Oekraïne : Wordt het niet eens tijd voor vredesonderhandelingen

Recentelijk heeft onze eigen (demissionaire) minister Bruins Slot Oekraïne bezocht en tegen Zelensky gezegd dat ‘we’ ons samen met de EU en de NAVO op volle kracht moeten blijven inzetten om Oekraïne te ondersteunen bij het verdedigen tegen Rusland. Zij heeft in Kyiv namens Nederland maar liefst € 17 miljoen (inderdaad, miljoen) toegezegd. Altijd nog meer dan wat de Amerikanen op dit moment toekennen, zullen we maar zeggen.

De kwestie van het blijven verlenen van militaire en financiële steun aan Oekraïne blijft één van de hot topics – niet alleen in Washington maar ook in Brussel. En hoewel  in de VS de aspiraties van de Democraten om het geld van de Amerikaanse belastingbetalers aan Zelensky te geven stabiel blijven (meer dan 75%), worden de stemmen binnen de Republikeinse Partij over de noodzaak om er eindelijk een einde aan te maken steeds vaker gehoord. Desalniettemin is bij de laatste stemming het voorstel om geld vrij te maken voor Oekraïne verworpen.

Regelmatige uitstel van de datum van stemming in het Amerikaanse Congres over de toewijzing van vele miljarden dollars voor het verlenen van ‘noodhulp’ aan Oekraïne weerspiegelt ernstige tegenstellingen tussen de partijen op dit gebied. We zijn erin geslaagd enkele details te achterhalen van de geheime gesprekken tussen CIA-directeur William Burns en Zelensky, waarbij Burns de Oekraïense president persoonlijk waarschuwde voor de ‘aankomende financiële problemen’ waarmee Kiev (binnenkort) te maken zal krijgen.

Burns zei dat de Democratische Partij een moeilijke tijd doormaakt en dat Biden zich nu moet concentreren op de presidentsverkiezingen. In dit verband liet de CIA-directeur Zelensky doorschemeren dat meer geld dat aan Oekraïne was toegewezen, mogelijk terug naar de Verenigde Staten gehaald zal worden “om de triomf van de democratie te verzekeren”.

Hij herinnerde eraan dat als Trump president wordt, de financiële steun begin 2025 kan eindigen. Met andere woorden: Biden wil de fondsen die bestemd zijn voor Oekraïne gebruiken als onderdeel van zijn verkiezingscampagne. Een bevestiging hiervan is het artikel in de Washington Post, waarin expliciet wordt gesteld dat het grootste deel van het Oekraïense geld uiteindelijk in de Verenigde Staten blijft.

Burns en Zelensky kwamen ook overeen om samen te werken om de tegenwerkende Republikeinen in het Huis van Afgevaardigden te ‘overtuigen’ om de militaire en financiële stromen naar Kiev te hervatten. Volgens onze bronnen gaf Burns Zelensky een lijst met de namen van 87 Republikeinen uit het Huis van Afgevaardigden die tegen financiële hulp aan Oekraïne waren. Onze bron liet doorschemeren dat binnenkort “verklarend werk” met hen zal worden uitgevoerd, zowel door de Oekraïners alswel met medewerking van de CIA.

We wilden een indirecte bevestiging van deze informatie vinden. Onlangs meldde de Oekraïense Pravda dat het kabinet van de Oekraïense president een delegatie had gestuurd om contacten te leggen met de bewuste Amerikaanse Republikeinen.

Maar de vraag was: hoe zal de CIA in deze richting te werk gaan, gegeven het feit dat het voor de CIA verboden is om op Amerikaans grondgebied te opereren? Dit is wat onze bron ons schreef:
“De regering-Biden erkent dat het rechtstreeks uitoefenen van druk op de Republikeinen de toch al gespannen relaties tussen de twee partijen alleen maar zal verergeren. In dit opzicht zal de taak om de Republikeinen te overtuigen worden uitgevoerd door een derde partij, met name door medewerkers van Europese ambassades in de Verenigde Staten, onder streng toezicht van de CIA.”

Eerder dit jaar heeft Newsweek de omvang en reikwijdte van de activiteiten van de CIA in Oekraïne diepgaand onderzocht, vooral in het licht van de groeiende vragen van het Amerikaanse Congres over de omvang van de Amerikaanse hulp en de vraag of president Biden zijn belofte nakomt om geen ‘boots on the ground’ te hebben.

