Indignatie redactie 
Oekraïne Einstein had gelijk toen hij zei dat de definitie van waanzin is steeds hetzelfde te doen en verschillende resultaten verwachten. Elke twee jaar stemmen Amerikanen op dezelfde door een partij geselecteerde kandidaten die verwachten dat de ernstige problemen van inflatie, misdaad, drugs, enz. worden aangepakt, alleen om gebroken campagnebeloftes en meer van hetzelfde te krijgen. Elk verband met ons land berust in dit artikel op “louter toeval”.
Oekraïne staat nauwelijks op de radar – en toch zullen tientallen miljarden dollars toegevoegd aan een astronomische schuld, conservatief geschat op meer dan 30 biljoen (!), het Amerikaanse volk niet helpen. Het zal worden besteed in een van de weinige groeisectoren van de economie – ‘defensie’, waar kooplieden in de dood worden omarmd – en het destructieve, armoede-inducerende beleid van de Federal Reserve en centrale bankiers zal blijven worden weggeredeneerd als hebzucht van bedrijven.
In feite dringen de neocons en “humanitaire interventionisten” erop aan om de wapenverkoop te verhogen. “Bill LaPlante, de belangrijkste wapeninkoper van het Pentagon, zei dat hij verwacht dat het Congres de bevoegdheid verleent om in oorlogstijd koopkracht toe te staan op een niveau dat sinds de Koude Oorlog niet meer is voorgekomen“, schrijft freelance-journalist Dave DeCamp.
Om Oekraïne te blijven bewapenen, heeft LaPlante opgeroepen om het Pentagon de bevoegdheid te verlenen om meerjarige contracten vast te leggen voor wapenaankopen die doorgaans zijn gereserveerd voor de aanschaf van marineschepen en gevechtsvliegtuigen. Het idee is om wapenfabrikanten ertoe aan te zetten de productie op te voeren.
Het Amerikaanse Congres zal – behalve tijdens verkiezingen – de stijgende misdaadcijfers, een opioïdencrisis, de ontbinding van de middenklasse en de uit de hand gelopen inflatie niet serieus aanpakken (nu 20%, niet het “officiële” cijfer van 8,6%). De inflatie in de VS wordt aangewakkerd door een ‘losse’ monetaire politiek en de dwaze injectie van biljoenen dollars in de economie om een steeds chagrijniger bevolking te kalmeren tijdens een pandemie die buiten alle proporties is opgeblazen.
Als je het ‘nieuws’ leest, krijg je echter de indruk dat inflatie wordt gecreëerd door hebzuchtige bedrijven. Democraten houden van deze misleidende verklaring die door de mainstream media wordt verspreid.
Tijdens een recente hoorzitting van een subcommissie van het Huis van Afgevaardigden wees de democratische afgevaardigde Katie Porter op gegevens uit een rapport van het Economic Policy Institute waaruit bleek dat meer dan de helft van de hogere prijzen die mensen betalen, afkomstig is van hogere bedrijfswinsten, en niet van hogere overheadkosten in verband met dienstverlening en arbeidskosten.
Met andere woorden, deze Democraat lijdt aan ofwel a) domheid en een onvermogen om de economische theorie te begrijpen – waarvan je zou denken dat het een deel van haar werk zou zijn – of b) liegen om de aandacht af te leiden van de echte boosdoeners, de heersende financiële elite.
Bigger corporate profits account for *over half* of the higher prices people are paying. pic.twitter.com/RZr5O0X4oJ
— Rep. Katie Porter (@RepKatiePorter) October 18, 2022
Zoals het voormalige lid van het Amerikaanse Huis van Afgevaardigden Ron Paul afgelopen mei opmerkte toen de lockdowns afnamen, maakt de Federal Reserve de rampzalige uitgaven-dwangstoornis mogelijk die ongebreideld heerst in een gekocht en betaald Congres.
[Fed-voorzitter Jerome] Powell wil niet toegeven dat de echte reden dat de Federal Reserve de rente relatief laag zal blijven houden, is dat door stijgende rentes de rentebetalingen van de federale overheid tot onhoudbare niveaus zullen stijgen.
Het Congres zal de inspanning versnellen om de natie te verarmen en het in een derdewereldhelft te veranderen, door op magische wijze een berg gedevalueerde fiat-dollars te creëren en het naar de onverzadigbare doodkooplieden te sturen – alles in de bedrieglijke naam van het redden van de niet-bestaande “democratie” van de kwaadaardige machinaties van Vladimir Poetin, Kim Jong-un, Xi Jinping en andere geselecteerde vijanden.
