Heb jij voor deze corrupte EU-leiders gekozen. Op welke heb je gestemd? Nou, geen enkele natuurlijk. Dit is tenslotte de EU. Beslissingen over wie het beleid maakt dat ons leven beheerst, zijn niet voor mensen zoals wij. Nee nee.
EU-leiders worden zorgvuldig geselecteerd op wat ze op tafel leggen. Ze moeten in staat zijn om het favoriete beleid uit te voeren, zoals doelstellingen voor duurzame ontwikkeling , en de ambities, zoals militair expansionisme , van het bedrijfskartel dat de EU bestuurt, te bevorderen. Alles wordt gefinancierd door de Europese belastingbetalende burger.
Dus wie is er gekozen om te leveren.
Voorzitter van de Europese Commissie: Ursula von der Leyen
De EU heeft geen gekozen uitvoerende macht. Dit betekent dat de tak van de EU-regering die als enige bevoegd is om alle EU-wetgeving voor te stellen , absoluut geen democratisch toezicht heeft. Technisch gezien zouden de ‘gekozen’ EP-leden hun veto kunnen uitspreken tegen de benoeming van Ursula von der Leyen, maar ze hebben maar één persoon om op te stemmen. De Europese Raad heeft al besloten dat het Ursula wordt.
In 2014 besloten de leden van het EP, ontdaan door de manier waarop de voorzitters van de Commissie werden benoemd, om hun favoriete kandidaat bij meerderheid te ‘kiezen’. De voor Spitzenkandidaten genomineerde Jean Claude Juncker werd vervolgens bij meerderheidsbesluit van de Europese Raad goedgekeurd als voorzitter van de Commissie.
Deze keer vielen de technocraten die de EU besturen niet meer voor dat pseudodemocratische gedoe. Op een slimme manier heeft Ursula niet eens gestaan of campagne gevoerd bij de recente Europese verkiezingen , waardoor hij in feite blindelings het Europees Parlement heeft weggevaagd. De eerdere eis van Europarlementariërs, dat dit een voorwaarde zou zijn voor toekomstige voorzitters van de Commissie, werd achter de gesloten deuren van de EU-besluitvormers volledig genegeerd. Ze hebben Ursula opgedrongen aan een enigszins verrast Europees Parlement, dat beweert weerstand te zullen bieden.
Gelukkig voor de technocraten is het Europees Parlement hopeloos corrupt, dus ondanks de schijnbare protesten zullen de deals worden gesloten en is haar benoeming vrijwel een voldongen feit. Met de benoeming van de socialiste David-Maria Sassoli tot parlementair voorzitterschap is hen al een deuk opgelopen. Die, tot zijn verdienste, de enige fatsoenlijke lijkt te zijn van het hele stel.
De EU militariseert al enige tijd terwijl ze op weg zijn naar een volledige EU-defensie-unie door het commando en de controle over de defensie- en veiligheidscapaciteiten van alle lidstaten over te nemen. Ursula is een grote fan van het project. Zij schreef:
“Europa moet beter in staat zijn om namens zijn eigen veiligheid op te treden…..Het leger van Europa krijgt al vorm…..Onder de Europese landen zijn Duitsland en Frankrijk de drijvende krachten in de verdediging….Nu hebben 25 landen hun krachten gebundeld in een veiligheidsinitiatief dat we Pesco noemen…..Europa moet zichzelf kunnen verdedigen.”
Je zou je dus kunnen voorstellen dat Ursula’s rol als minister van Defensie haar een uitstekende keuze maakt om het nieuwe militaire imperium van de EU op te bouwen. Dat hangt echter allemaal af van wat u beschouwt als de doelstellingen van het opkomende militair-industriële inlichtingen- en veiligheidscomplex van de EU.
Ursula heeft bewezen absoluut nutteloos te zijn in het voeren van het Duitse defensiebeleid, en mogelijk ook corrupt. In januari van dit jaar concludeerde een Duits parlementair rapport dat Ursula toezicht had gehouden op de bijna totale ineenstorting van de Duitse defensiecapaciteit (Bunduswehr.). In 2016 moesten Duitse troepen een NAVO-trainingsoefening staken omdat Ursula de overuren niet goedkeurde. Van onderzeeërs en helikopters tot handvuurwapens en persoonlijke beschermingsmiddelen, ze heeft een litanie van inkooprampen geleid.
In 2014 benoemde Ursula voormalig McKinsey-directeur Katrin Suder tot haar staatssecretaris voor defensie-inkoop. Haar zoon David is ook een medewerker van McKinsey. Ze was op post toen, door een verbazingwekkend toeval, de particuliere adviesbureaus McKinsey en Accenture contracten van miljoenen euro’s kregen om de Duitse aanbestedingspuinhoop op te lossen. Ze hadden absoluut geen enkel effect, hoewel ze wel veel meer zuur verdiende Duitse belastingbetalers opslurpen.