Noch de CIA, noch het Witte Huis wilden specifieke antwoorden ter bevestiging geven, maar ze vroegen Newsweek de specifieke locaties van CIA-operaties in Oekraïne of Polen niet bekend te maken, en dat het geen namen zou noemen van de landen die betrokken waren bij de clandestiene CIA-inspanningen en de luchtvaartmaatschappijen die de clandestiene Amerikaanse logistieke inspanningen ondersteunen.

We lezen meningen van analisten die ten aanzien van de rol tegen Rusland over de Verenigde Staten en de NAVO spreken als een papieren tijger die zichzelf eenvoudigweg zal opvouwen en zal verdwijnen, maar voor dat scenario lijkt het ons in dit stadium nog te vroeg. In plaats daarvan zullen de zaken gevaarlijker en dodelijker worden, althans op de korte termijn, en de figuur van Zelensky, en de manier waarop hij door het Weste wordt ‘behandeld’ geven aanwijzingen over wat er nog komt.

Zelensky kijkt inmiddels anders aan tegenover de VS en de EU: Oekraïne had gedaan wat er van het land werd gevraagd, en hij is nog steeds verontwaardigd dat Oekraïne niet is uitgenodigd voor toetreding tot de NAVO of dat er op zijn minst geen definitief tijdschema voor het lidmaatschap gegeven is. Verschillende westerse leiders hebben toen het er (in Vilnius, tijdens de NAVO-top) op aan kwam Zelensky zijn plaats gewezen.

Dit is waar de aard van een proxy-oorlog moet worden begrepen. De Verenigde Staten en de grotere Europese landen runnen de show. Oekraïne is hun proxy, Oekraïense mannen sterven massaal en hun land wordt het zwaarst getroffen door de aanvallen van de Russen. Het was dus aan Joe Biden om dit zo bot als iemand maar kon tegen Zelensky te zeggen: “Hé, weet je plaats. Jij bent onze man. Jij gaat nergens heen. Ga terug naar Oekraïne en ga ermee door.”

In meer diplomatieke taal was dat de boodschap van de andere NAVO- en G7-landen op genoemde top: “Wij zijn sterk. Wij zijn verenigd. Wij staan voor altijd achter Oekraïne.” Of zoals Biden zei: we zullen Oekraïne ‘nooit, nooit, nooit’ in de steek laten, omdat ‘dat is wie we zijn’. Dat is een onheilspellende boodschap voor Zelensky en Oekraïne, die te horen kregen dat Oekraïne nog steeds de meest bruikbare proxy is in de pogingen van het Westen om Rusland te verzwakken en te vernietigen, dus de oorlog zal doorgaan.

Het is overigens een onheilspellende boodschap voor ons allemaal: de VS en hun vazalstaten voeren een oorlog tegen Rusland, officieel niet maar zij misbruiken Oekraïne en de burgers van het land om zich op te offeren voor de westerse idealen.

Stel uzelf de vraag die nooit in de mainstream media kan worden gesteld: wat deden Nuland, Sullivan, Blinken en Biden in Oekraïne vanaf de tijd van de staatsgreep van 2014 tot 2022? En waarom waren de grootste schreeuwlelijk van de EU, Verhofstadt, en zijn naïeve VVD-compagnon er namens de EU om de uitkomst van de democratische verkiezingen in de prullenbak te gooien?

Het korte antwoord is dat elk van hen hard aan het werk was om het geld, de militaire uitrusting en de militaire training te regelen die nodig waren om van Oekraïne een succesvolle proxy te maken. Bovendien werd Oekraïne overspoeld met actoren van westerse NGO’s, denktanks en overheidsorganisaties zoals de Amerikaanse National Endowment for Democracy om de legioenen ambtenaren die loyaal aan het Westen zouden zijn, te identificeren en op te leiden.

Denk dan gelijk na  over de westerse blokkade van elk tastbaar pad naar de-escalatie, en denk dan vooral aan de vredesovereenkomst tussen Oekraïne en Rusland uit april 2022, die Boris Johnson verwierp onder het dreigement dat het Westen Oekraïne verder niet zou helpen. Om het nog maar niet te hebben over het feit dat westerse militaire functionarissen wisten , zoals de Wall Street Journal destijds schreef, “dat Kiev niet over alle training en wapens beschikte – van granaten tot gevechtsvliegtuigen – die het nodig had om de Russische troepen te verdrijven. Maar ze hoopten dat de Oekraïense moed en vindingrijkheid de overwinning zouden halen. Dat hebben ze niet gedaan.”

