Nu komt de ‘vrouwensfeer’: de antifeministische media die vrouwen vertellen dat ze dun, vruchtbaar en Republikeins moeten zijn
Indignatie redactie
16 min. lezen
Een groep conservatieve persoonlijkheden zoals Brett Cooper en Candace Owens, en media zoals Evie, overtuigen jonge vrouwen van een gender-essentialistisch wereldbeeld
Vrouwen In de meest recente aflevering van haar YouTube-show bespotte de rechtse commentator Brett Cooper samen met de rest van de wereld de korte ruimtevlucht van Katy Perry, Gayle King en Lauren Sánchez.
“Deze vrouwen waren volledig afhankelijk van de mannen die dit ruimtevaartuig bouwden,” zei ze met een ondeugende grijns. “Eerlijk gezegd zijn we dat allemaal, want mannen hebben de beschaving gebouwd. Ze bouwden de huizen waarin we wonen, ze bouwden de studio waarin ik opneem… de ruimteschepen waarin al deze rijke beroemdheden rondvliegen.” Het verschil tussen Cooper en feministen, zegt ze, “is dat ik ervoor kies dat te erkennen, te vieren en dankbaar te zijn”.
De Blue Origin- vlucht was een prima bron van inspiratie voor Cooper, een bruisende, vlotte 23-jarige met zijdezachte espressobruine krullen en kleurrijke Pinterest-waardige prints aan de muur achter haar. Ze plaatst tweewekelijks video’s waarin ze commentaar levert op actuele sociale en culturele kwesties. Thumbnails op YouTube tonen haar – met vragend opgetrokken wenkbrauwen en een open mond van gespeelde verbazing – naast titels als SNOW WHITE EPIC FAIL en CAPTAIN AMERICA HATES AMERICA? in geel, allemaal in hoofdletters. Deze culturele brandpunten dienen als bewijs dat jonge vrouwen eindelijk “wakker worden” voor de leugens die het feminisme hen blijkbaar heeft verteld.
Coopers merk van ontwapenende antifeministische content kent een aanzienlijk publiek. In het eerste kwartaal van 2025 had ze het op één na snelst groeiende politieke YouTube-kanaal met meer dan 900.000 nieuwe abonnees, volgens gegevens geanalyseerd door onderzoeker Kyle Tharp . Haar Spotify-publiek bestaat voor ongeveer 60% uit vrouwen, vertelde een woordvoerder aan Semafor .
Analyses van de verkiezingen van 2024 prezen de “manosphere” – de coalitie van bro-podcasters en YouTubers die populair is bij mannelijke kijkers – breed aan als cruciaal voor de overwinning van Donald Trump . Volgens een peiling van AP koos 56% van de mannen onder de 30 voor Trump, vergeleken met 41% vier jaar eerder. Door jonge mannen te ontmoeten waar ze waren, konden Trump en zijn plaatsvervangers kiezers bereiken die doorgaans tot de minst politiek geëngageerde segmenten van de samenleving behoren.
Er zijn nu de eerste aanzetten tot een georganiseerde poging om een soortgelijk alternatief rechts media-ecosysteem te creëren dat zich richt op jonge vrouwelijke Amerikaanse doelgroepen – een van de weinige demografische groepen die tot nu toe substantieel Democratisch was .
Deze nieuwe ‘vrouwensfeer’ omvat Coopers kanaal, maar ook lifestylemagazines zoals The Conservateur en Evie, Candace Owens’ Club Candace, Alex Clarks Maha (“Make America Healthy Again”) talkshow Culture Apothecary, conservatief-christelijke influencer Allie Beth Stuckey’s Relatable, en zwemster en anti-transgender activiste Riley Gaines’ podcast Gaines For Girls. Trek de cirkel iets groter en je krijgt de ‘ tradwives ‘ die huishoudelijke content op Instagram plaatsen, de edgelord It Girls van Red Scare, en ‘femcel’ influencers die zich profileren als het vrouwelijke antwoord op Tate.
