Indignatie redactie 
Niemand, inclusief de meest optimistische aanhangers van Oekraïne, verwacht dat de oorlog van het land met Rusland snel zal eindigen. De gevechten zijn teruggebracht tot artillerieduels over honderden kilometers frontlinies en sluipende opmars en terugtocht. Oekraïne zal, net als Afghanistan, heel lang bloeden . Dit is door het ontwerp.
Op 24 augustus kondigde de regering-Biden opnieuw een enorm militair hulppakket aan voor Oekraïne ter waarde van bijna $ 3 miljard. Het zal maanden en in sommige gevallen jaren duren voordat deze militaire uitrusting Oekraïne bereikt. In een ander teken dat Washington aanneemt dat het conflict een lange uitputtingsoorlog zal zijn, zal het een naam geven aan de Amerikaanse militaire bijstandsmissie in Oekraïne en er een apart commando van maken onder toezicht van een twee- of driesterrengeneraal.
Sinds augustus 2021 heeft Biden toestemming gegeven voor meer dan $ 8 miljard aan wapenoverdrachten van bestaande voorraden, bekend als opnames, om naar Oekraïne te worden verscheept, waarvoor geen goedkeuring van het Congres nodig is.
Met inbegrip van humanitaire hulp, het aanvullen van de uitputting van de Amerikaanse wapenvoorraden en de uitbreiding van de Amerikaanse troepenaanwezigheid in Europa, heeft het Congres sinds de Russische invasie van 24 februari meer dan $ 53,6 miljard ($ 13,6 miljard in maart en nog eens $ 40,1 miljard in mei ) goedgekeurd. Oorlog heeft voorrang op de ernstigste existentiële bedreigingen waarmee we worden geconfronteerd. Het voorgestelde budget voor de Centers for Disease Control and Prevention (CDC) in het fiscale jaar 2023 is $ 10,675 miljard, terwijl het voorgestelde budget voor de Environmental Protection Agency (EPA) $ 11,881 miljard is. Onze goedgekeurde hulp aan Oekraïne is meer dan het dubbele van deze bedragen.
De militaristen die de afgelopen twee decennia een permanente oorlog hebben gevoerd die biljoenen dollars heeft gekost, hebben zwaar geïnvesteerd in het beheersen van het publieke verhaal. De vijand, of het nu Saddam Hoessein of Vladimir Poetin is, is altijd de belichaming van het kwaad, de nieuwe Hitler. Degenen die we steunen zijn altijd heldhaftige verdedigers van vrijheid en democratie. Iedereen die de rechtvaardigheid van de zaak in twijfel trekt, wordt ervan beschuldigd een agent van een vreemde mogendheid en een verrader te zijn.
De massamedia verspreiden deze binaire absurditeiten laf in 24-uurs nieuwscycli. De nieuwsberoemdheden en experts, universeel afkomstig uit de inlichtingengemeenschap en het leger, wijken zelden af van het goedgekeurde script. Dag en nacht houden de oorlogstrommels nooit op met slaan. Het doel: miljarden dollars in de handen van de oorlogsindustrie laten stromen en voorkomen dat het publiek lastige vragen gaat stellen.
In het licht van dit spervuur is er geen afwijkende mening toegestaan. CBS News bezweek voor de druk en trok zijn documentaire in waarin werd gesteld dat slechts 30 procent van de wapens die naar Oekraïne werden verscheept de frontlinie bereikten, terwijl de rest naar de zwarte markt werd overgeheveld, een bevinding waarover afzonderlijk werd gerapporteerd door de Amerikaanse journalist Lindsey Snell . CNN heeft erkend dat er geen toezicht is op wapens zodra ze aankomen in Oekraïne, dat lang werd beschouwd als het meest corrupte land van Europa. Volgens een enquête onder leidinggevenden die verantwoordelijk zijn voor de fraudebestrijding, uitgevoerd door Ernst & Young in 2018, stond Oekraïne op de negende plaats van de 53 ondervraagden.