De Amerikaanse Senaat heeft een wijziging toegevoegd aan haar versie van de National Defense Authorization Act van 2023 om de bevoegdheid uit handen te geven [om een eindeloze voorraad doodsmachines te kopen]. Het zou het Pentagon in staat stellen om tot 2023 en 2024 meerjarige aankopen te doen van bepaalde wapens die zijn gemaakt door Lockheed Martin, BAE Systems, Kongsberg Defense & Aerospace en Raytheon, de voormalige werkgever van minister van Defensie Lloyd Austin. Zie ons eerdere artikel hierover.
LaPlante was extatisch. “Zij [het Congres] steunen dit. Ze gaan ons meerjarige autoriteit geven, en ze gaan ons financiering geven om echt in de industriële basis te steken – en ik heb het over miljarden dollars in de industriële basis – om deze productielijnen te financieren,” zei hij tijdens een persconferentie vorige week.
Ze zijn natuurlijk veel minder voorstander van iets te doen aan een economie die steeds wreder wordt en een recessie aanwakkert (in feite een depressie) die miljoenen Amerikanen zal beroven van hun waardigheid en vermogen om een beetje veiligheid voor hun families te behouden. Zelensky en zijn kliek Russofobe nazi’s zijn veel belangrijker dan het welzijn van een publiek dat er alleen toe doet op een dag als de eerste dinsdag in november, wanneer de stembiljetten worden geteld, genegeerd, ongeldig worden gemaakt en door derden worden ingevuld.
In feite is het pad dat ze in de VS bewandelen – een met schulden gefinancierd bloempad dat eindigt in armoede, om nog maar te zwijgen van een dreigende thermonucleaire oorlog – precies waar de oorspronkelijke neocons om vroegen: eindeloze oorlog en een bevolking opgesloten in lijfeigenschap aan de Staat. Tijdens de oorlog van Bush interviewde journalist en auteur Danny Postel de academische Shadia Drury, auteur van The Political Ideas of Leo Strauss en Leo Strauss and the American Right.
De oude filosofen die Strauss het meest koesterde, geloofden dat de massa niet geschikt was voor waarheid of vrijheid, en dat het geven van deze sublieme schatten zou zijn als het gooien van parels voor de zwijnen. Strauss en zijn volgelingen omarmden de filosofie van Plato, Nietzsche, Thrasymachus en Machiavelli.
Zij [Strauss, Alexandre Kojève en Carl Schmitt] waren ervan overtuigd dat liberale economie het leven zou veranderen in amusement en de politiek zou vernietigen; alle drie begrepen politiek als een conflict tussen wederzijds vijandige groepen die bereid waren elkaar tot de dood te bevechten. Kortom, ze dachten allemaal dat de menselijkheid van de mens afhing van zijn bereidheid om de strijd aan te gaan en hals over kop zijn dood tegemoet te gaan. Alleen een eeuwigdurende oorlog kan het moderne project, met de nadruk op zelfbehoud, omverwerpen.
En eeuwigdurende oorlog is wat we decennium na decennium hebben doorstaan toen de neocons zich een weg baanden naar de regeringszalen. De regering-Obama, die aanvankelijk campagne voerde om een einde te maken aan neocon-oorlogen, omhelsde de grote neoconservatief Frederick Kagan om toezicht te houden op de illegale en verwoestende (voor burgers) oorlog in Afghanistan. Obama zorgde ervoor dat de neocon-to-do-lijst was volbracht – de oorlogen in Irak en Afghanistan voortzetten en uitbreiden, terwijl de basis werd gelegd voor extra verschrikkingen in Syrië en Libië. Er werden nog steeds sancties opgelegd aan Iran voor de fictieve bouw van een atoombom.
Bij zogenaamd Links werden excuses gemaakt voor Obama’s neocon-achtige buitenlands beleid. “Meer dan vijf jaar na zijn presidentschap is Barack Obama er niet in geslaagd de volledige controle over zijn buitenlands beleid over te nemen, waardoor een bureaucratie, gevormd door jarenlange Republikeinse controle en aangespoord door een door neoconservatieven gedomineerde Amerikaanse nieuwsmedia, veel van zijn inspanningen heeft gefrustreerd om Amerika’s benadering van de wereld om te vormen in een meer vreedzame richting”, schreef de inmiddels overleden onderzoeksjournalist Robert Parry in 2014.
