodgeboortecijfers zijn verviervoudigd in verplichte regio’s.( 1 , 2 ). Verplichte maskering heeft impact op alle levens, zelfs op de ongeborenen.
Direct na de pandemie van 1918 was er een scherpe daling te zien in geboorten en in regio’s met verplichte maskering werd een duidelijke toename van doodgeboorten waargenomen.
Verlagingen van het ademhalingsvolume zijn aangetoond bij zwangere vrouwen in N95’s (de minimale PBM-norm onder OSHA voor deeltjes met de grootte van Sars-Cov-2), en de eis van alle sub-grade niet-beperkende apparaten voldoet niet aan de OSHA.
Als een werknemer iets van sub-grade PreCovid moest dragen voor een bekend gevaar, met specifieke beperkingsparameters, waren er zeker hoge boetes te verwachten. De geloofwaardigheid van de bureaus voor de bescherming van werknemers is van cruciaal belang om werknemers te beschermen tegen reële blootstellingsrisico’s, dus het was zowel schokkend als afschuwelijk om te zien dat beschermende normen uit het raam werden gegooid.
Medische toestemming en medische goedkeuring maken deel uit van de vereisten voor gebruik op de werkplek, en langdurig dragen resulteert in de noodzaak van een apparaat met een luchttoevoerleiding, maar zowel kinderen als essentiële werknemers hebben geen medische toestemming gehad voor de grotendeels ongereguleerde apparaten die ze moesten aantrekken als voorwaarde voor toegang.
Het is aangetoond dat maskers een absoluut petrischaaltje zijn voor dodelijke pathogene accumulatie na korte perioden van dragen.
Het resultaat van deze onoplettendheid is een jaar geweest van deoxygenerende, hypercapnie-inducerende gedwongen gebruik van niet-gereguleerde apparaten zonder werkzaamheidsnormen voor de ziekteverwekker die voorhanden is, en we blijven niet beter voorbereid in het geval van een toekomstige, dodelijkere ziekteverwekker. Bovendien weerspiegelen de fysiologische effecten van hypoxie en hypercapnie de symptomen die worden gerapporteerd als de gevreesde ‘Long Covid’, dus hoe kunnen we de een van de ander onderscheiden?
Megan Kristen Mansell
Deoxygenatie, hypercapnie en fysiologische impactstudies:
Dr. Huber et al. publiceerden in november 2020 hun paper over maskergevaren, waaronder hypoxie en hypercapnie, en werden geconfronteerd met zware censuur omdat ze probeerden deze zeer reële gevaren aan het licht te brengen.
https://pdmj.org/papers/masks_false_safety_and_real_dangers_part3/
https://pdmj.org/papers/masks_false_safety_and_real_dangers_part2/
https://link.springer.com/article/10.1007/s12070-020-02124-0
https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S1130147308702355?via%3Dihub
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC7087880/
Andere relevante citaten en referenties:
Taalontwikkeling en kindspecifieke uitdagingen:
https://crafta.org/news/covid-19-the-use-of-surgical-masks-and-its-consequences.html
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC7598570 /
Artikelen en media-overwegingen
Heropening van scholen onder de huidige naleving van de federale wetgeving in meer beschermende maatregelen: https://rationalground.com/using-the-bubble-isolate-concept-to-reopen-schools-without-universal-masking/
De samenleving heropenen op een gestructureerde, beschermende manier:
https://rationalground.com/a-rational-reopening-guide/
Megan Mansell is een voormalig districtsdirecteur onderwijs over de integratie van speciale bevolkingsgroepen, die studenten bedient die ernstig gehandicapt, immuungecompromitteerd, ongedocumenteerd, autistisch en gedragsproblemen hebben; ze heeft ook een achtergrond in PBM-toepassingen in gevaarlijke omgevingen. Ze heeft ervaring met het schrijven en bewaken van de implementatie van protocollen voor toegang tot immuungecompromitteerde publieke sector onder volledige naleving van ADA/OSHA/IDEA.
