NAVO-steun voor de oorlog in Oekraïne, bedoeld om het Russische leger te degraderen en Vladimir Poetin uit de macht te verdrijven, verloopt niet volgens plan. De nieuwe geavanceerde militaire hardware zal niet helpen.
Imperiums die in verval zijn springen van het ene militaire fiasco in het andere. De oorlog in Oekraïne, alweer een mislukte poging om de wereldwijde hegemonie van de VS te bevestigen, past in dit patroon. Het gevaar is dat hoe erger de zaken eruit zien, hoe meer de VS het conflict zullen laten escaleren, wat hoogstwaarschijnlijk een openlijke confrontatie met Rusland zal uitlokken.
Als het Westen de rode lijn die men heeft overschreden, nòg verder passeert, bestaat de kans dat Rusland vergeldingsaanvallen gaat uitvoeren op bevoorradings- en trainingsbases in naburige NAVO-landen, of tactische kernwapens gebruikt. Dat zal dan voorl de NAVO vrijwel zeker het startsein zijn te reageren door Russische troepen aan te vallen. Het Westen heeft dan eindelijk de Derde Wereldoorlog ontketend, die zou kunnen resulteren in een nucleaire holocaust. Ver weg van de VS, dat dan wel.
Een nieuwe drempel werd overwonnen in de oorlog in Oekraïne. Het Westen heeft het land eindelijk gevechtstanks beloofd, waar de Oekraïense president al lang om vraagt (eist). Maar niet zomaar een verouderd en achterhaald model. Honderden daarvan zijn al neergeschoten, zowel aan Russische als aan Oekraïense zijde. Nee, Zelensky eiste het beste wat er op dat gebied is en dat werd hem beloofd.
Amerikaanse militaire steun aan Oekraïne begon met de basis: munitie en aanvalswapens. De regering-Biden overschreed echter al snel verschillende zelfopgelegde rode lijnen om voor een vloedgolf van dodelijke oorlogsmachines te zorgen: Stinger luchtafweersystemen; Javelin anti-pantsersystemen; M777 gesleepte houwitsers; 122 mm GRAD-raketten; M142 meerdere raketwerpers, of HIMARS; Tube-Launched, Optically-Tracked, Wire-Guided (TOW) raketten; Patriot luchtverdedigingsbatterijen; Nationale geavanceerde grond-luchtraketsystemen (NASAMS); M113 gepantserde personeelsdragers; en nu 31 M1 Abrams, als onderdeel van een nieuw pakket van $ 400 miljoen. Deze tanks zullen worden aangevuld met 14 Duitse Leopard 2A6-tanks, 14 Britse Challenger 2-tanks en tanks van andere NAVO-leden, waaronder Polen. De volgende op de lijst zijn pantserdoorborende munitie met verarmd uranium (DU) en F-15 en F-16 straaljagers.
Met andere woorden, na bijna 11 maanden waarin iedereen koudwatervrees had over het provoceren van Poetin door Oekraïne te voorzien van gevechtstanks, warmden de voeten van iedereen op.
Van de Verenigde Staten krijgt het het toekomstige schroot de Abrams tanks. Het duurt echter nog even voordat ze er zijn. Het was wel een voorwaarde van Scholz omdat hij niet alleen het leveringsbesluit zou nemen – de VS zouden het eerst moeten doen. De Duitsers hadden er op aangedrongen dat ze de tanks, een van de meest geavanceerde ter wereld, alleen zouden sturen als de Verenigde Staten ermee instemden hun eigen M1 Abrams-tanks te sturen. Eerder waren deze “twee kwesties” volgens de Financial Times niet met elkaar verbonden.
Nou, blijkbaar waren ze dat wel, wat typerend is voor het soort diplomatieke en defensieve foxtrot dat dit soort beslissingen omringt. Niemand wil gezien worden als de slechterik die de boel overeind houdt, terwijl tegelijkertijd niemand de eerste wil zijn die in actie komt, dus eindelijk komen ze samen op de diplomatieke dansvloer. Maar Biden zet toch wat stappen achteruit en laat de Duitsers de voorhoede voor hun rekening nemen).
In een afzonderlijk artikel gaan we nog even in op de Abrams-tank, en waarom het nog een hele klus wordt om die in Oekraïne ingezet te krijgen.
