Indignatie redactie 
Hoe we vrijwillig en zonder morren in digitale slavernij marcheren
Opnieuw willen de creatieve vernietigers onze wereld veranderen. Maar deze keer is het anders, omdat we deze keer tegelijkertijd moeten worden veranderd. Ze hebben geen knuppels en bommen meer nodig, zoals vroeger, omdat ze hebben ontdekt dat woorden een veel krachtiger wapen zijn. Sinds hersenonderzoek en gedragseconomie ontdekten dat mensen geen rationele beslissingen nemen, maar dat alles wat de poorten van de waarneming binnendringt vooraf emotioneel geladen is, is de toon veranderd. Tegenwoordig gebruiken de „goede” herders deze kennis om de kudde in de gewenste richting te leiden. De econoom Daniel Kahnemann maakte deze bevindingen maatschappelijk aanvaardbaar, die de Nobelprijs kreeg voor zijn werk dat mensen in de eerste plaats emotioneel beslissen. evenals Richard Thaler en Cass Sunstein met hun boek uit 2009 “Nudge – Hoe slimme beslissingen te nemen”. Daar wordt gezegd dat slechts een deel van sluwheid iemand ertoe kan brengen verstandig te handelen. Of het nu gaat om nudging, social engineering of – om het positiever te zeggen – empowerment betekent, het blijft wat het is: manipulatie. De recente “Fridays for Futures”-demonstraties hebben aangetoond hoe goed deze beïnvloedende functie van kinds af aan werkt: als lammeren rennen we achter ideeën aan waarvan we denken dat ze van onszelf zijn. Op dit moment willen ze ons met gigantische stappen het surveillancekapitalisme binnendringen, onder het mom van duurzame ontwikkeling en meer gerechtigheid voor alle mensen. En het ziet er naar uit dat dat ook goed gaat werken.
In september 2015 hebben 193 landen op de top van de Verenigde Naties (VN) de Agenda 2030 voor duurzame ontwikkeling aangenomen. Elk woord in dit document lijkt bewust gekozen te zijn, want bij het lezen van de 17 goals moet iedereen met ook maar een beetje moraliteit onvermijdelijk knikken. Wie is er tegen economische groei, sociale inclusie en meer milieubescherming? Juist, niemand! Een ander document, dat uit dezelfde pen komt, spreekt voor het feit dat het gaat om succesvol “nudging” en minder om de geadverteerde betere wereld voor de mensheid.
We hebben het over het huidige statusrapport “ The Sustainable Development Goals Report 2020 ”. Dit laat zien waar het eigenlijk om gaat: onze data. Letterlijk staat er: “Het belang van tijdige, hoogwaardige, open en uitgesplitste gegevens en statistieken is nog nooit zo duidelijk geweest als tijdens de COVID-19-crisis. Dergelijke gegevens zijn ook essentieel voor het ontwerpen van kortetermijnreacties en versnelde maatregelen om landen weer op het goede spoor te krijgen bij het behalen van duurzame ontwikkelingsdoelen (SGD’s).
Het vervolgt: “Veel van de gegevensproblemen die zich in de eerste vijf jaar van de SDG-implementatie voordeden, beperken de COVID-19-reacties ernstig. Dit omvat het gebrek aan basisgezondheids-, sociale en economische gegevens. Tot overmaat van ramp verstoort de crisis routinematige operaties in het hele wereldwijde statistieken- en datasysteem en veroorzaakt het vertragingen bij geplande tellingen, enquêtes en andere dataprogramma’s.”
Als reactie daarop waren leden van de statistische gemeenschap er snel bij om mechanismen in te voeren om de operationele continuïteit te waarborgen door methoden en processen voor gegevensproductie aan te passen en te innoveren. Evaluaties van statistische operaties over de hele wereld wezen op de dringende behoefte aan investeringen en ondersteuning voor data-innovatie.
In ieder geval als het gaat om gezondheidsgegevens heeft de VN-modelstudent Duitsland zijn huiswerk al gedaan met de E-Health Act en de Digital Supply Act – DVG . Ook hier is sprake van “nudging”, zoals blijkt uit de tekst op de website van het Bondsministerie van Volksgezondheid : “De verzekerden verwachten terecht dat medische gegevens altijd beschikbaar zijn wanneer ze nodig zijn voor hun behandeling. En dat in overeenstemming met gegevensbeveiliging en gegevensbescherming.” Wie kan weigeren hier toestemming voor te geven? Maar als je in detail gaat, herken je het Trojaanse paard, want het gaat minder over ons en meer over onze data.