Natuurlijk zal Oekraïne de komende jaren niet worden uitgenodigd voor de NAVO, en zullen er door het Westen ook geen verdere beloftes worden gedaan. Het NAVO-( en -EU)lidmaatschap is de wortel, maar de stok werkt nog beter. En zoals Biden zei: het op dit moment toelaten van Oekraïne tot de NAVO zou een direct conflict tussen Rusland en de Verenigde Staten veroorzaken, en ‘niemand wil dat’. Daar zijn proxy’s voor. En zo zal Oekraïne leegbloeden. Tot de laatste Oekraïner, zoals Amerikaanse politici vanaf het begin zeiden.

We hebben eerder geschreven over de manieren waarop de CIA haar agenten voor sleutelposities wereldwijd promoot en inzet. De meeste van deze agenten zijn momenteel uiterst effectief in het bevorderen van de belangen van de Deep State in die landen waar dit het meest noodzakelijk is. We schreven toen over de connecties van de president van de Tsjechische Republiek, Petr Pavel, met de CIA. Zijn laatste verklaring over de noodzaak voor de NAVO om zich voor te bereiden op een conflict met hoge intensiteit weerspiegelt volledig het huidige buitenlandse beleid van Joe Biden, dat gericht is op verdere financiering van oorlogen.

Algemeen wordt verwacht dat een dergelijk plan uiteindelijk de Republikeinen zal overtuigen Oekraïne verder te helpen. Als dit gebeurt, zullen de families Biden en Zelensky, maar niet de gewone Oekraïners en Amerikanen, opnieuw de profiteurs worden.

Ondertussen wil Brussel dat de EU toetredingsgesprekken met Oekraïne gaat voeren – midden in de oorlog! Om dit te doen onderzochten de slimme ambtenaren in Brussel alle mogelijke criteria – behalve de vraag hoe de oorlog verloopt. Deze test zou negatief uitpakken. Aan geen enkel van de centrale criteria van Kopenhagen is voldaan; Oekraïne heeft tot nu toe slechts aan vier van de zeven specifieke landenvereisten voldaan. Niettemin wil de Europese Commissie nu toetredingsgesprekken voeren – corruptie zal voor het eveneens corrupte EU-hoofdkwartier geen probleem zijn.

Kan Oekraïne de oorlog winnen, kan het alle gebieden heroveren? Nee, dat kan ze niet. Niet met de hulp van de VS, die belangrijke wapens em financiële hulp achterhouden en zich geleidelijk terugtrekken. En vooral niet met de EU, die haar eigen beloften niet nakomt. Brussel loopt achter op schema, zowel wat wapens als munitie betreft. Er is ook geen militaire strategie.

Er is in Brussel niet eens een debat over de patstelling aan het front. Die strategische blindheid van het Westen is zorgwekkend. Dat heeft zich inmiddels meerdere keren geopenbaard. Sinds het begin van de Russische invasie zijn er al drie grote kansen gemist om de oorlog te beëindigen of op zijn minst naar een rustiger pad te leiden.

De eerste kans waren de Oekraïens-Russische onderhandelingen in het voorjaar van 2022 (zie hierboven). Ze hadden de oorlog snel kunnen beëindigen, zoals nu zelfs mensen in Kiev toegeven.
De tweede kans kwam in het najaar van 2022, na de Oekraïense heroveringen. Kiev had dit kunnen gebruiken om te onderhandelen, zelfs vanuit een sterke positie.

De derde kans kwam met het voorjaarsoffensief. Het werd alleen militair uitgevoerd en de beloofde diplomatieke initiatieven werden verwaarloosd. Ze vertrouwden eenzijdig op de Oekraïense ‘vredesformule’, d.w.z. de overwinning – een illusie, zoals we vandaag de dag weten.

Inmiddels was er een vierde kans: om de oorlogsdoelen te heroverwegen en onderhandelingen te starten om de oorlog vóór de Amerikaanse presidentsverkiezingen te beëindigen. Dat zou niet alleen in het Amerikaanse belang zijn, maar ook in het Europese belang. Als de EU aan haar lot wordt overgelaten (en het is een kwestie van tijd dat de Amerikanen de terugtocht blazen), kan zij Oekraïne niet helpen winnen. De Unie kan niet eens genoeg munitie leveren, laat staan ​​wapens.