Hoewel de vrouwen achter deze media allemaal hun eigen stijl en tactiek hebben, zijn ze over het algemeen allemaal op één lijn wat betreft hun verlangen om terug te keren naar een gender-essentialistisch wereldbeeld: vrouwen als onderdanige huisvrouwen en mannen als sterke kostwinners.
Net als de influencers in de manosfeer worden deze media gedreven door een weerzin tegen ‘woke’ en de overtuiging dat conservatieven de werkelijke onderdrukte minderheid vormen. Ze beweren dat de liberale media en Hollywood feministische propaganda promoten en dat ze daarom moeten terugvechten.
Hoewel ze zichzelf presenteren als onafhankelijke denkers, sluit hun ideologie naadloos aan bij het streven van de Trump-regering om reproductieve rechten af te breken , de bescherming van LGBTQ+-mensen terug te draaien en een antiwetenschappelijke agenda te bevorderen die de gezondheid van miljoenen Amerikanen in gevaar brengt.
Het zijn niet alleen rechtse politici die zich ergeren aan het hedendaagse feminisme. Velen links hebben kritiek geuit op het oppervlakkige ‘girlbossfeminisme’ (de tweepartijenreactie op de gênante Blue Origin-vlucht is daar een voorbeeld van), en wijzen erop dat er onmogelijke verwachtingen aan vrouwen worden gesteld in een grof kapitalistische maatschappij die weinig steun biedt aan werkende moeders.
Volgens een onderzoek uit 2023, uitgevoerd door de non-profitorganisatie Catalyst , gaven vier op de tien vrouwen aan dat ze van baan zouden moeten veranderen om aan de vraag naar kinderopvang te voldoen, en de VS is nog steeds het enige rijke land ter wereld zonder een nationaal beleid voor betaald ouderschapsverlof. Voor deze nieuwe vrouwensfeer is de reactie echter niet het bevorderen van beleid zoals betaald ouderschapsverlof of betaalbare kinderopvang, maar een terugkeer naar een geïdealiseerd, illusoir verleden waarin het leven van een vrouw en moeder als het enige doel van de vrouw werd beschouwd.
Jonge vrouwen zijn bijzonder kwetsbaar voor deze oproepen. Net als hun leeftijdsgenoten in de manosfeer profiteren deze commentatoren van de reële crisis van eenzaamheid en economische onzekerheid waarmee generatie Z kampt . “Sociale media hebben generatie Z echt een verwrongen beeld van de werkelijkheid gegeven”, aldus Cooper, die datingapps omschreef als “verraderlijk” en een “kaal” landschap.
De alternatieve visie die deze influencers voorstellen is angstaanjagend achterhaald en zou vrouwen hun vrijheid en economische onafhankelijkheid ontnemen. “Je wilt terug naar een hokje, terwijl je dit prachtige, fantastische kind had kunnen krijgen dat je met de liefde van je leven hebt verwekt?”, vroeg Cooper retorisch tijdens een recente podcast.
In plaats van te proberen alles te hebben, moeten vrouwen hun prioriteiten veranderen, zei ze. Want “als je niet naar de sportschool gaat, als je niet voor jezelf zorgt, als je niet van kinderen houdt, als je alleen om je carrière geeft en je een hekel hebt aan het patriarchaat”, dan “zal een begeerlijke man niet voor je vallen”.
Het type vrouw dat deze commentatoren verheerlijken is dun, hetero, vruchtbaar, traditioneel vrouwelijk, conventioneel aantrekkelijk voor mannen en blank – hoewel ze openlijk racisme proberen te vermijden en in plaats daarvan kiezen voor sentimenten als : “Als vrouw uit een minderheid ben ik hier om te zeggen dat je gelukkiger en meer voldaan zult zijn als je niet geobsedeerd bent door het denken aan je ras.”
