Oregon werd op 3 november 2020 de eerste staat in de Verenigde Staten die het bezit van alle drugs decriminaliseerde.
Maatregel 110 , een steminitiatief dat wordt gefinancierd door de Drug Policy Alliance, een non-profitorganisatie die gedeeltelijk wordt gesteund door Mark Zuckerberg van Facebook , is aangenomen met meer dan 58% van de stemmen. Het bezit van heroïne, cocaïne, methamfetamine en andere drugs voor persoonlijk gebruik is in Oregon niet langer een strafbaar feit.
Die medicijnen zijn nog steeds in strijd met de wet, net als het verkopen ervan. Maar bezit is nu een civiele – geen criminele – overtreding die kan resulteren in een boete of een gerechtelijke therapie, niet in de gevangenis. Marihuana, die Oregon in 2014 legaliseerde, blijft volledig legaal.
De beweging van Oregon is radicaal voor de Verenigde Staten, maar verschillende Europese landen hebben drugs tot op zekere hoogte gedecriminaliseerd . Er zijn drie belangrijke argumenten voor deze ingrijpende hervorming van het drugsbeleid.
# 1. Het drugverbod is mislukt
In 1971 verklaarde president Richard Nixon drugs als “publieke vijand nummer één” en lanceerde hij een ” oorlog tegen drugs ” die vandaag voortduurt.
De ogenschijnlijke grondgedachte voor het streng straffen van drugsgebruikers is het afschrikken van drugsgebruik. Maar decennia van onderzoek – inclusief ons eigen onderzoek naar marihuana en drugs in het algemeen – hebben uitgewezen dat het afschrikkende effect van strikte strafrechtelijke straffen klein is , als het al bestaat. Dit geldt met name voor jongeren, die de meeste drugsgebruikers zijn .
Dit komt deels door de aard van verslaving, maar ook omdat er simpelweg grenzen zijn aan de hoeveelheid straf die misdaad kan afschrikken . Als gevolg hiervan hebben de VS zowel ’s werelds hoogste opsluitingspercentages als een van de hoogste percentages illegaal drugsgebruik . Ongeveer 1 op de 5 gedetineerde mensen in de Verenigde Staten heeft te maken met een drugsdelict .
Criminologen vinden dat andere gevolgen van problematisch drugsgebruik – zoals schade aan de gezondheid, verminderde kwaliteit van leven en gespannen persoonlijke relaties – effectievere afschrikmiddelen zijn dan strafrechtelijke sancties.
Omdat het criminaliseren van drugs drugsgebruik niet echt voorkomt, verhoogt decriminalisering het niet echt . Portugal, dat het persoonlijk bezit van alle drugs in 2001 heeft gedecriminaliseerd als reactie op het hoge illegale drugsgebruik, heeft veel lagere percentages drugsgebruik dan het Europese gemiddelde . Het gebruik van cocaïne onder jongvolwassenen van 15 tot 34 jaar bedraagt bijvoorbeeld 0,3% in Portugal, vergeleken met 2,1% in de hele EU. De consumptie van amfetamine en MDMA is eveneens lager in Portugal .
2. Door niet-beschuldiging wordt geld beter gebruikt
Mensen arresteren, vervolgen en opsluiten voor drugsgerelateerde misdrijven is duur.
De Harvard-econoom Jeffrey Miron schat dat alle overheidsuitgaven voor drugsverbod in 2016 op nationaal niveau 47,8 miljard dollar bedroegen . Oregon besteedde in dat jaar ongeveer 375 miljoen dollar aan het verbod op drugs.
Oregon zal nu een deel van het geld dat eerder werd gebruikt voor drugshandhaving, gebruiken om ongeveer een dozijn nieuwe drugspreventie- en behandelingscentra over de gehele staat te betalen , wat een aanzienlijk meer kosteneffectieve strategie is gebleken . Sommige belastinginkomsten uit de verkoop van recreatieve marihuana , die in 2019 meer dan $ 100 miljoen bedroegen, gaan ook naar verslavings- en hersteldiensten.
Oregon heeft tussen 2017 en 2019 ongeveer $ 470 miljoen uitgegeven aan de behandeling van middelenmisbruik .
Niet iedereen die drugs gebruikt, heeft behandeling nodig. Niet-beschuldiging maakt hulp toegankelijk voor degenen die het wel nodig hebben – en houdt zowel die gebruikers als recreatieve gebruikers uit de gevangenis.
3. De drugsoorlog is gericht op mensen van kleur
Een ander doel van decriminalisering is het verkleinen van de aanzienlijke raciale en etnische verschillen die samenhangen met drugshandhaving .