Er is weinig ogenschijnlijke reden om critici van de oorlog in Oekraïne te censureren. De VS is niet in oorlog met Rusland. Er vechten geen Amerikaanse troepen in Oekraïne. Kritiek op de oorlog in Oekraïne brengt onze nationale veiligheid niet in gevaar. Er zijn geen langdurige culturele en historische banden met Oekraïne, zoals met Groot-Brittannië. Maar als permanente oorlog, met potentieel zwakke publieke steun, het primaire doel is, is censuur zinvol.
Oorlog is de voornaamste bezigheid van het Amerikaanse rijk en het fundament van de Amerikaanse economie. De twee heersende politieke partijen bestendigen slaafs een permanente oorlog, zoals ze doen met bezuinigingsprogramma’s, handelsovereenkomsten, de virtuele belastingboycot voor bedrijven en de rijken, grootschalig overheidstoezicht, de militarisering van de politie en het in stand houden van het grootste gevangenissysteem ter wereld.
Ze buigen voor de dictaten van de militaristen, die een staat binnen een staat hebben gecreëerd. Dit militarisme, zoals Seymour Melman schrijft in The Permanent War Economy : American Capitalism in Decline , “is fundamenteel in tegenspraak met de vorming van een nieuwe politieke economie gebaseerd op democratie, in plaats van hiërarchie, op de werkplek en de rest van de samenleving.”
“Het idee dat oorlogseconomie welvaart brengt, is meer geworden dan een Amerikaanse illusie”, schrijft Melman. “Als het, zoals het is, omgezet is in een ideologie die de militarisering van de samenleving en morele vernedering rechtvaardigt, zoals in Vietnam, dan is een kritische herwaardering van die illusie een kwestie van urgentie. Het is een primaire verantwoordelijkheid van bedachtzame mensen die zich inzetten voor humane waarden om het vooruitzicht te confronteren en erop te reageren dat de verslechtering van de Amerikaanse economie en samenleving, als gevolg van de verwoestingen van de oorlogseconomie, onomkeerbaar kan worden.”
Als de permanente oorlog moet worden gestopt, zoals Melman schrijft, moet de ideologische controle van de oorlogsindustrie worden vernietigd. Er moet een einde komen aan de financiering door de oorlogsindustrie van politici, onderzoekscentra en denktanks, evenals aan de dominantie van de mediamonopolies.
Het publiek moet bewust worden gemaakt, schrijft Melman, over hoe de federale overheid “zichzelf handhaaft als het directoraat van het grootste industriële bedrijfsimperium ter wereld; hoe de oorlogseconomie wordt georganiseerd en geëxploiteerd parallel met gecentraliseerde politieke macht – vaak in tegenspraak met de wetten van het Congres en de grondwet zelf; hoe het directoraat van de oorlogseconomie het sentiment voor vrede onder de bevolking omzet in pro-militaristische meerderheden in het congres; hoe ideologie en angst voor banenverlies worden gemanipuleerd om in het Congres en het grote publiek steun te verwerven voor oorlogseconomie;
Ongebreideld, ongecontroleerd militarisme, zoals historicus Arnold Toynbee opmerkt , “is verreweg de meest voorkomende oorzaak van de ineenstorting van beschavingen.”
Deze afbraak wordt versneld door de starre standaardisatie en uniformiteit van het publieke discours. De manipulatie van de publieke opinie, wat Walter Lippman ‘het vervaardigen van toestemming’ noemt, is absoluut noodzakelijk, aangezien de militaristen sociale programma’s uithollen; laat de afbrokkelende infrastructuur van de natie vervallen; weigeren het minimumloon te verhogen; een onbekwaam, huurlingensysteem voor de gezondheidszorg met winstoogmerk in stand houden dat resulteerde in 25 procent van de wereldwijde Covid-sterfgevallen – hoewel we minder dan 5 procent van de wereldbevolking uitmaken – om het publiek te gutsen; voert deïndustrialisatie uit; niets doen om het roofzuchtige gedrag van banken en bedrijven te beteugelen of te investeren in substantiële programma’s om de klimaatcrisis te bestrijden.