De website van het federale ministerie van Volksgezondheid zegt letterlijk: “Grote hoeveelheden gegevens zijn de voorwaarde voor medische vooruitgang. Wij zorgen ervoor dat in een onderzoeksdatacenter de bij de zorgverzekeraars aanwezige facturatiegegevens gepseudonimiseerd worden en op verzoek geanonimiseerde resultaten aan onderzoek worden doorgegeven.” Hebben we ooit ingestemd met deze praktijk? Omvat onderzoek ook de op onderzoek gebaseerde farmaceutische industrie? Als dat zo is, dan wordt er geld verdiend aan onze data, terwijl het geheel als wetenschappelijke vooruitgang aan ons wordt verkocht, waar we natuurlijk weer voor betalen.
Klaus Schwab trekt in dezelfde richting als de VN. Zoals elk jaar nodigde de oprichter van het World Economic Forum (WEF) in januari de “wie is wie” van regeringen en bedrijven uit naar Davos, Zwitserland, om nogmaals aan te dringen op de snelle uitvoering van de Agenda 2030. Al volgend jaar moeten nagels met koppen worden gedaan.
Schwab clausulet de geplande “gegevensdiefstal” met “The Great Reset”, maar betekent eigenlijk hetzelfde als de VN, die haar prachtige nieuwe economische en sociale systeem voor ons verteerbaar wil maken met het paradijselijke vooruitzicht van een eerlijker, duurzamer en veerkrachtiger toekomst. Zelfs de ‘nudge-experts’ Thaler en Sunstein zouden geen passende woordkeuze hebben bedacht.
Na een blik in het verleden is het onwaarschijnlijk dat de rijken en machtigen plotseling de urgentie zouden hebben ingezien om onze wereld te verbeteren voor het welzijn van alle mensen. Wie heeft in de afgelopen jaren ons voedsel en onze bodem verontreinigd met pesticiden, ongeacht het verlies, wie heeft onze zeeën vergiftigd met zware metalen en plastic afval, wie heeft gezorgd voor massa’s laagbetaalde arbeiders en verarmde gepensioneerden, en wie heeft gejaagd op mensen in ontwikkelingslanden sinds Jaren schaamteloos? Dus hoe realistisch is het dat juist deze mensen nu een duurzame en eerlijke wereld “VOOR ALLEN” willen creëren?
De woorden van Schwab en die van zijn collega’s doen meer denken aan een uitspraak van Rahm Emanuel, de stafchef van Barack Obama: “Je mag een ernstige crisis nooit uit de hand laten lopen.” Ook de voormalige Duitse minister van Financiën Wolfgang Schäuble wist crises voor zijn eigen doeleinden te gebruiken.Hij zei in 2012 op het Duitse economische forum van het weekblad “Die Zeit” het volgende: “Omdat wanneer de crises groter worden, ook de vaardigheden en veranderingen afdwingen, groter! ”Wat goed dat er Corona is!
Hoe realistisch is tegen deze achtergrond de eis van het Internationaal Monetair Fonds (IMF) voor de uitbreiding van sociale programma’s voor ontwikkelingslanden ten behoeve van de mensen die daar wonen? Als je de voormalig Wereldbankmedewerker Peter König gelooft, die meer dan 20 jaar betrokken was bij waterprojecten voor de derde wereld, dan is dat behoorlijk onrealistisch. In een interview met Ken Jebsen sprak König duidelijk: “De Wereldbank en het IMF hebben zich ontwikkeld tot corrupte instrumenten van de financiële elite. Het zijn oligarchische instrumenten en worden consequent gebruikt om hele continenten uit te buiten en tot slaaf te maken.” Zien weldoeners en filantropen er zo uit?
De “grote reset” wordt een beetje duidelijker door de toespraak van Microsoft-president Brad Smith, zelfs als hij zijn ware agenda in de mooiste “nudge”-taal verpakt. Smith wil ervoor zorgen dat iedereen kan deelnemen aan de prachtige, volledig genetwerkte wereld. En om ervoor te zorgen dat “niemand achterblijft” – een “nudge”-zin die door alle UNO-documenten loopt – zou nu de snelle uitbreiding van breedbandtechnologie, de levering van digitale apparaten aan de wereldbevolking en gegevensbescherming nodig zijn waarmee mensen kunstmatige intelligentie vergemakkelijkt.
