Nord stream Pijpleidingen v. VS

Intentie, motief en middelen: mensen die levenslange gevangenisstraffen uitzitten in Amerikaanse gevangenissen zijn veroordeeld op zwakkere gronden dan het indirecte bewijs tegen Washington voor de aanval op de Nord Stream-pijpleidingen.

Indirect bewijs kan, net als direct bewijs, worden gebruikt om de elementen van een misdrijf, het bestaan ​​of de voltooiing van bepaalde handelingen en de intentie of mentale toestand van een verdachte te bewijzen. Over het algemeen moet een openbare aanklager, om tot een veroordeling te komen, zonder redelijke twijfel aantonen dat een verdachte een bepaalde daad heeft gepleegd en dat de verdachte met een bepaald oogmerk heeft gehandeld.

Nord Stream 1  is een multinationaal project dat wordt beheerd door het in Zwitserland gevestigde Nord Stream AG, bedoeld om jaarlijks ongeveer 55 miljard kubieke meter (bcm) Russisch aardgas aan Europa te leveren door het rechtstreeks vanuit Rusland te transporteren via dubbele 1.224 kilometer lange pijpleidingen die zijn aangelegd onder de Oostzee, naar een Duitse hub, van waaruit het gas zou worden gedistribueerd naar andere Europese consumenten.

De eerste van de dubbele pijpleidingen werd voltooid in juni 2011 en begon met de levering van gas in november 2011. De tweede werd voltooid in april 2012 en begon met de levering van gas in oktober 2012. Gazprom, de Russische gasreus, heeft een belang van 51 procent in de Nord Stream 1 pijpleidingproject.

Nord Stream 2  is een bijna kloon van het Nord Stream 1-project, bestaande uit dubbele 1220 kilometer lange pijpleidingen die onder de Oostzee zijn gelegd en Rusland met Duitsland verbinden. Het begon in 2018 en werd voltooid in september 2021. Net als Nord Stream 1 is de Nord Stream 2 ontworpen om ongeveer 55 bcm aardgas van Rusland naar Europa te leveren via Duitsland. Nord Stream 2 wordt, net als Nord Stream 1, beheerd door een multinationaal bedrijf waarin Gazprom voor 51 procent eigenaar is.

In tegenstelling tot Nord Stream 1 mocht Nord Stream 2 nooit beginnen met het leveren van gas.

Nord Stream 2 gebiedskaart. (Berria Egunkaria, CC BY-SA 4.0, Wikimedia Commons)

De Nord Stream 1 en 2 pijpleidingen zijn een gruwel voor het Amerikaanse nationale veiligheidsbeleid, dat al decennia lang zuur is voor de mate waarin Russisch aardgas de Europese energiemarkt domineert. Deze animositeit werd misschien het best gevat in  een column die  in juli 2019 in de Duitse krant  DieWelt werd gepubliceerd.

Het stuk, mede geschreven door Richard Grenell, Carla Sands, Gordon Sondland (respectievelijk de Amerikaanse ambassadeurs in Duitsland, Denemarken en de Europese Unie), was getiteld “Europa moet de controle behouden over zijn energiezekerheid” en voerde het argument aan dat de ” De Nord Stream 2-pijpleiding zal de energiehefboomwerking van Rusland op de EU drastisch vergroten,” en merkt op dat “een dergelijk scenario gevaarlijk is voor het blok en het Westen als geheel.”

De ambassadeurs constateerden dat “een dozijn Europese landen voor meer dan 75 procent van hun aardgasbehoefte afhankelijk zijn van Rusland”, concludeerden de ambassadeurs: “Dit maakt bondgenoten en partners van de Verenigde Staten kwetsbaar voor het afsluiten van hun gas in een opwelling van Moskou.”

Bovendien beweerden de ambassadeurs,

“De afhankelijkheid van de Europese Unie van Russisch gas brengt risico’s met zich mee voor Europa en het Westen als geheel en maakt Amerikaanse bondgenoten minder veilig. De Nord Stream 2-pijpleiding zal de gevoeligheid van Europa voor de Russische energiechantagetactieken vergroten. Europa moet de controle behouden over zijn energiezekerheid.”

De ambassadeurs weefden ook in een kritische geopolitieke context en verklaarden:

“Vergis je niet: Nord Stream 2 zal meer brengen dan alleen Russisch gas. Russische invloed en invloed zullen ook onder de Baltische Zee en Europa binnenstromen, en de pijpleiding zal Moskou in staat stellen de Oekraïense soevereiniteit en stabiliteit verder te ondermijnen.”

Ruslands “bewapening” van energie tegen Europa was het onderwerp van een  “debat” dat Gary Peach en ik in december 2018 voerden  op de pagina’s van  Energy Intelligence , dat toezicht houdt op kwesties met betrekking tot wereldwijde energiezekerheid. Gary, een van  de senior schrijvers van EI , behandelt Russische energie.