Critici, die al zijn uitgesloten van de bedrijfsmedia, worden meedogenloos aangevallen, in diskrediet gebracht en het zwijgen opgelegd omdat ze een waarheid spreken die de rust van het publiek bedreigt, terwijl de Amerikaanse schatkist wordt geplunderd door de oorlogsindustrie en de natie wordt opengereten.
Je kunt mijn discussie met Matt Taibbi over de rotting die de journalistiek besmet hier en hier bekijken .
De oorlogsindustrie, vergoddelijkt door de massamedia, inclusief de entertainmentindustrie, wordt nooit verantwoordelijk gehouden voor de militaire fiasco’s, kostenoverschrijdingen, blindgangerswapensystemen en losbandig afval. Het maakt niet uit hoeveel rampen – van Vietnam tot Afghanistan – het orkestreert, het wordt overladen met steeds grotere hoeveelheden federale fondsen, bijna de helft van alle discretionaire uitgaven van de regering. De monopolisering van kapitaal door het leger heeft de Amerikaanse schuld opgedreven tot meer dan $30 biljoen, $6 biljoen meer dan het Amerikaanse BBP van $24 biljoen. Het aflossen van deze schuld kost $ 300 miljard per jaar. We geven meer uit aan het leger, 813 miljard dollar voor het fiscale jaar 2023, dan de volgende negen landen, waaronder China en Rusland samen.
Een organisatie als NewsGuard , die naar eigen zeggen betrouwbare en onbetrouwbare sites heeft beoordeeld op basis van hun berichtgeving over Oekraïne, is een van de vele indoctrinatie-instrumenten van de oorlogsindustrie. Sites die zogenaamde “valse” beweringen over Oekraïne naar voren brengen, waaronder dat er in 2014 een door de VS gesteunde staatsgreep plaatsvond en neonazistische troepen deel uitmaken van de Oekraïense militaire en machtsstructuur, worden als onbetrouwbaar bestempeld. Consortium News , Daily Kos , Mint Press en Grayzone hebben een rood waarschuwingslabel gekregen. Sites die deze problemen niet aan de orde stellen, zoals CNN, krijgen de “groene” beoordeling voor waarheid en geloofwaardigheid. (NewsGuard, na zwaar bekritiseerd te zijn) voor het geven van een groene beoordeling van goedkeuring aan Fox News in juli, heeft de beoordeling voor Fox News en MSNBC herzien , waardoor ze rode labels hebben gekregen.)
De beoordelingen zijn willekeurig. The Daily Caller, die nep -naaktfoto’s van Alexandria Ocasio-Cortez publiceerde, kreeg een groene beoordeling, samen met een media-outlet die eigendom is van en wordt beheerd door The Heritage Foundation. NewsGuard geeft WikiLeaks een rood label voor het “nalaten” om intrekkingen te publiceren, ondanks toe te geven dat alle informatie die WikiLeaks tot nu toe heeft gepubliceerd juist is. Wat WikiLeaks moest intrekken, blijft een mysterie. The New York Times en The Washington Post, die in 2018 een Pulitzer deelden omdat ze meldden dat Donald Trump samenspande met Vladimir Poetin om de verkiezingen van 2016 te beïnvloeden, een samenzweringstheorie die het Mueller-onderzoek implodeerde, krijgen perfecte scores. Deze beoordelingen gaan niet over het doorlichten van journalistiek. Ze gaan over het afdwingen van conformiteit.
NewsGuard, opgericht in 2018, “werkt samen” met het ministerie van Buitenlandse Zaken en het Pentagon, evenals met bedrijven zoals Microsoft. De adviesraad bestaat uit de voormalige directeur van de CIA en de NSA, generaal Michael Hayden; de eerste directeur van de Amerikaanse Binnenlandse Veiligheid, Tom Ridge en Anders Fogh Rasmussen, een voormalig secretaris-generaal van de NAVO.
