Op ‘SARS‘ in 2003 volgde ‘MERS‘ in 2012, en tussendoor hadden we nog de ‘Mexicaanse Griep‘ in 2009.
Hoewel het aantal doden als gevolg van die epidemieën fors was, leidde het niet tot een wereldwijde ontwrichting zoals nu met het ‘Covid‘-virus. Alhoewel de Chinese economie praktisch stil kwam te liggen tijdens ‘SARS‘. Naast die drie griepgolven in deze eeuw, was er nog de ‘Hong-Kong griep‘ in het ‘revolutiejaar‘ 1968-1969, met 1 miljoen doden, de ‘Aziatische griep‘ in 1957, met 2 miljoen doden, en natuurlijk de ‘Spaanse griep‘ van 1918-1919 met maar liefst tussen de 20 en 100 miljoen doden.
Bepaalde ziektes nemen we op de koop toe. Maar zoiets als Ebola bestrijden we met hand en tand, waarbij draconische maatregelen niet worden geschuwd. Een helder, objectief criterium waardoor de keuze wordt bepaald tussen laten uitrazen, of uit alle macht voorkomen dat de ziekte zich verspreidt, is mij niet bekend. Op het moment dat China, op advies van de WHO, het ‘Covid‘-virus te lijf ging met een ‘Full Lockdown‘, hadden we de keuze het te interpreteren als een gevaar vergelijkbaar met Ebola, of als een overdreven reactie van een ‘regime‘ dat probeerde ‘onrust‘ de kop in te drukken.
Als we kijken naar het aantal doden tot nu toe, wereldwijd, vallen de aantallen in het niet vergeleken bij voornoemde pandemieën, maar we zijn nog niet aan het eind van de lijn. Zeker in landen die feitelijk niks hebben gedaan om die pandemie te stoppen, met de Verenigde Staten voorop, maar ook in de landen die laat waren, en erg halfhartig maatregelen namen, louter en alleen gericht op de wens om bepaalde hospitalen en artsen niet te overbelasten, zal het dodental nog flink oplopen voor we ‘Brand Meester‘ kunnen melden. Daarbij komt dan dat de ‘maatregelen‘ bepaalde kwetsbare mensen wel degelijk beschermd hebben, vooral in de Aziatische landen, vooralsnog, en dat zonder die ‘maatregelen‘ de aantallen nu al veel hoger waren geweest.
In de ogen van veel Amerikanen is het allemaal ‘politiek‘, en was die hele reactie van China, en andere Aziatische landen een ‘Demo‘, bedoeld om ‘westerse‘, kapitalistische landen in een kwaad daglicht te zetten, omdat wij dat niveau van protectie niet aankunnen. Vandaar de steeds luider wordende beschuldigingen aan het adres van de WHO, en de aanduiding van dit ‘Covid‘-virus als iets dat uit ‘China‘ onze kant op is gestuurd met kwade bedoelingen. Iets wat nog steeds zeker niet vaststaat.
De ironie is natuurlijk dat niet alleen de vaste ploeg ‘Conspiracy‘-denkers er een ‘Chinees Complot‘ in zien, maar dat ook mensen die ons op andere momenten waarschuwen niet te vallen voor ‘Complot-Theorieën‘, er met beide benen tegelijk achteraan springen om dat buitenkansje om die ‘Akelige Chinezen‘ van de weg te rijden niet te missen. Maar gelet op het simpele gegeven dat dit soort pandemieën bepaald niet van recente datum zijn, maar de keuze voor een ‘Lockdown‘ wel, wijst in een andere richting dan de ‘Complot-denkers‘ ons willen doen geloven.
