Het zich ontwikkelende verhaal over hoe de Amerikaanse inlichtingen- en nationale veiligheidsinstanties mogelijk hebben samengespannen om de resultaten van de presidentsverkiezingen van 2016 te beïnvloeden en mogelijk zelfs ongedaan te maken, is dwingend, zelfs als men niet geneigd is te geloven dat een dergelijke plot mogelijk zou zijn om uit te voeren.
Het is niet verwonderlijk dat er een aanzienlijke zelfreflectie is geweest onder voormalige en huidige ambtenaren die in die en aanverwante overheidsposities hebben gewerkt, van wie velen het erover eens zijn dat er een dringende behoefte is aan een aanzienlijke herstructurering en reiniging van de 17 overheidsinstanties die enige inlichtingen hebben of wetshandhavingsfunctie. De meesten zijn het er ook over eens dat veel van de echte schade die is aangericht, het gevolg is van de eindeloze wereldwijde oorlog tegen terreur die werd gepleegd door George W. Bush en Dick Cheney,
Als de tientallen miljarden dollars aan de inlichtingengemeenschap waren weggegooid, samen met een “handschoenen uit” -benadering van toezicht die hen in staat stelde wild te rennen, goede resultaten had opgeleverd, zou men kunnen beweren dat het allemaal de moeite waard was. Maar het feit is dat het verzamelen van inlichtingen altijd een slechte investering is geweest, ook al is het op dit moment aantoonbaar slechter. Je zou kunnen stellen dat de beruchte Sovjet-schatting van de CIA de Koude Oorlog heeft verlengd en dat het niet mogelijk was om punten te verbinden en aandacht te schenken aan wat junior officieren waarnamen, dat 9/11 kon gebeuren. En dan was er de empowerment van Al-Qaeda tijdens de Sovjet-Afghaanse oorlog, gevolgd door het falen om de groep binnen te dringen zodra het begon met het uitvoeren van operaties.
Meer recentelijk is er Guantanamo geweest, marteling in zwarte gevangenissen, uitleveringen van terreurverdachten die elders worden gemarteld, het doden van Amerikaanse burgers door drone, het veranderen van Libië in een mislukte staat en terroristenparadijs, bewapende militanten in Syrië, en, natuurlijk, de Irakezen vermeende MVW’s, de grootste ramp in het buitenlands beleid in de Amerikaanse geschiedenis. En de slechte dingen gebeurden op tweedelige wijze, onder Democraten en Republikeinen, waarbij zowel neocons als liberale interventionisten allemaal een hoofdrol speelden. De enige die werd gestraft voor de oorlogsmisdaden was de voormalige CIA-officier en klokkenluider John Kiriakou, die een deel van wat er gaande was aan het licht bracht.
Kolonel Pat Lang, een collega en een vriend die het Defence Intelligence Agency HUMINT (human intelligence) programma leidde na jaren op het terrein doorgebracht te hebben in speciale operaties en buitenlandse contacten, denkt dat sterke medicijnen nodig zijn en heeft een discussie op gang gebracht op basis van de veronderstelling dat de De FBI en de CIA zijn disfunctionele overblijfselen die moeten worden ontmanteld, omdat hij het ‘op de grond zet’, zodat de federale overheid opnieuw kan beginnen en met iets beters kan komen.
Lang haalt talloze voorbeelden aan van “incompetentie en misdaad in het leiderschap van de 17 agentschappen van de Inlichtingengemeenschap en het Federaal Bureau voor Onderzoek”, inclusief de hierboven genoemde voorbeelden plus het falen om de ineenstorting van de Sovjetunie te voorspellen. Op het binnenlandse front citeert hij zijn persoonlijke observatie van de inspanningen van het ministerie van Justitie en de FBI om mensen in federale rechtbanken corrupt te “framen” over nationale veiligheidskwesties, evenals de samenzwering van de inlichtingen / wetshandhavingsgemeenschap om “Trump te krijgen”.
Kolonel Lang vraagt: ‘Vertel me, pelgrims, waarom zouden we dergelijke onzin verdragen? Waarom zouden we de leiders van deze instanties betalen voor het voorrecht dat ze ons misbruiken? Wij zijn vrije mannen en vrouwen. Laten we deze varkens naar hun rechtvaardige woestijnen sturen in een wereld waar ze hard moeten werken voor het geld dat ze verdienen. ”Hij beveelt dan aan de CIA te ontnemen van haar verantwoordelijkheid om de leidende instantie te zijn in spionage en in geheime actie, wat een erfenis van de Koude Oorlog en het gebied waarin het een bijzondere incompetentie heeft getoond. Wat de FBI betreft, deze is opgericht door J. Edgar Hoover om dossiers over politici bij te houden en het wordt tijd dat deze wordt vervangen door een instantie die functioneert op een manier “die meer reflecteert op onze collectieve nationale [al] waarden.”
