Nieuw rapport onthult dat Amerikaanse Special Forces actief zijn in 22 Afrikaanse landen
Indignatie redactie
3 min. lezen
De VS heeft ongeveer 6000 militairen verspreid over het hele continent, met meer militaire attachés dan diplomaten in veel ambassades in Afrika.
Alan MACLEOD
Een nieuw rapport gepubliceerd in de Zuid-Afrikaanse krant The Mail and Guardian heeft licht geworpen op de ondoorzichtige wereld van de Amerikaanse militaire aanwezigheid in Afrika. Vorig jaar waren elite Amerikaanse Special Operations-troepen actief in 22 Afrikaanse landen. Dit is goed voor 14 procent van alle Amerikaanse commando’s die in het buitenland worden ingezet, het grootste aantal voor elke regio behalve het Midden-Oosten. Amerikaanse troepen hadden ook gevechten gezien in 13 Afrikaanse landen.
De VS zijn formeel niet in oorlog met een Afrikaanse natie, en het continent wordt nauwelijks besproken met betrekking tot Amerikaanse heldendaden over de hele wereld. Daarom is de reactie van het publiek, en zelfs van de media , wanneer Amerikaanse agenten in Afrika sterven, zoals in 2018 gebeurde in Niger , Mali en Somalië , vaak “waarom zijn daar Amerikaanse soldaten in de eerste plaats?”
De aanwezigheid van het Amerikaanse leger, vooral commando’s, wordt zelden publiekelijk erkend, noch door Washington noch door Afrikaanse regeringen. Wat ze doen, blijft nog ondoorzichtiger. US Africa Command (AFRICOM) beweert over het algemeen dat speciale troepen niet verder gaan dan zogenaamde “AAA” -missies (adviseren, assisteren en begeleiden). Maar tijdens gevechten kan de rol tussen waarnemer en deelnemer duidelijk wazig worden.
De Verenigde Staten hebben ongeveer 6.000 militairen verspreid over het hele continent, met militaire attachés in aantal in aantal in tal van ambassades in Afrika. Eerder dit jaar meldde The Intercept dat het leger 29 bases op het continent exploiteert. Een daarvan is een enorme drone-hub in Niger, iets dat The Hill “het grootste door de Amerikaanse luchtmacht geleide bouwproject aller tijden” noemde . De bouwkosten alleen al bedroegen meer dan $ 100 miljoen, en de totale bedrijfskosten zullen naar verwachting in 2024 meer dan $ 280 miljard bedragen. Uitgerust met Reaper-drones kunnen de VS nu grensoverschrijdende bombardementen uitvoeren in het hele noorden en westen van Afrika.
Washington beweert dat de belangrijkste rol van het leger in de regio het bestrijden van de opkomst van extremistische krachten is. In de afgelopen jaren zijn er een aantal jihadistische groeperingen ontstaan, waaronder Al-Shabaab, Boko Haram en andere aan Al Qaeda gelieerde groepen. Veel van de reden voor hun opkomst is echter terug te voeren op eerdere Amerikaanse acties, waaronder de destabilisatie van Jemen, Somalië en de omverwerping van kolonel Gaddafi in Libië.
Het is ook duidelijk dat de Verenigde Staten een sleutelrol spelen bij de opleiding van soldaten en veiligheidstroepen van vele landen. De VS betalen bijvoorbeeld Bancroft International, een particuliere militaire aannemer, om Somalische elite-eenheden op te leiden die in de voorhoede van de gevechten in de interne conflicten van het land staan. Volgens The Mail and Guardian worden deze Somalische strijders waarschijnlijk ook gefinancierd door de Amerikaanse belastingbetaler.
Hoewel het trainen van buitenlandse strijdkrachten in basistactieken klinkt als een saaie, onopvallende activiteit, heeft de Amerikaanse regering ook tientallen jaren besteed aan het instrueren van tienduizenden Latijns-Amerikaanse militairen en politie in wat zij ‘interne veiligheid’ noemden aan de beruchte School of the Americas in Fort Benning, GA (nu omgedoopt tot het Western Hemisphere Institute for Security). Rekruten in de twintigste eeuw kregen instructies over interne repressie en vertelden dat er om elke hoek een communistische dreiging lag, die leidde tot brute repressie tegen hun eigen bevolking zodra ze terugkeerden. Evenzo kan met terrorismebestrijdingstraining de grens tussen “terrorist”, “militant” en “demonstrant” vaak discutabel zijn.
Het Amerikaanse leger bezet ook het eiland Diego Garcia in de Indische Oceaan, opgeëist door de Afrikaanse eilandnatie Mauritius. In de jaren zestig en zeventig verdreef de Britse regering de hele lokale bevolking en dumpt ze in sloppenwijken op Mauritius, waar de meesten nog steeds wonen. De Verenigde Staten gebruiken het eiland als militaire basis en als kernwapenstation. Het eiland was van cruciaal belang voor Amerikaanse militaire activiteiten tijdens beide oorlogen in Irak en blijft een grote bedreiging, die een nucleaire schaduw werpt over het Midden-Oosten, Oost-Afrika en Zuid-Azië.
Hoewel er in de westerse media veel wordt gesproken (of beter gezegd: veroordeling) over de imperialistische motieven van China in Afrika, is er minder discussie over de voortdurende rol van de VS. Terwijl China één basis heeft in de Hoorn van Afrika en zijn economische rol op het continent sterk heeft vergroot, worden de duizenden Amerikaanse troepen die in tientallen landen opereren over het hoofd gezien. Het verbazingwekkende aan het Amerikaanse rijk is dat het onzichtbaar is voor zo velen die het dienen.