Dus misschien zal er een rilling over de rug lopen van elke Europese belastingbetaler en dienstbode, als ze horen dat ze onlangs schreef :
“….uitbreiding van onze (de EU) veiligheidscapaciteiten betekent in de eerste plaats meer en gecoördineerde investeringen in apparatuur die modern en onderling compatibel is.”
Het enige nadeel is dat de onbetrouwbare ‘calamity Ursula’ de leiding heeft.
Ondanks de talrijke schandalen die haar politieke carrière hebben gekenmerkt, ontkent Ursula enig vergrijp. Ze wordt momenteel onderzocht door het Duitse parlement. Dus haar benoeming in Europa’s topfunctie zou haar veilig uit de weg moeten ruimen. Als het doel van de EU-defensie-unie echter is om een enorme financieringsgoot te creëren, waar particuliere bedrijven van kunnen smullen, dan lijkt Ursula over alle nodige ervaring te beschikken.
Voorzitter van de Europese Raad: Charles Michel
De Europese Raad (EU-Raad – niet te verwarren met de Raad van Europa) bepaalt de politieke richting van de Europese Unie. Natiestaten en gekozen EP-leden worden niet in staat geacht om “complexe of gevoelige kwesties” aan te pakken, dus de EU-raad doet dit namens u. Het benoemt ook het hoofd van de Europese Centrale Bank.
De EU-Raad stelt het gemeenschappelijk buitenlands en veiligheidsbeleid (GBVB) van de EU vast. Hij selecteert de genomineerden van de Commissie en de hoge vertegenwoordiger van de Unie voor buitenlandse zaken en veiligheid. Dus wie kan beter discussies en beleid leiden over “complexe of gevoelige kwesties” dan Charles Michel, de man die toezicht hield op de ineenstorting van de Belgische regering vanwege de ongevoelige manier waarop hij beleidsdiscussies aanpakte?
Als de Belgische premier, die een coalitieregering leidt, tekende hij, ondanks waarschuwingen van zijn coalitiepartners dat ze zouden weglopen als hij het VN- migratiepact zou ondertekenen, het VN-migratiepact. Daar gingen ze en de coalitie die hij leidde werd met één pennenstreek een minderheidsregering. België in volkomen onnodige politieke onrust werpen.
Hij slaagde er toen niet in een minderheidsregering te vormen, verloor een motie van wantrouwen en kon niet eens fatsoenlijk aftreden. In plaats daarvan werd hij gedwongen een machteloze interim-coalitie te leiden, alleen maar om te voorkomen dat het politieke weefsel van het land volledig zou verdwijnen.
Dit is de man die nu de leiding heeft over het politieke en veiligheidsbeleid van de EU met een verondersteld (niet-bestaand) mandaat om complexe en gevoelige kwesties aan te pakken . Blijkbaar was er niemand in Europa die beter gekwalificeerd was voor deze rol dan Charles.
President van de Europese Centrale Bank: Christine Lagarde
De Europese Centrale Bank (ECB) heeft monetaire controle over de eurozone, stelt rentetarieven vast en, belangrijker nog, doet alles wat ze wil om de fundamenteel gebrekkige euro te beschermen .
Als voormalig algemeen directeur van het Internationaal Monetair Fonds (IMF) is Christine Lagarde al lang een leider van de ‘Trojka’ (de Europese Commissie, ECB & IMF). Na de economische crisis van 2008 (een wereldwijde crash die grotendeels werd veroorzaakt door de losbandigheid van de particuliere multinationale banken en financiële bedrijven) om de euro te beschermen, legde de trojka verpletterende bezuinigingen en strakke begrotingscontroles op in de hele eurozone. Christine was verantwoordelijk voor het structureren van de leningen (met behulp van ‘Memorandums of Understanding’) die als een kraan werden aan- en uitgezet, afhankelijk van de naleving van het land.
Griekenland, Ierland, Cyprus en Portugal werden allemaal gecontroleerd door de trojka, en er werd ook enorme druk uitgeoefend op de economieën van Spanje en Italië. De mensen die geconfronteerd tekort aan basisgoederen, hoge werkloosheid en lage lonen, omdat de trojka om besloten actief te ontdoen van hun economieën in ruil voor IMF-leningen Christine’s. Nou, iemand moest betalen voor het mislukte bedrijfsmodel van de banken en de euro overeind houden.
Christine, gediplomeerd in de wet en geen econoom, werd in 2016 veroordeeld voor financiële nalatigheid (een handig beleefde term voor fraude) na haar betrokkenheid bij een uiterst onbetrouwbare deal van € 403 miljoen met de Franse zakenman Bernard Tapie. De best mogelijke leider van een van ’s werelds machtigste banken.
