Indignatie redactie 
De VS hebben deze keer niet de luxe van electorale verwaarlozing.
Er is een toenemend rumoer in Amerika dat deze zelfgenoegzame bakermat van de democratie niet in staat is om over een paar maanden vrije en eerlijke presidentsverkiezingen te plannen en uit te voeren. We zijn zo bezoedeld door het institutionele falen om de regering van Trump verantwoordelijk te houden voor wat dan ook, dat er een groeiend vermoeden bestaat dat de Trump-kliek de komende verkiezingsstorm misschien kan dwarsbomen door het verkiezingsproces bij elke beurt te ondermijnen.
Het eerste controlepunt voor de natie op weg naar de verkiezingsdag is om te zien of iemand iets heeft geleerd van de nationale pandemische responsramp. Hetzelfde Trump-speelboek dat meer dan 170.000 dode zielen in zijn kielzog heeft achtergelaten, wordt weer afgestoft. En deze keer zijn het de presidentsverkiezingen die een enorme klap zullen krijgen als Amerikanen niet collectief en krachtig iets beters eisen.
Weet je nog begin april, minder dan vijf maanden geleden? Tegen die tijd was het voor vrijwel elke volksgezondheidsfunctionaris en elke geïdentificeerde democraat in Amerika duidelijk geworden dat de coronaviruspandemie een ernstige bedreiging vormde voor de gezondheid en het welzijn van de natie. Alles behalve Trump en zijn volgelingen eisten een nationaal plan om de verspreiding van de ziekte te beperken, waaronder de ontwikkeling van behandelprotocollen, adequate en tijdige beschikbaarheid van voorraden, een uniform en agressief nationaal testprogramma met contactopsporing en de federale financiering die nodig is om alles te doen. van dit. De natie wacht nog steeds op dat plan .
Snel vooruit naar augustus, nu minder dan drie maanden voor de geplande presidentsverkiezingen van 3 november. Hoewel dood en ziekte grote delen van de natie teisteren en het economische en sociale welzijn ondermijnen, is er een dringende nationale behoefte om zich voor te bereiden op en te zorgen voor een vrij en eerlijk verkiezingsproces.
Dit zou duidelijk moeten zijn, zelfs voor Republikeinen die weinig belangstelling tonen voor vrije en eerlijke verkiezingen. Het zou even duidelijk moeten zijn dat een efficiënt en uniform nationaal plan voor post-in-stemmingen, vervroegd stemmen en een verminderd aantal stembureaus belangrijker is in deze verkiezingscyclus dan ooit tevoren, inclusief nationale normen en de federale middelen om naleving te garanderen. Dus waarom gebeurt het niet?
Menselijk verlies
De reden is net zo eenvoudig als bij de pandemische reactie: een venale kliek onder leiding van een onwetende narcist zal de instellingen van de federale overheid niet gebruiken om urgente problemen aan te pakken, tenzij een voorgestelde oplossing zeker voor hen zal werken en kan worden gedefinieerd in politiek voordelige voorwaarden. Noch menselijke kosten noch institutionele integriteit maken deel uit van de calculus.
Net als bij de pandemische reactie van de federale overheid, is er binnen handbereik de aloude manier om de verantwoordelijkheid van de federale overheid in Amerika af te buigen. Houd een toespraak over het urgente probleem en draag vervolgens de verantwoordelijkheid voor het oplossen van het probleem over aan nationale en lokale “laboratoria”. Dit wordt altijd gedaan met een vrome knipoog naar de Amerikaanse grondwet.
Het resultaat was een lappendeken en vaak tegenstrijdige reactie op wapengeweld, onderwijsachterstanden, armoede, hervorming van de gezondheidszorg en tekortkomingen in de infrastructuur, om er maar een paar te noemen. Dus, Florida, doe je eigen pandemische reactie. Dus, South Dakota, breng de motorgekte in het midden van een pandemie. En als klap op de vuurpijl: zorg ervoor dat de federale berichtgeving elke staat het recht geeft om “vrijheid” te definiëren voor zijn eigen inwoners in een land zonder binnengrenzen. Is dit logisch? Natuurlijk niet.
Na een eerste uitbarsting van Trump-testosteron en het oproepen van wonderen, vertelde iemand Trump dat als hij de leiding zou nemen over de pandemische reactie van het land als een echte president, hij ook de verantwoordelijkheid zou dragen als het niet zou lukken. En dat golfen terwijl mensen stierven terwijl je wacht, moeilijk zou zijn voor iemand die de leiding heeft. In april maakte dat al snel een einde aan alle inspanningen om een nationaal plan voor pandemieën op te stellen en uit te voeren.
