Oekraïne Crisis: Duitse marinechef treedt af; Groot-Brittannië verspreidt angst voor Russische ‘coup’ en bredere oorlog
Indignatie redactie
7 min. lezen
De openhartige opmerkingen van de Duitse admiraal zijn in tegenspraak met de oorlogshysterie die door de VS en Groot-Brittannië wordt opgevoerd, meldt Joe Lauria.
Door Joe LAURIA
Vice-admiraal Kay-Achim Schönbach, het hoofd van de Duitse marine, heeft ontslag genomen nadat hij had gezegd dat praten over een Russische invasie van Oekraïne “onzin” was en dat Rusland alleen maar “respect” zocht voor zijn veiligheidszorgen in Europa.
“Het is gemakkelijk om hem het respect te geven dat hij echt eist – en waarschijnlijk ook verdient”, vertelde Schönbach vrijdag op een bijeenkomst van een denktank in New Delhi.
“Mijn minister vroeg me wat Rusland echt wil?” zei de vice-admiraal.
“Is Rusland echt geïnteresseerd in een kleine, kleine strook Oekraïense grond om in hun land te integreren? Nee. Dit is onzin. Ik denk dat Poetin het onder druk zet omdat hij weet dat hij het kan. En hij splitst de Europese Unie. Maar wat hij echt wil, is respect. Hij wil op hoog niveau respect. En mijn God, iemand respect geven kost weinig, zelfs geen kosten. Dus als ik werd gevraagd, is het gemakkelijk om hem het respect te geven dat hij echt eist – en waarschijnlijk ook verdient. Rusland is een oud land. Rusland is een belangrijk land.”
Schönbach erkende ook dat “het Krim-schiereiland verdwenen is. Het komt nooit meer terug. Dit is een feit.” Dat was in tegenspraak met het officiële standpunt van de NAVO.
German navy chief resigns over Ukraine & Putin comments
–
Germany’s Navy chief, vice-admiral Kay-Achim Schönbach, has vacated his post on Saturday evening – just a day after he said that Crimea "will never come back”, and that Putin and Russia “deserve respect.” pic.twitter.com/nB2Ew3v5EZ— Ben Schaack (@BuyingStrength) January 22, 2022
Op zaterdag riep de Oekraïense minister van Buitenlandse Zaken Dmytro Kuleba de Duitse ambassadeur in Kiev op om te protesteren tegen “de categorische onaanvaardbaarheid” van de opmerkingen van Schönbach.
Na een waarschijnlijke berisping van het Duitse ministerie van Defensie, trad Schönbach zaterdag af, zeggende dat hij wilde “om te voorkomen dat er nog meer schade aan de Duitse marine en vooral aan de Duitse Bondsrepubliek zou worden toegebracht”. Het Duitse ministerie van Defensie accepteerde het ontslag van Schönbach met “onmiddellijke ingang”, en zei dat zijn opmerkingen niet het officiële standpunt van Duitsland vertegenwoordigden.
Duitsland bleef echter weigeren Duitse wapens naar Oekraïne te verzenden, zogenaamd om Oekraïne te helpen verdedigen tegen Rusland, maar zeer waarschijnlijk om Kiev te bewapenen voor een offensief tegen het oosten van het land. “Wapenleveringen zouden op dit moment niet helpen – dat is de consensus binnen de regering”, zei de Duitse minister van Defensie Christine Lambrecht zaterdag.
Dat bracht Kubela ertoe Duitsland te veroordelen en op Twitter te zeggen dat “de Duitse partners moeten stoppen de eenheid met dergelijke woorden en daden te ondermijnen en Vladimir Poetin moeten aanmoedigen om een nieuwe aanval op Oekraïne te lanceren.” Door Duitsland “partners” te noemen, lijkt Oekraïne te denken dat het zichzelf als een feitelijk lid van de NAVO beschouwt.
Rusland streeft naar juridisch bindende overeenkomsten met de VS en de NAVO die een nieuwe Europese veiligheidsregeling zouden creëren, de uitbreiding van de NAVO naar de Russische grenzen zouden terugdraaien, Oekraïne buiten de westerse alliantie houden en voorkomen dat daar langeafstandsraketten van de VS worden ingezet.
Deze eisen zijn vergezeld gegaan van de inzet van Russische troepen in de buurt van de grens met Oekraïne, die de VS en hun NAVO-partners niet afschilderen als een onderhandelingstactiek, maar als bewijs van een “dreigende” Russische invasie.
Anglo-Amerikaanse bedoelingen
Duitsland lijkt zich bij Frankrijk aan te sluiten in een poging de temperatuur te verlagen en een einde te maken aan een Anglo-Amerikaanse stormloop op oorlog. In een toespraak tot het Europees Parlement op woensdag leek de Franse president Emmanuel Macron Rusland het soort respect te tonen waar Schönbach het over had. Hij zei:
“Europa moet een collectieve veiligheidsorde op ons continent opbouwen. De veiligheid van ons continent vereist een strategische versterking van ons Europa als vredesmacht, een balancerende macht, met name in zijn dialoog met Rusland. Ik pleit al jaren voor deze dialoog. Het is niet vrijblijvend, want onze geschiedenis en onze geografie zijn koppig, zowel voor onszelf als voor Rusland. Voor de veiligheid op ons continent, die ondeelbaar is. We hebben deze dialoog nodig…. Wat we moeten bouwen is een Europese orde die is gebaseerd op principes en regels waaraan we ons hebben gecommitteerd, en die we niet tegen of zonder Rusland hebben opgericht, maar met Rusland.”
De onenigheid van de Duitse admiraal en de Franse president over het standpunt van de VS benadrukt de oorlogshysterie die dagelijks over Oekraïne wordt aangewakkerd als een grotendeels Anglo-Amerikaanse onderneming.
