Onthuld: De Israëlische Spionnen Die Het Amerikaanse Nieuws Schrijven INDIGNATIE AI & Politiek

Spread the love en help Indignatie

Inhoud

Eén jaar na de aanslagen van 7 oktober is Netanyahu op een winnende streak.” Zo luidt de titel van een recent Axios- artikel waarin de Israëlische premier wordt beschreven die op een onoverwinnelijke golf van triomfen rijdt. Deze verbluffende militaire “successen,” merkt auteur Barak Ravid op, omvatten het bombarderen van Jemen, de moorden op Hamas-leider Ismail Haniyeh en Hezbollah-leider Hassan Nasrallah, en de pageraanval op Libanon.

Israël – Dezelfde auteur ging onlangs viraal met een artikel waarin hij beweerde dat Israëlische aanvallen op Hezbollah “niet bedoeld zijn om tot oorlog te leiden, maar een poging zijn om ‘de-escalatie door escalatie’ te bereiken.” Gebruikers op sociale media bespotten Ravid om deze bizarre, Orwelliaanse redenering. Maar wat bijna iedereen miste, is dat Barak Ravid een Israëlische spion is – of dat was hij in ieder geval tot voor kort. Ravid is een voormalig analist bij het Israëlische spionagebureau Unit 8200 en was vorig jaar nog reservist bij de Israëlische Defensiemacht.

Unit 8200 is de grootste en misschien wel meest controversiële spionageorganisatie van Israël. Het is verantwoordelijk geweest voor veel spraakmakende spionage- en terreuroperaties, waaronder de recente pageraanval waarbij duizenden Libanese burgers gewond raakten. Zoals dit onderzoek zal onthullen, is Ravid verre van de enige voormalige Israëlische spook die bij de belangrijkste Amerikaanse media werkt en hard werkt om westerse steun te creëren voor de acties van zijn land.

Witte Huis Insider

Ravid is snel een van de meest invloedrijke personen in het perskorps van Capitol Hill geworden. In april won hij de prestigieuze White House Press Correspondents’ Award “voor algehele uitmuntendheid in de berichtgeving over het Witte Huis” – een van de hoogste onderscheidingen in de Amerikaanse journalistiek. Juryleden waren onder de indruk van wat zij omschreven als zijn “diepe, bijna intieme niveaus van bronnen in de VS en daarbuiten” en kozen zes artikelen uit als exemplarische stukken journalistiek.

De meeste van deze verhalen bestonden simpelweg uit het afdrukken van anonieme bronnen van het Witte Huis of de Israëlische regering, waardoor ze er goed uitzagen en president Biden werd gedistantieerd van de verschrikkingen van de Israëlische aanval op Palestina. Als zodanig was er functioneel geen verschil tussen deze en persberichten van het Witte Huis.

Een verhaal dat de jury uitkoos, had bijvoorbeeld de titel “Scoop: Biden vertelt Bibi dat een 3-daagse gevechtspauze kan helpen bij het veiligstellen van de vrijlating van enkele gijzelaars”, en presenteerde de 46e president van de Verenigde Staten als een toegewijde humanitaire hel die erop uit was om lijden te verminderen. Een ander verhaal beschreef hoe “gefrustreerd” Biden raakte door Netanyahu en de Israëlische regering.

Demonstranten hadden verslaggevers opgeroepen om het evenement te negeren uit solidariteit met hun gevallen collega’s in Gaza (wat op het moment van schrijven neerkomt op ten minste 128 journalisten ). Er was niet alleen geen sprake van een boycot van het evenement, maar de organisatoren gaven hun hoogste onderscheiding aan een Israëlische inlichtingenfunctionaris die verslaggever was geworden en die een reputatie heeft opgebouwd als misschien wel de meest plichtsgetrouwe stenograaf van de macht in Washington.

Ravid kreeg de prijs persoonlijk uitgereikt door president Biden, die hem omhelsde als een broer. Dat een bekende (voormalige) Israëlische spion Biden op zo’n manier kon omhelzen, zegt niet alleen veel over de intieme relatie tussen de Verenigde Staten en Israël, maar ook over de mate waarin de gevestigde media de macht ter verantwoording roepen.

