Oekraïne, Trump, Biden – Het echte verhaal achter ‘Ukrainegate’

Aangezien dit nieuwsbericht bijzonder hard zal zijn met betrekking tot de Democratische Partij van vandaag in de Verenigde Staten, moeten lezers zich ervan bewust zijn dat tot die Partij Hillary Clinton in 2016 heeft benoemd, deze schrijver consequent als Democraat heeft gestemd en dat ik nooit een Republikein geweest, en nooit zou kunnen zijn. Dit artikel geeft op geen enkele manier een republikeins standpunt weer. Het is niet partijdig – geen voorkeur voor het standpunt van een persoon boven dat van een ander. (Hoewel het de voorkeur geeft aan betrouwbaar bewijs boven onbetrouwbaar geruchten en getuigen, enz.) Dit artikel is geschreven door een consistent progressief, wat betekent dat een persoon wiens hoogste waarde waarheid is, niets anders dan 100% eerlijkheid en alleen persoonlijke geverifieerde bronnen weergeeft, echte feiten .dis informatie (die helaas ongebreideld is). Het volgende artikel is alleen geschreven omdat het rapporteert wat mijn eigen onafhankelijke onderzoeken de werkelijke zaak hebben gevonden met betrekking tot wat nu gewoonlijk “Ukrainegate” wordt genoemd (de focus van de afzettingsprocedures tegen de Amerikaanse president Donald Trump).

–

De ‘nieuws’-media en de Democraten geven een grove voorstelling van zaken over het verhaal van de’ Ukrainegate ‘en de beschuldigingsprocedures tegen de huidige Amerikaanse president; en, als gevolg van deze wijdverspreide verkeerde informatie, kopte ABC News op 18 november: “70% van de Amerikanen zegt dat de acties van Trump die verband houden met Oekraïne fout waren: POLL” , en meldde dat “32% zei dat ze besloten hadden de president voordat het nieuws brak over Trump juli telefoongesprek met de Oekraïense president Volodymyr Zelenskiy, waarin Trump drong er bij zijn Oekraïense tegenhanger van voormalig vice-president Joe Biden en zijn zoon, Hunter te onderzoeken.” Deze peilingconstateerde dat 100% van de 506 wetenschappelijk bemonsterde respondenten ten minste enkele van de hoorzittingen met beschuldigingen hadden gehoord, en dat 51% van hen het eens was met de stelling: “De acties van president Trump waren fout en hij moest door het Huis worden afgezet en door de senaat, ’terwijl 6% het eens was met’ de acties van president Trump waren fout en hij zou door het Huis moeten worden afgezet maar NIET door de senaat uit zijn ambt moeten worden gezet. ‘25% was het in plaats daarvan eens met’ de acties van president Trump waren NIET verkeerd ‘.

Er was echter veel meer bij dit telefoongesprek betrokken dan aantijgingen tegen de Bidens; en die aantijgingen met betrekking tot de Bidens zijn zelf schromelijk verkeerd voorgesteld in de pers, zoals dit artikel zal aantonen, en zullen in zijn links naar het feitelijke en meest betrouwbare bewijsmateriaal in de zaak documenteren. (Natuurlijk is het allerbeste bewijs de oproep zelf, en dat zal daarom het eerste zijn dat hier aan gekoppeld en besproken wordt.)

Bovendien had het Amerikaanse publiek veel sceptischer moeten zijn over het Oekraïense verhaal dan ze waren, omdat Democraten aanvankelijk probeerden te gebruiken als hun grond om Trump te beschuldigen – en daarmee de huidige vice-president Mike Pence te installeren als zijnde de president van Amerika – Trump heeft met Rusland samengewerkt om de verkiezingen van 2016 tegen Hillary Clinton te winnen, maar die poging mislukte omdat het vals was en was gebaseerd op zeer twijfelachtig bewijs, grotendeels geleverd door een stevige, Crowdstrike, dat de Democratische Nationale Commissie had ingehuurd om vuil te vinden tegen toen-kandidaat en nu-president Trump. De reden voor de Democraten, ter vervanging van president Donald Trump door zijn vice-president Mike Pence, is dat in Trump’s telefoongesprek op 25 juli 2019 naar de nieuwe president van Oekraïne, Volodmyr Zelensky,

Een van de eerste tekenen van een leugenaar is dat de persoon van verhaal verandert – verandert in een nieuwe en andere reden om zijn acties te ‘rechtvaardigen’ (in dit geval afzetting) – en dit wordt nu duidelijk gedaan door de Democraten en de ‘ news’-media, om president Donald Trump te vervangen door zijn vice-president Mike Pence. Bijgevolg: Amerikanen zijn onvoldoende achterdochtig tegen de huidige hoorzittingen met beschuldigingen. Amerikanen moeten zorgvuldig verder kijken dan alleen het oppervlak – veel dieper. De links hier worden aangebracht om directe toegang van de lezer om de hoogste kwaliteit (dat wil zeggen, meest betrouwbare) bewijsmateriaal in de zaak te vergemakkelijken, zodat de lezer kan zien, op het eigen , wat de ‘news’-media hoeft niet te melden.

Op 25 september 2019 werd eindelijk een duidelijke en kopieerbare versie van het transcript van dat complete 25 juli-telefoongesprek online gepubliceerd door het Providence Journal van Rhode Island ; en hier is de enige passage in het volledige transcript waarin Trump Biden noemde (in feite drie keer – de enige drie keer dat het woord “Biden” in het gehele transcript voorkomt):

Rudy [Giuliani] weet heel goed wat er gebeurt en hij is een zeer capabele kerel. Als je met hem kon praten, zou dat geweldig zijn. De voormalige ambassadeur [in Oekraïne] uit de Verenigde Staten, de vrouw [Marie Yovanovitch] , was slecht nieuws en de mensen met wie ze in Oekraïne te maken had, waren slecht nieuws, dus ik wil je dat laten weten. Het andere, er is veel gepraat over de zoon van Biden, dat Biden de vervolging heeft stopgezet en veel mensen willen daarover te weten komen, dus alles wat je kunt doen met de [US] procureur-generaal [William Barr] zou geweldig zijn. Biden ging rond opscheppen dat hij de vervolging stopte, dus als je er naar kunt kijken … Het klinkt verschrikkelijk voor mij.

Welke ‘vervolging’, van wie, waarvoor en waarom? De media negeren die vragen. wanneer ze niet simpelweg een antwoord op hen aannemen. Maar een dergelijk antwoord moet niet worden aangenomen. Deze belangrijke vragen mogen ook niet worden genegeerd.

Verder zei Trump elders in dat gesprek:

Ik zou graag willen dat u ons een plezier doet, omdat ons land veel heeft meegemaakt en Oekraïne er veel van weet. Ik zou graag willen dat u erachter komt wat er met deze hele situatie met Oekraïne is gebeurd, zeggen ze Crowdstrike. Ik neem aan dat je een van je rijke mensen hebt. De server, zeggen ze, heeft Oekraïne.

Zelensky antwoordde door te stellen dat “de volgende officier van justitie [in Oekraïne] 100% mijn persoon zal zijn” en dat “hij of zij de situatie zal onderzoeken, met name naar het bedrijf [Crowdstrike] dat u in deze uitgave hebt genoemd.” alles werd door Zelensky gezegd over elke Biden, op elk moment in het hele telefoongesprek. Het ging niet hoofdzakelijk om de Bidens, zoals de pers beweert het geval te zijn.

In feite: de “gunst” waar Trump naar vroeg, ging niet over de Bidens, maar het betrof in plaats daarvan het onderzoek dat Trump’s procureur-generaal (waarnaar hier werd verwezen toen Trump zei “alles wat je kunt doen met de procureur-generaal geweldig zou zijn”) is gaat nu in op de vraag waarom de FBI van Obama en de hele inlichtingengemeenschap waren doorgegaan met het zeer verdachte Christopher Steele en Crowdstrike rapport dat het Democratische Nationale Comité had ingehuurd onder Obama om met aantijgingen te komen om tegen Trump te gebruiken, en waarom de Obama Administratie heeft nooit geëist om de eigen server van DNC te inspecteren om het belangrijkste fysieke bewijsmateriaal in de vermeende Russiagate-zaak tegen Trump te onderzoeken – veel minder, welke getuigenis en bewijsmateriaal Julian Assange zou kunnen hebben in de vermeende Russiagate-zaak. Wat bedoelde Trump toen hij zei: “De server, ze zeggen dat Oekraïne het heeft”? Dacht Trump eigenlijk dat Zelensky dat fysieke bewijs kon leveren? Wat bedoelde hij? Wat vroeg hij van Zelensky toen Trump zei: “De server, ze zeggen dat Oekraïne het heeft”?