Met de modernste technieken, een goed voorbereid noodplan, onder centrale regie uitgevoerd, is het mogelijk een pandemie (lokaal tenminste) te voorkomen, en het aantal doden dramatisch te beperken, maar daar hangt een ‘prijskaartje‘ aan. De ‘prijs‘ is dat je gedurende een betrekkelijk korte periode, minder dan drie maanden, de vrijheid van de burger nietig verklaart, om de gemeenschap en de economie te beschermen. Gedurende die drie maanden draait de economie om de ‘Essentiële Diensten‘, en dat levert schade op. Maar die schade wordt geacht minder groot te zijn dan wanneer je dat virus gewoon laat ‘grazen‘. Na die drie maanden krijgt de burger zijn vrijheid weer terug, en wordt de economie weer opgestart. Daarbij wel de kanttekening dat de ‘maatregelen‘ die nodig zijn om zo te handelen vereisen dat de ‘Overheid‘ permanent veel ‘data‘ over haar burgers verzamelt en opslaat, om dat noodplan te laten werken. Het is alleen al daarom cruciaal dat de burger de ‘Overheid‘ kan vertrouwen geen misbruik te maken van die ‘data‘. Ook omdat de ‘Overheid‘ die burger nodig heeft om een verdachte ziekte snel op het spoor te komen. Waar de burger de ‘Overheid‘ wantrouwt, werkt het niet. Niet in de signaleringsfase, en niet in de onderdrukkingsfase.
In de wereld die wordt geregeerd door het ‘Verlichtingsdenken‘ is er niets belangrijker dan de vrijheid van het individu. Die ‘Chinese optie‘ is derhalve onbespreekbaar. Consequent doorgeredeneerd is het ook onbestaanbaar dat een ‘Overheid‘ maatregelen neemt om de verspreiding van Ebola, of Typhus binnen die gemeenschappen zelf te voorkomen. Dat kan alleen zolang men ‘elders‘ die ziekte gevangen kan houden in een ‘onvrij‘ land. Dat daardoor de ‘levensverwachting‘ dramatisch afneemt als zo’n ziekte toch toeslaat, de volksgezondheid op grote schaal geweld wordt aangedaan, de economie semi-permanent heen en weer zwengelt tussen een staat van euforie, en volledige kaalslag als dat vaker voorkomt, ziet men niet als een bezwaar. Integendeel!
Het blijkt alleen lastig om dat ‘Verlichtingsdenken‘ fier te verdedigen op het moment dat overal om je heen de mensen dood neervallen, je eigen zaak failliet gaat, en er gebrek is aan alles omdat er geen ‘plan‘ is, en iedereen maar moet zien hoe hij of zij het hoofd boven water houdt, in een omgeving waar het wemelt van de vuurwapens, die de mens de optie bieden om zich simpelweg toe te eigenen wat eigenlijk van een ander is. Maar wat is ‘Vrijheid‘ als je dood bent? Zegt de ‘Verlichting‘ niet dat het je goed recht is, om niet te zeggen zelfs je plicht, om jezelf 24/7 te bevredigen? En creperen onder erbarmelijke omstandigheden, daar hoef je geen genoegen mee te nemen, toch? Ieder voor zich. En als het die ander niet bevalt? Pech voor die ander.
Het wordt nog perverser, waar het ‘Individu‘ (of de ‘private onderneming‘) in vrijheid gebruik mag maken van de repressieve technieken die we slechts bestempelen als ‘levensgevaarlijk‘ wanneer de ‘Overheid‘ er over beschikt. En u bent mij helemaal kwijt als u het ‘logisch‘ vindt dat u, of uw bedrijf wordt gered door diezelfde ‘Overheid‘ waar u overigens niets mee te maken wilt hebben. Die ziekte van de geest is dodelijker dan al die virussen die ik in de aanhef noemde.
De volwassen houding, gekoppeld aan het ‘Verlichtingsideaal‘, zou zijn: Laat maar doodvallen al die mensen, en laat maar failliet gaan al die ondernemingen. Vreet maar gras als je geen reserve hebt. Verkoop of verhuur je lichaam maar als dat het enige is wat je nog over hebt, en anders sterf je maar. Einde van de lijn. Voor mij persoonlijk is dat onacceptabel, want inhumaan, en extreem schadelijk voor het voortbestaan van de ‘soort‘, oftewel de toekomst van onze kinderen, kleinkinderen en de generaties na hen. Maar met de infantiele oplossing die wordt gedomineerd door het ‘gelijkheidsideaal‘, die andere poot van het ‘Verlichtingsdenken‘, waarin iedereen beloond dient te worden op grond van zijn ‘unieke identiteit‘, waar geen productieve prestatie tegenover hoeft te staan, is mij zo mogelijk een nog veel grotere gruwel. ‘Grow Up!’ Ontwaak uit je comateuze staat voor je in je eigen drek omkomt.