Iedereen die buiten dit beperkte kader valt, is het slachtoffer van meedogenloze spot en minachting. Hoewel ze andere tactieken en tonen hanteren, net als hun collega’s in de manosfeer, spelen ze met het idee dat het leuk en grensoverschrijdend is om vrouwen dik of lelijk te noemen – en kaderen het als onderdeel van een deugdzame zoektocht om de maatschappij te ontdoen van woke, feministische idealen.
Jonge vrouwen worden geprezen als de reddende engel van de Democratische Partij , de kracht die ons zal verlossen van al die boze jonge mannen die al hun tijd besteden aan het luisteren naar podcasts, maar dat is niet vanzelfsprekend. Terwijl jonge vrouwen in 2024 nog steeds een blauw oog hadden, slonk Joe Bidens voorsprong van 35 punten in 2020 tot een voorsprong van 24 punten voor Kamala Harris. Andere demografische groepen, zoals zwarte en Latino mannen, braken met historische trends en schoven deze verkiezingen naar rechts.
Emily Amick, een influencer en politiek analist die de trend op haar Substack heeft geobserveerd , zei dat mensen de impact van de vrouwensfeer mogelijk op eigen risico onderschatten. “Wat we zagen tijdens de presidentsverkiezingen van 2024 was dat de mannensfeer veel meer impact had dan veel mensen hadden verwacht,” zei Amick. “Ik geloof dat de conservatieve beweging hetzelfde spel speelt met vrouwen, en in 2028 zullen we een enorme impact zien van de berichtenmachines die ze hebben gebouwd.”
Een ‘conservatieve Cosmo’
Bladerend door de homepage van Evie magazine – dat in 2019 online werd gelanceerd en nu in gedrukte vorm verkrijgbaar is – zou je het kunnen verwarren met een gewoon glossy vrouwenblad. Er staan artikelen in over de beste nagellakkleur voor de herfst en wat je je kapper moet vragen als je het haar van Sabrina Carpenter wilt.
Maar lees verder en je zult merken dat de Cosmo-achtige sekstips over de kunst van orale seks en het beheersen van cowgirl-vaardigheden vergezeld gaan van een disclaimer dat ze “alleen bedoeld zijn voor getrouwde vrouwen”. Je ziet koppen als: Wil je dat je man je zwanger maakt? Kook deze 10 gerechten voor hem en Wat hebben de blauwe ogen van J.D. Vance en de rondingen van Sydney Sweeney gemeen? Amerika mist klassieke schoonheid en wil die terug.
Deze stukken zijn geschreven in een vlotte, veelbetekenende toon die de indruk wekt dat alles wat ze zeggen logisch is, terwijl ze hun vijanden afmaken met de wreedheid van een middelbare schoolpestkop. Een recent stuk, getiteld Why I Love Being A Hot Mom, schommelde tussen gladde uitspraken als “skinny sex is the best sex” en tirades van de auteur over hoe ze een hekel heeft aan “middelmatig moederschap” en het “gebrek aan zelfbeheersing, onaantrekkelijkheid en de ziektetoestand” die het gevolg zijn van het omarmen van body positivity. (Niet met haar eens? Dan ben je waarschijnlijk een “sorry, verdrietige, chronisch online rioolkobold”.)
In de afgelopen twee decennia hebben mainstream vrouwenbladen geprobeerd om de nadruk te leggen op algemeen welzijn in plaats van uiterlijke schoonheid en slankheid boven alles te verheerlijken. Evie ziet dit als een uit de hand gelopen woke-mentaliteit. Ze willen het vrouwenblad van je moeder – of je oma – terugbrengen, waarin het oké was om een bepaald lichaamstype boven andere te verheerlijken. “Wanneer we een zwaar getatoeëerd, blauwharig, zwaarlijvig en genderneutraal persoon tegenkomen met een stierenvechtersring, laat die persoon ons weten dat hij of zij de normen voor normaliteit waar de meeste mensen het over eens zijn, actief negeert”, stond in een artikel uit 2021 getiteld Objective Feminine Beauty Is Not A Relic Of The Patriarchy.