Groot-Brittannië begint samen met de Verenigde Staten een steeds grotere rol te spelen bij het voorbereiden van zijn bevolking op oorlog, wat doet denken aan de aanloop naar de invasie van Irak in 2003 tussen de VS en het VK.
Op zaterdag zei het Britse ministerie van Buitenlandse Zaken dat Rusland van plan is “een pro-Russische leider in Kiev te installeren terwijl het overweegt Oekraïne binnen te vallen en te bezetten”.
Het ministerie van Buitenlandse Zaken noemde verschillende Oekraïense politici die Rusland overweegt te overwegen. “De informatie die vandaag wordt vrijgegeven, werpt een licht op de omvang van de Russische activiteit die bedoeld is om Oekraïne te ondermijnen, en is een inzicht in het denken van het Kremlin”, zei minister van Buitenlandse Zaken Liz Truss in een verklaring.
Het Russische ministerie van Buitenlandse Zaken reageerde snel. “De verkeerde informatie die door het Britse ministerie van Buitenlandse Zaken wordt verspreid, is een ander bewijs dat dit de NAVO-landen zijn, geleid door de Angelsaksen, die de spanningen rond Oekraïne laten escaleren. We roepen het Britse ministerie van Buitenlandse Zaken op om te stoppen met provocerende activiteiten, stop met het verspreiden van onzin …”, vertelde een woordvoerder van het ministerie van Buitenlandse Zaken aan TASS.
Het Oekraïense volk installeerde al een pro-Russische leider via de stembus, Viktor Janoekovitsj. Hij werd omvergeworpen in een daadwerkelijke door de VS gesteunde staatsgreep in Oekraïne in 2014, wat leidde tot de aanhoudende crisis.
Groot-Brittannië leverde geen bewijs om zijn bewering te staven (hoewel het prominent werd verspreid door de westerse media), in tegenstelling tot het bewijs dat werd geleverd van de Amerikaanse staatsgreep in Kiev. Het kwam in de vorm van een uitgelekt telefoongesprek tussen de toenmalige Amerikaanse adjunct-staatssecretaris voor Europese en Euraziatische Zaken Victoria Nuland en de toenmalige Amerikaanse ambassadeur in Oekraïne, waarin ze weken voordat de staatsgreep zou plaatsvinden, bespraken wie de nieuwe Oekraïense leider zou worden.
Groot-Brittannië heeft dergelijke intercepts niet vrijgegeven om zijn bewering te staven.
via @NYTimes You mean the way the voters did legally before the coup? This is the Nuland story in reverse, except without the evidence. https://t.co/6GkWvIY9fz
— Joe Lauria (@unjoe) January 22, 2022
Angst voor de Tweede Wereldoorlog verspreiden
Maar Groot-Brittannië gaat nog een stap verder. Het is alarmerend dat de impasse kan leiden tot een wereldoorlog. Truss, de Britse minister van Buitenlandse Zaken, reisde tot aan Australië om de vrees te wekken dat China zich bij de oorlog zou voegen door Taiwan aan te vallen als Rusland Oekraïne zou ‘binnenvallen’.
Een interview dat ze gaf aan The Sydney Morning Herald, onder de kop: “Agressors werken samen: de Britse Truss waarschuwt dat China Rusland de oorlog in kan volgen”, begon:
“China zou een Russische invasie van Oekraïne kunnen gebruiken als een kans om zelf agressie te lanceren in de Indo-Pacific, heeft de Britse minister van Buitenlandse Zaken Liz Truss gewaarschuwd. ‘Ik denk niet dat we dat kunnen uitsluiten’, zei mevrouw Truss. … “Rusland werkt nauwer samen met China dan ooit. Aanvallers werken samen en ik denk dat het de plicht is van landen als de onze om samen te werken.’”
De voormalige Australische premier Paul Keating, die een zekere mate van nuchterheid in het debat probeerde te brengen, schreef :
“Opmerkingen van de Britse minister van Buitenlandse Zaken Liz Truss dat China zich zou kunnen bezighouden met militaire agressie in de Stille Oceaan, aangemoedigd door Ruslands contingente acties tegen Oekraïne, zijn ronduit krankzinnig. Niet alleen irrationeel, dement. …
Het onderliggende verhaal is de wanhopige promotie van Groot-Brittannië door de regering als strategische partner van Australië in een beleid van inperking van China. De realiteit is dat Groot-Brittannië niet op een rij bonen staat als het om Oost-Azië gaat. Groot-Brittannië haalde zijn belangrijkste gevechtsvloot in 1904 uit Oost-Azië en pakte het uiteindelijk in met zijn ‘East of Suez’-beleid in de jaren zeventig. En het is nooit meer terug geweest.
Groot-Brittannië lijdt aan waanideeën van grootsheid en ontbering van relevantie. Maar daar waren ze bij Admiralty House en maakten de rest van ons een grapje dat hun ‘samenwerking’ leidde tot een levensvatbaar beleid. Australië’s grote ‘non-minister’ van Buitenlandse Zaken, Marise Payne, ondersteund door de steeds schrillere minister van Defensie Peter Dutton, staande naast de Britse minister van Buitenlandse Zaken weemoedig uitkijkend naar de verloren werelden van Groot-Brittannië van de 19e en 20e eeuw. Werkelijk.”
Ondertussen blijven de Amerikanen en Russen langs elkaar heen praten over de crisis. Rusland eiste de ronde van diplomatie waarin werd opgeroepen tot een nieuwe veiligheidsregeling in Europa, terwijl Amerikaanse en Britse leiders en hun loyale media denken dat de gesprekken alleen gaan over het voorkomen van wat zij alleen zeggen dat een op handen zijnde Russische invasie van Oekraïne is.