Men kan de beschuldigingsprocedures tegen Donald Trump niet begrijpen tenzij men nauwkeurig begrijpt wat er in Oekraïne gebeurde en wat de motivaties waren van de personen die betrokken waren bij het beleid tussen de VS en Oekraïne, eerst onder de Amerikaanse president Barack Obama en vervolgens onder zijn opvolger Donald Troef. Hier zal informatie worden gepresenteerd over die zaken, die waarschijnlijk niet aan de orde zullen komen tijdens de hoorzittingen met beschuldigingen van het Parlement. Deze zaken zijn waarschijnlijker om naderhand publiekelijk te worden besproken, wanneer de zaak naar de Senaat gaat, maar kunnen te ‘gevoelig’ zijn om zelfs daar ter sprake te komen – vooral als ze ervoor zorgen dat zowel de Democratische als de Republikeinse ambtenaren er slecht uitzien, zoals bijvoorbeeld als zowel Democraten als Republikeinen hadden deelgenomen aan een staatsgreep in februari 2014 tegen en de omverwerping van de democratisch gekozen regering van Oekraïne, en – als dat gebeurde,deed – hoe dit feit de relatie van Trump met Zelensky zou kunnen beïnvloeden. Dus: er moet hier veel worden getoond, en dit zal informatie zijn die de ‘nieuws’-media voor het publiek verborgen hebben gehouden en niet aan het publiek hebben gerapporteerd.

Er zijn veel gevallen van Amerikaanse staatsgrepen waarover de regering loog en die nadien een negatieve terugslag had. De Amerikaanse staatsgreep van 1953 tegen de democratisch gekozen regering van Iran werd pas tientallen jaren nadat het had plaatsgevonden aan het Amerikaanse publiek geopenbaard. Men beweerde al lang dat het een ‘democratische revolutie’ in Iran was . Onze regering en media liegen al lang tegen ons, en niet alleen over ‘MVW in Irak’. We zullen hier documenteren dat die staatsgreep van 1953 in Iran (en andere vergelijkbare gevallen door de Amerikaanse regering) (opnieuw) wordt herhaald in het geval van de Amerikaanse staatsgreep in februari 2014 in Oekraïne. Het regime is zeer effectief in liegen , bedriegen , manipuleren, zijn publiek, niet minder nu dan toen . Zonder de realiteit van Obama’s staatsgreep in Oekraïne te begrijpen, is er geen manier om Ukrainegate eerlijk uit te leggen. De staatsgreep van Iran in 1953 veroorzaakte, als terugslag, de islamitische revolutie in Iran in 1979. Obama’s staatsgreep in Oekraïne in 2014 kent eveneens zijn terugslag, maar van verschillende aard.

Het argument dat hier moet worden gepresenteerd, is dat Trump, in dit telefoongesprek, en in het algemeen, niet alleen probeerde hulp te zoeken bij het verzamelen van bewijsmateriaal in de “Crowdstrike” -zaak (die AG Barr nu onderzoekt, en wat ook de reden is waarom Trump noemde specifiek “Crowdstrike” bij het enige exemplaar in het telefoongesprek waar hij om een ​​”gunst” van Zelensky vroeg), maar om het beleid ten aanzien van Oekraïne te veranderen dat was vastgesteld door Obama (via Obama’s staatsgreep en de nasleep ervan). Dit is een feit, dat hier zal worden gedocumenteerd. Veel meer dan de politiek was hier betrokken; ideologie was eigenlijk heel erg betrokken. Trump overwoog een fundamentele verandering in het Amerikaanse buitenlandse beleid. Hij overwoog het beleid te vervangen dat was vastgesteld onder en personeel dat was aangesteld door zijn onmiddellijke voorganger, Barack Obama. Democraten zijn buitengewoon tegen dergelijke veranderingen. Dit is een van de redenen voor de hernieuwde beschuldiging door Democraten. Ze willen het slechtste beleid van Obama niet loslaten. Maar het veranderen van het Amerikaanse buitenlands beleid valt onder de grondwettelijke bevoegdheid van de president.

Trump ontsloeg het vlammende neoconservatieve John Bolton op 10 september 2019. Dit resulteerde in een groeiende afwijzing door Trump van neoconservatisme – iets waar hij nog nooit aan had gedacht, maar grotendeels was doorgegaan vanuit de Obama-administratie, die Libië binnenviel en vernietigde in 2011, Syrië in 2012 -, Jemen in 2015- en meer – misschien zelfs beter dan George W. Bush, die ook een vlammende neocon was. Trump’s geleidelijke wending van neoconservatisme was niet alleen politiek; het was in plaats daarvan een weerspiegeling van zijn kant, dat hij misschien, heel misschien, eigenlijk ongelijk had gehad en zijn buitenlands beleid op een aantal belangrijke manieren moest veranderen. (Hij heeft kennelijk nog steeds niet precies weten wat die veranderingen zouden moeten zijn.)

Op 15 november 2019 lag de focus op bijvoorbeeld de getuigenis van Marie Yovanovitch, die Trump onlangs ( in mei 2019 ) had ontslagen als ambassadeur in Oekraïne. Democraten stelden haar voor als het paradigma van professionaliteit en non-partijdigheid in de buitenlandse dienst van Amerika. Ze was eigenlijk een neoconservatief die eerst op 20 november 2004 door president George W. Bush was benoemd als ambassadeur, nadat ze in 2001 een MS had ontvangen van het National War College. Obama heeft haar op 18 mei 2016 benoemd om Geoff te vervangen Pyatt ( getoond en gehoord in deze video die vertrouwelijk instructies ontvangt van Obama’s agent die het Oekraïense beleid, Victoria Nuland, beheert) als ambassadeur in Oekraïne. Obama had Yovanovitch gekozen omdat hij wist dat zij (net als Pyatt) zijn beleid ten aanzien van Oekraïne ondersteunde en zich zou houden aan zijn instructies. Yovanovitch maakte deel uit van het team van Obama, net zoals ze eerder deel uitmaakte van het team van George W. Bush. Ze waren alle drie trouwe neoconservatieven, net zoals Ambassadeur Pyatt was geweest, en net zoals Victoria Nuland was geweest, en net zoals Joe Biden was geweest.

Een neoconservatief gelooft in de rechtmatigheid van het Amerikaanse rijk over deze hele planeet, zelfs over de grenzen van de andere nucleaire grootmacht, Rusland. De standaardzin van Obama die ervoor pleitte was: ‘De Verenigde Staten zijn en blijven de enige onmisbare natie’ , wat betekent dat alle andere landen ‘overbodig’ zijn. Dit imperialistische geloof was een uitbreiding van Yale’s ‘pacifistische’ pro-nazi-Amerika eerste beweging , die ondersteund door de gebroeders Dulles uit Wall Street in de vroege jaren 1940 , en die pro-nazi-beweging Trump zelf prominent heeft geprezen. In tegenstelling tot de progressieve Amerikaanse president Franklin Delano Roosevelt, die de VN had gepland om de anti te zijn-imperialistische opkomende eerste wereldwijde wereldregering van naties, die democratisch de internationale wetten van een nieuwe wereldwijde federatie van naties zou instellen en uiteindelijk zou handhaven – een wereldwijde democratische federatie van soevereine republieken – neoconservatieven zijn Amerikaanse imperialisten, die in plaats daarvan de VN willen vernietigen , en om de Amerikaanse macht over de hele wereld uit te breiden, maakt Amerika niet alleen de politieman voor de wereld, maar de wetgever voor de wereld, en de rechterjury en beul van de wereld, de mondiale dictator. De VN zouden worden verzwakt tot onbeduidendheid. Dit is geleidelijk aan het gebeuren. Het ging door, zelfs na wat vermoed werd dat het einde van de Koude Oorlog van 1991 was, en nadat Obama in 2009 een Nobelprijs voor de vrede won voor zijn bedrieglijkeretoriek. Yale’s John Bolton was de belangrijkste huidige voorstander van het gezichtspunt van America First, veel eenvoudiger in zijn pleidooi daarvoor dan de veel slimmere Obama was; en tot voor kort steunde Trump die onverholen pleitbezorging voor het neoconservatieve standpunt: het VS-imperialisme. Wat betreft de campagne om Rusland over te nemen, doet hij dat echter niet meer – hij heeft met Bolton gebroken op dat centrale neoconservatieve doel, en hij probeert dat beleid om te keren, dat nog extremer was geweest dan het beleid van Obama ten opzichte van Rusland was (welk beleid had in feite de staatsgreep in Oekraïne geproduceerd ).

