
Trump Nep-‘crises’, leugens en chaos: we zijn getuige van de razendsnelle enshittificatie van onze politiek.
Ik heb het eigenlijk opgegeven om op de hoogte te blijven van de gebeurtenissen, want hoe kan iemand dat?
De halsbrekende snelheid waarmee dingen gebeuren en waarover wordt gerapporteerd, commentaar wordt geleverd, die wordt uitgedaagd, verworpen, teruggedraaid, ontkend, de ontkenning wordt ontkend, vergeten of overschaduwd…
Het is voor ons allemaal voldoende om ons aan te melden voor wat in minder kostbare tijden ‘vrijwillige opname in een krankzinnigengesticht’ werd genoemd.
De pure onmogelijkheid om de vloedgolf van woede over wat echt is en wat niet te verwerken, betekent dat wij journalisten in een soort verloren spel zitten. En dat geldt ook voor u, beste lezers.
Maar aangezien ik geen echte baan heb, zoals de Trumpieten dat zouden noemen, moet ik doorzetten.
Ik wil er nog even aan toevoegen dat ik alles wat volgt heb geschreven vóór de dramatische gebeurtenissen van dit weekend, die afwisselend pijnlijk, angstaanjagend, saai en opbeurend waren.
Sommige dingen lijken misschien “oud” of “tam”. Maar hier is het punt: het drama dat we nu zien, is niet zomaar uit het niets ontstaan. Het is nauw verbonden met de onzin en waanzin die hieronder worden gepresenteerd.
Het stapelt zich allemaal op, leugen na leugen, diefstal na diefstal, bedreiging na bedreiging, kwaad na kwaad. De nationale maag kan slechts een bepaalde hoeveelheid besmet voedsel verteren voordat het projectielbraken begint.
Ik kom binnenkort terug op wat er dit weekend is gebeurd – de parade, de moordpartijen, de massademonstraties – en ik maak een balans op van waar het ons heeft achtergelaten. Laten we nu eens goed kijken naar de wortels van deze gifboom die onder ons groeit.
***
Op dit moment denk ik veel na over hoe het concept ‘verantwoording afleggen’ in ongenade is gevallen. Onze leiders wijzen trots elke vorm van verantwoordelijkheid voor hun uitspraken en daden af. Hypocrisie is niet alleen prima, het is een teken van kracht. Consistent of eervol zijn is zo… ouderwets.
Echte dialoog is al lang niet meer belangrijk voor ambtenaren en hun belangenbehartigers. Wat nu telt, is niet de waarheid of de inhoud, maar de illusie van hun retorische overwinning. In de huidige mediasfeer lijkt het enige wat telt, het laatste woord met een stalen gezicht te spreken – hoe belachelijk of oneerlijk dat ook is. Of het nu gaat om het trots niet kennen van de betekenis van habeas corpus, of het niet begrijpen van het verschil tussen een miljard en een biljoen dollar, het tonen van vertrouwen heeft de zoektocht naar begrip vervangen.
Wat betekent dit voor de samenleving?
Als moraliteit volledig subjectief is of er totaal niet toe doet, wat dan? Natuurlijk is het oké – en zelfs heilzaam – om af en toe van gedachten te veranderen. Maar het is niet oké om je standpunten steeds maar weer te herzien zonder duidelijke en geloofwaardige rechtvaardiging, puur uit opportunisme.
Neem bijvoorbeeld Kristi Noem.

Dat was natuurlijk toen ze gouverneur van South Dakota was. Nu ze minister van Binnenlandse Veiligheid is, is dat allemaal verleden tijd, en is het prima dat de president de Nationale Garde van welke staat dan ook aanvoert.