Wat Smith niet vermeldt, is het Microsoft-octrooi “WO2020060606 – CRYPTOCURRENCY-SYSTEEM MET BEHULP VAN LICHAAMSACTIVITEITSGEGEVENS”. Deze innovatieve ontwikkeling past perfect in de volledig genetwerkte en oh zo duurzame wereld van de “grote reset”, waarvan de valuta de gegevens van ons allemaal zou moeten zijn.
Microsoft-patent: Cryptocurrency-systeem dat gegevens over lichaamsactiviteit gebruikt.
De octrooispecificatie is informatief, omdat het de zieke ideeën laat zien waar Microsoft mee te maken heeft: “De activiteit van het menselijk lichaam kan worden gebruikt in verband met een taak die een server ter beschikking stelt aan een gebruiker in een mining-proces van een crypto-valutasysteem zullen. Een server voorziet in een taak voor een apparaat van een gebruiker die communicatief aan de server is gekoppeld.
Een sensor, die communicatief is gekoppeld aan of is opgenomen in het apparaat van de gebruiker, detecteert de fysieke activiteit van de gebruiker. Op basis van de fysieke activiteit van de gebruiker worden vervolgens fysieke activiteitsgegevens aangemaakt en controleert het cryptocurrency-systeem, dat communicatief is gekoppeld aan het apparaat van de gebruiker, of de fysieke activiteitsgegevens voldoen aan een of meer voorwaarden die zijn gespecificeerd door het cryptocurrency-systeem. Als dit het geval is, krijgt de gebruiker een bepaalde hoeveelheid cryptocurrency toegewezen.” Het doet me denken aan de verontrustende film “Timekeeper”, alleen dat in dit horrorscenario, in plaats van cryptocurrency, tijd werd toegewezen. Maar wat niet is, kan nog worden.
Een rechtvaardige en duurzame wereld voor alle mensen ziet er voor mij een beetje anders uit. Tegen deze achtergrond krijgt Schwabs mantra dat de vierde industriële revolutie niet alleen onze manier van werken zal veranderen, maar ook onszelf, een compleet nieuwe dimensie.
Een belangrijk doel van de Agenda 2030 is ook om onze steden om te vormen tot zogenaamde ‘slimme steden’, waarin alle mensen gelijk en duurzaam moeten leven. Als je kijkt naar verschillende ideeën voor de implementatie van zulke intelligente steden, wordt duidelijk dat hier ook sprake is van ‘nudging’ en wordt alles roze. Het beursgenoteerde Franse wapen- en beveiligingsbedrijf The Thales Group , dat ook vestigingen heeft in Duitsland en zich bezig heeft gehouden met de herinrichting van het lokale openbaar vervoer, geeft ons een realistischer inzicht – mits uiteraard een mondkapje gedragen wordt.
Onder het kopje “SafeJourney” lazen we een dystopie die Orwell en Huxley niet beter hadden kunnen omschrijven. Hieronder een fragment uit de tekst, de originele Engelse tekst vind je hier:
Veilig reizen
De Covid-19-crisis stelt trein- en metrooperators voor grote uitdagingen. Naast het beschermen van de gezondheid van passagiers, staan exploitanten voor de ontmoedigende taak om de inkomsten weer op te bouwen en het vertrouwen van het publiek te herstellen. Kan digitale technologie helpen?Social distancing op het spoor is het nieuwe normaal. Het is een enorme verandering – en het betekent dat de spoorwegen tegenwoordig heel anders moeten functioneren dan vóór de pandemie …
In sommige netwerken is het nodig om de naleving van de maskervereiste te controleren en ook om de lichaamstemperatuur te regelen …
De grote uitdaging voor de operator is de overbevolking. Zelfs met minder passagiers kan de drukte heel snel groeien. Zodra de file zich opbouwt, hebben de passagiers weinig controle, aangezien het vaak onmogelijk is om te keren…
Dit alles draagt bij aan de angst.