Evie werd opgericht door het echtpaar Brittany en Gabriel Hugoboom als een soort “conservatieve Cosmo”. Zoals Brittany Hugoboom in een artikel in maart aan de New York Times vertelde , was hun doel een “one-stop-shop voor vrouwelijkheid” te creëren die haaks staat op de “vrijetijdsseks, carrièredrang of ideologisch activisme” die zij aan feminisme toeschrijft.
Introducing TOXIC BREAKUP, the world's first 3-in-1 Birth Control Detox.
Developed by holistic doctors and leading hormone experts to detoxify, replenish, and restore balance to your hormones after getting off birth control.
Women everywhere are breaking up with their birth… pic.twitter.com/VGjSjTcpDr
— 28 (@28wellness) February 29, 2024
Naast Evie runnen de Hugobooms een wellness-app voor de menstruatiecyclus, gesteund door Peter Thiel, die vruchtbaarheidsplanning stimuleert door middel van cyclusregistratie. Naast advertenties voor de app in hun gedrukte editie, wordt in hun content regelmatig de nadruk gelegd op de gevaren van de pil en het spiraaltje. “Onze voortplantingsorganen zijn daarvoor gemaakt – om nieuw leven te creëren – niet om sperma af te weren en onze ingewanden te veranderen om conceptie vrijwel onmogelijk te maken”, aldus een recent artikel van Evie.
Hoewel sommige jonge vrouwen misschien terugdeinzen voor conservatieve mannen zoals J.D. Vance en Elon Musk die hun mening geven over geboortecijfers en vruchtbaarheid, zijn media zoals Evie in staat een vergelijkbare boodschap op een meer toegankelijke manier te verpakken.
Maggie Bullock, een veteraan in een vrouwenblad en medeauteur van Spread , een nieuwsbrief over de industrie, zei dat ze media zoals Evie zag als een soort ‘instapdrug’ naar extremere conservatieve ideologieën. “We zijn aardig en we zijn mooi en we zijn niet zo radicaal, maak je geen zorgen, we vertellen je gewoon de waarheid,” zei ze. “Het voelt als een wolf in schaapskleren.”
Jessica Marie Baumgartner, een 41-jarige voormalige freelancer bij Evie en zelfbenoemde “conservatieve heidense” moeder van vijf kinderen, woonachtig buiten St. Louis, Missouri, zei dat hoewel ze vóór Evie voor andere rechtse media had geschreven, ze zich aangetrokken voelde tot “de mogelijkheid om specifiek over vrouwenzaken te schrijven” zoals borstvoeding, thuisbevallingen en thuisonderwijs. Ze voelde zich afgeschrikt door wat zij zag als een “obsessie met seks” in mainstream vrouwenbladen. “Ze begonnen artikelen te schrijven over seks op steeds jongere leeftijd, met steeds jongere minderjarigen. En toen dacht ik: bah, wat is hier aan de hand ?”
Baumgartner kijkt, net als veel van Evie’s schrijvers, nostalgisch terug naar het verleden als oplossing voor de problemen van de maatschappij. “Ik denk dat veel mensen zich tot de conservatieve beweging wenden, omdat we beseffen dat onze grootouders zulke prachtige waarden hadden die ons veel om naar uit te kijken gaven,” zei ze. “We hebben allemaal meerdere banen. We zijn allemaal zo moe, we kunnen onze kinderen nauwelijks bijhouden. We kennen onze buren nauwelijks. Iedereen heeft het zo druk, omdat onze waarden zijn verschoven van wat er echt toe doet.”
Evie’s bereik moet niet worden overschat – ze heeft 210.000 volgers op Instagram, vergeleken met de 4 miljoen van Cosmopolitan, en heeft in vier jaar tijd slechts drie gedrukte edities uitgebracht – maar ze vinden steeds vaker nieuwe manieren om de aandacht te trekken. Op de cover van Evie’s gedrukte editie uit 2024 stond Ballerina Farm-influencer Hannah Neeleman – wiens posts over zelfvoorzienend leven en het thuisonderwijs van haar acht kinderen op hun boerderij in Utah haar 10 miljoen Instagram-volgers hebben opgeleverd – die een koe melkt in een hoed en een witte boerenjurk.
