Indignatie redactie 
Er is bezorgdheid over de almaar stijgende Amerikaanse staatsschuld nu de regering van Trump een ‘grote, mooie wet’ met belastingverlagingen voor bedrijven en de superrijken wil doorvoeren. Deze wet is opnieuw in de financiële schijnwerpers komen te staan nu Moody’s heeft besloten de kredietwaardigheid van de VS te verlagen van de hoogste naar de laagste stand.
Het besluit, dat afgelopen vrijdag werd aangekondigd nadat Wall Street gesloten was, betekent dat de VS niet langer de hoogste rating van een van de drie grote ratingbureaus heeft. Dit is de eerste keer in de geschiedenis dat dit gebeurt.
Moody’s verlaagde de rating van de VS van AAA naar Aa1 en wijzigde de outlook van stabiel naar negatief. Fitch en S&P hadden de VS al verlaagd van de hoogste rating.
De Financial Times (FT) meldde over het besluit dat het genomen werd op een moment dat “beleggers zich steeds meer zorgen maken over de financiële koers van de VS”, aangezien Trump en de Republikeinse partij “een begrotingswet nastreven waarvan algemeen wordt verwacht dat deze de staatsschuld de komende tien jaar aanzienlijk zal doen toenemen.”
Moody’s kondigde de verlaging van de rating aan en zei: “Hoewel we de aanzienlijke economische en financiële kracht van de VS erkennen, zijn we van mening dat deze de daling van de fiscale cijfers niet langer volledig compenseren.”
Er werd voorspeld dat de jaarlijkse federale tekorten in het komende decennium zouden stijgen tot 9 procent van het BBP in 2035, vergeleken met 6,4 procent vorig jaar.
Nog belangrijker was de voorspelling van de stijging van de betalingen voor een stijgende rentelast. De voorspelling was dat, als gevolg van de hogere rentetarieven sinds 2021, “de federale rentebetalingen tegen 2035 waarschijnlijk ongeveer 30 procent van de inkomsten zullen opslokken, tegen ongeveer 18 procent in 2024 en 9 procent in 2021.”
“Deze verlaging met één niveau… weerspiegelt de stijging van de staatsschuld en de rentebetalingsratio’s over meer dan een decennium naar niveaus die aanzienlijk hoger liggen dan die van landen met een vergelijkbare rating.”
Als gevolg van het besluit over de Amerikaanse overheid verlaagde Moody’s ook de ratings van verschillende grote Amerikaanse banken, waaronder Bank of America, JP Morgan Chase en Wells Fargo.
Het besluit van Moody’s had onmiddellijke gevolgen en weerspiegelde de zorgen op de financiële markten over de financiële positie van de VS en de stabiliteit van de dollar als wereldmunt.
Het rendement (de rente) op 30-jarige staatsobligaties steeg gisteren met 0,13 procentpunt tot 5,03 procent (één punt). Dit overtrof de stijging tijdens de onrust na de aankondiging van de tariefverhogingen van Trump vorige maand. De dollar daalde met 0,7 procent ten opzichte van een mandje valuta’s.
Een van de angsten in sommige delen van de financiële markten is dat de VS een ‘Liz Truss-moment’ zou kunnen meemaken – een herhaling op grotere schaal van de financiële crisis in het Verenigd Koninkrijk in september 2022, toen haar kortstondige conservatieve regering probeerde om grote belastingverlagingen door te voeren voor de rijken en bedrijven, zogenaamd om de groei te bevorderen, door de schulden te verhogen.
In een bericht op X schreef de miljardair en oprichter van het hedgefonds Bridgewater, Ray Dalio, die voortdurend waarschuwt voor de stijgende schulden: “Voor degenen die zich zorgen maken over de waarde van hun geld, zijn de risico’s voor de Amerikaanse staatsschuld groter dan de kredietbeoordelaars beweren.”
Er zijn een aantal waarschuwingen geweest over de toestand van de Amerikaanse economie en de financiële positie van de overheid.
Jamie Dimon, directeur van JP Morgan, vertelde gisteren tijdens de beleggersbijeenkomst van zijn bedrijf dat de financiële markten geen rekening houden met de gevolgen van een mogelijke neergang.