Deze problemen zijn meestal moeilijk op te lossen. Maar in het Covid-tijdperk hebben ze een nieuwe urgentie gekregen. Wat kunnen de operators doen?
Betere data betekent betere beslissingen.
Om deze problemen op te lossen heeft Thales een nieuw product ontwikkeld dat gebruik maakt van gedistribueerde intelligente video-analyse. Dit is een op AI gebaseerde oplossing op basis van beeldverwerkingsalgoritmen voor het meten van de passagiersdichtheid. Dezelfde digitale technologie kan ook worden gebruikt om maskerslijtage te controleren …“Transportbedrijven kunnen niet overal zijn, dus ze hebben een overzicht nodig van waar het druk is en waar niet”, legt Stéphanie Joudrier uit, Product Line Manager Transportation Video and Security bij Thales. “Onze aanpak is om lokale realtime informatie te verstrekken over de passagiersdichtheid … zodat operators zich kunnen concentreren op de plaatsen waar er een probleem is met sociale afstand.”
Het mooie van de Thales-oplossing is dat deze gebruikmaakt van bestaande CCTV-netwerken, zodat er geen extra camera’s hoeven te worden geïnstalleerd. Het kan worden geleverd als een cloudoplossing of via apparaten die volledig ter plaatse zijn geïnstalleerd.
De door Thales ontwikkelde technologie maakt niet alleen het meten van de passagiersdichtheid mogelijk, maar ook het monitoren van passagiersstromen. De oplossing maakt gebruik van tap-in / tap-out-gegevens van ticketingsystemen om de reizen van passagiers te reconstrueren …
Deze technologie wordt al gebruikt door operators in Hong Kong en Spanje.
Naast de twee hierboven beschreven oplossingen, kan Thales haar klanten warmtebeeldtechnologie aanbieden om de lichaamstemperatuur te bewaken …
De datagestuurde oplossingen van Thales laten operators niet alleen zien wat er aan de hand is, maar helpen hen ook interventies uit te voeren om overbevolking te voorkomen en sociale afstand te bewaren.
“Realtime informatie over de passagiersdichtheid is van enorme waarde”, zegt Joudrier. “Ze kunnen worden gekoppeld aan bijvoorbeeld passagiersinformatiesystemen en smartphone-apps om passagiers tijdens hun reis te begeleiden.”
“Stationmanagers kunnen de toegang tot perrons dynamisch blokkeren”, legt Joudrier uit.
De krachtige digitale tools van Thales zijn uitgerust met dashboards zodat operators eenvoudig kunnen visualiseren wat er in het netwerk gebeurt. Ondertussen stellen statistische tools operators in staat om gegevens te verzamelen over de naleving van de maskervereiste.
In deze horrorvisie van lokaal openbaar vervoer vinden we opnieuw de toverwoorden van de vierde industriële revolutie: data, kunstmatige intelligentie, surveillance, controle! Wat ik niet kon vinden zijn de paradijselijke toestanden van de Agenda 2030. Als je niet bang bent voor dergelijke scenario’s, heb je niet begrepen waar dit over gaat en waar de mooie beloften van een betere wereld ons eigenlijk naartoe leiden: misschien naar een digitale surveillance kapitalisme zoals Shoshona Zuboff beschrijft in haar boek “The Age of Surveillance Capitalism: The Fight for a Human Future at the New Frontier of Power”.
Eén ding is duidelijk, permanente monitoring en controle is alleen mogelijk met een digitale ID (https://id2020.org), daarom moet deze ook verpakt worden in een “nudging-vriendelijk” pakket: zoals zo vaak het geval is, de sleutelwoorden zijn inclusie, participatie, mensenrechten en zelfbeschikking. Het spreekt voor zich dat er met geen woord wordt gerept dat dit ons volledig transparant maakt en onze privacy opoffert.
Het document “The Future of Digital Identity” van Dr. Robin Farao. Hier staat onder het punt “Privacy”: Een digitale id zou de gegevensbescherming enorm verbeteren, omdat elke gebruiker volledige controle over zijn gegevens zou hebben en vrij zou kunnen beslissen wie hij toegang wil geven tot welke gegevens. Is het echt zo?