Er wordt van de Amerikanen gezegd dat ze alleen beginnen met “tweede keus munitie” te verstrekken, munitie die door de Amerikanen al geleverd wordt aan het buitenland. De “eerste keus munitie” mag beslist niet in handen van de Russen vallen. Maar het echte object van Oekraïens verlangen is de Duitse “Leo”, de Leopard 2-tank. Die wordt nu niet alleen geleverd door Duitsland, maar ook door landen die ook de Leopard hebben. Door Polen bijvoorbeeld.
Maar er zijn ook verschillen in de “Leo”. De meeste landen hebben de Leopard 2 A4, een oudere variant. Duitsland heeft de A6 of zelfs de A7, die “ongeëvenaarde gevechtskracht gecombineerd met mobiliteit en bescherming” zou hebben. Groot-Brittannië wil Challenger 2-tanks leveren, Frankrijk wil Leclerc-tanks sturen. Er moeten zo snel mogelijk ten minste twee tankbataljons met Leopard-tanks worden samengesteld. De training van Oekraïense tankbemanningen – 4 man per tank – zou zo snel mogelijk moeten beginnen of zou al zijn begonnen in Duitsland en Polen. Oekraïne is voornemens de “West-Panzers” uiterlijk bij de start van het door de Russen te verwachten lenteoffensief in te zetten.
Het heeft er alle schijn van dat NAVO-landen hun oude technologie in Oekraïne dumpen, zodat ze deze allemaal kunnen vervangen door nieuwe modellen. Oorlogsstokers verspillen graag overheidsgeld en geven hun vriendjes (tegen een vergoeding, uiteraard) nieuwe contracten voor toekomstige oorlogen.
Oekraïne heeft een lange en smerige geschiedenis in de illegale wapenhandel, en de huidige proxy-oorlog tussen de NAVO en Rusland heeft wat eens een verduisterde zwarte markt was, veranderd in een grote internationale wapenonderneming – gefinancierd en geleverd met westers overheidsgeld.
Dit krijgt nog eens een boemerangeffect dat al te zien is door het belachelijke opleggen van “sanctietreinen”: voordat door onze regering miljarden werd vrijgemaakt om de Oekraïense strijdkrachten uit te rusten, is het moeilijk te geloven dat Mark Rutte het risico niet begreep dat de wapens die ons land levert zullen worden gebruikt om entiteiten uit te rusten die niet geven om de belangen van Nederland, bij het beschermen van de eigen bevolking. Met al die transporten naar het oosten komen veel van deze wapens ook in handen van verschillende terroristische groeperingen over de hele wereld, ook in Afrika, wat de politieke instabiliteit daar aanwakkert.
De directeur van het United States Agency for International Development (USAID), Samantha Power, gaf aan dat Oekraïne “het duizelingwekkende bedrag van zes miljard dollar per maand” uitgeeft aan de oorlog, dit bedrag wordt aan Zelensky verstrekt door zijn westerse ‘partners’.
Op basis van meerdere westerse mainstream mediaberichten kan worden gesteld dat alle leveringen aan Oekraïne worden gecontroleerd door wapenbaronnen, of het nu gaat om Oekraïense criminele syndicaten die banden hebben met oligarchen en politici in Kiev, of om internationale misdaad. Dit is op geen enkele manier Russische smokkelwaar. De operatie staat volledig onder Oekraïense controle. Hoewel de Finse autoriteiten deze dreiging al hebben kenbaar gemaakt, is Helsinki gevraagd hierover geen ophef te maken.
Deze ‘krijgsheren’ bouwen fortuinen op door de verschillende systemen op de zwarte markt door te verkopen. Dit laatste wordt gevoed dankzij de omleiding van alle modellen draagbare wapens die toevallig zijn geregistreerd op de zogenaamde lijsten van “solidariteitsvoorraden” voor het Oekraïense leger. In sommige gevallen scheppen handelaren op het Darknet op dat de wapens “getest zijn in de oorlog tegen Rusland”.