De adjunct-staatssecretaris van de regering-Obama, Victoria Nuland, de vrouw van Robert Kagan, heeft de illegale staatsgreep in Oekraïne, die Russisch-hatende ultranationalisten in de regering bracht, op microniveau geleid.
De beleidsrichtlijnen van de heersende elite omvatten beide facties van de Amerikaanse eenheidspartij. Het maakt niet uit wie er in het Oval Office zit (zolang het geen bullmastiff is als Trump): het buitenlands beleid is in steen gebeiteld en beslist door mensen van instanties als de Council on Foreign Relations.
“Sinds de ontbinding van de Sovjet-Unie is het Amerikaanse beleid ter ondersteuning van de soevereiniteit van Oekraïne sterk geweest in het hele Amerikaanse politieke spectrum”, zegt Sarah Dixon Klump, die schrijft voor het Kennan Institute in het globalistische Wilson Center. (Om deze verklaring in de juiste context te plaatsen kunt u een niet-Google-zoekopdracht uitvoeren op de Koude Oorlog-architect George Kennan.)
Wijlen William Green Miller, de ambassadeur van Bill Clinton in Oekraïne, zegt Dixon Klump,
“…. beval de regering-Obama aan, net als de regeringen Bush en Clinton ervoor, haar steun uit te spreken voor de uiteindelijke toetreding van Oekraïne tot de NAVO. Ondertussen wees Miller er echter op dat de VS – door de ondertekening van de driepartijenovereenkomst van 14 januari 1994 – expliciet en formeel verplicht is Oekraïne te steunen in het geval dat zijn soevereiniteit, territoriale integriteit of onafhankelijkheid wordt bedreigd, militair, economisch of politiek.”
Rusland beschouwt Oekraïne en de NAVO als een rode lijn, net zoals de VS een rode lijn zouden trekken als Rusland zijn oorlogsmachines en troepen zou plaatsen tegen de grens tussen de VS en Canada of Mexico. Overmoed en dubbele moraal heersen in de ‘onmisbare natie’, zoals de pleitbezorger van kindermoord, wijlen Madeline Albright (en van de doden niets dan goeds) die de kunstmatige dood van meer dan 500.000 Iraakse kinderen verdedigde, de VS beschreef.
De wensen van het Amerikaanse volk hebben niets te maken met dergelijke beslissingen over het buitenlands beleid en hun behoeften worden routinematig afgewezen. Er wordt zelden gesproken over de wijsheid om biljoenen dollars uit te geven om regeringen omver te werpen, het buitenland binnen te vallen, onwelgevallige mensen in het buitenland te doden en een politie- en toezichtstaat op te bouwen.
Democraten en Republikeinen zetten een fraaie show neer, waardoor miljoenen Amerikanen geloven dat er onderscheidende verschillen zijn tussen wat in werkelijkheid twee facties van een eensheidspartij zijn die marsorders aannemen van onder meer de Council on Foreign Relations (zoals Hillary Clinton toegaf).
Miljoenen Amerikanen zijn helaas verkeerd geïnformeerd over het groeiende dagelijkse vooruitzicht van een thermonucleaire oorlog. In tegenstelling tot de Cubacrisis is er achter de schermen geen Robert Kennedy die diplomatieke uitwisselingen tussen de VS en Rusland regelt. De neocon- en lib-interventionisten hebben de beslissing om over het lot van de mensheid te onderhandelen overgelaten aan een man die met moord wordt bedreigd als hij de neonazistische lijn niet naar Rusland doortrekt.
De neocons zijn en waren nooit geïnteresseerd geweest in diplomatie. Ze geloven oprecht dat ze hun eigen realiteit maken en een thermonucleaire oorlog staat niet op de agenda. Zoals een adviseur van George W. Bush (naar verluidt Karl Rove) in 2004 verklaarde tijdens een interview met Ron Suskind van The New York Times,
“We zijn nu een imperium, en als we handelen, creëren we onze eigen realiteit. En terwijl je die realiteit bestudeert – oordeelkundig, zoals je wilt – zullen we opnieuw handelen, andere nieuwe realiteiten creëren, die jij ook kunt bestuderen, en zo zullen de dingen in orde komen. We zijn de acteurs van de geschiedenis….. en jullie, jullie allemaal, zullen worden overgelaten om gewoon te bestuderen wat we doen.”
Als we echter de grondgedachte volgen van neocons en liberale interventionisten – dat Rusland een kwaadaardig rijk is en de Verenigde Staten Poetin moeten afzetten – zal hun nieuwe realiteit een nucleaire winter en het uitsterven van het leven op planeet Aarde tot gevolg kunnen hebben.
