Indignatie redactie 
Er zullen weer veel uitingen van solidariteit zijn, waaronder uitlatingen van afkeer en verontwaardiging. Te beginnen met de president van de republiek, Emmanuel Macron, die zich in de vroege namiddag na een vergadering van het crisisteam naar de plaats van de misdaad in Nice haastte, naar islamitische verenigingen, die meestal wat langer duren, over politici van alle partijen wordt men de eenheid van Roep de republiek en het land op in de strijd tegen islamistische terreur. Maar deze aanval in het hart van Nice, in de kathedraal Notre-Dame, gaat over meer dan de Republiek.
De onthoofding van een oudere christelijke vrouw in gebed en de populaire koster, evenals een andere vrouw door de hand van de “Allahu-Akbar” die islamist schreeuwt, gaat veel verder dan de strijd voor karikaturen en vrijheid van mening. Hier werd de kern van deze oorlog zichtbaar: de moeder van alle vrijheden, vrijheid van geloof en geweten. Dat omvat de vrijheid om niet te geloven.
Na deze daad, die wellicht door andere wordt gevolgd, is de kathedraal Notre-Dame de Nice het symbool van deze oorlog. Iedereen herinnert zich nu ook de aanslag op de Boulevard des Anglais in Nice in 2016, waarbij 86 mensen omkwamen op de nationale feestdag. Maar je wint geen oorlog met woorden. Kathedraal, nationale feestdag – Nice is de symboolstad in deze oorlog.
Le Pen wil “oorlogswetten” tegen radicale imams
De regering van Macron staat nu onder enorme druk. De burgemeester van Nice, de Republikein Christian Estrosi, vroeg in een eerste interview drie uur na de aanslag om alle relevante “fichés S” (geregistreerde bedreigingen) te isoleren of te verdrijven. In een rechtsstaat is dat niet zo eenvoudig.
Marine Le Pen eist dan ook, net als na de moord op geschiedenisleraar Samuel Paty slechts twee weken geleden, “oorlogswetten”, dat wil zeggen een noodtoestand en wetten die de uitzetting van radicale imams en de sluiting van hun moskeeën vereenvoudigen. Omdat men “in oorlog is tegen een ideologie” die niet met conventionele middelen kan worden gewonnen.
Kort na de moord op Paty liet minister van Binnenlandse Zaken Gerald Darmanin zich meeslepen door de stelling dat de politieke islam de rijen sluit met de radicale islam en dat dit regelrecht tot terrorisme leidt. Correcte woorden, vooral omdat de islam altijd politiek is, maar slechts woorden. Tot dusver heeft Darmanian zojuist één moskee gesloten en de moslimadministratie probeert ook legale middelen om deze sluiting ongedaan te maken . Darmanin heeft verdere maatregelen aangekondigd en beschuldigt de grootste oppositiepartij, de Republikeinen, ervan geen slogans meer te willen horen en dat de regering zal worden beoordeeld op haar daden.
Erdogan roept de facto op tot oorlog tegen Frankrijk
Dit gaat niet langer over karikaturen, over de smaak waarover men trouwens kan twisten, hier staat de vrijheid zelf op het spel. De radicale islam, die net als de gematigde islam zeker naar de koran kan verwijzen, kent geen vrijheid van geloof. Voor hem werd de mens als moslim geboren, zijn natuur is moslim – de technische term is “Fitr” – en de taak van de jihad is om alle mensen te bekeren tot hun “oorspronkelijke” natuur of hen te doden. Er is geen ruimte voor tolerantie. Onderwerping of dood – dat is de diepere betekenis van de Allahu-Akbar-kreten van de islamisten.
Er is oorlog en Macron gaat daarheen. Hij moet gaan als hij naast zijn herverkiezing geen verborgen burgeroorlog wil riskeren. Die middag kondigde hij in Nice aan dat hij tot 7.000 soldaten zou mobiliseren om het land te beschermen. Ze worden onder meer geacht kerken en scholen te bewaken. Daarnaast worden vrijdag verdere maatregelen besproken. Voor de Fransen, zoals het geval is voor de meerderheid van de Duitsers, is het duidelijk dat de radicale islam niet met woorden en onderhandelingen kan worden aangepakt. Dit geldt ook voor de moslimbroeder Erdogan, die de islamistische strijders van God over de hele wereld opriep tot boycotten en de facto tot oorlog tegen Frankrijk.
De oproep wordt niet alleen opgevolgd in winkels in Turkije en Qatar, waar Franse kazen uit de schappen zijn gehaald. In Jeddah, Saoedi-Arabië, is vanmorgen een islamist gearresteerd die met een mes een bewaker voor het Franse consulaat probeerde aan te vallen. Dergelijke acties zijn ook te verwachten in andere landen, waaronder Duitsland. De strijd tegen de gewelddadige islam is universeel.
Heel Europa is bedoeld
Europa zou moeten samenwerken om een gemeenschappelijke strategie voor deze strijd te ontwikkelen. En vergeet niet dat er een natuurlijke bondgenoot in deze strijd zit: Rusland. De geopolitiek gunstige omstandigheid speelt hierbij een rol: Poetin wordt door Erdogan ook voorgesteld als een tandeloze tijger in de conflictgebieden van Syrië en Libië.
In plaats van Poetin te veroordelen of zelfs uit te sluiten en Erdogan te vleien of zelfs vastberadenheid te veinzen voor een thuispubliek, zou Berlijn in het bijzonder aan de zijde van Frankrijk moeten staan zonder enige mitsen of maren. De oorlog tegen de radicale islam treft heel Europa.