Het hoofdkantoor van Gazprom in de wolkenkrabber Lakhta Center in Sint-Petersburg, Rusland, februari 2021. (CC BY-SA 4.0, Wikimedia Commons)

Ik betoogde dat “Rusland nooit heeft geprobeerd zijn status als belangrijke energieleverancier van Europa te gebruiken als een middel om het beleid te beïnvloeden”, waarbij ik opmerkte dat:

“[d]e bewapening van Russische energie komt in de vorm van sancties tegen Moskou en het nastreven van beleid dat is ontworpen om de ontwikkeling van de Russische energiesector in te perken. Het is veel gemakkelijker om te beweren dat de VS en Europa een bedreiging vormen voor de Russische energiezekerheid dan omgekeerd.”

Gary daarentegen merkte op dat:

“Gazprom’s leveringscontracten vertonen de onderliggende economische dreiging vanuit Moskou: de prijsformule is ongeveer hetzelfde voor alle landen, maar die landen die goedgunstig zijn voor Rusland krijgen een willekeurige ‘korting’.” Hij concludeerde dat “wanneer Gazprom de enige denkbare gasleverancier is , het heeft schaamteloos misbruik gemaakt van het monopolie.”

In december 2019 legde de regering van president Donald Trump  sancties  op in een wanhopige laatste seconde om te voorkomen dat de Nord Stream 2-pijpleiding zou worden voltooid.

Deze sancties werden in mei 2021 opgeheven  door de regering van president Joe Biden in een poging gezien te worden als het herstellen van de betrekkingen met Duitsland die tijdens de regering-Trump ernstig waren verslechterd. Na voltooiing kon Nord Stream 2 echter niet worden gebruikt door  bezwaren van Duitse regelgevers  met betrekking tot licentiekwesties, die naar verwachting pas medio 2022 zouden worden opgelost.

Fondsenwerving najaar 2022

In de aanloop naar de Russische invasie van Oekraïne bedacht de regering-Biden  een plan om Rusland te straffen  door het opleggen van strenge economische sancties tegen de Russische energiesector, inclusief maatregelen om de levering van gas van Rusland naar Duitsland via de Nord Stream stop te zetten. pijpleidingen.

Een van de problemen waarmee Amerikaanse beleidsmakers werden geconfronteerd, was het vinden van de juiste mix van sancties die Rusland zouden kunnen schaden zonder daarbij de Europese economie te vernietigen. Beleidsmakers aan beide zijden van de Atlantische Oceaan erkenden echter dat zinvolle sancties die gericht waren op de Russische energie, een nevenrisico voor de Europese economie inhielden dat niet kon worden vermeden.

Een van de mechanismen waarvan de beleidsmakers in de VS en de EU hoopten dat ze de economische gevolgen van de sancties tegen Russische energie zouden verlichten, was het vergroten van de levering van vloeibaar aardgas (LNG) aan Europa uit de VS. Sinds 2016  is de hoeveelheid LNG die door de VS aan Europa  wordt geleverd toegenomen, met meer dan 21 bcm geleverd in 2021.

Maar 21 bcm kon de hoeveelheid aardgas die door Rusland naar Europa wordt verscheept niet compenseren in het geval van een grootschalige verstoring van de Russische energievoorziening als gevolg van het opleggen van economische sancties tegen de Russische energiesector.

Na de Russische invasie van Oekraïne – en het besef dat de verstoring van de energievoorziening naar Europa veel groter zou zijn dan verwacht –  maakte Biden zijn belofte waar om de levering van Amerikaans LNG  aan Europa te vergroten. Maar de hoeveelheden bleven ver achter bij de vraag, en tegen prijzen die heel Europa letterlijk failliet deden gaan.

De slachtoffers

Nu Duitsland de exploitatie van Nord Stream 2 blokkeerde en sancties de reparatie van de Nord Stream 1 in de weg stonden, begon de Duitse bevolking de dupe te worden van de sancties tegen Russische energie.

Ondanks het aandringen van hun regering dat het resoluut zou blijven in de confrontatie met wat het zag als Russische agressie tegen Oekraïne, had het Duitse volk andere plannen. Op 26 september  begonnen ze  in groten getale de straat op te gaan om te eisen dat hun regering de Nord Stream 2-pijpleiding zou openen en het Duitse volk en de economie de energie zou geven die nodig is om te overleven.

De grootste protesten in Duitsland van dit najaar

De beelden tonen Berlijn en Hannover.

