Paus documenteert vervolging van moslims met fictieve “rolandslied”

Paus Franciscus gebruikte het Oud-Franse vers-epos “Het lied van Roland ” om te bewijzen dat moslims en christenen historisch even gewelddadig waren in het verspreiden van hun respectieve religies. Dit blijkt uit een Spaans sprekend manuscript dat door het Vaticaan op zijn website is gepubliceerd. Volgens het Vaticaan sprak de paus op 18 november 2019 tijdens een evenement georganiseerd door het Instituut voor Interreligieuze Dialoog (IDI) in Buenos Aires, Argentinië.

Het hoofd van de rooms-katholieke kerk zei onder andere:

“Een scène uit het Chanson de Roland verschijnt mij als een symbool. De christenen versloeg de moslims en dwongen hen om voor het doopvont op te stellen. Eén hield een zwaard vast. En de moslims konden kiezen tussen de doop en het zwaard. Dat is wat wij christenen deden. Het was een mentaliteit die we vandaag niet meer kunnen accepteren of begrijpen en die niet meer zou werken. Laten we zorgen voor de fundamentalistische groepen, elke religie heeft zijn eigen. Er is ook een kleine fundamentalistische hoek in Argentinië. En laten we proberen de Broederschap vooruit te helpen. Fundamentalisme is een plaag en alle religies hebben een fundamentalistische neef die zich groepeert. “

In Frankrijk, waar de Rolandslied als een soort nationaal epos wordt beschouwd, hebben deze verklaringen kritiek veroorzaakt. Op het katholieke internetportaal “Riposte Catholique” schrijft Vini Ganimara : “Het Chanson de Roland is duidelijk geen historische kroniek van gebeurtenissen, maar een episch gedicht, een  chanson de geste . Het is het oudste en meest complete manuscript, geschreven in het Anglo-Normandische dialect, daterend uit de vroege twaalfde eeuw – vier eeuwen jonger dan de feiten die het zou hebben verteld. “

Het Rolandslied was in feite gedeeltelijk geïnspireerd door een historische gebeurtenis, namelijk de Spaanse expeditie van Karel de Grote in 778. Deze expeditie vond echter plaats op verzoek van verschillende moslimgouverneurs, die in conflict waren met de Emir van Córdoba. Bovendien is de expeditie mislukt, wat ook tot uiting komt in het epos. De overwinning van de Franken op de moslims, waarnaar Francis verwijst, was nooit gebeurd.

“Het fictieve geval van de gedwongen doop van moslims die naar verluidt zijn verslagen na het nemen van Zaragoza – die nooit heeft plaatsgevonden – is niet historisch, maar is volledig geboren uit de verbeelding van de dichter,” schrijft Ganimara. “Dus hoe kan [de paus] beweren dat ‘wij christenen dat deden’?”

Al in 2016 had Francis beweerd dat alle religies evenzeer geneigd zijn tot geweld: “Ik spreek niet graag over islamitisch geweld, omdat ik elke dag, wanneer ik door de kranten blader, daden van geweld zie, hier in Italië: er is iemand die van hem is Vriendin of zijn schoonmoeder doodt, en deze zijn gewelddadig katholiek gedoopt. Zou ik spreken van islamitisch geweld, zou ik moeten spreken van katholiek geweld? Niet alle moslims zijn gewelddadig. Het is als een fruitsalade, in de religies zijn er altijd ook gewelddadige. “