Noordpoolstrategie maakt duidelijk dat de VS de regio als ‘Amerikaans vaderland’ beschouwen

Het recente rapport van het Pentagon aan het Congres over de Noordpoolstrategie maakt duidelijk dat de VS de regio als ‘Amerikaans vaderland’ beschouwen en daarom ‘indien nodig en gepast zullen de Verenigde Staten buitensporige maritieme claims in het Noordpoolgebied aanvechten om de op regels gebaseerde internationale orde te behouden en de rechten en vrijheden van de internationale gemeenschap in navigatie en overvliegen, evenals voor ander, gerelateerd gebruik op volle zee. “

In dit voorbeeld van Amerikaanse bedoelingen wordt het Pentagon stevig ondersteund door de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken Mike Pompeo, die een gevaarlijke man is. Velen van ons dachten dat met de schandelijke uitgang van de nationale veiligheidsadviseur John Bolton er misschien reden zou zijn om te ontspannen, maar Pompeo is altijd een sabel-ratelaar geweest en richtte onlangs zijn dreigende huurling-blik op het Noordpoolgebied.

Er zijn veel dringende prioriteiten in Amerikaanse externe aangelegenheden, omdat het Witte Huis en het Washington-establishment in het algemeen geen mogelijkheid hebben verloren om de spanning en confrontatie wereldwijd te vergroten, met grimmige gevolgen voor de inwoners van de landen waarop het Militair-Industrieel Complex gericht is. Pompeo is op veel gebieden energiek geweest en pochte dat het aantal inwoners van de Taliban in de eerste tien dagen van september 1.000 had bereikt (hoewel het aantal Afghaanse burgers dat door Amerikaanse luchtaanvallen was vermist werd weggelaten ), en vertelde Fox News dat gesprekken met de Taliban waren beëindigd. De door de VS gecreëerde crisis in de Perzische Golf is eten en drinken voor Pompeo, net als de provocerende manoeuvres in de Zuid-Chinese Zee door Amerikaanse oorlogsschepen en nucleaire bommenwerpers.

Het is dus intrigerend dat Pompeo heeft besloten zich te concentreren op het Noordpoolgebied, waar hij beweerde dat hij, toen hij met de Noordpoolraad sprak, ‘acties speciale aandacht verdienen, speciale aandacht van deze Raad, gedeeltelijk vanwege hun enorme omvang’. omdat “Rusland plannen heeft aangekondigd om de Noordzeeroute te verbinden met de Chinese zijderoute, die een nieuw scheepvaartkanaal van Azië naar Noord-Europa zou ontwikkelen.”

Het is nauwelijks te geloven dat iemand de ontwikkeling van de scheepvaartroutes als gevaarlijk zou beschouwen, maar dit schreeuwde met de volkomen ongepaste strekking van zijn toespraak tot de Raad, omdat hij zich concentreerde op confrontatie in plaats van samenwerking. Zijn uitspraken dat er een “patroon van agressief Russisch gedrag hier in het Noordpoolgebied is” en “we weten dat Russische territoriale ambities gewelddadig kunnen worden” waren in strijd met de principes van de Raad (de Zweedse minister van Buitenlandse Zaken zei botweg dat het “nooit thema of de taak voor de Arctische Raad om het veiligheidsbeleid te bespreken. Het is een niet-militaire en soort vreedzame raad waar andere kwesties worden besproken ”) – maar de opmerkingen van Pompeo over commerciële exploitatie van de regio waren het bewijs van waar zijn echte belangen liggen .

Pompeo verklaarde ‘Het Noordpoolgebied. . . herbergt dertien procent van ’s werelds onontdekte olie, dertig procent van zijn onontdekte gas, een overvloed aan uranium, zeldzame aarde-mineralen, goud, diamanten en miljoenen vierkante mijl onaangeboorde bronnen, visserijen in overvloed.’ Hij was verheugd dat de smelting ijs onthulde zoveel mineralen, wat een grote winst zal zijn voor verschillende Amerikaanse bedrijven, en zoals gemeld door Reuters, waren de VS brutaal genoeg om te weigeren de definitieve verklaring van de Raad te ondertekenen omdat “het niet eens was met de formulering van dat klimaat verandering was een serieuze bedreiging voor het Noordpoolgebied. “

En “serieuze bedreigingen” brengt ons naar Koch Industries, wiens resterende actieve Koch Brother, Charles (David stierf in augustus), de Koch-traditie over ontkenning van klimaatverandering handhaaft. Voordat Trump de CIA-directeur en vervolgens staatssecretaris van Pompeo werd, was hij lid van het Congres en, zoals opgemerkt door The Nation , “was hij de grootste ontvanger van campagnefondsen van de Koch Brothers in 2010. Na het winnen van de verkiezing met Koch-geld, congreslid Pompeo huurde een advocaat van Koch Industries in om zijn kantoor te leiden. Volgens The Washington Post introduceerde Congreslid Pompeo vervolgens rekeningen die vriendelijk waren voor Koch Industries, terwijl Koch externe lobbyisten inhuurde om hen te ondersteunen. “