De deelnemers eisen opheffing van anti-Russische sancties en toegang tot energie. Op een van de posters staat: “Ik wil Russisch gas en olie.” pic.twitter.com/Rl7UJQ6dSb

— ??Jacob??Charite?? (@jaccocharite)  8 oktober 2022

De misdaad

Op 26 september  meldde de Nord Stream 2-pijpleiding een enorme drukdaling . De volgende dag meldde de Nord Stream 1-pijpleiding hetzelfde. Een Deense straaljager, die over de pijpleidingroute vloog, meldde een verstoring van een kilometer diameter in het water van het eiland Bornholm, direct boven de Nord Stream 2-pijpleiding, veroorzaakt door het massale vrijkomen van aardgas onder water. ( Deense autoriteiten schatten  dat tussen de twee pijpleidingen de totale hoeveelheid methaan die in de atmosfeer vrijkwam ongeveer 500.000 ton bedroeg.)

Het incident vond plaats in de exclusieve economische zone van Zweden en  de Zweedse veiligheidsdienst nam het voortouw bij het onderzoek naar  wat er was gebeurd. (Vreemd genoeg werd Rusland niet uitgenodigd om deel te nemen, ondanks het feit dat het een gevestigd economisch en veiligheidsbelang in de zaak had.)

“Na voltooiing van het onderzoek naar de plaats delict”, meldden de Zweden, “kan de Zweedse veiligheidsdienst concluderen dat er ontploffingen zijn geweest bij Nord Stream 1 en 2 in de Zweedse economische zone”, en merkt op dat de ontploffing “uitgebreide schade” had veroorzaakt aan de lijnen.

De Zweden verklaarden ook dat ze enkele materialen van de plaats van het incident hadden opgehaald, die werden geanalyseerd om te bepalen wie verantwoordelijk was. Dit bewijs, zo verklaarden de Zweden, “versterkt de vermoedens van grove sabotage.”

Hoewel alle partijen die betrokken zijn bij de “sabotage” van de Nord Stream-pijpleiding het erover eens zijn dat de oorzaak door de mens is veroorzaakt, heeft geen enkel land buiten Rusland een verdachte genoemd. ( De Russische president Vladimir Poetin heeft de aanval , die Rusland als een daad van “internationaal terrorisme” heeft bestempeld, toegeschreven aan de “Angelsaksen” – de Britten en Amerikanen.)

Biden verwierp de Russische claims. De aanval op de pijpleiding “was een opzettelijke sabotageactie en de Russen pompen desinformatie en leugens naar buiten”, zei de Amerikaanse president. “Op het juiste moment, als de zaken rustiger worden, sturen we duikers naar beneden om uit te zoeken wat er precies is gebeurd. Dat weten we nog niet precies.”

Maar we weten het wel. Biden heeft het ons zelf verteld. Dat deed staatssecretaris Antony Blinken ook. Dat deed de Amerikaanse marine ook. Tussen de drie hebben we onweerlegbaar bewijs van opzet, motief en middelen – meer dan genoeg nodig om schuld boven elke redelijke twijfel in een rechtbank te bewijzen.

intentie

In een toespraak tot verslaggevers  op 7 februari verklaarde Biden: “Als Rusland binnenvalt, betekent dit dat tanks of troepen weer de grens met Oekraïne oversteken, zal er niet langer een Nord Stream 2 zijn. We zullen er een einde aan maken.”

druk. Biden: “Als Rusland binnenvalt … dan zal er geen Nord Stream 2 meer zijn. We zullen er een einde aan maken.”

Verslaggever: “Maar hoe gaat u dat precies doen, aangezien… het project in handen is van Duitsland?”

Biden: “Ik beloof je, we zullen dat kunnen doen.” https://t.co/uruQ4F4zM9  pic.twitter.com/4ksDaaU0YC

— ABC Nieuws (@ABC)  7 februari 2022

Toen een journalist vroeg hoe Biden zoiets kon doen, aangezien Duitsland de controle had over het project, antwoordde Biden: “Ik beloof je: we zullen het kunnen doen.”

Geen enkele aanklager heeft ooit een beknoptere intentieverklaring gehad – een echte bekentenis vóór de gebeurtenis – dan deze. Joe Biden moet op zijn woord worden gehouden.

Motief

Toen hij op 3 oktober door verslaggevers werd gevraagd om commentaar te geven op de Nord Stream-pijpleidingaanvallen,  antwoordde Blinken  gedeeltelijk door op te merken dat de aanval “een geweldige kans was om voor eens en voor altijd de afhankelijkheid van Russische energie weg te nemen en zo Vladimir Poetin weg te nemen.” de bewapening van energie als middel om zijn keizerlijke plannen te bevorderen.”

Blinken verklaarde verder dat de VS zouden werken om de “gevolgen” van de pijpleidingaanval op Europa te verlichten, verwijzend naar de levering van Amerikaans LNG tegen exorbitante winstmarges voor Amerikaanse leveranciers – nog een “kans”.