Toen de Koude Oorlog vermoedelijk in 1991 was geëindigd, eindigde deze feitelijk alleen aan Russische zijde, maar stiekem ging hij door en ging hij door als beleid aan de zijde van de Amerikaanse imperialisten. De neoconservatieve kant, die de Amerikaanse regering tegen die tijd beheerste (de visie van de FDR was vernietigd toen Ronald Reagan het Witte Huis in 1981 betrad), heeft geen enkel respect voor de soevereiniteit van Rusland over zijn eigen land, en zeker niet over het land van de buren van Rusland , zoals Oekraïne, dat een grens van 1.625 mijl heeft met Rusland. Neoconservatieven willen dat Amerikaanse raketten langs de Russische grens naar Moskou worden gericht. Dat zou zijn alsof Rusland Russische raketten langs de grenzen van Canada en Mexico met de VS had willen positioneren; het zou elke fatsoenlijke persoon, waar dan ook, walgen, maar neoconservatieven zijn geen fatsoenlijke mensen. Neoconservatieven (Amerikaanse imperialisten) streven ernaar dat alle Russische buren deel uitmaken van het Amerikaanse imperium, om Rusland te isoleren en het vervolgens op te slokken. Alle neoconservatieven willen dat dit uiteindelijk gebeurt. Hun greep op macht is echt onbegrensd. Alleen in de tactische kwesties verschillen ze van elkaar.

In haar getuigenis achter gesloten deuren voor senatoren, op 11 oktober 2019 , verklaarde Yovanovich haar opvattingen over wat het Amerikaanse beleid ten aanzien van Oekraïne zou moeten zijn, en dit waren ook het beleid van Obama; deze opvattingen zijn de neoconservatieve visie [en mijn eigen opmerkingen tussen haakjes hier zullen haar meest grove vertekeningen en leugens in deze belangrijke passage van haar aangeven]:

Vanwege de geostrategische positie van Oekraïne grenzend aan Rusland in het oosten, het warme water van de olierijke Zwarte Zee in het zuiden en vier NAVO-bondgenoten in het westen, is het van cruciaal belang voor de veiligheid van de Verenigde Staten [dit is hetzelfde als zeggen dat Mexico en Canada zijn cruciaal voor de veiligheid van Rusland – het is een leugen] dat Oekraïne vrij en democratisch blijft [wat betekent voor neoconservatieven onder Amerikaanse controle] , en dat het zich blijft verzetten tegen het Russische expansionisme [zoals Rusland zich bekommert om het Amerikaanse expansionisme over alle Westelijk halfrond? Werkelijk? Is dat eigenlijk waar dit over gaat? Het gaat over het uitbreiden van het VS-imperialisme op en over de Russische grens naar Rusland zelf] Ruslands vermeende annexatie van de Krim [maar eigenlijk“Hier zullen duidelijk en overtuigend bewijs worden gepresenteerd dat, onder Amerikaanse president Barack Obama, de Amerikaanse regering een gedetailleerd plan had, dat al in juni 2013 actief was, om de belangrijkste marinebasis van Rusland, die zich in Sevastopol op de Krim bevindt, over te nemen en verander het in een Amerikaanse marinebasis. ” ] , zijn invasie in Oost-Oekraïne en zijn defacto-controle over de Zee van Azov, maak de kwaadaardige bedoelingen van Rusland jegens Oekraïne duidelijk [maak niet duidelijk Rusland’s vastbeslotenheid niet omringd te zijn door vijanden – door VS- stroman regimes. Dat Rusland dit moet vermijden is ‘kwaadaardig’, zegt ze] . Als we de acties van Rusland laten voortduren, zullen we een precedent scheppen waar de Verenigde Staten nog tientallen jaren spijt van zullen krijgen.

 Dus, ondersteuning van de integratie van Oekraïne in Europa en bestrijding van de inspanningen van Rusland om Oekraïne te destabiliseren[Oh, Amerika heeft die destabilisatie niet gedaan ?] Hebben ons beleid verankerd sinds het Oekraïense volk protesteerde tegen de Maidan in 2014 en eiste een deel van Europa te zijn en te leven volgens de rechtsstaat [Maar Oekraïners vóór Obama’s overname van Oekraïne in februari 2014 wilden ze eigenlijk geen deel uitmaken van de EU of van de NAVO en beschouwden ze de NAVO als een bedreiging voor Oekraïne. “In 2010 ontdekte Gallup dat terwijl 17% van de Oekraïners de NAVO beschouwde als ‘bescherming van uw land’, 40% zei dat het ‘een bedreiging voor uw land’ was.” ] Dat was het Amerikaanse beleid toen ik in augustus 2016 ambassadeur werd [na Obama’s succesvolle staatsgreep nam daar de media over en keerde de Oekraïense mening sterk tegen Rusland], en het werd opnieuw bevestigd als dat beleid als het beleid van de huidige regering begin 2017. [Ja, dat klopt, eindelijk een waarheidsgetrouwe bewering van haar. Toen Trump voor het eerst aantrad, was hij ook een neoconservatief.] De revolutie van waardigheid [ u zult hier de ‘waardigheid’ ervan zien ] en de eis van het Oekraïense volk om de corruptie te beëindigen, dwong de nieuwe Oekraïense regering maatregelen te nemen om te vechten de ongebreidelde corruptie die de politieke en economische systemen van dat land lang heeft doordrongen [en dat nog steeds doet, en misschien nu meer dan ooit tevoren] .

Dat is slechts een voorbeeld – het gaat over de rol van ambassadeur Yovanovitch. Maar de focus van Ukrainegate is dat niet echt. Het is niet Yovanovitch. Het is wat Trump probeerde te doen, en wat Joe Biden probeerde te doen, en wat Obama eigenlijk had gedaan. Het gaat ook over Joe Biden’s zoon Hunter, omdat dit ook gaat over strijdende dynastieën, en niet alleen over strijdende individuen. Trump is er nu niet zeker van dat hij een volwaardig neoconservatief wil blijven en het neoconservatieve beleid van Obama ten aanzien van Oekraïne wil blijven uitbreiden. Dus: dit gaat grotendeels over wat dat beleid eigenlijk was. En hier is hoe Joe Biden in beeld komt, omdat Democraten, in een poging president Donald Trump te vervangen door een president Mike Pence, het beleid van Barack Obama in Oekraïne proberen te herstellen, een beleid waarvan de Bidens zelf zeer veel agenten van Obama waren, en Mike Pence zou worden geacht dit beleid voort te zetten en uit te breiden. Hier zal nodig zijn om enkele persoonlijke en zakelijke relaties te documenteren die de Amerikaanse nieuwsmedia consequent hebben verstopt en zelfs hebben gelogen, en die misschien niet zouden verschijnen, zelfs niet in de verwachte daaropvolgende hoorzittingen van de Senaat over het al dan niet vervangen van Trump door Pence:

De echte persoon die de weldoener was van en de baas van de zoon van vice-president Joe Biden, Hunter Biden, bij het Oekraïense gasexploratiebedrijf Burisma Holdings, was niet de persoon die volgens de Amerikaanse pers was, Mykola Zlochevsky, die onderdeel van de Oekraïense regering totdat de Oekraïense president Viktor Janoekovitsj in februari 2014 werd omvergeworpen, maar het was in plaats daarvan Ihor Kolomoysky, die deel uitmaakte van de nieuw geïnstalleerde Oekraïense regering, die de Obama-administratie zelf eigenlijk net in Oekraïne had geïnstalleerd (en dat telefoongesprek de benoeming van de nieuwe leider van Oekraïne wordt hier uitgelegd ), in wat het hoofd van de ‘private CIA’-onderneming Stratfor terecht ‘ de meest flagrante staatsgreep in de geschiedenis ‘heeft genoemd (Hier is meer uitleg over die staatsgreep die werd uitgevoerd door Obama. )

Men kan niet eens beginnen met het nauwkeurig begrijpen van de beschuldigingsprocedures tegen de huidige president van Amerika, Donald Trump (“Ukrainegate”), tenzij men eerst nauwkeurig weet en begrijpt wat de relaties waren tussen Trump en de huidige regering van Oekraïne, en de rol die de Obama-regering had speelde bij het vormen van die regering (het installeren ervan), en de rol die Hunter Biden was ingehuurd om te spelen voor zijn werkelijke baas in Burisma, Kolomoysky, kort nadat Obama (via Obama’s agent Victoria Nuland) de nieuwe regering van Oekraïne had geïnstalleerd.