Hoewel het opzeggen van je baan in het bedrijfsleven om taarten te bakken, koeien te melken en prachtige baby’s groot te brengen in zwierige tunieken misschien een aantrekkelijke vorm van escapisme lijkt, zei Bullock dat deze lifestylepropaganda een veel bredere en snode conservatieve agenda diende . Zoals ze het verwoordde: “Als je een generatie jonge vrouwen gaat vertellen dat het slecht is om feminist te zijn, dat de regering-Trump pro-vrouw is, dat ze direct kinderen moeten krijgen en meer, en dat de pil slecht voor ze is, dan is dat een enorme tegenslag die je Amerikaanse vrouwen voorstelt.”
‘Een echte parasociale relatie’
Van Phyllis Schlafly in de jaren 70, die jonge christelijke vrouwen mobiliseerde tegen het Equal Rights Amendment, tot Ann Coulter en Moms for Liberty, vrouwen spelen al lang een rol in de verspreiding van conservatieve propaganda. Maar wat deze nieuwe stemmen onderscheidt, is dat ze zich niet allemaal als politiek commentator profileren. In die zin leenen ze zich aan het succes van de manosfeer, die mede dankzij de meeste leidende figuren geen uitgesproken partijpolitieke overtuigingen had, nieuwe Maga-aanhangers wist te werven. Urenlange podcastafleveringen en Twitch-streams van onder anderen Rogan, de Nelk Boys of Theo Von richten zich doorgaans veel meer op sport, gokken, drugs en daten dan op het wetsvoorstel dat door de Senaat wordt aangenomen.
De belangrijkste stemmen in de vrouwensfeer hanteren een vergelijkbare strategie. Zoals Brittany Hugoboom het verwoordde in een opiniestuk voor het rechtse medium Quillette : “Conservatieven zullen nooit winnen als ze zich voorstellen dat ze strijders zijn die bovenop verdedigingslinies staan en de massamedia beledigen. We moeten ons inzetten voor de ontwikkeling van popcultuur.”
Maar hoewel Maga heeft meegelift op de bestaande populariteit van de manosfeer in sectoren zoals worstelen en comedy, waren veel van de luidste stemmen in de vrouwensfeer al actief in de politieke media. Cooper, Candace Owens, Allie Beth Stuckey en Alex Clark hebben allemaal langdurige banden met conservatieve media zoals The Blaze en The Daily Wire, evenals met de conservatieve activistengroep Turning Point USA , die een belangrijke rol speelde bij het winnen van de stemmen voor Trump.
De afgelopen jaren heeft Turning Point miljoenen gestoken in het creëren van een alternatieve rechtse mediaruimte. Na de verkiezingen vertelde de groep aan de New York Times dat ze zo’n 350 rechtse influencers hadden opgeleid. “We hebben langetermijninvesteringen gedaan in makers en invloedrijke stemmen waarvan we geloven dat ze de opiniemakers van morgen zullen zijn”, vertelde directeur Charlie Kirk aan de krant.
“Influencers zijn geen reclame. Ze staan bij je in de badkamer, ze houden je hand vast als je het uitmaakt met je vriend, ze helpen je met het koken voor je kinderen. Je hebt een echte parasociale relatie”, aldus Amick.
Neem Candace Owens. De afgelopen vijf jaar is Owens zelfs rechts een polariserende figuur geworden. Naast venijnige kritiek op Black Lives Matter en #MeToo, hebben Owens’ controversiële beweringen dat bijvoorbeeld de joodse mystieke praktijk kabbala een “pedofielencentrische religie” is, ook kritiek gekregen van joodse belangenorganisaties .