Aanklagers spreken vaak van  cui bono , een Latijnse uitdrukking die ‘wie profiteert’ betekent, wanneer ze een motief voor een gepleegd misdrijf willen invoeren, in de veronderstelling dat er een grote kans is dat degenen die verantwoordelijk zijn voor een specifiek misdrijf degenen zijn die er baat bij hebben ervan.

Knipperen. Geweldige kans.

Cu Bono .

Middelen

Begin juni,  ter ondersteuning van een grote NAVO-oefening  die bekend staat als BALTOPS (Baltic Operations) 2022, heeft de Amerikaanse marine de nieuwste ontwikkelingen op het gebied van onbemande onderwatervoertuigen of UUV-mijnenjachttechnologie gebruikt om te testen in operationele scenario’s.

[Verwante:  DIANA JOHNSTONE: Omerta in de gangsteroorlog ]

Volgens de Amerikaanse marine was het in staat om “opkomende UUV-technologie voor het jagen op mijnen” te evalueren, waarbij het zich concentreerde op “UUV-navigatie, teaming-operaties en verbeteringen in akoestische communicatie, terwijl het tegelijkertijd kritische omgevingsgegevenssets verzamelde om de automatische doelherkenningsalgoritmen voor mijndetectie te verbeteren. .”

Een van de UUV’s die door de Amerikaanse marine wordt gebruikt, is de  Seafox .

In september werden gespecialiseerde helikopters van de Amerikaanse marine, de MH-60R, die de Seafox UUV kan gebruiken,  gevolgd terwijl ze voor het Deense eiland Bornholm vlogen , direct boven de segmenten van de Nordstream 1- en 2-pijpleidingen die later beschadigd raakten bij de sabotage-incidenten.

Om TASS te citeren ,

“Op 6 november 2015 werd het onbemande onderwatervoertuig Seafox van de NAVO gevonden tijdens de geplande visuele inspectie van de Nord Stream 1-gasleiding. Het lag in de ruimte tussen gaspijpleidingen, duidelijk in de buurt van een van de snaren. De NAVO zei dat het voertuig voor het verwijderen van mijnen onder water verloren is gegaan tijdens oefeningen. Zulke NAVO-oefeningen toen het gevechtsexplosief precies onder onze gasleiding bleek te zijn. Het explosief is destijds door de Zweedse strijdkrachten gedeactiveerd.”

Schuldig boven redelijke twijfel

De last die bestaat om schuld boven redelijke twijfel te bewijzen “is volledig voldaan en volledig overtuigd tot een morele zekerheid dat het gepresenteerde bewijs de schuld van de verdachte bewijst.” In de kwestie van de Nord Stream 1- en 2-aanvallen is aan deze last voldaan als het gaat om het toewijzen van de schuld aan de Verenigde Staten.

Biden bekende de misdaad bijna van tevoren, en zijn staatssecretaris, Blinken, kraaide over de “enorme kans” die door de aanval werd gecreëerd. De Amerikaanse marine oefende niet alleen actief de misdaad in juni 2022, gebruikmakend van hetzelfde wapen dat eerder naast de pijpleiding was ontdekt, maar gebruikte precies de middelen die nodig waren om dit wapen te gebruiken op de dag van de aanval, op de locatie van de aanval.

Schuldig als aangeklaagd

Het probleem is dat, buiten Rusland, niemand de Verenigde Staten in rekening brengt. Journalisten lopen weg van het bewijs en noemen ‘onzekerheid’. Europa, bang om wakker te worden met de realiteit dat zijn belangrijkste “bondgenoot” een oorlogsdaad heeft gepleegd tegen zijn kritieke energie-infrastructuur, waardoor miljoenen Europeanen worden veroordeeld tot de verdorvenheid van kou, honger en werkloosheid – terwijl ze Europa met winst uithollen marges van de verkoop van LNG die het begrip “meevaller” herdefiniëren — blijft stil.

Er is geen twijfel in het brein van een denkend persoon over wie verantwoordelijk is voor de aanvallen op de Nord Stream 1 en 2 pijpleidingen. De indirecte zaak is overweldigend en volledig in staat om een ​​veroordeling in een Amerikaanse rechtbank te winnen.

Maar niemand zal de zaak brengen, althans niet op dit moment.

Schande voor de Amerikaanse journalistiek die deze flagrante aanval op Europa negeert.

Jammer voor Europa dat het niet de moed heeft om hun aanvaller publiekelijk te noemen.

Maar bovenal, schande over de regering van Joe Biden, die de VS heeft verlaagd tot hetzelfde niveau als degenen die het al zoveel jaren heeft opgejaagd en vermoord – een eenvoudige internationale terrorist en een staatssponsor van terrorisme.