Zoals ik op 28 september 2019 had geschreven : “Om te begrijpen waarom de Oekraïense president Voldomyr Zelensky niet wil dat het vuil over Joe Biden openbaar wordt, moet men weten dat Hunter Biden’s baas en weldoener bij Burisma Holdings, althans gedeeltelijk, was , De baas en weldoener van Zelensky totdat Zelensky president van Oekraïne werd, en dat dit onthult een blik wormen zou openen die die voormalige baas en weldoener van beide mannen op veel plaatsen in de gevangenis zou kunnen stoppen . ”

Dat artikel, met de zin ” opgegraven in 2012″, besprak en verbond met een zorgvuldige studie van Burisma uit 2012 die daadwerkelijk in Oekraïne was uitgevoerd door een non-profit onderzoek (Antac) gefinancierd door de Amerikaanse miljardair George Soros (die een andere belangrijke financier was van de Oekraïense staatsgreep 2014, evenals van de politieke carrière van Barack Obama zelf) om Janoekovitsj neer te halen. Wat deze studie echter vond, was niet het belastende bewijs tegen Zlochevsky waarop werd gehoopt. In plaats daarvan bleek dat de persoon die het meerderheidsbelang in Burisma bezat, niet echt de Janoekovitsj-supporter Mykola Zlochevsky was; het was in feite de Oekraïense miljardair Ihor Kolomoysky, die de omverwerping van Janoekovitsj steunde. Kolomoysky werd kort na de staatsgreep door de Oekraïense regering na de staatsgreep benoemd tot gouverneur in een regio van Oekraïne. Obama’s financiële steun Soros wist, of had moeten weten, dat Zlochevsky in 2011 bijna al zijn Burisma-aandelen aan Kolomoysky had verkocht, maar de regering van Obama probeerde niettemin de nieuw geïnstalleerde Oekraïense regering ertoe te brengen Zlochevsky te vervolgen omdat Zlochevsky verbonden was met de Oekraïense president die Obama zojuist had omvergeworpen. De functie van Hunter Biden was om de heer Kolomoysky te beschermen tegen het doelwit van de nieuw geïnstalleerde regering in de anticorruptiecampagne die de Obama-regering en de EU aandrongen op die nieuwe Oekraïense regering. Hunter Biden moest als Amerikaanse fixer dienen voor zijn nieuwe baas Kolomoysky, om de anti-corruptiecampagne af te leiden van Kolomoysky als doelwit en naar Zlochevsky als doelwit. En Hunter’s vader, Joe Biden, vervolgde dat door te eisen dat Oekraïne Zlochevsky vervolgde, niet Kolomoysky. De functie van Hunter Biden was om de heer Kolomoysky te beschermen tegen het doelwit van de nieuw geïnstalleerde regering in de anticorruptiecampagne die de Obama-regering en de EU aandrongen op die nieuwe Oekraïense regering. Hunter Biden moest als Amerikaanse fixer dienen voor zijn nieuwe baas Kolomoysky, om de anti-corruptiecampagne af te leiden van Kolomoysky als doelwit en naar Zlochevsky als doelwit. En Hunter’s vader, Joe Biden, vervolgde dat door te eisen dat Oekraïne Zlochevsky vervolgde, niet Kolomoysky. De functie van Hunter Biden was om de heer Kolomoysky te beschermen tegen het doelwit van de nieuw geïnstalleerde regering in de anticorruptiecampagne die de Obama-regering en de EU aandrongen op die nieuwe Oekraïense regering. Hunter Biden moest als Amerikaanse fixer dienen voor zijn nieuwe baas Kolomoysky, om de anti-corruptiecampagne af te leiden van Kolomoysky als doelwit en naar Zlochevsky als doelwit. En Hunter’s vader, Joe Biden, vervolgde dat door te eisen dat Oekraïne Zlochevsky vervolgde, niet Kolomoysky. om de anti-corruptiecampagne af te buigen weg van Kolomoysky als doelwit en naar Zlochevsky als doelwit. En Hunter’s vader, Joe Biden, vervolgde dat door te eisen dat Oekraïne Zlochevsky vervolgde, niet Kolomoysky. om de anti-corruptiecampagne af te buigen weg van Kolomoysky als doelwit en naar Zlochevsky als doelwit. En Hunter’s vader, Joe Biden, vervolgde dat door te eisen dat Oekraïne Zlochevsky vervolgde, niet Kolomoysky.Soros is niet echt tegen corruptie; hij is tegen corruptie door landen die hij wil overnemen, en dat hij de Amerikaanse regering gebruikt om het over te nemen.

Neoconservatisme is eenvoudig imperialisme, dat altijd de ideologie van buitenlandse zaken van aristocraten en van miljardairs is geweest. (In het geval van Amerika omvat dat zowel democratische als republikeinse miljardairs.) Dus het is gewoon imperialisme in Amerika. Alle miljardairs die om internationale betrekkingen geven, zijn imperialisten; en in Amerika wordt dat ‘neoconservatief’ genoemd. De Amerikaanse kwestie met betrekking tot Oekraïne was nooit de corruptie van Oekraïne. Corruptie is standaard en wordt geaccepteerd in alle Amerikaanse en aanverwante landen; maar tegen landen die ze willen overnemen, wordt het een PR-punt om acceptatie door de meeuwen te verkrijgen, van het imperialisme van hun eigen land en de bijbehorende corruptie. “De corruptie van ons land is acceptabel, maar die van u niet”, is de mening. Dat is de standaard imperialistische visie. Neoconservatisme – overal imperialisme, eigenlijk – is altijd gebaseerd op leugens. Het imperialisme maakt in feite deel uit van het nationalisme, maar wordt uitgesloten door het patriottisme; en geen nationalist is een patriot. Geen enkele patriot is een nationalist. Terwijl een nationalist de miljardairs van zijn land steunt, steunt een patriot de inwoners van zijn land – allemaal, zijn landgenoten, op democratische basis, iedereen met gelijke rechten, niet de rijkste van de inwoners met de meerderheid of alle rechten. Een nationalist is één-dollar-één-stem; een patriot is één ingezetene één stem. De enige mensen die intelligent nationalistisch zijn, zijn miljardairs en de agenten die zij in dienst hebben. Alle andere nationalisten zijn hun meeuwen. Alle anderen zijn een patriot. Gewoonlijk zijn er veel meer meeuwen dan patriotten. en geen nationalist is een patriot. Geen enkele patriot is een nationalist. Terwijl een nationalist de miljardairs van zijn land steunt, steunt een patriot de inwoners van zijn land – allemaal, zijn landgenoten, op democratische basis, iedereen met gelijke rechten, niet de rijkste van de inwoners met de meerderheid of alle rechten. Een nationalist is één-dollar-één-stem; een patriot is één ingezetene één stem. De enige mensen die intelligent nationalistisch zijn, zijn miljardairs en de agenten die zij in dienst hebben. Alle andere nationalisten zijn hun meeuwen. Alle anderen zijn een patriot. Gewoonlijk zijn er veel meer meeuwen dan patriotten. en geen nationalist is een patriot. Geen enkele patriot is een nationalist. Terwijl een nationalist de miljardairs van zijn land steunt, steunt een patriot de inwoners van zijn land – allemaal, zijn landgenoten, op democratische basis, iedereen met gelijke rechten, niet de rijkste van de inwoners met de meerderheid of alle rechten. Een nationalist is één-dollar-één-stem; een patriot is één ingezetene één stem. De enige mensen die intelligent nationalistisch zijn, zijn miljardairs en de agenten die zij in dienst hebben. Alle andere nationalisten zijn hun meeuwen. Alle anderen zijn een patriot. Gewoonlijk zijn er veel meer meeuwen dan patriotten. niet de rijkste van de inwoners die de meerderheid of alle rechten hebben. Een nationalist is één-dollar-één-stem; een patriot is één ingezetene één stem. De enige mensen die intelligent nationalistisch zijn, zijn miljardairs en de agenten die zij in dienst hebben. Alle andere nationalisten zijn hun meeuwen. Alle anderen zijn een patriot. Gewoonlijk zijn er veel meer meeuwen dan patriotten. niet de rijkste van de inwoners die de meerderheid of alle rechten hebben. Een nationalist is één-dollar-één-stem; een patriot is één ingezetene één stem. De enige mensen die intelligent nationalistisch zijn, zijn miljardairs en de agenten die zij in dienst hebben. Alle andere nationalisten zijn hun meeuwen. Alle anderen zijn een patriot. Gewoonlijk zijn er veel meer meeuwen dan patriotten.

Er is nog geen informatie gepubliceerd over wat Trump’s agent Rudolph Giuliani heeft gevonden met betrekking tot Burisma, maar de links in dit artikel verwijzen door naar het bewijsmateriaal dat ik ken en het bewijsmateriaal dat in tegenspraak is met wat de Amerikaanse en geallieerde pers hebben berichtten over de betrokkenheid van de Bidens in Oekraïne. Dus: deze informatie is misschien wat Trump’s team van plan is te onthullen nadat het Huis van Afgevaardigden onder controle van de Democratische Partij Trump aanklaagt (stuur de Republikeinse Senaat een aanbeveling om hem te vervangen door Mike Pence als Amerika’s president), als ze dat zullen doen; maar hoe dan ook, dit is wat ik heb gevonden, die Amerikaanse en aanverwante nieuwsmedia opvallend niet alleen hebben genegeerd, maar ook overduidelijk tegenspreken – de feiten tegenspreken die worden gedocumenteerd door het bewijs dat hier wordt gepresenteerd. Vervolgens bewijzen de links in dit artikel de systematische leugen van de Amerikaanse pers met betrekking tot Ukrainegate.