It was a moving and special night that I never imagined even in my wildest dreams. It wouldn't have been possible without my editors at @axios who made my stories better, my sources who trusted me, my family that came with me to Washington, and you, the readers. Thank you pic.twitter.com/aMQd2prsam

— Barak Ravid (@BarakRavid) April 28, 2024

Ravid heeft naam gemaakt door kritiekloos vleiende informatie te publiceren die hem door de Amerikaanse of Israëlische regering is gegeven en deze als een primeur te presenteren. In april schreef hij dat “President Biden een ultimatum aan de Israëlische premier Benjamin Netanyahu heeft gesteld in hun oproep op donderdag: Als Israël zijn koers in Gaza niet verandert, ‘kunnen we u niet steunen'”, en dat hij “ zijn sterkste aandringt op een einde aan de gevechten in Gaza in zes maanden oorlog, en voor het eerst waarschuwde dat het Amerikaanse beleid inzake de oorlog afhankelijk zal zijn van Israëls naleving van zijn eisen”, waaronder “een onmiddellijk staakt-het-vuren”. In juli herhaalde hij anonieme bronnen die hem vertelden dat Netanyahu en Israël streven naar “een diplomatieke oplossing” – nog een zeer dubieuze bewering.

Andere artikelen van Ravid die hetzelfde patroon volgen, zijn:

Deze meedogenloze verdoezeling van de regering-Biden heeft online tot veel hoon geleid.

“AXIOS EXCLUSIEF: Nadat hij Netanyahu miljoenen dollars aan wapens had verkocht, speelde Biden —luid — Taylor Swifts ‘Bad Blood’. ‘Iedereen kon het horen,’ zegt een bron dicht bij Biden,” tweette X-gebruiker David Grossman. “Ik blijf grote stapels geld en wapens overhandigen, maar schud mijn hoofd zodat iedereen weet dat ik het er niet mee eens ben,” grapte komiek Hussein Kesvani, als reactie op Ravids laatste artikel waarin hij suggereerde dat Biden “steeds wantrouwender” is geworden tegenover de Israëlische regering.

Gedurende deze veronderstelde breuk tussen de VS en Israël, is de regering-Biden doorgegaan met het uiten van enthousiaste steun voor Israëlische offensieven, het blokkeren van staakt-het-vuren-resoluties en Palestijnse staatsvorming bij de VN, en heeft in de afgelopen 12 maanden voor 18 miljard dollar aan wapens naar Israël gestuurd . Dus, hoe twijfelachtig deze Axios-rapporten ook zijn, ze vervullen een cruciale rol voor Washington, waardoor de regering-Biden afstand kan nemen van wat internationale instanties een genocide hebben genoemd. Ravids functie was om instemming voor de regering te creëren onder elitaire liberale doelgroepen die Axios lezen, waardoor ze konden blijven geloven dat de VS een eerlijke bemiddelaar is voor vrede in West-Azië in plaats van een belangrijke facilitator van Israël.

Ravid verbergt zijn openlijke minachting voor Palestijnen niet. In september retweette hij een bericht waarin stond:

Dat is de manier van de PaliNazi’s… ze strijken concessies op zonder er iets voor terug te geven en gebruiken die concessies vervolgens als uitgangspunt voor de volgende ronde van onderhandelingen. PaliNazi’s weten niet hoe ze de waarheid moeten vertellen.”

Minder dan een week later promootte hij de zeer dubieuze bewering van de Israëlische minister van Defensie Yoav Gallant dat de Israëlische Defensiemacht een foto had gevonden van de kinderen van de leider van de al-Qassam Brigades, Mohammed Sinwar, die feestvierden voor een enorme foto van vliegtuigen die het World Trade Center raakten. Gallant verklaarde dat ze deze foto hadden gevonden – duidelijk een poging om Palestijnen ten onrechte te associëren met 9/11 – in een tunnel “waar de Sinwar-broers zich als ratten verstopten.”

this is amazing. Barak Ravid, who is considered by the Western media class to be the greatest most objective neutral "journalist" on the ongoing Gaza genocide even though he served in Israeli military intelligence and constantly launders Israeli propaganda, is now openly… pic.twitter.com/lYldfmVqaC

— ☀️👀 (@zei_squirrel) September 6, 2024

Een berucht spionageagentschap

Unit 8200 werd opgericht in 1952 en is de grootste en meest controversiële divisie van het Israëlische leger.

