Indignatie redactie 
Alweer heel wat jaren geleden pleitte ik ervoor om het goud dat Nederland elders heeft geparkeerd terug te halen naar Nederland, voor het te laat is.
Wanneer is het te laat? Als ons land wordt onteigend, en dat goud wordt gestolen door de landen die het nu voor ons ‘bewaren’. En voor die ‘service’ betalen we uiteraard al vele, vele jaren. Volgens de ‘deskundigen’ is goud een relikwie dat je hoe dan ook beter direct van de hand kunt doen om meer aandelen ‘Tesla’ of ‘Wirecard’ te kopen. Of ‘Unilever’, nu dat Nederland de rug toe heeft gekeerd, ondanks alle douceurtjes die juist tot doel hadden het hoofdkantoor voor Nederland te behouden.
Nu Unilever gekozen heeft voor het Verenigde Koninkrijk, komt er ook meteen een pittige vordering van de Britten achteraan. Of Nederland de honderden miljoenen die Unilever sinds 2015 aan belastingen afdroeg in Nederland maar even over wil maken op de rekening van Boris Johnson en zijn kornuiten. Je ziet de ‘fiscaal juristen’ alweer verlekkerd in de handen wrijven. Rechters lopen zich warm in de coulissen. De feitelijke ‘vordering’ zal vele malen overschreven worden aan juridische kosten als het écht tegenzit. En wanneer zit het écht tegen? Als de Britten uiteindelijk het Nederlandse goud dat in Londen in de kluis ligt gijzelen tot ze hun geld krijgen.
Maar dat doen de Britten toch niet?
O jawel hoor! Venezuela dacht ook op enig moment dat de Britten niet zo schofterig zouden zijn. Maar dat zijn ze dus wel. Het probleem is echter dat niemand in de ‘westerse’ wereld er van opkijkt. Alleen denken die ‘westerse’ landen dat het uniek iets is waarmee ‘niet-westerse’ landen uit hun verschoning worden geholpen. Ik wed dat niemand in ‘Den Haag’ er serieus rekening mee houdt dat het goud dat ‘elders’ ligt, in het Verenigd Koninkrijk, in de Verenigde Staten, en in Canada, gewoon nooit meer terugkomt. Zelfs niet als we Knot met een kruiwagen langs sturen om het te gaan halen, omdat het immers van ons is?
Om getroffen te worden door ‘westerse sancties’ die een land in het hart treffen, moet je normaal iets héél ergs doen. Zoals de olie in je land zelf willen exploiteren ten behoeve van de eigen bevolking, en op grond van zo’n verkiezingsbelofte verkiezingen winnen. Maar gelet op de nijpende economische toestand in de wereld, en meer in het bijzonder de ‘westerse’ wereld, ligt een ‘upgrade’ voor de hand. In het bijzonder als een ‘Harde Brexit’ uiteindelijk onontkoombaar wordt. In dat geval hebben ze in Londen niks meer te verliezen.
De kans is groot dat ‘Den Haag’ het niet zo ver laat komen, en liever een paar honderd miljoen overmaakt aan ‘Londen’ om zo’n blamage te voorkomen. En nee, dat is dan geen rentedragende lening zoals we de eigen industrie ‘cadeau’ doen in deze lastige tijden, maar dat zijn gewoon keiharde Euro’s belastinggeld, en binnengekomen rente over de ‘hulp’ aan de écht belangrijke bedrijven in ons land. En dan op onnavolgbare wijze verkocht als een ‘overwinning’.
Dat is dan echter een ander soort ‘overwinning’ dan die van Poetin in Rusland, die driekwart van de bevolking achter een voorstel voor een gewijzigde grondwet wist te krijgen. De eveneens onnavolgbare NRC-correspondent Steven Derix had in Moskou ‘jongeren’ gevonden die zich opmaken voor de ‘revolutie’ die een eind moet maken aan het bewind van de (door NRC en andere ‘Atlantici’) gehate Poetin. Die jongeren hadden een alternatieve grondwet opgesteld voor die grondwet die driekwart van de bevolking heeft goedgekeurd. Derix lust er wel pap van, dat soort Russische opstandigheid, dus vroeg hij hoopvol of in die alternatieve grondwet het homohuwelijk dan wél mogelijk werd? Nou nee. Ook voor die ‘revolutionairen’ was dat een brug te ver. Okay. Maar de Krim, die werd toch wel ‘teruggegeven’ aan Oekaïne? Ben je gék!?! De Krim is Russisch! Overigens vonden en vinden de bewoners van de Krim dat zelf ook, maar daar moet je bij Derix niet mee aan komen. Wat het volk wil, dat is zó ‘sixties’! En bewijzen en getuigen toelaten die je vooringenomen standpunt in een strafzaak onderuit halen kan ook niet meer in Nederland als er geld en prestige van ‘Den Haag‘ op het spel staan.
Als ik ‘Den Haag’ was geweest, dan had ik al vele jaren geleden dat goud teruggehaald, en mij minder druk gemaakt over Poetin en Maduro, Assad of Gadaffi, eerlijk geweest over ‘MH-17‘, en op die eis van de Britten om hen een paar honderd miljoen cadeau te doen een middelvinger opgestoken richting ‘Londen’. En die honderden miljoenen gebruikt om de échte economie in ons land te helpen nu de ‘intelligente Lockdown’ toch niet zo héél erg intelligent blijkt te zijn, en verscheidene sleutelbedrijven zwaar in de problemen komen door dat beleid. Maar ik ben ‘Den Haag’ niet. U zult het moeten doen met de warhoofden die er zitten.
