Terwijl de troepen van de DPR en LPR, gesteund door de Russen, gestaag doorgaan met het ‘opruimen’ van weerstand in de Donbas, lijkt de NAVO haar aandacht te verleggen naar de Zwarte Zee.
Bemande en onbemande verkenningsvliegtuigen, en vliegende commandoposten van de NAVO die geen enkele hinder ondervinden van klimaatactivisten, patrouilleren steeds actiever, en coördineren de aanvallen op het strategisch gelegen ‘Slangeneiland’, die tot nu toe keer op keer worden afgeslagen door de Russen, die het eiland helemaal in het begin van de ‘Speciale Militaire Operatie’ bezetten. De vliegtuigen van de NAVO zijn zelf, tot nog toe, geen doelwit, ofschoon ze overduidelijk een actieve rol spelen in de oorlog.
Dan verschijnt ook de gepensioneerde ‘Schrijftafelgeneraal’ Mart de Kruif in beeld bij de Dames van ‘GoedeMorgenNederland’ om ons ervan te verzekeren dat het recent door de DPR, LPR en de Russen veroverende gebied rond Severodonetsk geen strategische waarde heeft. Hoe je dat moet duiden, als het vele duizenden militairen van Oekraïne het leven kostte om die regio te vuur en te zwaard te verdedigen, is mij niet helemaal duidelijk. En hoe rijm je dat met een artikel van ‘experts’ in NRC die het tegenovergestelde beweren?
Uit alle hoeken en gaten klinkt het nu dat Oekraïne geen getrainde militairen meer over heeft. Een lezing van de Russen over hoe een flatgebouw in Kiev getroffen werd klinkt allerminst ongeloofwaardig in dit verband. Volgens die lezing troffen de door Rusland afgevuurde kruisraketten allen doel.
Een militair doelwit, de ‘Artyom Rocket Construction Corporation’, midden in een woonwijk van het Shevchenko district. De luchtafweer van Oekraïne probeerde de raketten te onderscheppen, waarbij een S-300 werd neergehaald door een Buk-M1, van het type waarmee vlucht MH-17 ook uit de lucht werd geschoten, beide systemen van de Oekraïense luchtverdediging. En de brokstukken van die ‘Jansen en Janssen’-operatie kwamen op die flat terecht.
Ook een aanval op een winkelcentrum in Kremenchug was niet gericht tegen dat winkelcentrum, maar tegen de ernaast gelegen ‘Kredmash Road Machinery Plant’ waar militair materiaal wordt gerepareerd en geprepareerd. Dat er niet meer dan twee doden te betreuren waren in dat drukbezochte winkelcentrum maakt wel duidelijk dat het winkelcentrum niet het doelwit was. Een dag later werd dat dodental weliswaar nog opgehoogd, maar wellicht waren dat dan werknemers in dat bedrijf dat oorlogstuig onderhoudt.
Oorlogsverslaggever Hans Jaap Melissen, te gast bij de Dames van ‘GoedeMorgenNederland’, verhaalde over zijn tijd in Kiev. Bij aankomst in Kiev werd hij in een ander hotel geplaatst dan het hotel waar hij had gereserveerd. Voordat hij daar zijn intrek nam, controleerde hij eerst of er geen militaire doelwitten pal naast het hotel waren. Sinds de ‘vuurwerkramp’ te Enschede zal je in Nederland niet zo snel meer een bouwvergunning krijgen voor een munitiefabriek of reparatiewerkplaats voor militaire voertuigen midden in een woonwijk, denk ik. Maar in Oekraïne worden scholen, particuliere huizen en kraamafdelingen van ziekenhuizen zonder schroom gebruikt voor militaire doelen.
De nabijheid van civiele objecten zou de vijand moeten afschrikken om die doelen uit te schakelen, omdat het ‘slechte pers’ oplevert. Zeker in het begin van de oorlog wemelde het van de filmpjes, gemaakt door Oekraïense militairen, waarop te zien was hoe ze vanaf daken van hoge gebouwen, kantoren en woontorens, mortieren afschoten. En de beelden uit Marieopol spreken boekdelen over wat er dan gebeurt. Maar soortgelijke beelden uit Fallujah, en steden in Syrië kunt u zich vast ook nog wel voor de geest halen.
Dus als Mart de Kruif gelijk heeft, en het verlies van Severodonetsk, en de dood van duizenden getrainde militairen die omkwamen bij pogingen die stad te behouden voor de NAVO, is strategisch van geen enkele waarde, wat is dan de strategie van de NAVO?
Officieel is de strategie van de NAVO er op gericht ‘Regime Change’ in Moskou te bewerkstelligen. Dan kun je volhouden dat het verlies van grondgebied, en de levens van militairen die de opdracht hadden dat gebied te vuur en te zwaard te verdedigen betekenisloos is. Dat het doel is zoveel mogelijk Russen te doden, en ervoor te zorgen dat ze zoveel materieel verliezen dat de Russische economie eronder gebukt gaat, en Rusland een ’Sitting Duck’ wordt voor offensieve NAVO-operaties als vervolg op deze slachtpartij.