De groep, die verantwoordelijk is voor geheime operaties, spionage, bewaking en cyberoorlogvoering, staat sinds 7 oktober 2023 in de voorhoede van de aandacht van de wereld. Het wordt algemeen erkend als de organisatie achter de beruchte pageraanval op Libanon, waarbij minstens negen doden en ongeveer 3.000 gewonden vielen. Hoewel velen in Israël (en Ravid zelf) de operatie als een succes beschouwden, werd deze wereldwijd veroordeeld als een flagrante terreurdaad, onder meer door voormalig CIA-directeur Leon Panetta.

Unit 8200 heeft ook een door kunstmatige intelligentie aangestuurde dodenlijst voor Gaza samengesteld , die tienduizenden individuen (waaronder vrouwen en kinderen) suggereert voor moord. Deze software was het primaire targetingmechanisme dat de IDF gebruikte in de eerste maanden van zijn aanval op de dichtbevolkte strook.

Peter Thiels Palantir geeft leiding aan het Israëlische leger in Gaza, terwijl de Silicon Valley-gigant in stilte invloed opbouwt als sleutelspeler in een potentiële Trump-regering.

Unit 8200, beschreven als het Harvard van Israël, is een van de meest prestigieuze instituten in het land. Het selectieproces is zeer competitief; ouders geven fortuinen uit aan wetenschaps- en wiskundelessen voor hun kinderen, in de hoop dat ze worden uitgekozen voor dienst daar, wat een lucratieve carrière in de opkomende hightechsector van Israël mogelijk maakt.

Het dient ook als middelpunt van Israëls futuristische repressieve staatsapparaat. Met behulp van gigantische hoeveelheden data verzameld over Palestijnen door hun elke beweging te volgen via gezichtsherkenningscamera’s die hun gesprekken, berichten, e-mails en persoonlijke gegevens monitoren, heeft Unit 8200 een dystopisch sleepnet gecreëerd dat het gebruikt om Palestijnen te surveilleren, lastig te vallen en te onderdrukken.

Unit 8200 stelt dossiers samen van elke Palestijn, inclusief hun medische geschiedenis, seksleven en zoekgeschiedenis, zodat deze informatie later kan worden gebruikt voor afpersing of chantage. Als iemand bijvoorbeeld vreemdgaat met zijn/haar partner, dringend een medische operatie nodig heeft of in het geheim homoseksueel is, kan dit worden gebruikt als hefboom om burgers te veranderen in informanten en spionnen voor Israël. Een voormalig Unit 8200-agent zei dat hij als onderdeel van zijn training de opdracht kreeg om verschillende Arabische woorden voor ‘homo’ uit zijn hoofd te leren, zodat hij ze in gesprekken kon horen.

Agenten van Unit 8200 hebben een aantal van ’s werelds meest gedownloade apps en veel van de meest beruchte spionageprogramma’s gemaakt, waaronder Pegasus. Pegasus werd gebruikt om tientallen politieke leiders over de hele wereld te bespioneren, waaronder Emmanuel Macron uit Frankrijk, Cyril Ramaphosa uit Zuid-Afrika en Imran Khan uit Pakistan.

De Israëlische regering autoriseerde de verkoop van Pegasus aan de Central Intelligence Agency, evenals enkele van de meest autoritaire regeringen ter wereld. Dit omvatte Saoedi-Arabië, dat de software gebruikte om Washington Post-journalist Jamal Khashoggi te bespioneren voordat hij werd vermoord door Saoedische agenten in Türkiye.

Uit recent onderzoek van MintPress News is gebleken dat een groot deel van de wereldwijde VPN-markt in handen is van en wordt beheerd door een Israëlisch bedrijf dat wordt geleid en mede is opgericht door een oud-student van Unit 8200.