Nadat de door Soros gefinancierde Antac in 2012 had ontdekt dat Kolomoysky Burisma regeerde, de grote onafhankelijke Australische onderzoeksjournalist die 30 jaar in Moskou heeft gewoond en verslag uit Moskou heeft gedaan , kopte John Helmer op 19 februari 2015 een van zijn kaskrakernieuwsrapporten, ” DE JACHT VOOR BURISMA, DEEL II – WELKE ROL VOOR IGOR KOLOMOISKY, WAT LONDEN MIST, WAT WASHINGTON NIET WIL ZIEN ” , en hij verbond daar niet alleen aan de registers van de Oekraïense overheid, maar ook aan de registers van de Britse overheid en ook aan bedrijfsregisters in Cyprus, Panama en elders, om te documenteren dat Kolomoysky inderdaad Burisma beheerste. Dus alle Amerikaanse en nieuwsberichten die alleen maar aannemendat Zlochevsky dit bedrijf bestuurde toen Hunter Biden in zijn bestuur werd benoemd, is duidelijk onjuist. (Zie dit bijvoorbeeld van de Britse Guardian, twee jaar later, op 12 april 2017, gewoon het Antac-rapport en het nog gedetailleerdere Helmer-rapport negeren en Zlochevsky – Kolomoysky’s lokvogel – presenteren als het juiste doelwit voor onderzoek naar de vermeende corruptie van Burisma.) Dus: wanneer Joe Biden eiste dat de Oekraïense regering Zlochevsky vervolgt. Biden eiste niet, zoals hij beweert, een buitenlandse regering om te handelen tegen corruptie; hij eiste in plaats daarvan dat de buitenlandse regering (Oekraïne) zijn eigen baas, de agenda van Barack Obama, zou uitvoeren om zoveel mogelijk te smeren Viktor Janoekovitsj – de Oekraïense president die Obama had omvergeworpen. Dit wil niet zeggen dat Janoekovitsj niet corrupt was; elke post-Sovjet-Oekraïense president, en waarschijnlijk ook premier, is corrupt. Oekraïne staat erom bekend corrupt te zijn. Maar, dit betekent niet noodzakelijk dat Zlochevsky corrupt was. Kolomoysky wordt in Oekraïne echter beschouwd als de meest corrupte van alle Oekraïners.

Misschien is de belangrijkste concurrent van Kolomoysky Victor Pinchuk, die al lang beroemd is in Washington voor het doneren van veel geld aan de doelen van Bill en Hillary Clintons. Op 11 maart 2018 bijvoorbeeld, spande de onafhankelijke onderzoeksjournalist Jeff Carlson ‘Victor Pinchuk, the Clintons & Endless Connections’ in en hij rapporteerde dat

Victor Pinchuk is een Oekraïense miljardair.

Hij is de oprichter van Interpipe, een fabrikant van stalen buizen. Hij bezit ook Credit Dnipro Bank, enkele ferrolegeringsfabrieken en een media-imperium.

Hij is getrouwd met Elena Pinchuk, de dochter van de voormalige Oekraïense president Leonid Kuchma.

Pinchuk is ervan beschuldigd enorm te hebben geprofiteerd van de aankoop van activa in staatseigendom tegen prijzen die aanzienlijk onder de marktprijs liggen door politiek favoritisme.

Pinchuk gebruikte zijn media-imperium om de schuld van zijn schoonvader, Kuchma, af te weren voor de moord op journalist Georgiy Gongadze op 16 september 2000. Kuchma werd nooit aangeklaagd, maar wordt algemeen aangenomen dat hij de moord heeft bevolen. Een reeks opnames lijkt deze bewering te ondersteunen.

Op 4 april tot en met 12 april 2016 had de Oekraïense parlementariër Olga Bielkov vier vergaderingen – met Samuel Charap (Internationaal Instituut voor Strategische Studies), Liz Zentos (Nationale Veiligheidsraad), Michael Kimmage (State Dept) en David Kramer (McCain Institute).

Doug Schoen diende FARA-documenten in waaruit bleek dat Victor $ 40.000 per maand werd betaald door Victor Pinchuk (pagina 5) – gedeeltelijk om deze vergaderingen te regelen.

Schoen probeerde nog eens 72 vergaderingen met congresleden en media te organiseren (pagina 10). Het is onbekend hoeveel vergaderingen hebben plaatsgevonden.

Schoen heeft voor zowel Bill als Hillary Clinton gewerkt.

Schoen hielp Pinchuk om banden te leggen met de Clinton Foundation. De Wall Street Journal meldde hoe Schoen Pinchuk in verband bracht met senior Clinton State Department-stafmedewerkers om de voormalige Oekraïense president Janoekovitsj onder druk te zetten om Joelia Timosjenko – een politieke rivaal van Janoekovitsj – uit de gevangenis te bevrijden.

De relatie tussen Pinchuk en de Clintons bleef bestaan.

Een groot netwerk van medewerkers, allemaal verbonden met het PR-bureau van de NAVO, de Atlantic Council, werd ook besproken en gekoppeld; en in een van de videoclips leidde Victoria Nuland een paneldiscussie in München, Duitsland, waarin talloze vooraanstaande neoconservatieven van de Democratische Partij en neoconservatieve buitenlandse leiders bespraken hoe geweldig de ‘Deep State’ is en de Republikeinse neocon John McCain, die had Victoria Nuland geholpen de fascistische regering van Oekraïne te installeren.

Op 6 oktober 2019 kopte Helmer: “OEKRAÏENSE OLIGARCH VICTOR PINCHUK ZET ZIJN GELD OP JOE BIDEN VOOR PRESIDENT OP $ 40.000 PER MAAND – DAT IS $ 3.000 MEER PER MAAND DAN BURISMA HUNTER BIDEN BETAALDE” . Hij rapporteerde:

De campagne van Joe Biden voor president, evenals zijn verdediging tegen beschuldigingen van corrupte invloed in de handel en politieke collusie in Oekraïne, worden in Washington gepromoot door de Oekraïense oligarch Victor Pinchuk via de New Yorkse lobbyist, kandidaat-adviseur en pollster, Douglas Schoen (links ).

Dit volgt op een aantal jaren van pogingen van Pinchuk en Schoen om invloed te kopen bij Donald Trump, eerst als kandidaat en vervolgens als president; met Trump’s advocaat Rudy Giuliani; en met John Bolton, Trump’s Nationale Veiligheidsadviseur in 2018 en 2019. Hun pogingen mislukten.

Pinchuk betaalt Schoen al acht jaar elke maand meer dan $ 40.000. De hoeveelheid geld is aanzienlijk groter dan Biden’s zoon Hunter Biden werd betaald door Pinchuk’s Oekraïense rivaal Igor Kolomoisky via het oliemaatschappij Burisma en Rosemont Seneca Bohai, het frontbedrijf van Biden in New York.

De boodschap van Pinchuk voor de Democratische kandidaten en de Amerikaanse media, volgens Schoen’s Fox News [4] uitgezonden in augustus, is: “Stop met het vermoorden van jezelf, stop met in elkaar slaan op je eigen koploper, Joe Biden.”

Op 12 november kopte de New York Times de kop “President van Oekraïne zoekt face-to-face ontmoeting met Poetin” en meldde dat Zelensky nu voldoende verstoord is door het dalende niveau van de voortdurende steun van de EU en Trump aan de Oekraïense regering, zodat Zelensky wanhopig proberen de vriendschappelijke betrekkingen met Rusland te herstellen. De volgende dag spandoekte die krant: ‘Een Oekraïense miljardair vocht tegen Rusland. Nu is hij klaar om het te omarmen. ” Dit rapport zei: “Kolomoisky, algemeen beschouwd als de machtigste figuur van Oekraïne buiten de regering, heeft gezien zijn rol als beschermheer van de onlangs gekozen president Volodymyr Zelensky een opmerkelijke verandering van hart meegemaakt: het is tijd, zei hij, dat Oekraïne moet opgeven West en keer terug naar Rusland . ”Kolomoysky, met andere woorden, die in Obama’s team in Oekraïne zat, zit niet langer in het Amerikaanse team onder Trump. Een redelijke conclusie zou zijn dat Kolomoysky in toenemende mate vreest voor vervolging. Voortzetting van het Obama-plan voor Oekraïne lijkt steeds onwaarschijnlijker.

Hier zijn enkele misdaden waarvoor Kolomoysky mogelijk wordt vervolgd:

Naar verluidt heeft Kolomoysky, samen met de nieuw benoemde Oekraïense minister van Binnenlandse Zaken, Arsen Avakov, de uitroeiing van misschien honderden mensen die in Odessa’s vakbonden waren vastgelopen nadat deze slachtoffers anti-coup-flyers hadden verspreid, bedacht.