Er sterven Russische militairen, zoveel is zeker. Maar gelet op de Russische strategie, die zwaar leunt op artilleriebeschietingen, om zo de defensieve posities te slopen, en zoveel mogelijk militairen aan de kant van Oekraïne te doden zonder de noodzaak eigen militairen een stelling te laten bestormen, is het hoogst aannemelijk dat het aantal gedode Oekraïense militairen een veelvoud is van wat de Russen aan manschappen verliezen. Daarnaast bloeden de schaarse tegenaanvallen tot nu toe snel dood, en zijn ze alleen bruikbaar voor juichberichten in de westerse pers, die vervolgens verzuimen te vermelden dat het is uitgelopen op een nieuwe nederlaag, waardoor u en ik met het idee achterblijven dat er beweging zit in het front.
Die beweging is er, maar wat ik zie, is dat de Russen zich bij zo’n tegenaanval strategisch terugtrekken, de opgewonden standjes van Oekraïne laten komen, om vervolgens die doodlopende steeg hermetisch af te sluiten, en iedereen in die ‘pocket’ naar de andere wereld te helpen. Netto schuift het front op in de richting van een Russische overwinning, voor wie begrijpt dat dat niet de verovering van heel Oekraïne is, maar de bevrijding van de Donbas, en het reduceren van de gevechtscapaciteit van Oekraïne. Naast het controleren van de toevoer van vers water naar de Krim, en de elektriciteitsvoorziening voor dat schiereiland.
‘Regime Change’ in Rusland lijkt met elke nieuwe dag onwaarschijnlijker. Zelfs de kritiek van ongeduldige ‘Putin fans’ die, net als de NAVO, meenden dat Rusland heel Oekraïne zou willen veroveren om een vazal in Kiev aan te stellen als alternatief voor de NAVO-vazal, hoor je niet meer. Waarmee niet gezegd is dat deze oorlog waanzinnig populair is in Rusland. Maar de Russen begrijpen steeds beter dat de NAVO-landen in elk opzicht onbetrouwbaar zijn, en dat ze evident uit waren op oorlog.
De indrukwekkende hoeveelheden munitie die maar blijven komen, en de precisieraketten die onverminderd ‘High Value Targets’ uitschakelen, wijzen erop dat Rusland een productiecapaciteit heeft die dat van enig NAVO-land ver te boven gaat. Wat onze ‘leiders’ ook maar niet willen begrijpen, is dat Rusland geen achterlijk land is dat niet bij machte is de hoogwaardige technologie die nodig is voor dat geavanceerde wapentuig zelf te ontwerpen en te produceren. Echte experts weten dat allang. Het is zeer de vraag of de noodzaak om over te schakelen op een ‘oorlogseconomie’ Rusland economisch schade zal berokkenen, als ze de sabotage/terreur binnen de perken weten te houden.
De NAVO-landen hebben wel decennialang ontstellend veel meer uitgegeven aan ‘defensie’, deels gemaskeerd als ‘Ontwikkelingshulp’, of weggeschreven op de budgetten van ‘Buitenlandse Zaken’, maar dat ging op aan oorlogen in Afghanistan, Irak, Libië en Syrië, naast bizarre prijzen voor alledaagse goederen die vele malen over de kop gingen als de militairen ze bestelden. Subsidie voor vrienden, familie en relaties in een tot op het bot verrot ‘Financieel Kapitalistisch’ systeem. Maar daarnaast ging ook ontstellend veel geld zitten in ‘research’ naar wapens die in een oorlog zoals deze geen waarde hebben. Daaronder, zoals ten tijde van de ‘Covid’-pandemie al toegelicht, omvangrijk onderzoek naar biologische wapens.
Het gevolg is dat de NAVO-landen nu reeds door hun materiaal heen zijn, terwijl productielijnen niet zomaar weer opgestart kunnen worden. Aanvankelijk ging het nog vooral om ergens opgeslagen materiaal uit de tijd van het Warschau Pact, maar inmiddels gaat het ook over materiaal dat in gebruik was bij de legers van die NAVO-landen.
Niet alleen heeft de NAVO allang niet meer zoveel zware artillerie, laat staan grote hoeveelheden munitie, maar eigenlijk ontbreekt het aan alles, behalve lesmateriaal voor de correcte omgang met ‘Transpersonen’ binnen de krijgsmacht. Daarmee ‘Regime Change’ bewerkstelligen in Rusland is al geprobeerd, maar dat gaat ‘m niet worden. Of de ‘F-35’ JSF is opgewassen tegen Russische S-400 en S-500 luchtafweer, en ‘Fifth Generation Fighters’ in de Russische luchtmacht kan ik u niet met zekerheid zeggen.
De kritieken over dat toestel, dat geplaagd werd door tal van gebreken, en dat peperduur is, liegen er echter niet om, en ik ben geneigd om te zeggen dat het de duurste ‘Kat in de Zak’ is die ooit is ontwikkeld, waar alleen ‘Financieel Kapitalisten’ beter van zijn geworden. Enige strategie die kan uitmonden in een openlijke oorlog tussen de NAVO-landen en Rusland vraagt om een heroverweging. En snel een beetje!