Hoge vertegenwoordiger van de Unie voor Buitenlandse Zaken en Veiligheid: Josep Borrell
In feite is Josep Borrell, de minister van Buitenlandse Zaken van de EU, de man die door de EU-Raad is aangesteld om leiding te geven op het gebied van veiligheid (waaronder inlichtingen, volksgezondheid, milieu en politie), EU-defensie-unie , toekomstige militaire inzet en toezicht op het GBVB. Een vaste hand is dus zeker vereist.
In 2000 moest Borrell zijn kandidatuur voor het Spaanse voorzitterschap intrekken nadat hij verwikkeld was geraakt in een financieel schandaal met twee oud-collega’s. In 2014 werd Josep gedwongen ontslag te nemen als hoofd van het Europees Universitair Instituut nadat bleek dat hij een belangenconflict van € 300.000 per jaar met het energiebedrijf Abengoa niet openbaar had gemaakt. Vorig jaar kreeg hij van de Spaanse National Securities Market Commission (CNMV) een boete van € 30.000 wegens handel met voorkennis. Dit leidde tot oproepen tot zijn ontslag uit de functie van Spaanse minister van Buitenlandse Zaken.
Beroemd om zijn verfijnde diplomatieke vaardigheden, zei hij tegen journalisten op de veiligheidsconferentie van München in 2018: “….Iran wil Israël uitroeien; daar is niets nieuws aan. Daar moet je mee leven.” Toen hem werd gevraagd naar de vieringen van de Amerikaanse onafhankelijkheid, zei hij: “Het enige wat zij (Amerikanen) hoefden te doen, was vier Indianen doden, maar verder was het heel gemakkelijk.”
Als expert in het omgaan met de media liep hij onlangs ook weg uit een interview met de Duitse publieke omroep Deutsche Welle nadat ze hem vragen hadden gesteld die hem niet bevielen. Zijn publieke persoonlijkheid kunstig beheren door een ongepaste ruzie te hebben met de interviewer voor de camera. Slechts een paar maanden geleden verklaarde hij openlijk Rusland tot “een oude vijand en een bedreiging”, wat Rusland ertoe bracht een protest in te dienen en Fernando Valderrama, de Spaanse ambassadeur in Rusland, de taak op zich te nemen om de uitbarsting uit te leggen.
Josep Borrel lijkt precies het soort geldgrijpende, oorlogszuchtige losse kanon dat je wilt dat de leiding heeft over EU-veiligheid, defensie en buitenlands beleid.
Eurocommissaris Frans Timmermans: klimaat
Frans Timmermans is, behalve vicevoorzitter van de Europese Commissie, ook covoorzitter van het Global Covenant of Mayors for Climate & Energy – een netwerk van meer dan tienduizend burgemeesters die zich inzetten voor een beter klimaat en een duurzame samenleving. Hij is weliswaar geen burgemeester, maar hij doet dit graag. Gemeenten hebben volgens hem een sleutelrol bij de uitvoering van de Europese Green Deal. Dat is het pakket voornemens dat ervoor moet zorgen dat de CO2-uitstoot in Europa in 2030 met 55 procent is gedaald ten opzichte van 1990. In 2050 moet de EU klimaatneutraal zijn.
Eurocommissaris Timmermans is de architect van die Green Deal. Dat hij, samen met voormalig burgemeester Michael Bloomberg van New York, deze burgemeestersclub voorzit, zegt dus veel over het belang dat hij het lokaal bestuur toedicht.
Timmermans noemt drie sectoren waar de komende tien jaar de winst moet worden gehaald: de bebouwde omgeving, het transport en de landbouw. Bij die eerste twee hebben gemeenten een cruciale rol, zegt hij.
‘Wij lanceerden in oktober de renovatiegolf, een groot programma om bestaande gebouwen aan te passen aan de klimaateisen. Dat gaat verder dan het verbouwen van woningen en kantoren. Het organiseren van voldoende laadcapaciteit voor elektrische auto’s, het aanleggen van fietspaden, vergroening van steden, daar gaan gemeenten over. Voor deze fundamentele transformatie van de samenleving heb je alle bestuurlijke niveaus nodig, maar bij de uitvoering moet je kunnen leunen op de plannen die lokaal worden gemaakt. Gemeenten staan het dichtst bij de mensen en zullen daarvoor steun moeten vinden bij hun inwoners.’
Het is niet zo dat iedereen nu onmiddellijk van het gas af moet
Conclusie:
Als dit de lijst met personages was voor een film van Mike Myers, zouden we misschien plezier en japes verwachten. Helaas zijn deze mensen aangesteld om een van de machtigste politieke en economische vakbonden op aarde te leiden. Mijn enige hoop, hoewel weliswaar ver verwijderd, is dat deze dictatoriale benoemingen een aanzienlijk deel van de ‘ remoaners ‘ zullen choqueren om te beseffen wat ze de rest van ons proberen te dwingen om aangemeld te blijven.
Een Kakistocratie is een regering door de slechtste, minst gekwalificeerde of gewetenloze burgers. Bij het selecteren van hun nieuwe EU-leiders heeft de EU bewezen dat dit precies is wat het is.