Paus Pinocchio is er weer aan toe. De pontificale proboscis is de afgeloen week ruim twee centimeter gegroeid. Paus Franciscus vertelt de varkens – “varkenspastei” is Cockney rijmend jargon voor “het vertellen van leugens”. De bedoelingen van de Heilige Vader zijn nobel – hij wil dat de VS de karavaan van migranten verwelkomen die marcheren als het leger van profeet Joël van het springen van sprinkhanen in de zuidelijke grens van Amerika.
Dus wat als paus Franciscus de waarheid een klein beetje moet aanpassen om deugdzame doelen te bereiken? Zijn jezuïeten- stel Cum finis est licitus, etiam media sunt licita ( als het doel geoorloofd is, zijn de middelen ook geoorloofd ) zou hem de licentie moeten geven om de geschiedenis te herschrijven en de bijbelse theologie te herinterpreteren. Of zoals de Romeinse dichter Ovidius het pittiger zegt: Exitus acta probat(de uitkomst rechtvaardigt de daad) – laat staan vleespasteien of Pinocchio’s uitstekende schnoz.
Migratie is een van de huisdierthema’s van het pontificaat van Francis. Naast zijn Spielberg-achtige waarschuwingen over klimaatverandering, “gaat er zelden een dag voorbij dat de paus niet spreekt over immigratie” . Migranten worden tegenwoordig ‘genegeerd, uitgebuit, verkracht en misbruikt vóór de schuldige stilte van velen’, zei paus Francis in zijn toespraak tot het World Social Forum on Migrations afgelopen vrijdag, waarbij hij de hoge mate van seksuele mishandeling ontwijkde die voornamelijk door moslimmigranten in Europa werd gepleegd .
Is paus Franciscus zich niet bewust van de besmetting van verkrachtingen door migranten, die zich in 2016 verspreid over alle zestien deelstaten van Duitsland? Zelfs Die Welt moest uiteindelijk toegeven dat de onderdrukking van gegevens over migrantencriminaliteit een ” Duits-breed fenomeen ” was. In 2009 zei de Noorse politie dat immigranten met een niet-westerse achtergrond verantwoordelijk waren voor ‘alle gerapporteerde verkrachtingen’ in Oslo. De Zweden begonnen muziekfestivals te annuleren, niet omdat Abba in staking ging, maar vanwege de epidemische niveaus van seksuele aanvallen door migrerende mannen.
Maar dit is pauselijke draai, niet een van de grote leugens van paus Franciscus. Afgelopen maandag vertelde de Heilige Vader een delegatie van Scalabrini-zendelingen in het Vaticaan dat migranten verantwoordelijk waren voor de geboorte en de opbouw van Europa . “Migranten bouwen een land; dit is hoe zij Europa bouwden. Europa is niet op deze manier geboren, Europa is door de eeuwen heen ontstaan door vele migratiegolven, ‘zei Francis.
De paus is niet onfeilbaar bij migratie of geschiedenis! Dus hoe beweert Francis dat alleen kan worden gehandhaafd door een volledige vervorming en herschrijven van de geschiedenis? Zelfs de meest regressieve linkse historici zouden niet zo’n schandalig voorstel doen. Niet-Europese migranten hebben Europa niet gebouwd.
Driehonderd jaar geleden was West-Europa een dunbevolkte landelijke samenleving waarin de overgrote meerderheid van de mensen in kleine dorpen woonde , merkt Leslie Page Moch op in haar monografie Moving Europeanen: migratie in West-Europa sinds 1650 . Groot-Brittannië behield een buitengewoon statische bevolking gedurende het grootste deel van zijn geschiedenis en tijdens het eerste millennium, merkt Douglas Murray op in The Strange Death of Europe: Immigration, Identity, Islam .
