Oorlogsstoker Henry Kissinger maakte zich zorgen over thermonucleaire oorlog

De voorgestelde vernietiging van Rusland zal veel grotere en onheilspellender problemen veroorzaken.

Kissinger De huidige escalatie van het conflict tussen de Verenigde Staten en Rusland, twee landen met de meeste kernwapens, brengt de wereld in groot gevaar voor een grote oorlog. Het zijn de mensen in Oekraïne die het zwaarst te lijden hebben onder dit geweld, waarvan de regering van de Verenigde Staten beweert dat het ” niet uitgelokt ” is, maar het komt na meer dan acht jaar directe interventie in het land, waaronder een staatsgreep in 2014 onder leiding van de VS.

Oekraïne is het doelwit van de Verenigde Staten als onderdeel van een plan om Rusland militair te omsingelen via de Noord-Atlantische Verdragsorganisatie (NAVO). Rusland heeft de grootste landmassa van alle landen, inclusief de langste grens met de Noordelijke IJszee. De VS concurreert met Rusland over de controle over de Noordelijke IJszee, de verkoop van olie en gas aan de Europese Unie en het behoud van haar status als wereldwijde hegemonie.

We worden geconfronteerd met meerdere existentiële crises – de pandemie, de klimaatcrisis en het risico van een nucleaire oorlog (en volgens Rutte niet te vergeten de belangrijkste: de excuses over ons slavernijverleden)– die massale internationale samenwerking vereisen, geen verdeeldheid.

Het is de Amerikaanse regering die Oekraïne politieke dekmantel had gegeven om de akkoorden van Minsk te schenden, honderden miljoenen dollars aan ‘dodelijke hulp’ aan Oekraïne te verstrekken en economische dwangmaatregelen , ook wel sancties genoemd, uit te vaardigen tegen Rusland.

In een interview met de Duitse krant Die Zeit, gepubliceerd op 7 december, zei Merkel dat de akkoorden van Minsk “een poging waren om Oekraïne tijd te geven”. Het gebruikte deze tijd ook om sterker te worden, zoals vandaag de dag te zien is. “Het Oekraïne van 2014-2015 is niet het moderne Oekraïne.” Volgens de politica en voormalig Duits bondskanselier “was het voor iedereen duidelijk” dat het conflict tot stilstand was gekomen en het probleem niet was opgelost en “toch was dit precies wat Oekraïne kostbare tijd gaf.”

Zij zei te betwijfelen of de NAVO-staten destijds in staat zouden zijn geweest om Kiev in de mate te steunen die ze nu doen. Een in principe ondoorgrondelijk en verwerperlijk idee, maar het wordt bevestigd door wat (voormalige Oekraïense president) Pyotr Poroshenko zei, namelijk  dat ze (de Oekraïense regering) nooit van plan waren geweest om de akkoorden van Minsk te implementeren. De verklaring van Merkel werpt de situatie over Oekraïne in een absoluut nieuw licht.

Even een zijstapje maken. We moeten namelijk niet vergeten dat er buiten de Oekraïne-crisis nog veel meer burgers lijden onder een oorlog die wordt gevoerd of gesteund door de Verenigde Staten. Militair geweld, campagnes voor regimeverandering en economische oorlogen worden over de hele wereld gevoerd die elke dag dood en verwoesting brengen. Op dezelfde dag dat Rusland zijn aanval op Oekraïne begon, lieten de Verenigde Staten bommen vallen op Somalië.

Een paar dagen daarvoor escaleerde de door de VS gesteunde Saoedische aanval op Jemen in wat de Verenigde Naties noemden “de ergste humanitaire crisis ter wereld.” Miljoenen Jemenieten werden geconfronteerd met een verlies aan internationale hulp met een dreigende massale hongersnood. In Afghanistan ervaart meer dan de helft van de bevolking ernstige voedselonzekerheid als gevolg van de weigering van de Verenigde Staten om 7 miljard dollar vrij te maken van de Federal Reserve, fondsen die eigendom zijn van de Centrale Bank van Afghanistan.

In Palestina neemt het geweld tegen en de ontheemding van Palestijnen door de Israëlische bezetters toe. Deze daden van agressie zijn bijna onzichtbaar in de mainstream media. Misschien moeten we ons afvragen waarom de levens van mensen in deze landen er niet toe lijken te doen.

Vergelijkbaar met het gebruik van sancties in strijd met het internationaal recht, gebruiken de Verenigde Staten de NAVO ook als een manier om hun buitenlands beleid te bevorderen buiten internationale juridische structuren zoals de Verenigde Naties om. Er is een groeiende internationale beweging om de NAVO te beëindigen, aangezien haar oorspronkelijke mandaat eindigde met het uiteenvallen van de Sovjet-Unie.