Lezers die regelmatig naar gerichte sites gaan, kan het waarschijnlijk minder schelen als ze worden getagd met een rood label. Maar daar gaat het niet om. Het gaat erom deze sites te beoordelen, zodat iedereen die een NewsGuard-extensie op hun apparaten heeft geïnstalleerd, wordt gewaarschuwd om ze niet te bezoeken. NewsGuard wordt geïnstalleerd in bibliotheken en scholen en op de computers van actieve troepen. Er verschijnt een waarschuwing op gerichte sites met de tekst: “Ga voorzichtig te werk: deze website voldoet over het algemeen niet aan de basisnormen voor nauwkeurigheid en aansprakelijkheid.”
Negatieve beoordelingen zullen adverteerders wegjagen , wat de bedoeling is. Het is ook een zeer korte stap van het op de zwarte lijst zetten van deze sites naar het censureren ervan, zoals gebeurde toen YouTube zes jaar van mijn show On Contact wist die werd uitgezonden op RT America en RT International. Geen enkele show ging over Rusland. En niemand heeft de richtlijnen voor inhoud die door YouTube zijn opgelegd, geschonden. Maar velen onderzochten het kwaad van het Amerikaanse militarisme.
In een uitvoerig weerwoord tegen NewsGuard, dat de moeite van het lezen waard is, eindigt Joe Lauria, de hoofdredacteur van Consortium News, met deze opmerking:
De beschuldigingen van NewsGuard tegen Consortium News die het lezerspubliek en de financiële steun mogelijk zouden kunnen beperken, moeten worden gezien in de context van de oorlogsmanie van het Westen over Oekraïne, waarover afwijkende stemmen worden onderdrukt. Drie CN- schrijvers zijn van Twitter getrapt.
PayPal’s annulering van het Consortium News -account is een duidelijke poging om het te deponeren voor wat vrijwel zeker de mening van het bedrijf is dat CN zijn beperkingen op het “verstrekken van valse of misleidende informatie” heeft geschonden. Het kan niet met 100 procent zekerheid worden geweten omdat PayPal zich achter zijn redenen verschuilt, maar CN handelt in informatie en niets anders.
CN steunt geen partij in de oorlog in Oekraïne, maar probeert de oorzaken van het conflict te onderzoeken binnen de recente historische context, die allemaal worden weggepoetst door de reguliere westerse media.
Die oorzaken zijn: de uitbreiding van de NAVO naar het oosten, ondanks haar belofte om dat niet te doen; de staatsgreep en achtjarige oorlog op Donbass tegen verzetsstrijders; het gebrek aan uitvoering van de akkoorden van Minsk om een einde te maken aan dat conflict; en de regelrechte verwerping van verdragsvoorstellen door Moskou om een nieuwe veiligheidsarchitectuur in Europa te creëren, rekening houdend met de veiligheidszorgen van Rusland.
Historici die wijzen op de zware voorwaarden van Versailles die Duitsland na de Eerste Wereldoorlog werden opgelegd als oorzaak van het nazisme en de Tweede Wereldoorlog, verontschuldigen nazi-Duitsland niet en worden ook niet besmeurd als zijn verdedigers.
De verwoede poging om kijkers en lezers in de omhelzing van de gevestigde media te lokken – slechts 16 procent van de Amerikanen heeft veel/heel veel vertrouwen in kranten en slechts 11 procent heeft enig vertrouwen in televisienieuws – is een teken van wanhoop.
Zoals de vervolging van Julian Assange illustreert, is de beperking van de persvrijheid tweeledig. Deze aanval op de waarheid laat een bevolking los. Het voedt wilde complottheorieën. Het vernietigt de geloofwaardigheid van de heersende klasse. Het geeft demagogen kracht. Het creëert een informatiewoestijn, een waar waarheid en leugens niet te onderscheiden zijn. Het marcheert ons in de richting van tirannie. Deze censuur dient alleen de belangen van de militaristen die, zoals Karl Liebknecht zijn mede-Duitsers in de Eerste Wereldoorlog in herinnering bracht, de vijand van binnen zijn.