Dus nu is het tijd om dezelfde “logica” toe te passen op de aanstaande presidentsverkiezingen. Iemand heeft Trump verteld dat hij de verkiezingen aan het verliezen is omdat hij geen nationale reactie op de pandemie heeft uitgevoerd. Vanaf daar was het een korte gekruiste draad naar de boodschap die je niet kunt verliezen als er geen verkiezingen zijn.
Terug naar 50 staten
Wat zal de dag redden voor Trump en zijn volgelingen? Diezelfde 50 “laboratoria” -strategie die de nationale pandemische respons heeft ondermijnd, zal nu worden ontketend om ervoor te zorgen dat electorale vrijheid klinkt. Alles wat Trump deze keer hoeft te doen, is hetzelfde als in april: elke samenhangende boodschap ondermijnen, institutionele verwarring creëren en geen normen of middelen verstrekken om vrije en eerlijke verkiezingen te garanderen. Kortom, geef het probleem door aan de staten en plaatsen en doe al het mogelijke om voor chaos te zorgen.
En dan, voor een verzekeringspolis, stel een politieke hacker aan om de US Postal Service in de grond te krijgen, precies op het moment dat dit het meest nodig is. (Denk aan de eens zo trotse Centers for Disease Control and Prevention, nu teruggebracht tot het aanbieden van gecompromitteerde pandemische “begeleiding” zodra een niet bij naam genoemde Trump-acoliet hen de knik geeft.)
Zelfs terwijl ze door de rest van de wereld rennen en andere landen vertellen dat stemmen en eerlijke verkiezingen enkelvoudige componenten van democratie zijn, heeft Amerika nooit een nationaal plan gehad dat zelfs maar begint met het aanpakken van de meest fundamentele democratische mislukking, de zielige opkomst van kiezers. Verder zijn er bijna geen nationale normen die de stempraktijken en -procedures controleren, zelfs niet voor nationale verkiezingen. In deze sfeer van verwaarlozing is het stemmen in elk van de 50 staten tot op zekere hoogte verwoest door gerrymandering, maatregelen voor het onderdrukken van kiezers en dubieuze procedures die de rechtvaardigheid van het Amerikaanse verkiezingsproces hebben ondermijnd.
De natie heeft deze keer niet de luxe van electorale verwaarlozing. Bij de presidentsverkiezingen van 2016 nam slechts iets meer dan 55% van de bevolking in de stemgerechtigde leeftijd daadwerkelijk de moeite om te stemmen. Denk daar eens over na en hoe gemakkelijk chaos gedijt als zo velen niet genoeg geven om weerstand te bieden. Velen zullen beweren dat er veel redenen zijn voor een lage opkomst, van onwetendheid over het proces tot belemmeringen voor kiezersregistratie en daadwerkelijk stemmen. Wat de reden ook is, we zijn weer terug bij 50 staten, 50 stemsystemen, 50 verschillende soorten belemmeringen voor het stemmen en een relatief mobiele bevolking.
Elke poging om het stemproces te ondermijnen heeft dus veel toegangspunten en bijna geen waakzaamheid vooraf. Het lijkt erop dat het tellen van de stemmen van degenen die wel stemmen veel belangrijker is dan ervoor te zorgen dat de meeste in aanmerking komende kiezers ook daadwerkelijk kunnen stemmen.
Het Playbook
Het verkiezingsdraaiboek van Trump is duidelijk: zet aan tot verdeeldheid en chaos, leid de verantwoordelijkheid af naar de staten en plaatsen, ondermijnt de geloofwaardigheid en capaciteit van de US Postal Service, brengt herhaaldelijk en ten onrechte de integriteit van post-in-stembiljetten in diskrediet, en vooral, zorg voor dagelijkse tegenstrijdige berichten die door de pers worden opgeslokt. En dit gaat niet eens over het opendeurbeleid van Trump voor buitenlandse invloed in het verkiezingsproces.
Als Trump op de een of andere manier de verkiezingen lijkt te hebben gewonnen, zal hij heldhaftig de overwinning claimen nadat hij alle belemmeringen voor zo’n onwaarschijnlijke gebeurtenis heeft overwonnen en snel vergeten dat hij de verkiezingen heeft vervalst. Als Trump de verkiezingen lijkt te hebben verloren, zal hij boos aankondigen dat hij de resultaten van een vervalste verkiezing niet kan honoreren en snel vergeten dat hij degene was die het in de eerste plaats probeerde te manipuleren. De zekerste manier om een van deze uitkomsten te vermijden, is een krachtige institutionele reactie, waarbij snel een nationaal plan wordt opgesteld om vrije en eerlijke verkiezingen te garanderen. Dat zal van het Congres moeten komen en worden versterkt door de media.
Amerika kan niet toestaan dat de “oplossing” van 50 staten het resterende deel van de democratische basis van het land overweldigt. Dat is dezelfde “oplossing” die nu meer dan 170.000 lijken heeft die om iets beters schreeuwen.