Naar verluidt bracht Kolomoysky op 20 maart 2015 een bestuursvergadering van het Oekraïense gasdistributiebedrijf UkrTransNafta, waarvan Kolomoysky een minderheidsaandeelhouder was, zijn ingehuurde schurken gewapend met geweren , in een mislukte poging om de rest van de raad te intimideren om op te leggen Kolomoysky’s keuze om het bedrijf te leiden. De Oekraïense president Petro Poroshenko gaf kort daarna toe aan de druk van de Oekraïense obligatiehouders om Kolomoysky te ontslaanals een regionale gouverneur, en vervolgens de grootste bank van Oekraïne, PrivatBank, genationaliseerd, die miljarden dollars van de depositorrekeningen had geplunderd en de opbrengst op niet-traceerbare offshore-rekeningen had afgescheiden, zodat de bank door de belastingbetalers van Oekraïne moest worden gered. (Anders zouden er enorme rellen zijn geweest tegen Poroshenko.) Zelensky wordt samengedrukt tussen zijn financier en zijn publiek, en dus dithers. Op 10 september 2019 meldde de Financial Times bijvoorbeeld dat “het IMF Oekraïne heeft gewaarschuwd dat terugval op de nationalisatie van Privatbank het $ 3,9 miljard standby-programma in gevaar zou brengen en dat ambtenaren verwachten dat Oekraïne aandringt op herstel van de $ 5,5 miljard die is uitgegeven aan het redden van de bank. “Het stelen van $ 5,5 miljard is een grote misdaad en dit was de Oekraïense regering van Obama. Zal het ook van Trump zijn?

Er zijn anderen, maar dat kunnen starters zijn.

Dus, zowel Kolomoysky als Zelensky overwegen blijkbaar nu om de bescherming van Moskou te zoeken, hoewel Kolomoysky eerder een enorme steun was geweest voor en hielp bij het financieren van de moord op de Donbassers die het door Obama opgelegde door Rusland gehate Oekraïense regime verwierpen.

Dergelijke vervolgingen kunnen de gehele Oekraïense operatie van Obama openstellen voor internationale controle. Dat zou op zijn beurt Obama’s bevel-medeplichtigheid in de etnische zuiveringsoperatie blootleggen, die de co-planner van Kolomoysky van het bloedbad van 2 mei 2014 in het Odessa Trade Unions Building, Arsen Avakov, eufemistisch bestempelde als de “Anti-terroristische operatie” of “ATO, “Om zoveel mogelijk van de inwoners in de voormalige Donbass-regio van Oekraïne te elimineren , waar meer dan 90% van de kiezers voor Janoekovitsj had gestemd.

Het kan ook het enorme blik wormen openen dat George Soros is, want hoewel Trump helemaal niets geeft om corruptie in Oekraïne (dat zou hij ook niet moeten doen, want dat is een Oekraïense binnenlandse kwestie en daarom niet geschikt en zeker geen kwestie van VS nationale veiligheidsbelang), Soros zelf brak mogelijk zowel nationale als internationale wetten in zijn interventies in Oekraïne, en mogelijk ook in zijn gerelateerde investeringen of zijn dreigingen om daar niet te investeren. Hij was niet alleen diep betrokken bij de staatsgreep, maar adviseerde later ook regelmatig Victoria Nuland. Er moet ook worden overwogen of zelfs de Amerikaanse wetten tegen handel met voorkennis zijn overtreden.

Als Poetin geen helpende hand biedt aan Zelensky, wat gebeurt er dan met Oekraïne en de Oekraïners? Zou Trump eindelijk campagne kunnen voeren voor de Verenigde Staten om een ​​van de “staten die partij zijn” bij het Internationaal Strafhof , zodat Obama, Nuland, Soros en anderen die de democratisch gekozen regering van Oekraïne hadden omvergeworpen daar kunnen worden berecht? Hoe zou Trump zichzelf kunnen immuniseren voor misdaden als zijn eigen 14 april 2018 niet-uitgelokte raketaanval tegen Syrië? Hoe waarschijnlijk is het dat hij ooit een voorstander van het internationale recht zou worden in plaats van een imperialist (zoals hij altijd is geweest) en daarom tegenstander van het internationale recht? Hij is tenslotte zelf miljardair en geen miljardair heeft ooit voor internationaal recht gevochten, behalve in een geval waarin hij ervan heeft geprofiteerd – nooit voor het internationale recht zelf . Trump is waarschijnlijk niet de eerste. Maar hier is hoe het zou kunnen gebeuren:

Donald Trump heeft zich omringd met neoconservatieven. Er is niet veel afstand tussen zijn beleid ten opzichte van Oekraïne versus dat van Barack Obama en dat van Joe Biden. Echter, nadat Trump in het Huis wordt afgezet (als dat gebeurt) en het proces van afzetting begint in de Republikeinse Senaat van de VS, is er dan een perfecte gelegenheid voor Trump om de Democratische Partij diep in verlegenheid te brengen door niet alleen Joe Biden maar ook Biden’s baas Obama bloot te leggen als oorzaak van de oorlog in Oekraïne . Om dat te doen, zou hij echter ook de rot van het neoconservatisme moeten blootleggen. Niemand in Washington doet dat, behalve misschien de rebellerende democraat, Tulsi Gabbard, en ze is nu afgewezen in de nationale peilingen door het publiek binnen haar eigen partij. Neoconservatisme is de uniforme ideologie van het buitenlands beleid van de Amerikaanse miljardairs, zowel de Republikeinse als de Democratische, en daarom is Washington vrijwel 100% neocon. In Amerika druppelt rijkdom zeker niet naar beneden, maar ideologieblijkbaar wel – en dat is niet alleen het neoliberalisme, maar ook de uitbreiding van internationale zaken: neoconservatisme. Niettemin, als een herverkiezingskaartje van Trump Trump was voor president en Gabbard voor vice-president, zou het misschien alles kunnen verslaan dat de Democraten ertegen zouden kunnen weerstaan, omdat Trump dan een ticket zou halen dat aantrekkelijk zou blijven voor Republikeinen en toch trekken veel onafhankelijken en zelfs de misschien 5% van de Democraten die haar leuk vinden. Alleen Sanders zou, als hij de Democratische kandidaat wordt (en wie het minst neoconservatieve lid van de Amerikaanse Senaat is), een aantal aanhangers van Gabbard aantrekken, maar hij zou geen geld krijgen van de 607 mensen die voornamelijk de Amerikaanse politiek financieren. De Amerikaanse presidentiële wedstrijd van 2020 kan gewoon uit de bol gaan. Maar de miljardairs van Amerika zullen dat waarschijnlijk niet laten gebeuren. Hoewel er slechts 607 thermen zijn, hebben ze enorme macht over de regering, veel meer dan alle andere Amerikanen samen. Het Amerikaanse Hooggerechtshof heeft het zo gemaakt, zoals doorhet Buckley- besluit van 1976 en het Citizens United- besluit van 2010 .

Dus: hoewel gerechtigheid in deze beschuldigingskwestie (en in de verkiezingen van 2020) denkbaar is, is het uiterst onwaarschijnlijk. Het publiek is te misleid – door Amerikanen met veel geld.

Zoals de neoconservatieve Democratische Vertegenwoordiger uit Vermont, Peter Welch, tijdens de hoorzittingen op 19 november zei :

En weet je, ik zal dit tegen president Trump zeggen. Wil je Joe Biden onderzoeken? Wil je Hunter Biden onderzoeken? Doe maar. Doe het. Doe het hard. Doe het vies. Doe het zoals je het doet, doe het. Doe het gewoon niet door een buitenlandse leider te vragen u te helpen in uw campagne. Dat is jouw taak, het is niet van hem.

Mijn doel in deze hoorzittingen is twee dingen. Een daarvan is om een ​​antwoord te krijgen op de vraag van kolonel Vindman [“Is het ongepast voor de president van de Verenigde Staten om van een buitenlandse regering te eisen dat hij een burger en een politieke tegenstander van de Verenigde Staten onderzoekt?”] . En de tweede uitkomst hiervan is dat wij als congres terugkeren naar het Oekraïense beleid dat Nancy Pelosi en Kevin McCarthy beide ondersteunen, het is geen onderzoek, het is het herstel van de democratie in Oekraïne en het verzet van Russische agressie.

Hoewel Zelensky het Oekraïense voorzitterschap met 73% had verslagen omdat hij had beloofd de oorlog te beëindigen (waarmee de VS was begonnen), weigert de Amerikaanse Deep State dat toe te staan ​​- ze willen hem dwingen meer door de VS gemaakte wapens te accepteren en meer Amerikaanse training van de Oekraïense troepen in het gebruik ervan tegen buurland Rusland.

Bovendien is Trump in sommige opzichten zelfs neoconservatiever dan Obama was. Trump vernietigde in zijn eentje de enige effectieve en goede prestatie van Obama, de nucleaire deal met Iran. Tegen Iran is Trump aanzienlijk meer een neocon dan Obama. Trump heeft Iraniërs zo hard geperst met zijn sancties dat het andere landen ervan weerhoudt om te kopen van en te verkopen aan Iran; en deze blokkade heeft de Iraniërs sterk verarmd, die nu rellen tegen hun regering. Trump wil dat ze hun regering omverwerpen. Zijn plan zou kunnen slagen. Trump’s grootste donor, Sheldon Adelson , haat Iraniërs, en Trump is zijn man. Op Iran blijft Trump een superneocon. Misschien vereist Adelson niet dat hij ook Russen haat.