Anderen in de inlichtingengemeenschap hebben begrijpelijkerwijs verschillende visies. Velen zijn van mening dat de FBI en de CIA te groot zijn geworden en dat hen is gevraagd om te veel dingen te doen die niets met de nationale veiligheid te maken hebben, dus zou er een belangrijke vermindering van kracht (RIF) moeten volgen gevolgd door de verplichte pensionering van hogere officieren die zijn geworden te gezellig met en verplicht aan politici. De nieuwe CIA zou informatie moeten verzamelen, de periode waarover het werd opgericht in 1947, en zich niet bemoeien met buitenlandse verkiezingen of zich bezighouden met regimeverandering. De FBI mag alleen politiediensten aanbieden die nationaal van aard zijn en die niet onder de nationale en lokale rechtsgebieden vallen. En het moet op een zo transparant mogelijke manier werken, niet als een nationale geheime politie.
Maar het fundamentele probleem ligt misschien niet bij de politie en de inlichtingendiensten zelf. Er lopen veel idioten rond in Washington. Wees getuige bijvoorbeeld van de impeachment-hoorzittingen belachelijke feiten gratis openingsverklaring van de voorzitter van de House Intelligence Committee, Adam Schiff (met mijn nadruk) “In 2014 viel Rusland een bondgenoot van de Verenigde Staten binnen, Oekraïne, om de omhelzing van die natie in het Westen om te keren en Vladimir Poetin te vervullen verlangen om een Russisch imperium te herbouwen . “
En de pers is niet beter, let op het volgende fragment uit de hoofdredactie van de New York Times over de hoorzittingen, inclusief opmerkingen van de twee officieren van het ministerie van Buitenlandse Zaken die de volgende dag getuigden: “Ze kwamen niet over als boze democraten of Deep State samenzweerders , maar als mannen die hun leven hebben gewijd aan het dienen van hun land, en voor wie Oekraïne verdedigen tegen Russische agressie belangrijker is voor het nationale belang dan elke partijjockey …
“Op een ander punt zei de heer Taylor kritisch te zijn geweest over de terughoudendheid van de Obama-regering om Oekraïne te voorzien van antitankraketten en andere dodelijke verdedigingswapens in zijn gevecht met Rusland , en dat hij verheugd was toen de regering Trump ermee instemde dit te doen …
“Wat beide getuigen duidelijk betrof was niet alleen het machtsmisbruik door de president, maar de schade die het aan Oekraïne toebracht, een kritieke bondgenoot die voortdurend wordt aangevallen door Russische troepen . ‘Zelfs nu we hier vandaag zitten, vallen de Russen Oekraïense soldaten aan in hun eigen land en zijn dat de afgelopen vier jaar …’ zei Taylor . ‘
Schiff and the Times zouden hun feiten duidelijk moeten krijgen. En zo zouden de twee Amerikaanse officieren van buitenlandse dienst die de situatie duidelijk alleen vanuit het Oekraïense perspectief zagen, een ziekte die voorkomt onder Amerikaanse diplomaten vaak beschreven als ‘in eigen land gaan’. Ze drongen aan op een specifieke agenda, dwz mogelijke oorlog met Rusland namens Oekraïne, ter bevordering van een Amerikaans nationaal belang dat zij niet definiëren. Een van hen, George Kent, publiceerde de Oekraïense militiemannen die tegen de Russen vechten als het moderne equivalent van de Massachusetts Minutemen in 1776, niet bepaald een neutrale beoordeling, en eufemiseerde ook door Washington verstrekte dodelijke aanvalswapens als ‘veiligheidsbijstand’.
Een andere voormalige vriend van de inlichtingengemeenschap Ray McGovern heeft een tijdslijn van ontwikkelingen in Oekraïne geconstrueerd die het institutionele beeld dat wordt getoond in het Congres met betrekking tot de vermeende Russische dreiging vernietigt. Allereerst was Oekraïne geen Amerikaanse bondgenoot in 2014 en is het vandaag geen ‘kritische bondgenoot’. Ook kwam de Russische reactie op de door het westen ondersteunde rellen in Kiev, een vitaal belang, pas tot stand nadat de Verenigde Staten $ 5 miljard hadden besteed aan destabilisatie en vervolgens de pro-Kremlin-regering hadden vervangen. Sinds die tijd heeft Moskou de controle over de Krim hervat, die historisch deel uitmaakt van Rusland, en is actief in de Donbas-regio met een grotendeels Russische bevolking.
Het moet echt heel simpel zijn. De nationale veiligheidsstaat moet zich daadwerkelijk bezighouden met nationale veiligheid. De omvang en het budget ervan moeten in verhouding staan tot wat het daadwerkelijk doet, meer niet. Het moet niet de hele wereld rondlopen op zoek naar problemen en moet in plaats daarvan alleen reageren op werkelijke bedreigingen. En het zou met toezicht moeten werken. Als het Congres bang is om het te doen, richt dan een apart orgaan op dat niet-partijgebonden is en daadwerkelijk de tanden heeft om het werk te doen. Als de Verenigde Staten van Amerika als een normale natie uit het proces komen, zal de hele wereld een veel gelukkiger plek zijn.
Overweeg alstublieft om ons te steunen als donateur of ondersteunend lid, ook wij hebben onze inkomsten zien dalen in deze heftige tijden daarom, KLIK HIER voor IBAN of via PayPal hieronder!, wil je ook onze berichten zoveel mogelijk delen dit is voor ons van levensbelang, hartelijke dank en veel leesplezier. Steun Indignatie via PayPal veilig en simpel.