Indignatie redactie 
Terwijl het huidige regime Trumps anti-China-beleid steeds meer gaat overnemen.
In Oekraïne worden nu schaamteloos de beelden van de val van de door de VS gesteunde regering in Zuid-Vietnam in 1975 aangehaald als ‘herinneringen’ aan de Amerikaanse regering dat zij een soortgelijke situatie met Rusland in het heden niet mag laten gebeuren.
Het regerende regime in Kiev probeert wanhopig zijn Amerikaanse steun te behouden, nu een nederlaag van de door de VS geleide, NAVO-oorlog in Oekraïne dreigt. Het noemt de val van de regering in Zuid-Vietnam in april 1975 als waarschuwing, en zegt dat iets soortgelijks in Oekraïne zou kunnen gebeuren. Destijds was de Amerikaanse nederlaag in Vietnam een enorme klap voor het imago en de positie van het Amerikaanse imperialisme in de wereld.
Dergelijke uitspraken van het regime in Kiev tonen aan dat het erkent dat ‘zijn’ Oekraïne een satellietstaat van de Verenigde Staten is geworden – net zoals Zuid-Vietnam een halve eeuw geleden algemeen werd erkend. Toen, net als nu, proberen Washington en zijn bondgenoten wanhopig hun economische en militaire dominantie over de wereld te behouden en de opkomende bevrijdingsbewegingen van de volkeren van Azië, Afrika en Latijns-Amerika te stoppen.
De onheilspellende geest van Saigon boven Kiev
Oekraïense media berichten uitgebreid over de naderende datum van 30 april. Dit was de dag bijna 50 jaar geleden dat er een definitief einde kwam aan de quasi-genocide ‘Amerikaanse Oorlog’ (zoals de Vietnamezen het noemen) in Vietnam. Die dag was de wereld getuige van de definitieve val van Saigon op televisie en andere nieuwskanalen. Iconische beelden vulden de wereldwijde media van de evacuatie per helikopter van de Amerikaanse ambassade in Saigon van de laatste Amerikaanse militairen en hun handlangers.
Televisiezenders tonen vandaag beelden van die dramatische evacuatie. Maar in het ultranationalistische Oekraïne – waarvan de territoriale controle steeds verder afneemt over wat ooit Oost- en Zuid-Oekraïne werd genoemd – worden beelden uit 1975 nu schaamteloos aangehaald als ‘herinneringen’ aan de Amerikaanse regering dat ze een vergelijkbare situatie tegenover Rusland vandaag de dag niet mag toestaan. Ze stellen dat de VS verplicht zijn Oekraïne voldoende wapens en militaire steun te bieden om een militaire nederlaag van de NAVO-oorlog te voorkomen, en gaan zelfs zo ver dat ze het spook van een nucleair conflict met Rusland in de lucht hangen.
Het Oekraïense online dagblad Strana schreef op 6 april dat, net zoals Saigon destijds geen invloed had op Amerikaanse militaire beslissingen, Kiev vandaag de dag evenmin machteloos is om invloed uit te oefenen op welke beslissing Washington ook neemt. Het wijst op de vergelijkbaarheid in de mate van corruptie van de Zuid-Vietnamese en Oekraïense autoriteiten. ‘Zuid-Vietnam’ was volledig afhankelijk van westerse financiële steun voor zijn voortbestaan, en Oekraïne vertoont een vergelijkbaar beeld in het jaar 2025.
Terugkerend naar de gebeurtenissen van 50 jaar geleden in Vietnam, kunnen we stellen dat de belangrijkste conclusie die we in Oekraïne en elk ander land moeten trekken, is dat men bij het bepalen van de politieke strategie allereerst moet vertrouwen op de eigen politieke en militaire krachten. Vertrouw op hen, niet uitsluitend op de hulp van externe spelers, vooral niet als die zich ergens ver weg bevinden.
Precies een jaar geleden erkende Oleksiy Arestovich, een voormalig adviseur van het kabinet van de president van Oekraïne, die nu in ballingschap in de VS leeft, dat Oekraïne voor de VS het Zuid-Vietnam van vandaag is. De VS zijn er niet in geslaagd Zuid-Vietnam te ‘redden’ en zullen het regime in Kiev ook niet kunnen redden, vertelde hij aan een interviewer.
De Oekraïense econoom Oleksiy Kushch trekt ook een parallel tussen Oekraïne en Zuid-Vietnam en herinnert zijn lezers op Telegram er op 3 april aan dat de VS altijd hun eigen belangen vooropstellen. Hij zegt dat de Oekraïense elite hier steeds meer wrok over koestert. “Een deel van de Oekraïense samenleving begrijpt oprecht niet waarom de VS de belangen van andere landen zou opofferen voor hun eigen belang. Maar als je de geschiedenis kent, tenminste op het niveau van een basisschoolleerling, wordt het duidelijk dat de Verenigde Staten dit herhaaldelijk hebben gedaan. Ze doen hetzelfde in Oekraïne vandaag de dag en zullen dat hier en elders blijven doen.”