“Krediet is tegenwoordig een groot risico”, zei hij. “Mensen die geen grote recessie hebben meegemaakt, begrijpen niet wat er met krediet kan gebeuren.”
In een interview met de Financial Times waarschuwde Phillip Swagel, hoofd van het Congressional Budget Office, dat de tarievenoorlog van Trump een omslagpunt zou kunnen zijn voor de bereidheid van buitenlandse investeerders om Amerikaanse activa aan te houden.
De geldstromen naar de VS, die Amerikaanse activa opkochten, maakten de financiering van staatsschulden en -tekorten mogelijk. Maar nu is er een “constellatie van zorgen dat een aarzeling onder wereldwijde investeerders om kapitaal in de VS te investeren, of zelfs maar om de balans te herzien op een manier die hun interesse in Amerikaanse effecten vermindert, de dollar zou beïnvloeden.”
Hij zei dat het sentiment onder hooggeplaatste financiële functionarissen op de vergadering van het Internationaal Monetair Fonds vorige maand ‘werkelijk het meest negatieve was dat ik me kan herinneren’.
Nicolas Trindale, fondsbeheerder bij het Franse financiële bedrijf Axa, zei dat de verlaging van de kredietwaardigheid een “duidelijke herinnering was dat de VS hun ‘exorbitante privilege’, dat hen in staat stelde om schulden uit te geven tegen relatief lagere kosten ondanks een zeer hoog begrotingstekort, niet als vanzelfsprekend moeten beschouwen.”
Uit opmerkingen van Yesha Yadav, hoogleraar aan de Vanderbilt Law School die de Amerikaanse staatsobligatiemarkt bestudeert, tegenover de Financial Times blijkt dat het besluit van Moody’s een politieke strekking heeft.
Het was, zo zei hij, de “nieuwste realiteitscheck op een steeds somberder prognose voor het beheer van de Amerikaanse staatsschuld” en een “klacht tegen beleidsmakers om zich te richten op welke hervormingen nodig zijn om ervoor te zorgen dat het Amerikaanse krediet zijn glans behoudt als ‘s werelds belangrijkste risicoloze bezit.”
De schuldencrisis heeft twee aspecten. De schuldencrisis heeft objectieve wortels in de diepgewortelde crisis van het Amerikaanse kapitalisme, die zich al decennialang opbouwt. Maar ze is ook het resultaat van politieke beslissingen die de heersende elite heeft genomen als reactie daarop.
Een van de belangrijkste oorzaken hiervan zijn de steeds toenemende uitgaven aan wapens, omdat het Amerikaanse imperialisme de economische neergang probeert tegen te gaan met militaire macht.
De afgelopen 15 jaar, met name sinds de financiële crisis van 2008, zijn de staatskasen gebruikt voor het redden van grote bedrijven, met een waarde van honderden miljarden dollars.
De Federal Reserve heeft haar geldkranen opengezet om biljoenen dollars aan ultragoedkoop geld te verstrekken voor financiële speculatie, waardoor het fortuin van de financiële oligarchen tot ongekende hoogten is gestegen.
Oproepen voor ‘hervormingen’ betekenen niet dat dit rampzalige beleid wordt teruggedraaid, maar eerder dat de aanval op de arbeidersklasse wordt geïntensiveerd. Deze aanval wordt nu doorgevoerd via het begrotingsverzoeningsproces, dat tot doel heeft honderden miljarden dollars te schrappen van Medicaid en andere essentiële sociale diensten.
Hoewel deze aanvallen door Trump worden uitgevoerd, zijn ze de reactie van de gehele heersende klasse op de steeds dieper wordende crisis van het kapitalistische systeem. De weg vooruit voor de arbeidersklasse in verzet tegen het programma van oorlog, dictatuur en sociale verwoesting is de ontwikkeling van een industrieel en politiek offensief voor een socialistisch programma gericht op de omverwerping van de macht van het bedrijfsleven en de financiële wereld en de wederopbouw van de gehele economie.