Blootgelegd: Hoe Israëlische spionnen uw VPN controleren

Uit een nieuw rapport blijkt dat er verontrustende banden bestaan tussen toonaangevende VPN-diensten zoals ExpressVPN en de Israëlische veiligheidsstaat. Dit roept zorgen op over de mate waarin Israëlische Unit 8200 controle heeft over uw online privacy.

In 2014 schreven 43 reservisten van Unit 8200 een gezamenlijke verklaring waarin ze verklaarden dat ze niet langer bereid waren om in de eenheid te dienen vanwege de onethische praktijken, waaronder het maken van geen onderscheid tussen gewone Palestijnse burgers en terroristen. De brief merkte ook op dat hun inlichtingen werden doorgegeven aan machtige lokale politici, die het gebruikten zoals zij dat wilden.

Deze publieke verklaring maakte Ravid woedend op zijn collega’s. Na het schandaal ging Ravid op de Israëlische legerradio om de klokkenluiders aan te vallen . Ravid zei dat het verzetten tegen de bezetting van Palestina ook het verzetten tegen Israël zelf was, omdat de bezetting een fundamenteel “onderdeel” van Israël is. “Als het probleem echt de bezetting is,” zei hij, “dan zijn uw belastingen ook een probleem — ze financieren de soldaat bij de controlepost, het onderwijssysteem… en 8200 is een geweldige draai.”

Als we Ravids opmerkingen even buiten beschouwing laten, rijst de vraag: is het echt acceptabel dat leden van een groep die is ontworpen om buitenlandse bevolkingsgroepen te infiltreren, te bespioneren en te targeten, die veel van de gevaarlijkste en meest invasieve spionagetechnologieën ter wereld heeft geproduceerd en die op grote schaal achter geavanceerde internationale terreuraanslagen zit, Amerikaans nieuws over Israël en Palestina schrijven? Wat zou de reactie zijn als hoge figuren in de Amerikaanse media werden ontmaskerd als inlichtingenofficieren voor Hezbollah, Hamas of de Russische FSB?

Nieuws over Israël, door Israël aan u aangeboden

Ravid is echter verre van de enige invloedrijke journalist in Amerika met diepe banden met de Israëlische staat. Shachar Peled werkte drie jaar als officier bij Unit 8200, waar hij leiding gaf aan een team van analisten op het gebied van surveillance, inlichtingen en cyberoorlogvoering. Ze werkte ook als technologieanalist voor de Israëlische inlichtingendienst Shin Bet. In 2017 werd ze aangenomen als producer en schrijver door CNN en bracht ze drie jaar door met het samenstellen van segmenten voor de shows van Fareed Zakaria en Christiane Amanpour. Google nam haar later aan als hun Senior Media Specialist.

Een andere Unit 8200-agent die later voor CNN ging werken, is Tal Heinrich . Heinrich werkte drie jaar als Unit 8200-agent. Tussen 2014 en 2017 was ze de veld- en nieuwsredactieproducent voor CNN’s beruchte pro-Israëlische Jerusalem Bureau, waar ze een van de belangrijkste journalisten was die het Amerikaanse begrip van Operatie Protective Edge vormgaf, het Israëlische bombardement op Gaza waarbij meer dan 2000 mensen omkwamen en honderdduizenden ontheemd raakten. Heinrich verliet CNN later en is nu de officiële woordvoerder van premier Benjamin Netanyahu.

CNN’s neiging om Israëlische staatsfiguren in te huren duurt tot op de dag van vandaag voort. Tamar Michaelis werkt bijvoorbeeld momenteel voor het netwerk en produceert een groot deel van de Israël/Palestina-content. Dit ondanks het feit dat ze eerder als officiële woordvoerder van de IDF in de Israëlische Defensiemacht heeft gediend .

Ondertussen huurde de New York Times Anat Schwartz in, een voormalig inlichtingenofficier van de Israëlische luchtmacht met nul journalistieke ervaring. Schwartz was medeauteur van het beruchte en nu in diskrediet gebrachte “Screams Without Words” -verslag , waarin werd beweerd dat Hamas-strijders op 7 oktober systematisch Israëliërs seksueel misbruikten. Times-medewerkers kwamen zelf in opstand tegen het gebrek aan bewijs en feitencontrole in het stuk.