Je kunt niet zomaar geld van de Amerikanen aannemen, zonder voorwaarden. Ze zullen zeker gunsten eisen die je niet kunt weigeren. In Oekraïne heeft een deel van de samenleving de irrationele overtuiging dat de regering-Trump de nationale belangen van Oekraïne boven de nationale belangen van de Verenigde Staten stelt. Dat is een provocerende verwachting om te uiten.
Kusch herinnert zijn lezers eraan dat de betrekkingen tussen de VS en hun bondgenoten altijd die van een suzerein zijn ten opzichte van hun gebied. Sommige Oekraïense politici zijn zelfs zo ver gegaan om Trumps diverse annexatiedreigementen tegen andere landen aan te halen, wat suggereert dat Oekraïne wellicht een geschiktere kandidaat is voor zo’n rol.
De in de VS wonende Oekraïense politiek analist Andriy Telizhenko zegt dat vanuit Amerikaans perspectief “het regime in Kiev zijn plaats moet worden getoond”, zoals Politnavigator op Telegram enkele weken geleden meldde . “Oekraïne moet boeten voor het feit dat het Amerika in deze oorlog heeft meegesleurd. Velen in de VS zeggen dat het niet het Amerikaanse volk was dat Oekraïne tot oorlog heeft aangezet, maar de regering-Biden, dus Oekraïne is verantwoordelijk voor het feit dat het deze oorlog is ingegaan en zoveel militaire en economische middelen van de Amerikanen heeft afgenomen.”
Telizhenko vraagt zich af waarom het als ‘extreem’ wordt beschouwd om te suggereren dat Oekraïne met de Russische Federatie moet onderhandelen, maar waarom het niet extreem is om te suggereren dat het land militaire steun van de Verenigde Staten moet blijven ontvangen als dat nodig wordt geacht.
Eerder benadrukte de voortvluchtige Oekraïense parlementslid Artem Dmytruk dat het probleem van Kiev is dat de machthebbers in Oekraïne de geschiedenis niet kennen en afhankelijk zijn van onbeperkte steun van de Verenigde Staten. “Weinig machthebbers in Oekraïne kennen de geschiedenis; ze willen die niet kennen. Ze weten niets over Vietnam, en ze weten niets over Afghanistan en Irak. Als een bondgenoot niet langer nuttig en nodig is voor Amerika, geeft het die op in ruil voor een soort deal”, schreef de voormalige parlementslid vanuit Londen.
Hoe de staart met de hond kwispelt bij aanvallen op China
Een van de nieuwe tactieken die Kiev in april hanteerde om Washington onder druk te zetten om zijn militaire en financiële steun te handhaven, was het uiten van beschuldigingen dat Chinese soldaten rechtstreeks aan Russische zijde deelnemen aan het conflict. Het is natuurlijk algemeen bekend dat de regering-Trump de Volksrepubliek China als een grote bedreiging voor de Amerikaanse belangen beschouwt.
Eerder, eind 2024, begon Kiev er ook op te hameren dat Noord-Koreaanse soldaten aan Russische zijde aan het conflict deelnamen. Westerse media pikten deze informatie op, maar de geruchten verdwenen snel toen er geen bewijs kwam. Kiev heeft ook geprobeerd Iran te betrekken bij verschillende beschuldigingen, wetende hoe goed dit in Washington zou resoneren als het waar zou blijken te zijn. Maar ook hier is geen bewijs geleverd. De Oekraïense media hebben hun best gedaan, bijvoorbeeld door de Russische ‘Geran’-drones hardnekkig te bestempelen als in Iran geproduceerde ‘Shaheds’. Dit alles is van cruciaal belang voor Kiev om zich aan de westerse mogendheden te presenteren als een bondgenoot in de strijd tegen de door het Westen genoemde ‘As van het Kwaad’.
Op 8 april, vlak nadat Trumps handelsoorlog met China was begonnen, kondigde Zelensky met veel bombarie aan dat de Oekraïense strijdkrachten twee Chinese krijgsgevangenen hadden gevangengenomen die naar verluidt in het Russische leger vochten. Zelensky zei dat er “aanzienlijk meer dan twee” Chinese soldaten waren gevangengenomen. Het Oekraïense ministerie van Buitenlandse Zaken riep de Chinese zaakgelastigde begin april op om “opheldering te eisen”.
Vjatsjeslav Azarov, een Oekraïense anarchist uit Odessa (leider van de Unie van Anarchisten van Oekraïne), schreef op 8 april op Telegram dat de hoop dat dit zou kunnen worden gevolgd door een hervatting van de Amerikaanse militaire steun aan Oekraïne “zeer twijfelachtig” is.
