En als het Amerikaanse volk niet profiteert van deze eindeloze verliezende oorlogen, waarom blijven we er dan tegen vechten?
De Verenigde Staten kwamen na hun overwinning in de Tweede Wereldoorlog te voorschijn als ’s werelds meest vooraanstaande supermacht. Het jaarlijkse militaire budget – ongeveer driekwart biljoen dollar per jaar – overtreft het totaal van de volgende tien landen in de wereld.
Maar ondanks Amerika’s schijnbare wereldwijde militaire suprematie, heeft de VS van de ongeveer twaalf oorlogen die de VS sinds 1945 heeft gevochten (afhankelijk van hoe je het telt) elke echte oorlog verloren die het heeft gevochten. (De enige “overwinningen” waren kleine militaire invallen om onvriendelijke regeringen omver te werpen in Grenada, met een bevolking van ongeveer 120.000, en Panama, met een bevolking van ongeveer 4,2 miljoen.)
Is de VS, na miljoenen doden van Amerikanen en buitenlanders en biljoenen dollars die verloren zijn gegaan in plaatsen als Vietnam, Afghanistan en het Midden-Oosten, veiliger omdat ze deze verliezende oorlogen in verre landen hebben gevochten? Nee.
Heeft het Amerikaanse volk geprofiteerd van deze oorlogen? Nee. Honderdduizenden soldaten zijn gedood of gewond en er zijn biljoenen dollars uitgegeven.
Dus als het Amerikaanse volk niet profiteert van deze eindeloze verliezende oorlogen, waarom blijven we ze dan bevechten? Het korte antwoord is dat er machtige krachten in Amerika zijn die rijk worden van eindeloze oorlogen: het militair-industriële complex en zijn politieke en economische dienaren en enablers.
Zoals CodePink vorige week tweette:
The U.S. war on Afghanistan wasn't "pointless", it enriched precisely who it was meant to.
Companies that profit from war get richer as the world burns. Don't forget this as politicians & weapons lobbyists try to justify the next war for "humanitarian" concerns! #DivestFromWar pic.twitter.com/Y8dJpGJigC
— CODEPINK (@codepink) August 16, 2021
President (en voormalig generaal) Dwight D. Eisenhower waarschuwde in zijn afscheidstoespraak uit 1961 tot de natie: “We mogen nooit toelaten dat het gewicht van dit [het militair-industriële complex] onze vrijheden of democratische processen in gevaar brengt. […] Alleen een waarschuwing en goed geïnformeerde burgers kunnen de juiste vermenging van de enorme industriële en militaire machinerie van defensie afdwingen met onze vreedzame methoden en doelen.”
Rijd door de rijke buitenwijken rond de hoofdstad van het land en kijk naar de McMansions die miljoenen dollars kosten en eigendom zijn van bedrijfsleiders en lobbyisten die de echte begunstigden zijn van Amerika’s eeuwige oorlogen. Tijdens de oorlog in Afghanistan presteerden de aandelen van de vijf grootste defensieaannemers met 58% beter dan de S&P 500. Fortuinen belanden in de zakken van bedrijfsleiders. Zij en hun bedrijven besteden tientallen miljoenen dollars aan lobbyen bij het Congres en dragen bij aan zowel Republikeinse als Democratische politici om hun steun voor eeuwigdurende oorlogs- en defensiebudgetten te kopen, in totaal 60% van de discretionaire uitgaven van de federale regering.
Dat is de reden waarom, zelfs nu de oorlog in Afghanistan ten einde loopt, een groot deel van de bedrijfselite en de bedrijfsmedia een nieuwe koude oorlog met China ontketenen, om de aanhoudende te hoge uitgaven aan het leger te rechtvaardigen.
Het grootste gevaar voor de Amerikaanse veiligheid is niet een militaire invasie door een zwaarbewapende supermachtvijand. Grotere bedreigingen voor de nationale veiligheid zijn tegenwoordig klimaatverandering, cyberveiligheid en wereldwijde pandemieën. Deze zullen niet worden aangepakt door meer uit te geven aan het traditionele leger en meer te vechten en voor altijd verliezende oorlogen te voeren. Ze vereisen verzet van de bevolking tegen het militair-industriële complex, de nederlaag van politici op hun loonlijst en de transformatie van Amerikaanse prioriteiten van het voorbereiden en bestrijden van nutteloze oorlogen naar het aanpakken van het klimaat, economische ongelijkheid en gelijke rechtvaardigheid.
Zoals Warren Gunnels, stafdirecteur van de Begrotingscommissie van de Senaat, het verwoordde: “Het enige dat we ‘bereikten’ door Vietnam, Irak en Afghanistan binnen te gaan, was biljoenen dollars in het militair-industriële complex te steken en miljoenen levens te vernietigen… periode, punt uit. Het is tijd om te stoppen met steeds dezelfde fouten te herhalen.”