Maar haar nieuwe site Club Candace lijkt op het eerste gezicht een compleet andere onderneming. Met een aangenaam orchideepaars kleurenschema, een schattig, cursief logo en een gelikte interface, markeert de Club Candace-website Owens’ poging om zichzelf te profileren als een meer mainstream lifestyle-influencer voor vrouwen, met een boekenclub en fitnessapp specifiek gericht op jonge moeders.
Net als Cooper heeft Owens ontdekt hoe ze mee kan liften op het algoritme door onderwerpen te kiezen die bovenaan de socialemediafeeds van mensen terechtkomen. Ze is een van de belangrijkste commentatoren geworden van het Blake Lively-Justin Baldoni-schandaal. In een recente YouTube-video, die meer dan 2,5 miljoen keer bekeken is, grapte ze: “Ryan Reynolds moet natuurlijk terug naar Canada worden gedeporteerd”, en zei dat dit het zeldzame geval was waarin links en rechts “samen kunnen komen”.
Met een slordige stijl van onzin, waarbij ze documenten opgraaft en bronnen uit de eerste hand opspoort – onlangs deelde ze een bericht dat ze naar eigen zeggen van Reynolds’ leraar ontving – is Owens’ content perfect afgestemd op het tijdperk van de obsessieve TikTok-detective. Toch past haar verdediging van Baldoni in haar jarenlange strijd om de #MeToo-beweging neer te halen, die ze heeft bespot als “een heksenjacht op mannen”.
Kijkers die aanvankelijk afstemden op Owens’ analyse van Lively’s rechtszaken, zullen al snel verstrikt raken in complottheorieën dat de vrouw van de Franse president Emmanuel Macron transgender is – “Ik zou mijn hele professionele carrière erop verwedden” dat Brigitte Macron “als man geboren is”, aldus Owens – en beweringen dat Chrissy Teigens pleidooi voor abortus een poging is om “kinderoffers te verheerlijken”.
Ook mensen die naar Club Candace komen op zoek naar een andere boekenclub zoals die van Oprah of Reese Witherspoon, zullen worden blootgesteld aan teksten zoals The Assault on Truth, een controversieel boek waarin Sigmund Freud wordt aangevallen (waar Owens naar verwijst om te beweren : “Sigmund Freud was een homoseksuele man wiens beste vriend een pedofiel was”). Toch lijkt haar rebranding te werken. Zoals EJ Dickson schreef in The Cut , heeft deze overgang naar celebritycontent haar een veel breder publiek opgeleverd, dat het hele politieke spectrum bestrijkt. Haar standpunten zijn sinds vorig jaar verviervoudigd. Ze zit Cooper op de hielen als het vierde snelst groeiende politieke YouTube-kanaal.
Wellness influencers gaan Maha
Alex Clark is een 32-jarige influencer die vroeger de podcast POPlitics presenteerde. Daar bouwde ze een trouwe fanbase op van ‘cuteservatives’ die bij haar aanklopten voor conservatieve meningen over popcultuuronderwerpen zoals: Wie is de grootste huilebalk: Colin Kaepernick of Prins Harry?
Maar tijdens de pandemie raakte Clark geobsedeerd door welzijn en vorig jaar lanceerde ze haar nieuwe serie, Culture Apothecary. Nu kijken een half miljoen abonnees twee keer per week naar Clark – gezeten op een pluizige roze fauteuil in een knusse woonkamer met olijfgroene en gouden accenten – die gasten interviewt over de gevaren van kunstmatige kleurstoffen en hoe je je kinderen kunt opvoeden tot ‘bijbelse liefde’, te midden van reclames voor merken zoals Cowboy Colostrum.
De coalitie die zich aangetrokken voelt tot marginale welzijnsideeën is veelzijdig: van de ” knapperige ” moeders die bang zijn voor giftige chemicaliën die volgens hen in ons voedsel en onze medicijnen zitten, tot de chronisch zieken die gefrustreerd zijn door een medisch systeem dat hen naar hun mening in de steek heeft gelaten.
