Indignatie redactie 
Nieuws is nieuws. Een gebeurtenis, of een concreet plan dat van invloed is op het leven van de lezer of de kijker. Daarin onderscheiden we lokaal nieuws, regionaal nieuws, landelijk nieuws en wereldnieuws. Hoe verder van ons bed, hoe lastiger het wordt om valide keuzes te maken uit het aanbod. Nieuws hoeft niet voor elke lezer of kijker relevant te zijn om toch als nieuws te worden opgenomen in een krant, of te worden verwerkt in een uitzending, of terecht te komen op een website met nieuwswaardige artikelen.
Zo’n krant, website of zender is in de basis ‘saai’, totdat er iets spectaculairs voorvalt. Met als gevolg dat de media al veel langer naast het nieuws ook ‘achtergronden bij het nieuws’ brachten. In die ‘duiding’ zag je de ‘kleur’ van de krant of het nieuwsbulletin terug. Maar daarnaast zochten critici ook altijd naar nieuws dat in hun ogen relevant was, maar werd ‘achtergehouden’, om op grond daarvan te concluderen dat een krant of zender rapporteerde vanuit een zekere ‘bias’.
Die tijd ligt alweer ver achter ons. Serieuze kranten en zenders die de ‘achtergronden’ erbij deden, duidelijk gescheiden van het nieuws, legden het in ons deel van de wereld af tegen de media die er ‘hutspot’ van maakten, of nadrukkelijk een propagandakanaal waren voor een zeker ‘belang’. En in deze tijd zijn er steeds meer kranten en zenders die de gebeurtenissen niet afwachten, maar waar nodig het nieuws zelf in scene zetten. CNN werd al verschillende malen betrapt. Daarnaast liegen overheden ook steeds vaker zonder begin van schroom om hun agenda, die noodzakelijk politiek gekleurd is, er doorheen te jagen. De kolossale schaal van de ‘Russiagate’-hoax tart elke beschrijving.
De ’New York Times’ maakte het promoten van ‘Russiagate’ tot haar opdracht, en verspreidde twee jaar lang een aaneenschakeling van hele en halve onwaarheden, innuendo en ‘spin’. Nuchtere hoofden die de berichtgeving kritisch volgden verrast het dus niet dat ‘gelekte opnames’ van een redactievergadering dat bevestigen. Alsmede de intentie van de krant om nu de focus te verleggen naar ‘racisme’ als leidend thema, in de strijd tegen Trump.
De publicatie die dat als nieuws brengt, ‘Breitbart’, is ook zeker geen voorbeeld van neutraliteit. Maar het is wel nieuws dat een vooraanstaande krant er een aantoonbare agenda op na houdt die niet slechts zichtbaar is in de ‘achtergronden bij het nieuws’, maar het nieuws zelf kleurt, tot en met verzinsels aan toe. Hoe verleidelijk het ook is om er een ‘Groot Complot’ in te zien, houd ik wat dat betreft mijn kruit nog droog. Onmiskenbaar zijn er ‘contacten’ tussen de ’New York Times’ en een hele schare overheidsinstellingen binnen en buiten de Verenigde Staten, meer in het bijzonder het Verenigde Koninkrijk. Maar die zijn er ook tussen ‘Breitbart’ en concurrerende functionarissen met een agenda.
Dit blog heeft geen ‘kleur’. De termen ‘links’ en ‘rechts’ zijn voor mij in deze ’Nieuwe Orde’, als voorportaal van het ‘Big Brother Universum’ waar we linksom of rechtsom op af stevenen, zonder betekenis. NRC mag een lesbische Amerikaanse voetbalster met gekleurd haar op het podium hijsen als een voorbeeld van ‘linkse politiek’, omdat ze een hekel heeft aan Trump, maar dat maakt haar geen baken in de chaos. Mede dankzij Epstein begint het kwartje te vallen dat er veel meer aan de hand is, en ik geniet van de spastische pogingen van de media om het ’simpel’ te houden. ‘Pedoseksueel pleegt zelfmoord. Niks te zien hier! Doorlopen!’
Een voetbalster is ook een mens, met een eigen mening, voorkeuren en antipathieën. Nou en? Nieuws is die splijtende pass, dat fabuleuze doelpunt, of dat ze een team dat op achterstand staat op sleeptouw weet te nemen, met een winnende treffer in de laatste seconde van de extra tijd. En dan nog alleen voor de liefhebbers van voetbal.
Een andere jongedame werd door NRC opgevoerd als ‘wereldberoemd’, omdat ze tijdens een demonstratie met een kogelvrij vest aan uit de grondwet had voorgelezen. Kogelvrij vest? Dat moet in Amerika zijn geweest dan. Nee, in Moskou. Persoonlijk had ik nog nooit van haar gehoord, al zal NRC haar vast weleens ergens onder de aandacht hebben gebracht. Maar ‘wereldberoemd’? En ‘links’?
Dan is er nog die Amerikaanse tiener die een protestmars organiseerde nadat haar school was getroffen door de zoveelste ‘schoolshooting’ in dat land. Niks mis met protesteren tegen die extreem zorgwekkende situatie in de Verenigde Staten, die voortvloeit uit het recht zoals vastgelegd in de grondwet. En kogelvrije rugzakken gaan daar als warme broodjes over de toonbank in de aanloop naar het nieuwe schoolseizoen. Maar waar we in Nederland ook steeds meer wapengeweld zien, en het wemelt van de los rondslingerende handgranaten, begrijpt een kind dat er meer aan de hand is dan het negeren van ‘linkse’ eisen.
Om te zeggen dat het nieuws steeds tendentieuzer wordt, is onjuist. Het nieuws blijft het nieuws. U krijgt het alleen niet meer voorgezet.