Helemaal niet, want onze gegevens worden al op de meest schaamteloze manier verduisterd zonder dat wij het weten. Een uit 2018 gelekt Facebook-document beschrijft het machine learning-systeem dat “elke dag biljoenen datapunten inneemt” en “meer dan 6 miljoen voorspellingen per seconde produceert”, zegt Shoshana Zuboff. De digitale bedrijven zouden deze prognoseproducten al verkopen aan zakelijke klanten in markten die handelen in menselijke futures – de zogenaamde “human futures”.
Zuboff is niet zomaar iemand, voor haar pensionering zat ze op de Charles Edward Wilson Chair aan de Harvard Business School en was een faculteitslid van het Berkman Klein Center for Internet and Society aan de Harvard Law School.
Data is het goud van de toekomst en zal in het kader van Industrie 4.0 waarschijnlijk nog uitgebreider worden benut. Omdat de data die we achterlaten op internet niet meer genoeg is voor de data-octopus, willen ze onze wandeling in het park, al onze communicatie, onze jacht op een parkeerplaats, onze gezichten en onze stemmen aan de ontbijttafel, zegt Zuboff. In de toekomst zal het surveillancekapitalisme onze data niet langer nodig hebben om producten en diensten te verbeteren, het wil ons gedrag op grote schaal voorspellen.
Surveillancekapitalisme begon stilletjes bij Google, migreerde naar Facebook, Microsoft en Amazon – en werd langzaam de standaardoptie in de technologiesector, legt Zuboff uit. Maar met Industrie 4.0 is het nu opmars in de hele economie: van verzekeringen tot retail, financiën en gezondheidszorg tot onderwijs.
Dit sluit ook aan bij de eis van Schwab: Alle landen en alle industrieën zouden – zonder uitzondering – deel moeten uitmaken van de “grote reset”. Want hoe meer data het kan verwerken, hoe beter een AI. Ons surfgedrag alleen is niet genoeg, ons hele leven is nodig – van de wieg tot het graf. Alleen zo kan ons gedrag worden ‘gevormd’, alleen zo kan de geautomatiseerde mens ontstaan, wiens gedrag uiteindelijk ook gegarandeerde voorspellingen mogelijk maakt.
De hele zaak is perfide omdat deze systemen zo zijn ontworpen dat ze aan ons bewustzijn ontsnappen. Daarmee ondermijnen ze ons handelen, elimineren ze onze beslissingsrechten en beperken ze onze autonomie. Dit leidt tot een extreme concentratie van kennis en macht bij weinigen en onmacht bij velen.
Surveillancekapitalisten hebben de digitalisering gekaapt voor hun eigen doeleinden en ze zijn rijk en machtig, zegt Zuboff, maar ze zijn niet onkwetsbaar. Ze waren vooral bang voor burgers die aandringen op een andere weg en voor mogelijke wetten die hun illegaal gebruik van data verbieden. Maar de strijd tegen hen is niet eenvoudig, want de sommen geld die hun businessmodel genereert zijn gigantisch. Visual Capitalist voorspelt tegen 2025 alleen al een marktvolume van 2,57 biljoen dollar en een jaarlijkse groei van 18,4 procent voor smart city-producten en -diensten. En het gerenommeerde beleggersmagazine Barron’s wijdde op 4 januari 2019 een heel artikel aan de nieuwe ‘duurzame fondsen’.
Dus als we iets willen veranderen, moeten we hun nudging-strategieën doorzien, vragen stellen en wetten eisen die ons en onze rechten beschermen tegen toezicht en controle. Anders zullen we vroeg of laat verliezen waar zovelen voor hebben gevochten: onze zelfbeschikking en onze democratie.
Lezing over het onderwerp nudging
https://medium.com/@mary.maclennan/applying-behavioural-insights-at-the-united-nations-a-year-in-review-5ee50ca05ab9https://www.undp.org/content/undp/en/home/librarypage/development-impact/behavioural-insights-at-the-united-nations–achieving-agenda-203.html
https://nudging4sustainability.com
https://www.stockholmresilience.org/education/educational-news/2015-08-25-nudging-sustainable-behaviour.html
https://www.environmental-finance.com/content/the-green-bond-hub/green-and-social-together-nudging-sustainability-bonds-in-the-right-direction.html
https://mobility.mit.edu/nudging
https://unstats.un.org/sdgs/report/2020/The-Sustainable-Development-Goals-Report-2020.pdf