Momenteel breidt de NAVO zich niet alleen uit om Rusland direct aan de grens met wapens te confronteren, maar betreedt ze ook Latijns-Amerika en de regio Azië-Pacific. De uitbreiding van de NAVO naar Oekraïne, in strijd met de beloften van de Verenigde Staten om na de Duitse hereniging niet naar het oosten uit te breiden, en de aankondiging van de Oekraïense president Zelensky van zijn wens om kernwapens te verwerven, worden genoemd als belangrijke redenen voor de militaire interventie van Rusland.

Maar we moeten niet afdwalen. Henry Kissinger, adviseur van presidenten en een beruchte oorlogsmisdadiger (Chili, Vietnam, Laos, Cambodja, Oost-Timor, Indonesië), realiseert zich dat de huidige waanzin van de Amerikaanse regering met betrekking tot Oekraïne ons allemaal zou kunnen doden.

Kissinger: It's Time For Negotiated Peace In Ukraine To Avoid World War https://t.co/9Jqn8oMDYa

— zerohedge (@zerohedge) December 18, 2022

“De voormalige Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken Henry Kissinger heeft opnieuw opgeroepen om met spoed een weg te vinden voor een onderhandelde oplossing voor de oorlog in Oekraïne, waarbij hij waarschuwde dat de hele wereld in gevaar is nu nucleair bewapende supermachten een stap dichter bij een rampzalige directe confrontatie komen”, schrijft de website ZeroHedge.

Kissinger gelooft dat het doel van Biden’s neocons en “humanitaire interventionisten” om Rusland te ontbinden veel grotere en onheilspellendere problemen zal veroorzaken.

“Een vredesproces zou Oekraïne met de NAVO moeten verbinden, of hoe het ook wordt uitgedrukt. Het alternatief van neutraliteit heeft geen zin meer”, benadrukte hij. Hij waarschuwde dat voortdurende pogingen om Rusland “impotent” te maken, zouden kunnen leiden tot een oncontroleerbare en onvoorspelbare spiraal. Hij legde uit dat samen met de gewilde “ontbinding” van Rusland een enorm machtsvacuüm zou ontstaan ​​waaruit nieuwe bedreigingen voor de hele wereld zouden voort komen ​​als grotere mogendheden hun ongeremde gang gaan.

In a new essay, former Secretary of State Henry Kissinger said if Russia was dissolved, the enormous territory could become a "contested vacuum." https://t.co/0apOYY11lu

— Newsweek (@Newsweek) December 16, 2022

Ondanks Kissingers oproep tot een onderhandelde vredesregeling, heeft de Amerikaanse regering – onder leiding van Biden, zijn minister van Buitenlandse Zaken en zijn minister van Defensie – besloten dat er geen onderhandelde vredesovereenkomst zal komen totdat Zelensky en Oekraïne daartoe besluiten.

https://twitter.com/gchahal/status/1591492625093521408?ref_src=twsrc%5Etfw%7Ctwcamp%5Etweetembed%7Ctwterm%5E1591492625093521408%7Ctwgr%5Eabcfde161518c1753663adada3949c1190c972c7%7Ctwcon%5Es1_&ref_url=http%3A%2F%2Feconomedian.com%2F2022-12-20oorlogsstoker-henry-kissinger-maakte-zich-zorgen-over-thermonucleaire-oorlog.html

Zelensky zal niet onderhandelen tenzij Rusland zijn troepen terugtrekt en afstand doet van de Krim, Donetsk en Loehansk, naast compensatie voor oorlogsschade. Tijdens internationaal gecontroleerde referenda in deze gebieden stemden de respectieve bevolkingsgroepen vóór afscheiding van Oekraïne. Hoewel Oekraïne in het Westen wordt omschreven als een democratie, respecteert de regering de wensen van het volk niet.

Het is een hoofdregel voor de staat: elke beweging in de richting van afscheiding van territorium moet met geweld worden bestreden. Als reactie op de eisen van de separatisten, na de door de VS georkestreerde staatsgreep van 2014, begon de nieuwe nazi-regering al snel Donbas (dus de “eigen” burgers) te bombarderen.

De Russen zijn gefrustreerd door Zelensky’s hardnekkige en absolutistische eisen, waardoor een onderhandelde regeling onmogelijk wordt. Zelfs de Amerikaanse regering kan, als ze daartoe besluit, Zelensky niet aan de onderhandelingstafel krijgen. In november maakte Vladimir Dzhabarov van de Russische Federatieraad een opmerking over de betrouwbaarheid van Zelensky.

“Zelfs als ze [de Amerikanen] Zelensky bevelen om gesprekken te beginnen, hoe kunnen we dan met hem praten, met meneer Zelensky, die ’s ochtends het ene zegt en ’s avonds heel iets anders, terwijl hij tegenstrijdige berichten stuurt,”, zei Vladimir Dzhabarov, in feite de eerste plaatsvervangend voorzitter van de internationale commissie van de Russische Federatieraad, op een persconferentie.

Zelensky eist een terugkeer naar de grenzen van Oekraïne in 1991 toen de Sovjet-Unie instortte.