Moch verdeelt haar studie in vier tijdvakken. Ten eerste maakte migratie in pre-industrieel Europa (1650-1750) deel uit van plattelandsroutines, omdat mensen werk zochten in de landbouw op het platteland of verhuisden om te trouwen, land te kopen of steden te bewonen. Ten tweede migreerden mensen in de periode van de plattelandsindustrie (1750-1815) naar industriële dorpen en kleine steden. Ten derde was er in het eerste tijdperk van verstedelijking (1815-1914) een verschuiving naar een stedelijke beroepsbevolking. Ten vierde kwamen na een pauze in migratie tijdens de wereldoorlogen migranten uit gebieden van het Middellandse Zeegebied en voormalige Europese koloniën de Europese industrieën vullen vanwege een economische boom en demografische stagnatie (1914-heden).
Tegen deze tijd was Europa, zoals we het cultureel en economisch begrijpen, al gebouwd – in feite, na de wereldoorlogen was het klaar voor verval. Tijdens de derde periode van het onderzoek van Moch trokken natuurlijk Europeanen uit Portugal, Scandinavië, Groot-Brittannië, Italië, Polen en Duitsland naar werk in Noord- en Zuid-Amerika. Dit overlapt met het tijdperk van kolonialisme – waar, zo wordt gesteld, Europese migranten naar Azië, Afrika en Amerika die landen bouwden en bijdroegen aan hun modernisering.
Niet-Europese migranten hebben Europa niet gebouwd! Integendeel, Europese migranten bouwden de rest van de wereld. Een dergelijke claim wordt onmiddellijk verworpen als racistisch of eurocentrisch. Maar als Europa niet “superieur” zou zijn, zouden Europeanen niet met succes de helft van de wereld koloniseren en niet-Europeanen (na 1961) zouden niet als migranten naar Europa komen om een beter leven te zoeken!
Wie heeft toen Europa gebouwd? Wat heeft bijgedragen aan de technologische en politieke superioriteit van Europa – resulterend in wetenschap, uitvindingen, democratie, kapitalisme, mensenrechten en het concept van natie? Ideeën, geen migranten, bouwden Europa. Het is geen geografische locatie als een continent dat Europa definieert; het is een culturele ruimte die Europa als een idee definieert.
De Grieken vonden Europa uit – met hun voorliefde voor het verdelen van de wereld in ecumene, de bekende wereld, en de anecumene, de onbekende wereld. Met de val van het West-Romeinse rijk bewaarde de kerk de Grieks-Romeinse erfenis en werd de Europese beschaving geïdentificeerd met het christendom. Daarom beschouwen geleerden Europa als de ideale synthese tussen Athene en Jeruzalem – het Europese idee dat voortkomt uit de kruisbestuiving tussen Grieks-Romeinse filosofie, politiek en recht en het joods-christelijke meta-verhaal van de geschiedenis en de morele code van ethisch monotheïsme, gevolgd door de Renaissance, Reformatie en de Verlichting.
Natuurlijk was een van de meest baanbrekende ideeën die Europa bouwde Aziatisch – de Hebreeuwse Bijbel en Jezus van Nazareth zijn Aziatisch, niet Europees. “Het christendom moest Europa veel van zijn latere gevoel van zowel interne cohesie als zijn relatie met de rest van de wereld verschaffen, en het christendom begon als een Aziatische religie”, schrijft historicus Anthony Padgen.
Zelfs iemand als Michail Gorbatsjov die het christendom stilletjes uit zijn centrale positie in Europa liet vallen, was het er gelukkig mee eens dat ” Europa van de Atlantische Oceaan tot de Oeral ‘een cultuurhistorische entiteit is verenigd door het gemeenschappelijke erfgoed van de Renaissance en de Verlichting, van de grote filosofische en sociale leer van de negentiende en twintigste eeuw ”- niet gemaakt door migranten.
Linkse historici zoals Gerard Delanty die de Britse marxistische historicus Eric Hobsbawm volgen, willen graag dat we geloven dat Europa een ‘betwist concept’ is met ‘geen coherent idee’ dat zijn geschiedenis doorloopt en dus ‘het is niet mogelijk om de Europese geschiedenis te zien als de progressieve belichaming van een geweldig verenigend idee ‘- een voorstel dat paus Franciscus gewillig zou omarmen.