Bovendien, op 17 november, dezelfde dag toen rellen uitbraken in Iran tegen de Iraanse regering, kopte Abdullah Muradoğlu in de Turkse krant Yeni Safak : “Bolivia’s Morales werd omvergeworpen door een westerse staatsgreep, net als de Mosaddeg van Iran” , en hij presenteerde sterk indirect bewijs dat ook die staatsgreep – die op 10 november had plaatsgevonden – was een Amerikaanse operatie geweest. Hoe kon Trump Obama bekritiseren voor de staatsgreep tegen Oekraïne wanneer Trump’s eigen staatsgreep tegen Bolivia in het nieuws is? Amerika is nu een tweedelige fascistische dictatuur. De ene criminele Amerikaanse president zal de misdaden van een andere criminele Amerikaanse president die zijn voorganger was, niet openbaar maken.

De volgende veelbesproken getuige die de Democraten naar voren brachten om tegen Trump te getuigen, was de Amerikaanse ambassadeur bij de EU, Gordon Sondland, op 20 november. Sondland was een hotels- en onroerendgoedmagnaat zoals Trump. Voordat Trump president werd, had Sondland geen ervaring met diplomatie. Begin 2017 schonken “vier bij Sondland geregistreerde bedrijven $ 1 miljoen aan de inaugurele commissie van Donald Trump” ; en vervolgens, een jaar later, benoemde Trump hem in deze ambassadeurspost. Sondland reageerde ontwijkend op de agressieve vragen van senaatdemocraten die hem probeerden te laten zeggen dat Trump probeerde Zelensky te ‘omkopen’. Vervolgens kopte de Lawfare-blog van Benjamin Wittes, de loyale neoconservatieve Brookings Institution, “Gordon Sondland beschuldigt de president van omkoping”en Wittes beweerde dat ‘vandaag Amb. Gordon Sondland, getuigen bij de Tweede Kamer in de lopende impeachment onderzoek, bood een kristalheldere verslag van hoe President Trump zich bezighouden met omkoping.”Maar Sondland mits er geen bewijs behalve zijn mening, die online is te zien op “Opening Statement vóór de Verenigde Staten Huis van afgevaardigden ” , toen hij zei:

Ten vierde, zoals ik eerder heb getuigd, waren de verzoeken van de heer Giuliani een tegenprestatie voor het regelen van een bezoek aan het Witte Huis voor president Zelensky. De heer Giuliani eiste dat Oekraïne een openbare verklaring aflegt waarin hij onderzoeken van de 2016 verkiezings- / DNC-server en Burisma aankondigt. De heer Giuliani uitte de wensen van de president van de Verenigde Staten en we wisten dat dit onderzoek belangrijk was voor de president.

In zijn eerdere (gesloten deur) verklaring van 17 oktober 2019 aan de senatoren had hij echter gezegd (pp. 35-6) dat op 9 september:

Ik vroeg de president, wat wilt u van Oekraïne? De president antwoordde, niets. Er is geen tegenprestatie. De president herhaalde, geen tegenprestatie. Meerdere keren geen quid pro quo. Dit was een heel kort telefoontje. En ik herinner me dat de president echt in een slecht humeur was. Ik heb mijn best gedaan om de zorgen van ambassadeur Taylor weg te nemen, omdat hij waardevol en [een] effectieve diplomaat is en ik nam de kwesties die hij aan de orde stelde zeer serieus. Ik wilde niet dat ambassadeur Taylor zijn functie zou verlaten en nog meer omzet zou genereren in de missie van Oekraïne. ”

Die ‘ambassadeur Taylor’ was William. B. Taylor Jr. , een West Point, Army en NAVO neoconservative, die George W. Bush in 2006-9 tot ambassadeur van de VS in Oekraïne had gemaakt, en die Trump, op voorstel van Trump’s neoconservative staatssecretaris Mike Pompeo , had benoemd volgt Ambassadeur Yovanovitch op in mei.

Het getuigenis van al deze mensen was volledig in overeenstemming met hun neoconservatisme en was daarom buitengewoon vijandig tegenover alles behalve het voorbereiden van Oekraïne op de NAVO en dienen in de frontlinie van de Amerikaanse oorlog om Rusland te veroveren. Trump is misschien te dom om iets te begrijpen over ideologie of geostrategie, maar alleen als een persoon neoconservatisme accepteert, is de woede die deze ondergeschikten jegens hem uiten dat hij door hen wordt gezien als het plaatsen van andere zorgen (of die van hemzelf of anders die van Amerika voor terugtrekking van Amerika uit Obama’s oorlog tegen Rusland) geschikte reden voor het Congres om Trump uit zijn ambt te dwingen. Gezien het feit dat Trump, zelfs in het verslag van Sondland, zei: ‘De president reageerde, niets. Er is geen tegenprestatie. De president herhaalde, geen tegenprestatie. Geen quid pro quo meerdere keren, “er is niets dat zelfs maar in de buurt komt van een” boven redelijke twijfel “standaard die wordt geleverd door hun persoonlijke gevoelens dat Trump een quid-pro-quo had over ietsmet betrekking tot Oekraïne – een beleid van Obama dat Trump in plaats daarvan stevig had moeten opgeven en aan de kaak stellen zodra hij president werd. Getuigenis van zijn eigen vijanden, die Trump dom genoeg was geweest om te hebben benoemd, terwijl hij niet eenvoudigweg het neoconservatieve beleid en personeel van Obama met betrekking tot Oekraïne had uitgebreid, schiet tekort. Maar goed en fout zullen hier hoe dan ook niet de uitkomst bepalen, want Amerika is een tweepartijen, één-ideologie, dictatuur geworden.

Dit is wat er gebeurt als miljardairs een land controleren. Het produceert het soort buitenlands beleid dat de miljardairs van het land willen, in plaats van wat het publiek eigenlijk nodig heeft. Dit is de Amerikaanse regering vandaag. Het is drastisch anders dan wat de Amerikaanse oprichters hadden gehoopt. In plaats van de staten gelijkelijk te vertegenwoordigen met twee Senatoren voor elk, en in plaats van de burgers gelijkelijk te vertegenwoordigen, met een evenredige vertegenwoordiging in het Amerikaanse Huis, en in plaats van nog een derde systeem van het Electoral College voor het kiezen van de Chief Executive en Commander-in van de regering -Chief, het is grondig gecorrumpeerd tot in feite één-dollar-één-stem – een aristocratie van rijkdom die de hele regering beheerst – precies wat de Stichters de revolutie hadden gevoerd om omver te werpen en te voorkomen dat het ooit terugkeert: een dictatoriale aristocratie, als onze regering.

PS: Hoewel ik tegen bijna alles ben wat de rangorde minderheidslid van de hoorzittingen, de neoconservatieve (en natuurlijk ook neoliberale) Republikeinse Devin Nunes , voor staat, sluit ik hier af met zijn uitstekende samenvatting van de hoorzittingen, op 21 november , waarin hij beschreef terecht de schandalig tragische Oekraïense zaak tegen Trump van de Democraten (ook al weigerde hij dieper in te gaan op de kwesties die ik in dit artikel aan de orde stelde – hij behandelde hier alleen maar hoe “slordig” de zaak die de Democraten hadden gepresenteerd):

Tijdens deze bizarre hoorzittingen hebben de Democraten moeite gedaan om te beweren dat president Trump een onaantastbaar feit heeft begaan tijdens zijn telefoongesprek met de Oekraïense president Zelensky. Het misdrijf zelf verandert afhankelijk van de dag, variërend van quid pro quo tot afpersing, omkoping, obstructie van rechtvaardigheid en vervolgens terug naar quid pro quo. Het is duidelijk waarom de Democraten op deze carrousel van beschuldigingen zijn gedwongen. President Trump had goede reden om op zijn hoede te zijn voor de Oekraïense verkiezingen die zich bemoeien met zijn campagne en voor wijdverbreide corruptie in dat land. President Zelensky, die niet eens wist dat de hulp aan Oekraïne op het moment van de oproep was onderbroken, heeft herhaaldelijk gezegd dat er niets mis was met het gesprek. De hulp werd hervat zonder dat de Oekraïners de acties ondernamen waartoe ze zogenaamd zouden worden gedwongen.

Hulp aan Oekraïne onder president Trump is veel robuuster geweest dan onder president Obama, dankzij de levering van Javelin-antitankwapens. Zoals vele getuigen hebben verklaard, komen tijdelijke inhouding op buitenlandse hulp om veel verschillende redenen vrij vaak voor. Dus hoe hebben we hier een onaantastbaar misdrijf wanneer er geen sprake is van een misdaad en niemand zelfs maar beweert slachtoffer te zijn? De Democraten hebben geprobeerd dit dilemma op te lossen met een simpele slogan, “hij werd betrapt.” President Trump, zo zijn we te geloven, stond op het punt iets verkeerd te doen en betrapt worden was de enige reden waarom hij zich terugtrok van welke kwaadaardige misdaad dan ook Democraten beschuldigen hem van bijna plegen.

