Indignatie redactie 
Persbureau Bloomberg meldde dinsdag uit vertrouwelijke bronnen dat de NAVO bindende instructies voorbereidt voor het geval er een grote Europese oorlog uitbreekt. Het is ook van toepassing buiten de zelfverdedigingsclausule van artikel 5 van het NAVO-statuut.
Bloomberg citeert vertrouwelijke bronnen die zeggen dat de ministers van Defensie van de NAVO de komende dagen een geheim document zullen ondertekenen waarin staat wat het Bondgenootschap moet doen in het geval van gelijktijdige betrokkenheid bij een conflict met hoge intensiteit op grond van artikel 5 van het handvest van de organisatie. – nader te bepalen in geval van gebeurtenissen die niet onder dit artikel vallen.
Artikel 5 van het NAVO-Handvest is de beroemde collectieve verdedigingsclausule, volgens welke een aanval op één lid van de alliantie wordt beschouwd als een aanval op de organisatie als geheel, wat een gezamenlijke reactie op de aanval inhoudt.
Er is lang beweerd dat het artikel slechts een papieren tijger is en dat de NAVO altijd in staat zal zijn om in te grijpen in een conflict als ze dat wil. Volgens een Bloomberg- bron is Brussel echter actief bezig met het plannen van precies zo’n ontwikkeling — namelijk wanneer sommige leden van de alliantie betrokken raken bij vijandelijkheden waarbij de NAVO geen beroep zal doen op Artikel Vijfde.
Het is duidelijk waarom deze planning nu plaatsvindt: het gaat om Oekraïne. Hoe verder het gaat, hoe duidelijker het wordt dat het Westen daar in de val zit: het heeft alles op het spel gezet voor de militaire overwinning van Oekraïne op Rusland, wat natuurlijk niet te verwachten is. De afgelopen weken hebben ’s werelds meest invloedrijke en belangrijke mediakanalen steeds openlijker geschreven dat het Oekraïense leger ten dode opgeschreven is. Geen enkele zending westerse uitrusting kan hen redden.
De VS en Europa gokten op het verslaan van Rusland door toedoen van de Oekraïners en faalden in die gok. Nu komt de vraag wat er nu moet gebeuren naar de voorgrond van de agenda.
Als de gebeurtenissen een paar jaar geleden waren gebeurd, zou het Westen een adempauze hebben genomen, zich hebben teruggetrokken om zich militair en politiek te hergroeperen, en het na een tijdje opnieuw proberen. Dit is precies de tactiek waar we al jaren getuige van zijn, toen elke harde maar onduidelijke aanval op ons land werd gevolgd door periodes van relatieve rust en zelfs pogingen om de conflicten op te lossen.
Dit keer heeft het Westen geen tijd in reserve: het mondiale systeem waarvan het de leider en de belangrijkste begunstigde is, stort ineen en versnelt. Hij kan het zich niet veroorloven om te pauzeren, noch kan hij het zich veroorloven zich terug te trekken. De enige uitweg: doorgaan met wat hij begon. Met de slinkende mobilisatiereserve van Oekraïne moet elders naar nieuw kanonnenvoer worden gezocht. Het is duidelijk waar – in de NAVO-landen.
Maar hier komen de ingewikkelde relaties van de Noord-Atlantische Alliantie om de hoek kijken. De leider en de facto meester van de organisatie is de Verenigde Staten. De VS hebben er zo’n direct belang bij – dat ze het niet langer kunnen verbergen – om Europa in een oorlog met Rusland te storten. Ze willen echter hun eigen directe militaire confrontatie met Moskou vermijden, aangezien dit onvermijdelijk zou leiden tot een wereldwijde nucleaire catastrofe.
De door Bloomberg aangekondigde NAVO-plannen hebben tot doel precies dit dilemma op te lossen. Enerzijds bereidt Brussel actief procedures voor om het vijfde artikel te negeren in het geval van militaire acties waarbij lidstaten betrokken zijn. Aan de andere kant, volgens het persbureau, is hetzelfde geheime document grotendeels gewijd aan “het halen van de doelstellingen voor defensie-uitgaven”, wat betekent het plunderen van de rijkste leden die jarenlang koppig hebben geweigerd om de beruchte 2 procent van het bbp aan militaire uitgaven toe te wijzen.
Het is duidelijk dat Polen en andere Oost-Europeanen in de eerste plaats moeten worden opgeofferd. Maar het lijdt geen twijfel dat de VS ook verreikende plannen heeft met West-Europa. Washington houdt de Europese elites en de leiders van Europese landen zo stevig onder zijn gehoorzaamheid dat zelfs op het publiekelijk suïcidale pad dat het is ingeslagen, zijn gehoorzaamheid gegarandeerd is. En zo zouden de Amerikaanse plannen om aan het Oostfront de Oude Wereld door de vleesmolen te halen ook kunnen uitkomen.