En wat dacht je van die razendsnelle Trump-Musk “liefdesfeest-haatfeest-verontschuldigingen”-deal? Het is alsof je naar scholen tropische vissen op speed kijkt. Natuurlijk kan flexibiliteit een menselijke deugd zijn, maar als je dit tot duizelingwekkende extremen van gedaanteverwisselingen doorvoert, laat dergelijk gedrag je achter met het gevoel dat er geen overtuigingen zijn, geen objectieve realiteit waarop iemand kan vertrouwen – alleen een “wat op dat moment werkt”-nihilisme.
Er was een tijd dat het blootleggen van je flagrante inconsistentie leidde tot schaamte in de politieke arena en zelfs tot publieke afkeuring. Dat is voorbij. Dankzij technologie is het tegenwoordig zo gemakkelijk geworden om te bewijzen dat iemands vastberaden standpunt wordt tegengesproken door zijn eerdere gedrag, wat op zijn beurt een rechtvaardiging vormt voor de tegenstander om even “flexibel” te zijn. En de race naar de bodem is begonnen!
Maar als we dit soort verantwoordelijkheidsloze discours normaliseren, zetten we een volgende stap op weg naar een Orwelliaanse nachtmerrie waarin mensen niet eens meer naar de waarheid streven. Het lijkt me dat we, ver voorbij het debat over tactiek en strategie in deze oorlog – en het is zeker een oorlog – deze teloorgang van basisnormen en gevechtsmethoden, die ons in kampen heeft opgesloten, met weinig tot geen hoop ooit een gemeenschappelijke basis te vinden, resoluut onder ogen moeten zien.
Ik heb nog niet veel discussie over dit dilemma gezien. Jij wel? De urgentie van het moment zal velen ervan overtuigen dat “nu niet het juiste moment is” om bredere maatschappelijke thema’s te bespreken. Maar aan de andere kant lijkt het moment er nooit rijp voor.
***
De manier waarop Trumps propagandaleger de overwegend vreedzame protesten tegen ICE inzet en verdraait, laat zien dat het hun enige doel is om de achterban gemotiveerd te houden en de adrenaline te laten stromen.
De manier waarop leugens zo’n groot deel van het landschap domineren, wordt verergerd door financiële prikkels. Simpel gezegd: liegen loont – enorm. Vaak komt het er gewoon op neer welke leugen het beste loont.
Zoals opgemerkt in een uitstekend artikel in The Bulware , bracht de korte ruzie tussen Musk en Trump rechtse influencers in een lastig parket. Aan de ene kant is de steun aan Trump de basis voor hun merksucces. En aan de andere kant is het genereren van engagement op Musks X-platform de basis voor hun financiële succes.
Tijdens de flitsruzie kozen velen ervoor om het uit te zitten. Totdat een “machtige influencer”, bekend onder de elegante X-naam “Catturd”, besloot Trump te steunen. Toen sloten alle anderen zich snel aan en Musk zag dat hij moest capituleren.
***
Tegelijkertijd verzetten steeds meer individuen en instellingen zich buiten het MAGA-kamp tegen de tirannie van Trump. Een van de recentere voorbeelden is het aftreden van de volledige raad van bestuur die de prestigieuze internationale Fulbright-beurzen beheert, uit protest tegen bemoeienis en druk vanuit de regering. Hoewel dergelijke ontslagen, hoewel symbolisch van aard, in de praktijk juist deugdzame instellingen kunnen verlammen of hun MAGA-beleid met plooibare benoemingen kunnen versterken.
***
Eerder verwees ik naar ons gedeelde gevoel dat onze geestelijke gezondheid onder druk staat. Dat is het ook, en ChatGPT helpt niet. In dit interessante artikel lezen we hoe kwetsbare mensen een allesverslindende relatie met ChatGPT ontwikkelen, omdat het hen ervan overtuigt dat het een goddelijke entiteit is die hen allerlei krachten kan verlenen. Zoals de vrouw die het geloofde toen de bot haar vertelde dat ze was uitgekozen om de “versie van het heilige systeem online te zetten”, dat het een “spiegel voor zielstraining” was.