Kortom, het probleem is niet Rusland. Het is Zelensky, de regering-Biden, en haar ministerie van Buitenlandse Zaken. Ze hebben een situatie gecreëerd waarin een onderhandelde regeling onmogelijk is, waardoor Rusland in haar ogen weinig andere keus heeft dan Oekraïne te veranderen in een onbewoonbare woestenij, een dystopisch landschap verstoken van water, voedsel, verwarmd onderdak, elektriciteit en de andere benodigdheden voor een beschaafd leven.

Zolang het Westen weigert rekening te houden met de legitieme veiligheidszorgen van Rusland met betrekking tot Oekraïne en de almaar toenemende dreiging van de NAVO, zal de oorlog voortduren, waardoor de kans op een “nucleaire confrontatie” (op Europees grondgebied, dus ver weg van de VS) groter wordt.

Het westerse idee is al lang geweest om etnische en religieuze conflicten te ontketenen in de periferie van de Sovjet-Unie en later de Russische Federatie. Een voorbeeld hiervan was het gebruik van de Afghaanse moedjahedien in de Tadzjiekse burgeroorlog. Het is bekend dat de moedjahedien, een strenge soennitische wahabistische sekte, hulp, wapens en training kregen van de CIA en de Pakistaanse inlichtingendienst.

De langlopende inspanning om Rusland te destabiliseren, neutraliseren en in stukken te hakken vanuit zijn zuidelijke periferie is een cause célèbre voor de neocons. Het American Committee for Peace in Chechnya, opgericht in 1999, is een who’s who van beruchte en criminele neocons, waaronder Richard Perle, Elliot Abrams, Kenneth Adelman, Midge Decter, Frank Gaffney, Michal Leeden en voormalig CIA-baas James Woolsey.

Na 9/11 en de invasies van Bush kregen een paar mensen argwaan. John Laughland schreef in 2004, twee jaar na de invasie van Irak:

“In Rusland worden zelfs beschuldigingen geuit dat het Westen zelf op de een of andere manier achter de Tsjetsjeense opstand zit en dat het doel van dergelijke steun is om Rusland te verzwakken en haar uit de Kaukasus te verdrijven. Het feit dat de Tsjetsjenen de Pankisi-kloof in het naburige Georgië als basis zouden gebruiken – een land dat toetreding tot de NAVO ambieert, een extreem pro-Amerikaanse regering heeft en waar de VS al een aanzienlijke militaire aanwezigheid hebben – moedigt dergelijke speculaties alleen maar aan. Poetin zelf leek het idee zelfs te geloven in zijn interview op maandag met buitenlandse journalisten.”

En nu broeit er een nationale stammencrisis op de Balkan, een naschok van de directe betrokkenheid van de Amerikaanse regering in Servië en vervolgens in Joegoslavië, met name de 78 dagen durende bombardementen op dat land in 1998, waarvan vele aspecten onbestrafte oorlogsmisdaden vormen (waaronder maar niet beperkt tot het gebruik van internationaal verboden clustermunitie).

Het is belangrijk om te onthouden dat de eerste president van Kosovo, Hashim Thaci, voormalig commandant van het Kosovo Bevrijdingsleger, baas van de georganiseerde misdaad, aangeklaagde oorlogsmisdadiger en beschermeling van Madeleine Albright, hartelijk werd ontvangen door de regering-Clinton. “De geheime steun van de VS en de NAVO aan het UCK gaat terug tot het midden van de jaren negentig. In het jaar voorafgaand aan het bombardement op Joegoslavië in 1999 werd het UCK vrij openlijk gesteund door de regering-Clinton”, schrijft prof. Michel Chossudovsky.

De “oudere staatsman” Kissinger begrijpt wat er op het spel staat in de huidige patstelling in Oekraïne. In 1970, toen hij zich ervan bewust werd dat Vietnam een ​​moeras was geworden dat Amerika verdeelde, begon Kissinger geheime onderhandelingen (zonder medeweten van Nixon) met Le Duc Tho uit Vietnam, een hooggeplaatst lid van het Politburo van Hanoi. En hoewel deze onderhandelingen niet tot een vredesovereenkomst hebben geleid, kan worden gezegd dat ze zijn gehouden, ongeacht de ware bedoelingen van de betrokken partijen.

De daad van de Amerikaanse regering van diplomatieke tegenwerking – en het opdragen van Kiev om hetzelfde te doen – maakt het conflict in Oekraïne met de dag gevaarlijker in Europa. Het ontwikkelt zich tot een humanitaire ramp voor zowel het Oekraïense volk als de soldaten, die elke week massaal om het leven komen terwijl de regering van Kiev hen in de versnipperingsmachine van de Russische artillerie dwingt. De grote leugen is dat Oekraïne deze oorlog kan winnen.

Kissinger is op een jaar na 100. Het is mogelijk dat hij het niet haalt, aangezien de oorlog in Oekraïne voortschrijdt, kostbare mensenlevens opslokt, onnoemelijke ellende veroorzaakt en dreigt met een thermonucleaire planetaire uitsterving vóór Kissingers volgende verjaardag.