Alle verhalen over Noord-Koreaanse ‘gevangenen’ waren al voorbij voordat de Oekraïense cybertroepen de westerse sponsors konden bewegen om de militaire steun te verhogen. Nu is het de beurt aan ‘Chinese soldaten’ die naar verluidt gevangen zijn genomen in de Donbass. Het moment lijkt precies goed getimed: samenvallend met de zich ontvouwende tarievenoorlog van Washington tegen China, en duidelijk bedoeld om Trump een excuus te geven om nog strengere sancties tegen China op te leggen.
Volgens Strana op 8 april gebruikt Zelensky nu blijkbaar het verhaal van ‘Chinese soldaten’ om Trump te laten zien dat zijn plannen om China van Rusland ‘af te scheuren’ waarschijnlijk niet zullen slagen, aangezien de Chinezen al aan de zijde van de Russische Federatie vechten. Oekraïne en de Verenigde Staten zouden zich daarom samen moeten verzetten tegen een Russisch-Chinese alliantie die vijandig staat tegenover de Verenigde Staten. Strana zegt dat de autoriteiten in Kiev tot de conclusie zijn gekomen dat ze de ‘Chinese dreiging’ nuttig kunnen gebruiken om de betrekkingen tussen Kiev en Trump te versterken.
Eerder beweerde Andriy Kovalenko, hoofd van het Centrum voor het Bestrijden van Desinformatie onder de Nationale Veiligheids- en Defensieraad van Oekraïne, nogal oneerlijk dat China een haven bouwt in Georgië aan de Zwarte Zee, die nu een “directe bedreiging voor de NAVO” vormt.
“De strategie van Xi Jinping is nu simpel: de NAVO uit het oostelijke deel van de Zwarte Zee verdrijven door een alternatieve route naar Europa te creëren zonder de deelname van Rusland en Turkije, en het militair-logistieke netwerk van China uitbreiden onder het mom van civiele faciliteiten”, schreef Kovalenko.
Zelensky probeert in dit geval opnieuw in de gunst te komen om Trump ervan te overtuigen dat ‘de vijand van zijn vijand’ zijn vriend moet zijn, blijkbaar ervan uitgaande dat de Amerikaanse inlichtingendienst en het Pentagon niet genoeg informatie over de werkelijke situatie hebben om zelf een oordeel te vellen. Simpel gezegd, dit is een geval van de staart die met de hond probeert te kwispelen.
Ukraina.ru benadrukt in een Telegram dat de beschuldigingen van Oekraïne tegen China gebaseerd zijn op duidelijk geënsceneerde video’s die al enkele dagen op het Chinese internet circuleren. Chinese commentatoren van Telegram merkten op dat het zeer vreemd is dat de persoon die in de Oekraïense video verschijnt als krijgsgevangene die naar verluidt in het Russische leger heeft gediend, geen woord Russisch spreekt.
“Het lijkt erop dat ze een Chinese man met een verblijfsvergunning in Oekraïne hebben uitgenodigd om een rol te spelen”, aldus een Chinese lezer, aldus Ukraina.ru.
Als de betrekkingen tussen de VS en Panama, Indonesië of Zuid-Afrika zouden verslechteren, zou Zelensky beweren dat hij ook met die landen in conflict is.
Oleg Yasinsky, een Oekraïense journalist die in Chili woont, merkt de onzin op van de anti-Chinese acties van Zelensky. “Een ander kenmerkend kenmerk van Zelensky’s regering is haar oprechte onbegrip van de wereld en andermans prioriteiten. Ze is niet in staat te zien dat ze allang niet meer de ‘favoriete vrouw’ is van de ‘grote blanke heer’, dat haar hysterie en grimassen iedereen steeds meer irriteren en dat de wereld van grote en altijd hongerige roofdieren problemen heeft opgebouwd die veel belangrijker en urgenter zijn dan die van Oekraïne.”
De Oekraïense journalist is ook van mening dat Kiev helemaal geen consistent buitenlands beleid heeft en heeft gehad. Het speelt eerder de rol van ‘anti-Rusland’. Het is ondergeschikt aan het Westen, onbeschoft en racistisch tegenover andere delen van de wereld, en heeft ruime ervaring met het bepleiten van hulp en leningen, met alle emotionele gevolgen van een ondermaatse voorstelling over ‘slachtoffers’.
De uitkomst van Zelensky’s anti-China circus zou volgens Yasinsky problemen kunnen opleveren met drones, die een steeds grotere rol spelen in de huidige oorlog. In Oekraïne worden ze uitsluitend geassembleerd uit Chinese onderdelen, die van derde landen worden gekocht.