Meerdere medewerkers van de New York Times, waaronder stercolumnist David Brooks, hebben kinderen die in het IDF dienden ; zelfs toen ze verslag deden van of meningen gaven over de regio, heeft de Times deze flagrante belangenconflicten nooit aan zijn lezers bekendgemaakt. Ook heeft de Times niet bekendgemaakt dat ze een huis in Jeruzalem kocht voor haar bureauchef dat in 1948 werd gestolen van de familie van de Palestijnse intellectuele Ghada Karmi.

MintPress News interviewde Karmi vorig jaar over haar nieuwste boek en Israëlische pogingen om haar het zwijgen op te leggen. Voormalig New York Times Magazine-schrijver en huidige hoofdredacteur van The Atlantic Jeffrey Goldberg (een Amerikaan) stopte met zijn studie aan de University of Pennsylvania om als vrijwilliger te werken als gevangenisbewaker bij de IDF tijdens de eerste Palestijnse Intifada (opstand). In zijn memoires onthulde Goldberg dat hij, terwijl hij in de IDF diende, hielp om de mishandeling van Palestijnse gevangenen te verdoezelen.

Ook social media-bedrijven zitten vol met voormalige Unit 8200-agenten. Een MintPress- onderzoek uit 2022 vond maar liefst 99 voormalige Unit 8200-agenten die voor Google werkten.

Onthuld: De voormalige Israëlische spionnen die topfuncties bekleden bij Google, Facebook en Microsoft

Honderden agenten van de Israëlische spionageorganisatie Unit 8200 bekleden nu topfuncties bij Google, Facebook, Microsoft en Amazon.

Facebook heeft ook tientallen ex-spoken van de controversiële eenheid in dienst. Dit omvat Emi Palmor, die in de toezichtsraad van Meta zit. Dit panel van 21 personen beslist uiteindelijk over de richting van Facebook, Instagram en Meta’s andere aanbiedingen, en beslist welke content moet worden toegestaan, gepromoot en onderdrukt.

Meta is formeel veroordeeld voor de systematische onderdrukking van Palestijnse stemmen op zijn platforms door Human Rights Watch, dat alleen al in oktober en november 2023 meer dan 1.000 gevallen van openlijke anti-Palestijnse censuur documenteerde. Een maatstaf voor deze vooringenomenheid wordt benadrukt door het feit dat Instagram op een gegeven moment automatisch het woord ’terrorist’ invoegde in de profielen van gebruikers die zichzelf Palestijns noemden.

Ondanks de wijdverbreide beweringen van Amerikaanse politici dat het een broeinest is van anti-Israël en antisemitisch racisme, heeft TikTok ook veel voormalige Unit 8200-agenten in dienst op sleutelposities in de organisatie. Zo werd in 2021 Asaf Hochman aangenomen als wereldwijd hoofd productstrategie en -operaties. Voordat hij bij TikTok kwam, was Hochman meer dan vijf jaar lang een Israëlische spion. Hij werkt nu voor Meta.

Top-down pro-Israël censuur

Als het gaat om de Israëlische aanval op haar buren, heeft de corporate media consequent een pro-Israëlische vooringenomenheid getoond. De New York Times bijvoorbeeld onthoudt zich er regelmatig van om de dader van het geweld te identificeren wanneer die dader het Israëlische leger is en beschreef de genocide van 1948 op ongeveer 750.000 Palestijnen als een simpele “migratie”. Een onderzoek naar de berichtgeving van de krant wees uit dat woorden als “slachting”, “massamoord” en “afschuwelijk” 22 keer vaker voorkomen bij Israëlische doden dan bij Palestijnse doden, ondanks de gigantische verschillen in het aantal doden aan beide kanten.

Ondertussen publiceerde CNN in een verhaal over hoe Israëlische soldaten 335 kogels afvuurden op een auto met daarin een Palestijns kind en vervolgens de reddingswerkers neerschoten die haar kwamen redden, de kop “Vijfjarig Palestijns meisje dood aangetroffen nadat ze vastzat in auto met dode familieleden” – een titel die geïnterpreteerd zou kunnen worden alsof haar dood een tragisch ongeluk was.