Ik dring er nogmaals bij de Amerikanen op aan om de geloofwaardigheid van de Democraten in deze commissie te blijven overwegen, die nu deze aanklachten de afgelopen drie jaar hanteren. Het is niet president Trump die gepakt is, het zijn de Democraten die gepakt zijn. Ze werden valselijk betrapt en beweerden dat ze meer dan indirect bewijs hadden dat Trump samenwerkte met Russen om de verkiezingen van 2016 te hacken. Ze werden betrapt op het orkestreren van deze hele farce met de klokkenluider en logen over hun geheime ontmoetingen met hem. Ze werden betrapt op het verdedigen van de valse beschuldigingen van het Steele-dossier, die door hen was betaald. Ze werden betrapt op het breken van hun belofte dat beschuldiging alleen door zou gaan met tweedelige steun vanwege hoe schadelijk het is voor het Amerikaanse volk.

Ze raakten betrapt tijdens het uitvoeren van een schijnbeweging tussen geheime verklaringen, verborgen transcripten en een eindeloze stroom van democraatlekken naar de media. Ze werden betrapt op het proberen om naaktfoto’s van president Trump te krijgen van Russische grappenmakers die zich Oekraïners voordeden, en ze werden betrapt op het bedekken van Alexandra Chalupa, een medewerker van het Democratisch Nationaal Comité, die met Oekraïense functionarissen samenspande om de Trump-campagne te smeren door haar naam onjuist te redigeren van afzettingen en de weigering om Amerikanen haar getuigenis als getuige in deze procedure te laten horen. Dat is de erbarmelijke erfenis van de Democraten in de afgelopen jaren. Ze zijn gepakt.

Ondertussen getuigde hun veronderstelde sterrengetuige dat hij gokte dat president Trump Oekraïense hulp aan onderzoeken koppelde, ondanks dat niemand hem vertelde dat dat waar was, en de president zelf hem expliciet het tegenovergestelde vertelde, dat hij niets uit Oekraïne wilde. Dames en heren, tenzij de Democraten opnieuw hun kangoeroehofregels door elkaar gooien, markeert de hoorzitting van vandaag het barmhartige einde van dit spektakel in de beschuldigingscommissie, voorheen bekend als de inlichtingencommissie. Of de Democraten het politieke voordeel halen dat ze van deze beschuldiging willen, valt nog te bezien, maar de schade die ze aan dit land hebben aangericht, zal blijvend zijn. Zal deze ingrijpende poging om de president omver te werpen? Ze hebben Amerikanen tegenover elkaar opgezet en de geest van fanatici vergiftigd die eigenlijk de hele melkweg van bizarre beschuldigingen geloven die ze tegen de president hebben uitgesproken sinds de dag dat het Amerikaanse volk hem koos.

Ik hoop oprecht dat de Democraten in deze affaire [einde dit]zo snel mogelijk zodat onze natie kan beginnen de vele wonden te helen die het ons heeft toegebracht. Het vertrouwen van de mensen in de overheid en hun overtuiging dat hun stem telt voor iets is geschud. Van de Russische hoax tot dit slordige Oekraïense vervolg, de Democraten werden gepakt. Laten we hopen dat ze eindelijk een lesje leren, hun complottheorieën even laten rusten en zich richten op regeren voor de verandering. Bovendien, mijnheer de voorzitter, overeenkomstig Huisregel XI, clausule 2 (j) (1), zenden de Republikeinse leden een verzoek om een ​​minderheidsdag van hoorzittingen bijeen te roepen. Vandaag hebt u belangrijke getuigen geblokkeerd die wij hebben gevraagd om te getuigen in dit partijdige onderzoek naar beschuldigingen. Deze regel werd niet verplaatst door H.Res.660 en daarom is deze volgens Huisregel 11 clausule 1 (a) van toepassing op het onderzoek naar afzetting van de Democraten.

Ik wil ook graag even stilstaan ​​bij een bewering die mevrouw Hill heeft gedaan in de verklaring die zij aan dit comité heeft voorgelegd, waarin zij beweerde dat sommige commissieleden ontkennen dat Rusland zich bemoeide met de verkiezingen van 2016. Zoals ik heb opgemerkt in mijn openingsverklaring op woensdag, maar in maart 2018, publiceerden de Republikeinen van het inlichtingencomité de resultaten van een jaar lang onderzoek naar Russische bemoeienis. Het rapport van 240 pagina’s analyseerde de Russische bemoeizingscampagne van 2016, de reactie van de Amerikaanse regering daarop, Russische campagnes in andere landen en gaf specifieke aanbevelingen om de Amerikaanse verkiezingsveiligheid te verbeteren. Ik zou [hebben]vroeg mijn staf om deze rapporten vandaag aan onze twee getuigen te overhandigen, zodat ik me een herinnering aan hun geheugen kan herinneren. Zoals Amerika al dan niet weet, weigerden Democraten zich aan te melden bij het Republikeinse rapport. In plaats daarvan besloten ze minderheidsstandpunten aan te nemen, gevuld met samenspanningstheorieën. Vanzelfsprekend is het heel goed mogelijk dat twee afzonderlijke landen zich tegelijkertijd bemoeien met verkiezingen, en de Republikeinen geloven dat we bemoeienis door alle andere landen serieus moeten nemen, ongeacht welke campagne het doelwit is.

Later diezelfde dag kopte de New York Times “De hoorzittingen met beschuldigingen hebben veel onthuld – niets daarvan is geweldig voor Trump” , en CNN kopte: “De hoorzittingen met openbare beschuldigingen waren een totale GOP-ramp” . Het niet-reguliere nieuwsmedium Zero Hedge sloeg in plaats daarvan een banner uit: “Amid Impeachment Circus, Dems Sneak PATRIOT Act Renewal Past The American People” , en rapporteerde dat de “wet werd doorgezet zonder een enkele Republikeinse stem.” De volgende dag, de AP kopte “Analyse: berg van beschuldiging bewijs is buiten kijf” en gesloten “Gevraagd wat de gevolgen zijn als het Congres een Amerikaanse president toestaat een buitenlandse regering te vragen een politieke rivaal te onderzoeken, zei [Fiona] Hill eenvoudig: ‘Het is een heel slecht precedent.'”

De meest recente (2019) internationale enquête van Reuters waarin meer dan 2.000 mensen in elk van de 38 landen werd gevraagd of ze het erover eens zijn dat “U kunt het meeste nieuws meestal vertrouwen” toont aan dat de Verenigde Staten # 32 scoort van de 38, op de top van de onderste 16% van alle 38 onderzochte landen, wat betreft vertrouwen in de nieuwsmedia. Reuters had eerder in hun editie van 2018 geconstateerd dat, onder Amerikanen, “zij die zich links identificeren (49%) bijna drie keer zoveel vertrouwen in het nieuws hebben als zij rechts (17%). Links steunden kranten als de Washington Post en New York Timesterwijl de vervreemding van het recht van de reguliere media steeds meer verankerd is geraakt. ”In de editie van 2019 steeg 49% nu naar 53% en 17% zakte nu naar 9%: de miljardairs (dat wil zeggen, mainstream) media worden nu bijna alleen vertrouwd door liberalen. Wat het media-rapport als betrouwbaar wordt beschouwd, bijna alleen door liberalen, in het Amerika van vandaag. Met 53% tot slechts 9% – een verhouding van bijna 6 tegen 1 – zijn de sceptici van de miljardairspers republikeinen. Natuurlijk, als de media wantrouwen, kan de natie niet functioneren als een democratie. Maar de media zullen wantrouwen als ze zoveel liegen als die van Amerika. Niet-vertrouwde ‘nieuws’-media zijn een duidelijke indicatie dat de natie een dictatuur is (zoals het is als de miljardairs de media controleren). In Amerika,niet – bijvoorbeeld – Saoedi-Arabië, Verenigde Arabische Emiraten en Israël). Liberalen vertrouwen op de dictatuur van Amerika alsof het in plaats daarvan een democratie is. Conservatieven niet; noch progressieven natuurlijk. De visie van de FDR op een Verenigde Naties die de regels voor internationale betrekkingen zouden vaststellen en handhaven (noch de VS, noch enig ander land zou dat doen), wordt nu nog meer verworpen door de Democratische Partij dan door de Republikeinse Partij. En het politiek-chaotische resultaat is dat Democraten de Republikeinse Trump proberen af ​​te zetten omdat hij probeert de imperialistische ( anti- FDR) agenda van Obama te verminderen . Trump heeft tenslotte de staatsgreep niet uitgevoerd naar Oekraïne; Obama deed het .