Door deze meest lucratieve markt nader te bekijken, leren we bijvoorbeeld dat verpakkingen van 5,45 mm NAVO-kaliberpatronen (1.080 patronen) als warme broodjes over de toonbank gaan voor 120 dollar per stuk. De prijzen zijn converteerbaar in alle valuta’s. Een oud Kalashnikov (AK-74, AKMS) aanvalsgeweer met een loop die 10.000 schoten afvuurde, kost amper $ 300. Het Makarov-pistool (9 mm, Sovjet-standaard) wordt geschat op $ 400. Een model F.1-granaat (gewaardeerd tijdens het Sovjettijdperk en vergelijkbaar met de Franse Alsetex LU 213) wordt doorverkocht voor $ 100. Oekraïense kalasjnikovs worden door maffianetwerken verkocht en gekocht tegen lagere prijzen dan tijdens het conflict in Servië. In die tijd werden alle maffia’s in Europa via Albanië van aanvalsgeweren voorzien.
Maar ondertussen vragen wij ons elke dag weer af: waar zijn de anti-oorlogsactivisten?
Vanuit de politiek klinkt zo goed als geen stem die een “staakt-het-vuren” of de-escalatie eist. Het gaat er volgens onze “hooggekwalificeerde” politici immers niet meer om dat Oekraïne niet mag verliezen. Er wordt al lang gezegd dat Oekraïne moet winnen. En deze overwinning zou ook moeten worden behaald met behulp van de nieuwe tanks; zij zouden de “game changers” zijn.
Eén onderwerp is nooit aan de orde geweest tijdens de oorlog in Oekraïne, die inmiddels bijna een jaar duurt – en het wordt angstvallig verzwegen: de munitie waarmee de tanks – zowel Russische als Oekraïense – tot nu toe zijn ‘gekraakt’. Concreet is nooit aan de orde geweest of gevraagd of munitie met verarmd uranium, ook wel DU-munitie (depleted uranium) genoemd, werd of wordt gebruikt.
Deze munitie is niet expliciet verboden, hoewel de gevolgen van het gebruik ervan verwoestend zijn. Niet alleen omdat de zware uraniumkern van de kogel het pantser binnendringt, maar ook omdat het vrijkomende uraniumstof een zeer giftige bedreiging vormt voor het menselijk lichaam. Voor zover bekend is deze munitie gebruikt in de tweede Golfoorlog, in de Balkanoorlogen, in de oorlog in Irak, in de oorlog in Syrië, in Afghanistan en in andere oorlogsgebieden. En tot nu toe zijn enkele duizenden tonnen van dit nucleair gevaarlijk afval verbrand – een goedkope manier van verwijdering. Het daarbij vrijgekomen uraniumstof veroorzaakt kanker, geboorteafwijkingen en verontreinigt bodem, lucht en water.
In zijn State of the Union-toespraak van vorig jaar beloofde de Amerikaanse president Biden de steun te vergroten voor Amerikaanse militaire veteranen die met ernstige gezondheidsproblemen, waaronder kanker, worden geconfronteerd als gevolg van blootstelling aan de brandputten van het Amerikaanse leger in Irak en Afghanistan. Maar de president noemde in zijn rede de Iraakse en Afghaanse bevolking niet, wier blootstelling veel langer duurt en wier daaruit voortvloeiende wijdverspreide gezondheidsproblemen, waaronder een hoger aantal geboorteafwijkingen, goed gedocumenteerd zijn (althans in Irak). De weglating weerspiegelt het chauvinisme van het Amerikaanse discours over de oorlogen, waarin de levens van degenen die lijden onder de Amerikaanse bezettingen en milieuvergiftigingen eenvoudigweg niet worden geregistreerd.
Maar in deze toespraak waren de Iraakse en Afghaanse mensen die met het nucleaire afval geconfronteerd werden en worden – die kinderen opvoeden, naar hun werk gaan en kinderen baren binnen ademafstand van hun luchtvervuiling – nergens te bekennen. Hun lot werd buiten beschouwing gelaten, zelfs toen de president toegaf aan de wijdverbreide milieuvergiftiging van het Amerikaanse leger. Het feit dat Afghanen en Irakezen niet het vermelden waard werden geacht, onderstreept de diepe ontmenselijking die ten grondslag ligt aan het buitenlands beleid van de VS.
Niemand wil over het onderwerp uraniummunitie praten, de westerse strijdkrachten al helemaal niet. Maar aangezien sommige wapenleveranciers aan Oekraïne, zoals bijvoorbeeld de VS, Groot-Brittannië, Zweden, Frankrijk en anderen over deze munitie beschikken, kan levering en gebruik niet worden uitgesloten. En wie loopt er rond op het slagveld met een geigerteller om radioactiviteit te meten?