Toch hebben de slimme stemmen van de vrouwenwereld gereageerd door oprechte angsten – die complexe wortels hebben en weinig eenvoudige antwoorden – als wapen in te zetten en extreemrechtse propaganda op een presenteerblaadje aan te bieden. “Het is sluw ,” vertelde Clark aan de Washington Post . “Ik wil gezien worden als: Alex Clark, een coole meid, dol op gezondheid en welzijn, toevallig conservatief. Ik probeer mensen daar niet mee te overdonderen. Ik denk niet dat dat overtuigend is.”
IT’S HERE 🥳💚🌿🌱: Elated to announce ‘Culture Apothecary with Alex Clark’, where each guest provides their own remedy to heal a sick culture- physically, emotionally/relationally, and spiritually…TWICE A WEEK! Same show new name. An apothecary was the original place in the… pic.twitter.com/1wKcjWioUV
— Alex Clark (@yoalexrapz) September 9, 2024
Mikayla Hantula, 25, uit Fresno, Californië, zei dat ze veel oordeel van haar artsen voelde vanwege haar verzet tegen hormonale anticonceptie en haar scepsis rond vaccins (dit laatste leidde ertoe dat haar kinderarts haar geen zorg wilde verlenen). Maar luisterend naar Clarks podcast vond ze wat ze wilde horen. “Als je dingen op een natuurlijke manier wilt doen, kijken ze je aan alsof je een mafkees bent,” zei ze. “Het verschil is dat iemand als Alex bereid is om iemand mee te nemen die bereid is te zeggen: ‘Dit zijn alle gevaren van anticonceptie die we zien. Waarom praten we hier niet over?'”
De titels van Clarks video’s hebben een onschuldige, vragende toon die mensen uitnodigt om te klikken en het zelf te zien. Maar in plaats van vrouwen opties te bieden, laat Clark haar gasten wetenschappelijk twijfelachtige beweringen verkopen in dienst van een christelijk conservatief wereldbeeld. Een aflevering genaamd To Vax or Not to Vax: Educating Parents on the Options bevat een interview met de uitgesproken anti-vaccinatiearts Bob Sears, die door de medische raad van de staat Californië is gedisciplineerd omdat hij een tweejarige patiënt ten onrechte heeft vrijgesteld van vaccinaties.
Het duurt ook niet lang voordat Aaron Kheriaty, de katholieke denktank die werd geïnterviewd voor Is IVF a Huge Ethical Mistake, de luisteraars vertelt dat er niet zoiets bestaat als een ethische manier om IVF uit te voeren. (“Hoewel het misschien ongemakkelijk of ongelegen is om te horen wat u vandaag in dit interview hebt gezegd, staan de feiten aan uw kant,” beaamde Clark, plechtig knikkend.)
Clarks kruistochten tegen onderwerpen als geboortebeperking – dat het “veroudering versnelt”, “abortus veroorzaakt”, kanker en vruchtbaarheidsproblemen veroorzaakt – zijn logischer in het licht van het pro-natalistische beleid van de regering-Trump, waar organisaties als Turning Point USA en Project 2025 jaren aan hebben gewerkt.
“Het hangt allemaal samen met het doel om vrouwen die seks hebben en zwanger kunnen raken te schande te maken, en ervoor te zorgen dat ze echt gedwongen worden om het idee van dit kerngezin te omarmen, omdat het de huidige machtsstructuren in stand houdt”, aldus dr. Jennifer Lincoln, gynaecoloog in Portland, Oregon. “Ze benaderen het vanuit het Maha-perspectief van ‘we moeten vrouwen beschermen’, en vervolgens maken ze via wetgeving de keuze van mensen om deze medicijnen te gebruiken, die letterlijk levensreddend zijn voor zoveel mensen, ongedaan.”
Ze voelen zich behoorlijk goed over hoe ver ze zijn gekomen. In een recent interview met Lara Trump in haar Fox News-programma zei Cooper dat het “ongelooflijk cool” is dat jongeren nu conservatief zijn. Zoals ze het zelf verwoordde: “Ik denk dat de Democraten nog een hele klus te klaren hebben.”