Maar zelfs Delanty geeft in zijn boek Inventing Europe: Idea, Identity, Reality toe aan de brede consensus vandaag dat de culturele basis van Europa diep geworteld is in het Latijnse christendom, humanistische waarden en liberale democratie. Erkent paus Franciscus niet dat massale migratie van islamitische regio’s van de wereld naar Europa een bedreiging vormt voor juist deze waarden die Europa een open deur maken voor diegenen die echt op de vlucht zijn voor vervolging en asiel zoeken?
Paus Franciscus herschrijft niet alleen de geschiedenis; hij vervormt ook de bijbelse theologie van “de vreemdeling verwelkomen”. In zijn off-the-manchet-opmerkingen pontificeert Francis: ‘Je moet anderen leren hoe ze de vreemdeling moeten verwelkomen en alle mogelijkheden moeten geven aan de naties die alles of genoeg hebben om buitenlanders te verwelkomen. Ik ben erg getroffen door Gods Woord: dit werd al in het Oude Testament onderstreept en verwelkomde de vreemdeling, ‘onthoud dat ook jij eens een vreemdeling was.’ ”
Francis heeft gedeeltelijk gelijk. De Joodse wijzen merkten op dat de Hebreeuwse Bijbel ons slechts één keer beveelt onze naaste lief te hebben, maar op zevenendertig plaatsen beveelt het ons de vreemdeling lief te hebben. In dezelfde bijbelse teksten wordt de vreemdeling echter ook opgedragen morele en ceremoniële Israëlische wetten na te leven. De Thora beveelt ‘één wet voor de inheemse en voor de vreemdeling die onder u verblijft’ en verwerpt daarmee elke vorm van religieus pluralisme of multiculturalisme.
Volgens de Mozaïsche wet: “Voor de vergadering zal er één statuut zijn voor u en voor de vreemdeling die bij u verblijft” (Numeri 15:15). Het woord ‘vergadering’ ( qahal ) is hier belangrijk omdat het duidt op acceptatie in de gemeente van de God van Israël. Inderdaad, de hele logica van de wet met betrekking tot de vreemdeling is om hem meer en meer te betrekken bij de Israëlische gemeenschap die leidt tot volledig lidmaatschap en volledige religieuze gemeenschap met Israël, merkt Thomas Horner op.
“Want men kan slechts zo lang een bijwoner zijn; dan moet hij naar een nieuwe plek of een nieuwe relatie gaan, ‘schrijft Horner. Nergens voorziet het Oude Testament in massale migratie naar de grenzen van Israël. Inderdaad, elke ontwrichting of verplaatsing van een bevolking op massale schaal wordt beschouwd als Gods oordeel – zoals in de ballingschap van Israël naar Assyrië en Babylon. Het is God die massale populaties van Assyriërs en Filistijnen uit hun voorouderlijke thuislanden naar plaatsen brengt waar ze Israël kunnen lastigvallen.
“Migratie staat vaak voor onteigening, verlies van patrimonium of habitat. Adam verliest Eden, Kaïn verliest de veiligheid van de groep, Israël verliest land, koninkrijk en tempel. In al deze gevallen is migratie bestraffend, het resultaat van wangedrag, wat leidt tot ontwrichting en ontbering, ”schrijft missioloog Andrew Walls. Dus zal paus Franciscus ons uit een uitgebreidere bijbellezing vertellen of God migranten straft door hen uit hun huizen te verdrijven? Of straft God Europa door de inheemse te verplaatsen en de Europeaan te vervangen door de vreemdeling?
Wat de pauselijke reactie op het historische en theologische raadsel van migratie ook is, paus Franciscus die de waarheid met goede bedoelingen verplaatst, zal noch Europa, noch de migranten helpen. Het was Sint Bernard van Clairvaux die schreef (ca 1150): ‘L’enfer est plein de bonnes volontés ou desires’ (de hel is vol goede bedoelingen of verlangens).
……….elke ontwrichting of verplaatsing van een bevolking op massale schaal wordt beschouwd als Gods oordeel – zoals in de ballingschap van Israël naar Assyrië en Babylon……….
Dan is het goed mogelijk dat invasie van moslims ook Gods oordeel is. Een straf voor het vervolgen en vermoorden van Zijn volk in Europa