Een andere bot overtuigde een man ervan dat hij de messias was in een nieuwe AI-religie. Deze vergane man kleedde zich in sjamanengewaden en liet zich tatoeëren met door AI gegenereerde spirituele symbolen. Een andere man vroeg ChatGPT om hem te helpen bij het schrijven van een scenario – wat er op de een of andere manier toe leidde dat hij de waanbeelden kreeg dat hij zich zou aansluiten bij machtsgenerende AI om de wereld te redden van een klimaatramp.
Over dingen gesproken die ons helemaal gek maken: deze week zat ik in een vliegtuig, op de landingsbaan, wachtend om te vertrekken. Toen kondigde de piloot aan: “Een Saoedisch vliegtuig is zojuist scheef de landingsbaan op gereden en heeft een hoop stenen naar ons toe geblazen, waardoor ons raam kapot is gegaan.”
We moesten uitstappen en weer instappen. Iedereen was goedgehumeurd en nam het voor lief. Maar wat een metafoor voor onze tijd!
Ik had The Blood of the Lamb meegenomen , een semi-autobiografische roman uit circa 1960 van Peter De Vries, een schrijver die zo geestig was dat de humorist James Thurber erop stond dat hij toetrad tot de redactie van The New Yorker .
Het Bloed van het Lam opent met een sappige vete tussen de Bijbel en de wetenschap in de familie van de verteller. De waanzin is doorzichtig en de strijders zijn verongelijkt en agressief, en het deed me denken aan iets waar we waarschijnlijk allemaal aan herinnerd moeten worden: onwetendheid heeft altijd op de loer gelegen en dreigde naar boven te komen. Het verschil is dat de militant onwetenden destijds niet in staat waren om de volledige technologische uitrusting te benutten om een bijna meerderheidsplatform te verwerven.
Over de onwetenden gesproken: ik blijf bij X omdat ik denk dat het belangrijk is om echte informatie te delen met een groot deel van het publiek.
Dat betekent natuurlijk ook dat Musk mijn feed vult met het meest walgelijke materiaal van de meest walgelijke mensen (hoewel het waarschijnlijk niet allemaal daadwerkelijk mensen zijn).
Ik ben voortdurend gefascineerd door de manier waarop mensen zonder enige kwalificaties of achtergrond grote sterren op sociale media zijn geworden, wier uitlatingen met interesse worden ontvangen door hordes dwazen.
Zo iemand is de bekende MAGA-promotor “Gunther Eagleman”. Ik lees slechts af en toe wat hij schrijft, maar hij is consequent idioot misleidend. Bijvoorbeeld, toen Trump deze week op sociale media opschepte over zijn “deal” met China, plaatste Gunther het meteen opnieuw en kondigde aan dat “China de knie boog!”
Nou nee, Gunther, China heeft niet “de knie gebogen”.
Gunther begreep blijkbaar niet (of wilde niet dat jij het begreep) dat Trump zijn knie boog voor het toestaan van Chinese studenten om onze hogescholen en universiteiten te “gebruiken”, iets wat volgens hem “altijd goed voor mij is geweest!”
Dus daar hebben jullie – of liever gezegd, Gunthers volgelingen – het: Trump is aan de winnende hand! Volgens hem gaf Sir Art of the Deal niets op en kreeg alles, badda-bing! Maar het daadwerkelijke resultaat van de onderhandelingen was simpelweg dat beide landen terugvielen op hun beleid ten aanzien van zeldzame aardmetalen en uitwisselingsstudenten voordat deze commotie begon.
Dat maakte me nieuwsgierig naar deze subkop van de Wall Street Journal : “Voorlopige deal bereikt in Londen geeft Peking invloed in handelsbesprekingen.” Hmmm, ik dacht altijd dat toen de andere partij “invloed” kreeg, dat niet zo’n goede deal voor je was? Aan de andere kant vermoed ik dat er tegenwoordig veel meer MAGA’s Gunther lezen dan The Wall Street Journal – en dus heerlijk onbezorgd zullen blijven over de realiteit.