Pompeo en Trump volgen de lijn van Koch Industries op het gebied van klimaatverandering en op het Noordpoolgebied, omdat er, zoals opgemerkt, ongetwijfeld enorme bedragen worden verdiend wanneer de regio wordt uitgebuit. Maar het gaat dieper dan dat, want in de Amerikaanse presidentsverkiezingen van 2016, toen zoveel enorm rijke mensen de toekomstige winsten veiligstelden door Trump te steunen, is het interessant dat “de belangrijkste enige bedrijfsuitgave Koch Industries, Inc. was, die $ 13,8 besteedde miljoen in lobbyen, gevolgd door Exxon Mobil en Occidental Petroleum. ”

Zoals Think Progress vastlegt , ontving Pompeo tijdens de verkiezingscyclus 2010-2016 stapels contanten om ervoor te zorgen dat hij een vertegenwoordiger van de mensen van Wichita zou worden (waar Koch Industries is gevestigd ). Hij kreeg ‘$ 335.000 van werknemers van Koch Industries (inclusief $ 92.000 alleen van de Koch-familie); $ 69.000 van de Koch Industries PAC; $ 417,175 van Americans for Prosperity (een rechtse advocatengroep opgericht door de gebroeders Koch); plus nog eens $ 87.532 van ‘Andere externe groepen zwaar gefinancierd door de Kochs’. ‘Geen wonder dat hij bekend stond als ‘ het congreslid uit Koch ‘.

Dus Pompeo zingt in koor met zijn president en kondigde op Facebook aan dat “onder president Trump we de Amerikaanse veiligheid en diplomatieke aanwezigheid in het [Arctische] gebied versterken. Aan de veiligheidskantoor organiseren we, mede als reactie op de destabiliserende activiteiten van Rusland, militaire oefeningen, versterken we onze aanwezigheid van strijdkrachten, bouwen we onze ijsbrekervloot op, breiden we de kustwachtfinanciering uit en creëren we een nieuwe militaire toppositie voor arctische zaken binnen ons eigen leger. ”

Het is volkomen gerechtvaardigd dat Rusland, met verreweg de grootste Arctische landmassa, kustlijn en bevolking van alle acht landen van de Arctische Raad, het grootste aantal ijsbrekers in dienst heeft en zijn grondgebied wenst te beschermen. Rusland heeft immers , zoals opgemerkt door het Arctic Institute, 53 procent van de Noordpoolkustlijn – 24.140 kilometer – terwijl de Amerikaanse kust in het Noordpoolgebied slechts 1706 kilometer is. Dat is een reden waarom Trump absurd en brutaal heeft aangeboden om Groenland (57.000 inwoners) te kopen, een afhankelijkheid van Denemarken wiens eigendom door Trump Washington de regio zeker zou destabiliseren.

Washington is van plan het Noordpoolgebied te militariseren en zal de vermeende dreiging van Rusland blijven gebruiken om zijn expansie te rechtvaardigen. Maar de echte reden voor zijn focus op de regio ligt niet bij Rusland als zodanig: het heeft volledig te maken met commerciële exploitatie van minerale hulpbronnen die worden onthuld door ijssmelt die het Amerikaanse establishment vreemd genoeg ontkent wordt veroorzaakt door de opwarming van de aarde. Klimaatverandering is een grote crisis die grotendeels wordt veroorzaakt door Amerikaanse conglomeraten als Koch Industries en Exxon, maar Washington weigert actie te ondernemen om de toename van de wereldwijde ramp te beheersen. Het Militair-Industrieel Complex vindt winst belangrijker dan mensenlevens, en als de weg naar meer winst een militaire confrontatie met Rusland in het Noordpoolgebied vereist, breng het dan aan.

In september werd aangekondigd dat het Pentagon de NAVO-vliegbasis in Keflavik in IJsland heeft aangewezen als een ” voorwaartse locatie . . . ervoor te zorgen dat het betrokken, houdbaar en klaar is met geloofwaardige kracht om de VS te verzekeren, af te schrikken en te verdedigen ‘, en twee B-2 strategische nucleaire bommenwerpers telden er tijdens operaties eind augustus bij, waarbij een van hen een sortie leidde binnen de poolcirkel op de nacht van 4-5 september. Gedurende september voeren Amerikaanse troepen Arctic Expeditionary Capabilities Oefening 2019 uit , waarbij “de US Pacific Fleet, Marine Corps Forces Pacific, US 3rd Fleet, Expeditionary Strike Group Three en 1 Marine Expeditionary Force betrokken zijn.” In verband met dergelijke manoeuvres heeft een Amerikaanse admiraal verklaarde dat “Marine-oefeningen en operaties hier zijn essentieel voor de inzet van de natie om een ​​stabiele, vrije en open regio te handhaven, vooral als we naar het Noordpoolgebied kijken.”

De koude oorlog begint weer op te komen en de Arctische capriolen van Washington zorgen ervoor dat het steeds warmer wordt.