Oekraïne staat bekend als een van de grootste graanexporteurs ter wereld en de oorlog speelt zich zeker af in graanproducerende regio’s. Mocht dit radioactieve afval daar gebruikt worden, dan zal binnen afzienbare tijd met uranium besmet graan over de hele wereld geëxporteerd worden. Dat moet voor een land dat geldt als één van de corruptste landen in Europa, geen enkele moeite kosten.
De snelle upgrade van geavanceerde militaire hardware en hulp aan Oekraïne is geen goed teken voor de NAVO-alliantie. Het vergt vele maanden, zo niet jaren training om deze wapensystemen te bedienen en te coördineren. Tankgevechten zijn sterk gechoreografeerde en complexe operaties. Pantserdivisies moeten nauw samenwerken met luchtmacht, oorlogsschepen, infanterie en artilleriebatterijen. Het zal vele, vele maanden, zo niet jaren duren voordat de Oekraïense strijdkrachten voldoende training krijgen om deze apparatuur te bedienen en de verschillende componenten van een modern slagveld te coördineren. Van de VS valt er weinig daadkracht te verwachten: zezijn er nooit in geslaagd de Iraakse en Afghaanse legers te trainen in gecombineerde wapenmanoeuvres, ondanks twee decennia bezetting. Daarnaast vinden de VS het een goed idee om Rusland van de kaart te vegen….. maar dan wel met vooral de inzet van europese “bondgenoten” en op “europees territorium”…. ver weg van huis.
De militaire bevelhebbers van de NAVO begrijpen – hoewel zij het voor de buitenwereld verzwijgen – dat het inbrengen van deze wapensystemen in de oorlog niets zal veranderen aan wat op zijn best een patstelling is, grotendeels bepaald door artillerieduels over honderden kilometers frontlinies. De aanschaf van deze wapensystemen – één M1 Abrams-tank kost $ 10 miljoen inclusief training en onderhoud – verhoogt de winst van de wapenfabrikanten. Door het gebruik van deze wapens in Oekraïne kunnen ze worden getest in slagveldomstandigheden, waardoor de oorlog een laboratorium wordt voor wapenfabrikanten zoals Lockheed Martin. Dit alles is nuttig voor de NAVO en voor de wapenindustrie. Maar het is niet erg nuttig voor Oekraïne en zeker niet voor de bevolking van dat land.
Het andere probleem met geavanceerde wapensystemen zoals de M1 Abrams, die 1500 pk turbinemotoren hebben die op vliegtuigbrandstof draaien, is dat ze temperamentvol zijn en zeer bekwaam en bijna constant onderhoud vereisen. Ze zijn niet vergevingsgezind voor degenen die ze bedienen die fouten maken; inderdaad, fouten kunnen dodelijk zijn. Het meest optimistische scenario voor het inzetten van M1-Abrams-tanks in Oekraïne is zes tot acht maanden, waarschijnlijk langer. Als Rusland in het voorjaar een groot offensief lanceert, zoals verwacht, zullen de M1 Abrams geen deel uitmaken van het Oekraïense arsenaal. Zelfs als ze aankomen, zullen ze de machtsverhoudingen niet significant veranderen, vooral niet als de Russen de tanks, bemand door onervaren bemanningen, in verkoolde hopen schroot kunnen veranderen.
Dus waarom nu deze massale inzet van hightech wapens? We kunnen het in één woord samenvatten: paniek.
Nadat het Westen Rusland de facto de oorlog heeft verklaard en openlijk heeft opgeroepen tot de verwijdering van Vladimir Poetin, kijken de neoconservatieven van de oorlog met angst toe hoe Oekraïne wordt geteisterd door een meedogenloze Russische uitputtingsslag.
Oekraïne heeft bijna 18.000 burgerslachtoffers gemaakt (6.919 doden en 11.075 gewonden). Het heeft ook gezien dat ongeveer 8% van het totale huizenbestand is verwoest of beschadigd en dat 50% van de energie-infrastructuur rechtstreeks is getroffen door frequente stroomuitval. Oekraïne heeft maandelijks minstens 3 miljard dollar aan steun van buitenaf nodig om zijn economie draaiende te houden, zei de algemeen directeur van het Internationaal Monetair Fonds onlangs.