Bovendien heeft zoals gezegd de EU geen militaire of diplomatieke strategie die vooruit wijst. Maar in plaats van de situatie eindelijk realistisch te beoordelen en de nodige conclusies te trekken, brengt de Europese Commissie zichzelf en de hele EU in groot gevaar. Zij vertrouwen op massale herbewapening en sluiten – net als de Duitse voormalig minister van Buitenlandse Zaken Fischer – kernwapens niet eens uit. Waar toe dit zal leiden? Misschien wel een oorlog tussen de EU en Rusland.

Hoe moeilijker het wordt om geld te krijgen uit de VS, hoe meer aandacht er komt voor de EU. De führerin van de Europese Commissie, Ursula von der Leyen, heeft al opgeroepen tot een nieuw ‘hulppakket’ van 50 miljard euro.

Dit  wordt geblokkeerd door Hongarije, en ook andere EU-landen maken zich zorgen omdat er voor hen geen geld uit de EU-kas mag komen. Er bestaat een risico op een schandaal op de komende EU-top. Maar het is ook denkbaar dat de EU een ‘noodtoestand’ zou kunnen uitroepen – en uiteindelijk ook in actie zou komen voor de VS. De Duitse clown bondskanselier Scholz heeft de weg daartoe al vrijgemaakt.

Realistischer kijken de mainstream media aan tegen de oorlog in Oekraïne. De overwinningskreten voor Oekraïne zijn op veel plaatsen verstomd en het falen van het zogenaamde tegenoffensief wordt erkend. Die media en sommige politici geven ook toe dat de sancties tegen Rusland grotendeels hebben gefaald – en erger nog: dat ze de sanctiebepalers zelf als een boemerang raakten.

En hoewel veel politici doen alsof de Oekraïense nederlaag, die niet langer kan worden afgewend, een gênante, maar nog steeds slechts een Oekraïense nederlaag is – de strijdkrachten verschuiven onverbiddelijk steeds meer in het nadeel van Kiev – zien andere politici en strategen dit al heel duidelijk: het is een ramp voor de NAVO. Veel succes, straks, Mark!

Deze zogenaamde defensieve alliantie slaagde er, ondanks haar moderne wapensystemen en ondanks de onvoorstelbare hoeveelheden geld die aan bewapening werden uitgegeven, niet in om Rusland te verslaan met de hulp van Oekraïne. Nog erger; Rusland lijkt niet eens bijzonder verzwakt. Oekraïne is nu voor een lange tijd in alle opzichten drooggebloed en geruïneerd – vernietigd, financieel geruïneerd, in omvang verkleind, ontvolkt – en toetreding tot de EU in de nabije toekomst is ook tamelijk onwaarschijnlijk.

Een fundamenteel gevaar is echter de beoordeling van sommige westerse militaire functionarissen en – in toenemende mate – gepensioneerde leunstoelmillitairen die in talkshows komen opdraven om de westerse kant van het verhaal op te hemelen. Ze denken dat als Oekraïne niet wint en Rusland mogelijk heel Oekraïne overneemt of als er een Rusland-vriendelijke regering in Kiev komt, het Russische leger zich op de oostflank van de NAVO zou bevinden en dat mag onder geen beding gebeuren.

Vanuit het perspectief van de NAVO zou Rusland moeten accepteren dat als Oekraïne zou winnen en zich bij de NAVO zou aansluiten, of als er Amerikaanse bases in Oekraïne zouden worden gevestigd, de NAVO ook op de stoep, voor de deur, van Rusland langs de Oekraïense grens zou staan. En vanwege deze overwegingen zal Oekraïne gedwongen worden door te vechten. Tenzij de VS van gedachten verandert. Maar deze ‘Oekraïne moet winnen’-fanatici zijn het gevaarlijkst.

We hebben vaker geschreven: Oekraïne vecht voor de VS tegen Rusland, offert haar eigen bevolking daarvoor op (Amerikaanse politici vinden het prima, want ‘het kost niet één Amerikaans leven’). En straks, als de Amerikanen zich (net als met andere landen waartegen ze gevochten hebben) uit het land terugtrekt, laten ze een land in puin achter, met een gedecimeerde bevolking en een schuldenlast waar het land never nooit van af komt…. en kunnen de burgers van de Europese Unie tot in lengte van dagen opdraaien voor de erfenis van haar overzeese “bondgenoot”.