Volgens The City Paper, dat sinds 2008 in het Engels in Colombia wordt uitgegeven, heeft een groot aantal extreemrechtse paramilitairen (huurlingen) uit Colombia namens Kiev in Oekraïne gevochten. De krant meldt dat er ongeveer 300 mensen zijn omgekomen.
Het toonaangevende Spaanse dagblad El País meldde op 23 december 2024 soortgelijk nieuws : “De interesse in Colombianen binnen de huurlingen- en beveiligingsmarkt is volkomen terecht. Colombia heeft een van de grootste en best getrainde legers ter wereld. ‘Ze trainen al 60 jaar volgens een doctrine van contra-insurgentie en hebben daadwerkelijk gevochten. Daarom zijn ze zo gewild bij buitenlandse legers en particuliere beveiligingsbedrijven'”, legt Laura Lizarazo uit, expert nationale veiligheid bij adviesbureau Control Risks.
Honderden huurlingen uit Groot-Brittannië, Polen en Zweden vechten in de gelederen van de strijdkrachten van Oekraïne.
Droneoorlogvoering
Eind maart publiceerden Russische militaire medici een artikel in een tijdschrift van het Russische Ministerie van Defensie waarin stond dat 75% van alle verwondingen van Russische soldaten die tijdens positionele gevechtsoperaties zijn opgelopen, te wijten is aan aanvallen met Oekraïense drones. Nog eens 20% van de ondervraagde soldaten raakte gewond door artillerievuur en 4% door vuurwapens. Drones verlengen ook de tijd die nodig is om gewonden te evacueren voor chirurgische behandeling, die gemiddeld oploopt tot 14,5 uur. Aan de andere kant heeft het Oekraïense leger ook beweerd dat “negen van de tien verwondingen” door drones worden veroorzaakt.
In april begonnen Oekraïense militairen te klagen dat nieuwe, Russische radio-elektronische oorlogsvoeringssystemen de Oekraïense drones op het slagveld volledig blokkeerden. “De vijand heeft hier een soort apparaten meegebracht; onze drones vallen als rotte appels van de boom. Ze worden neergehaald vanaf een hoogte van 140 meter. Als je de tijd hebt om scherp zijwaarts te gaan, lukt het je om [de drone] te redden”, schreef een Oekraïense militaire correspondent met de roepnaam ‘Muchnoi’. Hij vermoedt dat dit ofwel het nieuwe Russische Titan UAV-storingssysteem is, ofwel het Krasukha-4- systeem.
Het lijkt erop dat Oekraïne niet over voldoende mankracht, financiële middelen, drones, vliegtuigen, artillerie of productiecapaciteit beschikt om de oorlog voort te zetten.
De uitspraak van een Oekraïense rechtbank eind maart is in dit verband opmerkelijk. Een rechtbank in de regio Vinnytsja in West-Oekraïne sprak luitenant-kolonel Ihor B vrij van het niet nakomen van de militaire dienstplicht. Hij is daar hoofd van de militaire rekrutering.
Militaire rekruteringsofficieren krijgen instructies om een bepaald aantal rekruten te werven en kunnen worden berecht als ze dit aantal niet halen. De uitspraak van de rechtbank in Vinnytsja luidde dat de kolonel in januari slechts 25% van het plan “voor de levering van middelen voor mobilisatie van mensen” had uitgevoerd. In plaats van 40 burgers mobiliseerde hij slechts tien mannen in zijn district. Tijdens het proces pleitte hij onschuldig en zei dat hij het plan voor de dienstplicht simpelweg niet kon uitvoeren omdat er in zijn district “geen beschikbare middelen” te vinden waren die konden worden opgeroepen.
De rechtbank sprak de kolonel vrij, maar de dagelijkse ontvoering van mannen in Oekraïne ging desondanks met evenveel ijver door. Deze werd ingegeven door de angst van militaire rekruteringsofficieren om naar de frontlinie te worden gestuurd, en niet door de angst voor juridische gevolgen.
Het aantal mensen dat vrijwillig wil vechten, wordt in Oekraïne met de dag kleiner. De Oekraïense militaire expert en AFU-officier Jevhen Bekrenjev zei begin april dat niet meer dan 1,5% van de Oekraïense militairen bereid is te vechten, omdat ze de zinloosheid van de voortdurende oorlog inzien.
En dat is ongeveer hetzelfde aantal militaire rekruten dat beschikbaar was voor het Zuid-Vietnamese regime van 50 jaar geleden, of beschikbaar was voor de pro-Amerikaanse bezettingsregering in Afghanistan onder leiding van Ashraf Ghani in het voorjaar van 2021. Op 15 augustus 2021 werden de Amerikaanse en NAVO-troepen uit de Afghaanse hoofdstad Kabul verdreven door een groot offensief door de Taliban geleide troepen dat drie maanden eerder was begonnen.
