OPCW-chef moet ‘de moed vinden om aan te pakken’ Douma Coverup-beschuldigingen in Syrië, zegt Group inclusief 5 senior ex-functionarissen van Watchdog
Indignatie redactie
3 min. lezen
Het schandaal rond vermeende manipulatie van wetenschappelijke gegevens door de chemische wapenwaakhond de OPCW, genegeerd door zowel de organisatie als de reguliere media, wordt met de tijd alleen maar erger, aldus een pro-klokkenluidersgroep.
Een nieuwe verklaring van klokkenluidersondersteunende organisatie de Courage Foundation klaagt dat de leiding van de Organisatie voor het Verbod op Chemische Wapens (OPCW) de beschuldigingen van een dekmantel met betrekking tot de vermeende aanval met chemische wapens in Douma, Syrië in april 2018, niet naar behoren heeft aangepakt.
In plaats daarvan probeerde het “de kwestie te omzeilen” door zich direct en schijnbaar indirect te richten op de klokkenluiders die hun bezorgdheid over de integriteit van het onderzoek van de OPCW naar het incident openbaar maakten.
De verklaring werd ondertekend door bijna 30 publieke figuren, waaronder auteur Noam Chomsky, klokkenluider Daniel Ellsberg van het Pentagon Papers, journalist en filmmaker John Pilger en muzikant en activist Roger Waters.
De lijst bevat ook meerdere wetenschappers, waaronder vier voormalige OPCW-inspecteurs, evenals de oprichtende directeur van de organisatie, Jose Bustani.
“Wij zijn van mening dat de belangen van de OPCW het best gediend zijn door de directeur-generaal [Fernando Arias] die een transparant en neutraal forum biedt waarin de zorgen van alle onderzoekers kunnen worden gehoord en ervoor zorgen dat een volledig objectief en wetenschappelijk onderzoek wordt afgerond. , ” Zei de groep.
Arias moet “de moed vinden om de problemen binnen zijn organisatie met betrekking tot dit onderzoek aan te pakken en ervoor te zorgen dat de staten die partij zijn en de Verenigde Naties hierover worden geïnformeerd. Op deze manier hopen en geloven we dat de geloofwaardigheid en integriteit van de OPCW kan worden hersteld. “
Het overheersende verhaal hierover in de westerse media was dat het Syrische leger chloorgas inzet door bussen uit een helikopter te laten vallen, waarbij tientallen burgers omkwamen.
Het Douma-incident vond plaats in een door jihadisten gecontroleerde buurt van Damascus, die op dat moment op het punt stond te worden veroverd door de Syrische regeringstroepen.
De VS, het VK en Frankrijk lanceerden dagen later spervuur van raketten op doelen van de Syrische regering als vergelding voor de vermeende gruweldaad.
Het eindrapport van de OPCW over het incident, gepubliceerd in maart 2019, bevestigde alles behalve de rechtvaardiging voor de westerse aanval.
Maar het bewijs dat zich sindsdien heeft verzameld, wijst op mogelijke politieke inmenging in het werk van de organisatie.
Bewijsmateriaal verzameld door OPCW-inspecteurs ter plaatse, dat in tegenspraak was met de theorie van een regeringsaanval in Douma, was blijkbaar onderdrukt zodat de conclusies in het eindrapport niet zouden worden ondermijnd.
Het hielp bij het bijeenroepen van een panel van experts, waaronder Bustani, de voormalige OPCW-directeur, om het bewijsmateriaal en de getuigenissen van twee originele bronnen van de beschuldigende beschuldiging te beoordelen.
Stichting Courage, die klokkenluiders wil beschermen en stimuleren, raakte al vroeg bij het incident betrokken.
In oktober 2019 maakte het zijn bezorgdheid bekend over wat de experts hadden gevonden en riep het op tot een transparant en neutraal onderzoek.
De nieuwe verklaring somt een aantal ontwikkelingen op die sindsdien hebben plaatsgevonden.
Bustani mocht bijvoorbeeld niet spreken in de VN-Veiligheidsraad door vertegenwoordigers van dezelfde lidstaten die Syrië aanvielen na het Douma-incident.
Onderzoeksgroep Bellingcat deed een twijfelachtige poging om een van de klokkenluiders, Brendan Whelan, te besmetten met een nooit verzonden conceptbrief waarin hij tot hem was gericht.
En de BBC gaf een platform aan een anonieme bron, die naar verluidt voor de OPCW werkte en blijkbaar probeerde de afwijkende inspecteurs in diskrediet te brengen.
Het weigerde ook meerdere oproepen van de wetenschappers en hun aanhangers om alle wetenschappelijke gegevens die aan het eindrapport ten grondslag liggen, voor onafhankelijk onderzoek voor te leggen.
De OPCW zelf verwierp hen als malafide en onbetrouwbare personen, die de regels van de organisatie overtreden door interne documenten te lekken en geen volledig beeld hadden van wat er in Douma was gebeurd.
The Courage Foundation zegt dat de OPCW zichzelf alleen maar pijn doet, en twijfelt aan alle andere rapporten die het produceert.