Illegaal drugsgebruik is ongeveer vergelijkbaar met alle rassen in de VS. Maar mensen met een kleur hebben een significant grotere kans om te worden gefouilleerd , gearresteerd en gevangengezet voor een drugsdelict . Drugsmisdrijven kunnen tot lange gevangenisstraffen leiden.
Discretie bij drugshandhaving en veroordeling betekent dat verbod een van de belangrijkste oorzaken is van de opsluiting van gekleurde mensen in de Verenigde Staten – een onrecht dat veel Amerikanen aan beide kanten van het gangpad steeds meer erkennen.
Bevrijd van het toezicht op drugsgebruik, kunnen afdelingen hun middelen inzetten voor misdaadpreventie en het oplossen van geweldsmisdrijven zoals moord en diefstal , die tijdrovend zijn om te onderzoeken. Dat zou kunnen helpen het vertrouwen tussen wetshandhavers en de kleurgemeenschappen van Oregon te herstellen.
Risico’s van decriminalisering
Een veelgehoorde zorg onder de Oregonianen die tegen decriminalisering stemden, was dat het verminderen van strafrechtelijke sancties kinderen in gevaar zou brengen.
“Ik denk dat het een heel slechte boodschap naar hen stuurt en hun perceptie van de risico’s beïnvloedt”, zei James O’Rourke, een advocaat die de oppositie hielp organiseren tegen maatregel 110, in oktober aan de Oregon Public Broadcasting .
Maar de VS stelt dat gelegaliseerde marihuana het gebruik door adolescenten niet significant heeft zien toenemen. In feite daalde het marihuanagebruik onder tieners – hoewel niet onder Amerikanen van middelbare leeftijd – in sommige staten met legale marihuana . Dit kan zijn omdat legale, gereguleerde marihuana voor minderjarigen moeilijker te krijgen is dan drugs op de zwarte markt.
Onderzoek toont ook aan dat voor sommige mensen, met name jongeren, het verbieden van gedrag het aantrekkelijker maakt . Dus door drugs te definiëren als een gezondheidsrisico in plaats van een misdaad, zouden ze eigenlijk minder aantrekkelijk kunnen worden voor jonge Oregonianen.
Een andere zorg over decriminalisering is dat het mensen zal aantrekken die drugs willen gebruiken.
Het zogenaamde “drugstoerisme” was niet echt een probleem voor Portugal , maar het gebeurde in Zwitserland nadat ambtenaren in de jaren tachtig en negentig officieel heroïne begonnen te “negeren” in het Platzspitz-park in Zürich. Mensen kwamen uit het hele land om heroïne in het openbaar te injecteren en lieten afgedankte naalden op de grond achter .
De lokale overheid heeft Platzspitz Park gesloten. Maar in plaats van degenen die het bezochten te verjagen of te arresteren, begon het methadon en heroïne op recept aan te bieden om mensen met een opioïdgebruikstoornis te helpen . Openbare injectie, hiv-cijfers en overdoses – die allemaal een probleem waren geworden in Zürich – kelderden .
In bepaalde delen van Oregon wordt al vaker drugs gebruikt, namelijk Portland en Eugene. Omdat openbaar drugsgebruik in Oregon nog steeds illegaal is, verwachten we niet dat er een open drugsscène in Platzspitz Park-stijl zal ontstaan. Deze plaatsen zouden moeten profiteren van de uitbreiding van methadonprogramma’s en andere medicamenteuze behandelingen, die worden onderschreven door de American Medical Association .
Als de naburige staat Washington drugs decriminaliseert , wat het overweegt, zou de kans op drugstoerisme verder afnemen.
[ De wetenschappelijke, gezondheids- en technologieredacteurs van The Conversation kiezen hun favoriete verhalen. Wekelijks op woensdag .]
Ondersteboven – en keerzijde
Aan elke grote beleidswijziging zijn risico’s verbonden. De vraag is of het nieuwe beleid leidt tot een netto-uitkering.
In Portugal is volledige decriminalisering menselijker en effectiever gebleken dan criminalisering. Omdat drugsgebruikers zich geen zorgen hoeven te maken over strafrechtelijke vervolging, zullen degenen die hulp nodig hebben, eerder die hulp zoeken – en krijgen .
Het sterftecijfer bij overdoses in Portugal is vijf keer lager dan het EU-gemiddelde – dat zelf veel lager is dan in de Verenigde Staten . Het aantal hiv-infecties onder injecterende drugsgebruikers is sinds 2001 ook enorm gedaald .
Dit beleid laat zien dat problematisch drugsgebruik een uitdaging voor de volksgezondheid is die moet worden beheerd, en geen oorlog die kan worden gewonnen.