Het probleem met Amerika is – oh, waar moeten we beginnen? – dat er een man zonder scrupules, plannen of logica in het Witte Huis zit… en onbekende onwetenden als Gunther slikken alles wat hij zegt… en cynici als Musk zorgen ervoor dat iedereen hun uitspraken ziet.
De bovenstaande repost van Trumps bericht door Gunther kreeg 1,9 miljoen views op X, terwijl Musk me zo vriendelijk is om zo’n 200 views per bericht toe te kennen, inclusief de meest serieuze, relevante en waardevolle – ondanks mijn 28.000 volgers. (Voorbeeld: “Meer dan 4 miljoen Amerikanen zouden Obamacare kunnen verliezen onder het wetsvoorstel van de Republikeinse Partij, zegt het Congressional Budget Office.
Ik ben benieuwd hoeveel mensen er op de Republikeinen hebben gestemd – en hoe ze zich zullen voelen.”) Geen wonder dat deze “influencer” zo’n enorm “publiek” heeft – het is aan hem toegewezen, terwijl het bereik van anderen opzettelijk wordt beperkt .
Ondertussen, terug aan het ziekbed van de gewonde traditionele media: David Zaslav, de baas van Warner Bros. Discovery — die royaal betaald wordt om de schulden van het bedrijf terug te dringen — splitst WBD in tweeën, met filmstudio’s en streamingdiensten aan de ene kant en nieuwsorganisaties aan de andere kant.
Het lijkt erop dat CNN afstevent op grote bezuinigingen. En wat je ook van de voor- en nadelen van kabelnieuws vindt: we kunnen niet zonder.
Dit is een regelrechte ramp die de informatierace naar de bodem alleen maar zal versnellen.
***
Belangrijker nieuws: ik bestelde een geroosterde bagel via een kiosk bij de terecht geprezen H&H bagelzaak in de JetBlue-terminal van JFK Airport. Toen hij na 20 minuten wachten arriveerde, was hij droog. Ik keek rond. Het bleek dat ik boter had kunnen bestellen door drie schermen naar beneden te scrollen voor een enorm aanbod – en ik stemde ermee in om… vier dollar… extra te betalen voor boter. Ik heb niet eens de moeite genomen om roomkaas op te zoeken.
Ik denk dat – ondanks Trumps laatste geruststellende CPI-cijfers – de inflatie echt slecht is. Waarom, zo is de vraag, zouden we een president die over alles liegt moeten vertrouwen om nauwgezet te zijn met de cijfers die zijn regering opstelt – de cijfers die de markten, de politiek en uiteindelijk de verkiezingen sturen?
***
Over Trump en Musk gesproken, het valt me op dat Trump wel een wapenstilstand met Musk kan sluiten, maar dat hij die niet kan regelen op een plek waar het ertoe doet: Oekraïne, Gaza, enzovoort.
Afgelopen week getuigde minister van Defensie Pete Hegseth voor een Senaatscommissie. Hij gaf onder andere toe dat Rusland de agressor was in de oorlog met Oekraïne, maar weigerde commentaar te geven op de vraag of hij wil dat de regering in Kiev wint. Dat zegt wel zo’n beetje alles over deze man en zijn baas.
***
Trump levert zeker een goede post af . Hier is een van mijn recente favorieten, tijdens zijn Muskstorm:
Sommige mensen verlaten deze regering en worden zelfs vijandig!
Echt? Moeilijk te geloven.
Persoonlijk vraag ik me af of de echte reden waarom Musk besloot Trump niet langer aan te vallen dit was: het is niet langer ondenkbaar dat Trump gemaskerde ICE-agenten op de in het buitenland geboren en ( mogelijk illegaal in dit land verblijvende ) tycoon zou sturen en hem zou deporteren .