Dit soort berichtgeving gebeurt niet per ongeluk. Het komt zelfs rechtstreeks van bovenaf. Een gelekt memo van de New York Times uit november onthulde dat het management van het bedrijf zijn verslaggevers expliciet had opgedragen om geen woorden als ‘genocide’, ‘slachting’ en ‘etnische zuivering’ te gebruiken bij het bespreken van de acties van Israël. Medewerkers van Times moeten zich onthouden van het gebruik van woorden als ‘vluchtelingenkamp’, ‘bezet gebied’ of zelfs ‘Palestina’ in hun berichtgeving, waardoor het bijna onmogelijk is om enkele van de meest basale feiten over te brengen aan hun publiek.

CNN-personeel staat onder vergelijkbare druk. Afgelopen oktober stuurde de nieuwe CEO Mark Thompson een memo naar alle personeelsleden met de opdracht ervoor te zorgen dat Hamas (en niet Israël) wordt gepresenteerd als verantwoordelijk voor het geweld, dat ze altijd de term “door Hamas gecontroleerd” moeten gebruiken bij het bespreken van het ministerie van Volksgezondheid van Gaza en hun cijfers over burgerdoden, en dat ze worden uitgesloten van elke berichtgeving over Hamas’ standpunt, waarvan de senior directeur van nieuwsnormen en -praktijken het personeel vertelde dat het “niet nieuwswaardig” was en neerkwam op “opruiende retoriek en propaganda.”

Zowel de Times als CNN hebben meerdere journalisten ontslagen vanwege hun verzet tegen Israëlische acties of steun voor de Palestijnse bevrijding. In november werd Jazmine Hughes van de Times gedwongen te vertrekken nadat ze een open brief had ondertekend waarin ze zich uitsprak tegen genocide in Palestina. De krant beëindigde het contract van Hosam Salem het jaar daarvoor na een drukcampagne van de pro-Israëlische groep Honest Reporting . En CNN-presentator Marc Lamont Hill werd in 2018 abrupt ontslagen omdat hij in een toespraak bij de Verenigde Naties opriep tot Palestijnse bevrijding.

Grote organisaties als Axios, CNN en de New York Times weten uiteraard wie ze aannemen. Dit zijn enkele van de meest gewilde banen in de journalistiek, en honderden sollicitanten solliciteren waarschijnlijk naar elke functie. Het feit dat deze organisaties ervoor kiezen om Israëlische spionnen boven iedereen te selecteren, roept serieuze vragen op over hun journalistieke geloofwaardigheid en hun doel.

Het inhuren van agenten van Unit 8200 om Amerikaans nieuws te produceren zou net zo ondenkbaar moeten zijn als het inhuren van Hamas- of Hezbollah-strijders als verslaggevers. Toch zijn voormalige Israëlische spionnen belast met het informeren van het Amerikaanse publiek over de aanhoudende offensieven van hun land tegen Palestina, Libanon, Jemen, Iran en Syrië. Wat zegt dit over de geloofwaardigheid en vooringenomenheid van onze media?

Omdat Israël deze oorlog niet kon voortzetten zonder Amerikaanse hulp, is de strijd om de Amerikaanse geest net zo belangrijk als acties op de grond. En terwijl de propagandaoorlog woedt, vervagen de grenzen tussen journalist en strijder. Het feit dat veel van de topjournalisten die ons voorzien van nieuws over Israël/Palestina letterlijk voormalige Israëlische inlichtingenagenten zijn, onderstreept dit alleen maar.

Hoofdfoto | Illustratie door MintPress News

Alan MacLeod is Senior Staff Writer voor MintPress News. Na het behalen van zijn PhD in 2017 publiceerde hij twee boeken: Bad News From Venezuela: Twenty Years of Fake News and Misreporting en Propaganda in the Information Age: Still Manufacturing Consent , evenals een aantal academische artikelen . Hij heeft ook bijgedragen aan FAIR.org , The Guardian , Salon , The Grayzone , Jacobin Magazine en Common Dreams .