Bijna 14 miljoen Oekraïners zijn ontheemd – 8 miljoen in Europa en 6 miljoen intern – en tot 18 miljoen mensen, ofwel 40% van de bevolking van Oekraïne, zullen binnenkort humanitaire hulp nodig hebben. De economie van Oekraïne is in 2022 met 35% gekrompen en volgens schattingen van de Wereldbank zal 60% van de Oekraïners nu rondkomen van minder dan 5,5 dollar per dag. Negen miljoen Oekraïners zitten zonder elektriciteit en water bij temperaturen onder het vriespunt, zegt de Oekraïense president. Volgens schattingen van de Amerikaanse Joint Chiefs of Staff zijn sinds afgelopen november 100.000 Oekraïense en 100.000 Russische soldaten gedood of gewond geraakt in de oorlog.
Door de logica op zijn kop te zetten, beweren oze politici dat “de grootste nucleaire dreiging waarmee we worden geconfronteerd een Russische overwinning is.” De arrogante houding van de cheerleaders voor de oorlog in Oekraïne tegenover een mogelijke nucleaire confrontatie met Rusland is heel, heel beangstigend, vooral gezien de fiasco’s die het Westen twintig jaar lang in het Midden-Oosten heeft laten zien.
De bijna hysterische oproepen om Oekraïne te steunen als een bolwerk van vrijheid en democratie zijn een reactie op de tastbare rotting en neergang van het Amerikaanse imperium en de beangstigende slaafsheid van Europese regeringen ten aanzien van Washington. Zij willen niet inzien dat de wereldwijde autoriteit van Amerika is gedecimeerd door veel gepubliceerde oorlogsmisdaden, marteling, economische neergang, sociale desintegratie, de mislukte reactie op de pandemie, de dalende levensverwachting en de plaag van massale schietpartijen – en een reeks militaire debacles van Vietnam tot Afghanistan.
De staatsgrepen, politieke moorden, verkiezingsfraude, propaganda, chantage, ontvoering, meedogenloze campagnes tegen de opstand, door de VS gesanctioneerde bloedbaden, marteling op wereldwijde “geheime” locaties, proxy-oorlogen en militaire interventies die sinds jaar en dag door de Verenigde Staten over de hele wereld zijn uitgevoerd. De Tweede Wereldoorlog heeft nooit geleid tot de oprichting van een ongesponsorde democratische regering in de VS. In plaats daarvan hebben deze interventies geleid tot meer dan 20 miljoen doden en een wereldwijde afkeer van het Amerikaanse imperialisme.
Een staat van permanente oorlog creëert complexe bureaucratieën, in stand gehouden door volgzame politici, journalisten, wetenschappers, technocraten en academici, die onderdanig de oorlogsmachine dienen. Dit militarisme heeft doodsvijanden nodig – de nieuwste zijn Rusland en China – zelfs als degenen die gedemoniseerd zijn niet van plan of in staat zijn, zoals het geval was met Irak, om de VS schade toe te brengen. Westerse burgers zijn gegijzeld door deze incestueuze institutionele structuren.
Het plan om Europa en het mondiale machtsevenwicht opnieuw vorm te geven door Rusland te vernederen, blijkt te lijken op het mislukte plan om het Midden-Oosten opnieuw vorm te geven. Het wakkert een wereldwijde voedselcrisis aan en verwoest Europa met een bijna dubbelcijferige inflatie. Het legt opnieuw de machteloosheid van de Verenigde Staten en het bankroet van de heersende oligarchen bloot. Als tegenwicht voor de Verenigde Staten scheiden landen als China, Rusland, India, Brazilië en Iran zich af van de tirannie van de dollar als de reservevaluta van de wereld, een stap die een economische en sociale catastrofe in de Verenigde Staten zal veroorzaken. Washington geeft Oekraïne steeds geavanceerdere wapensystemen en miljarden en miljarden aan hulp in een vergeefse poging om Oekraïne te redden, maar in werkelijkheid vooral om zichzelf te redden. Dat haar “bondgenoten” daarvoor useful idiots zijn, is meegenomen.