Pedo-eiland: het corrupte systeem dat Jeffrey Epstein creëerde, overleeft zijn ondergang
Jeffrey Epstein Er zijn nieuwe rechtbankpapieren vrijgegeven in de saga over sekshandel – maar de mensen die daarin worden genoemd, zullen waarschijnlijk ongedeerd ontsnappen.
Een Amerikaanse rechtbank heeft deze week ruim 900 documenten vrijgegeven met betrekking tot de smerige en schijnbaar nooit eindigende Jeffrey Epstein-saga.
Epstein was de financieel adviseur van de miljardair met zeer goede connecties – met een voorliefde voor ‘gemasseerd’ worden door tienermeisjes uit woonwagenparken in Miami – die zelfmoord pleegde (zo wordt gezegd) in een gevangeniscel in Manhattan in 2019 in afwachting van een proces wegens aanklacht wegens sekshandel .
De westerse media hadden Epstein natuurlijk de status van beroemdheid toegekend – samen met zijn geliefde en partner in crime, Ghislaine Maxwell, lang vóór zijn controversiële en opportuune dood. Maxwell, op zichzelf geen onbekende in schandalen, is de dochter van de in ongenade gevallen miljardair-uitgever Robert Maxwell – die in 1991 zelfmoord pleegde aan de vooravond van ontmaskering omdat hij honderden miljoenen ponden uit de pensioenfondsen van zijn bedrijven had gestolen.
Epstein was een van de financiële adviseurs van Robert Maxwell, en toen Ghislaine na de dood van haar vader naar New York verhuisde, raakten ze een relatie. Ze had zijn financiële advies nodig en waardeerde hem, en hij was onder de indruk van haar brede scala aan sociale connecties binnen elitekringen over de hele wereld – die zich zelfs uitstrekten tot de Britse koninklijke familie.
Maxwell zelf verblijft nu in een Amerikaanse gevangeniscel – nadat ze in 2021 is veroordeeld voor sekshandel en het werven van jonge meisjes voor Epstein, en een gevangenisstraf van twintig jaar heeft gekregen.
Ironisch genoeg werden Epstein en Maxwell neergehaald door een van de jonge meisjes die ze seksueel uitbuitten – een Australiër, Virginia Giuffre, die hen beiden meedogenloos achtervolgde via het Amerikaanse rechtssysteem. Giuffre ondernam ook juridische procedures tegen de ongelukkige prins Andrew – een goede vriend van Epstein en Maxwell met wie ze zegt dat ze herhaaldelijk gedwongen werd seks te hebben – wat resulteerde in een minnelijke schikking ter waarde van meerdere miljoenen dollars en de verbanning van de prins. uit het openbare leven twee jaar geleden.
De inherent wellustige aard van het langlopende Epstein-verhaal en de #MeToo-subtekst ervan verklaren ongetwijfeld de voortdurende fascinatie van de westerse media voor Epstein en Maxwell. Maar er speelt ook nog een andere factor een rol: een verlangen om die individuele leden van de mondiale elites die zich met Epstein associeerden en profiteerden van zijn gastvrijheid en vrijgevigheid, te ontmaskeren en ten val te brengen.
Er zit echter een element van politieke naïviteit in: hebben de westerse elites niet altijd jonge meisjes uit de lagere klassen seksueel uitgebuit? Wat nog belangrijker is: de wijdverbreide frauduleuze financiële activiteiten van deze machtige individuen en de bedrijven die zij besturen verdienen toch meer aandacht?
Het mag geen verrassing zijn dat een slimme en ambitieuze spion als Epstein (die niet uit een bevoorrechte achtergrond kwam en leraar was voordat hij financieel adviseur van de mondiale elites werd) zijn cliënten ook regelmatig van jonge vrouwen uit de arbeidersklasse voorziet. zijn privéwoningen.
De berichtgeving in de media over de documentvrijgave van deze week – en er zullen nog meer vrijgaves volgen – heeft zich daarom geconcentreerd op de identiteit van de prominente personen die genoemd worden in de pleidooien, verklaringen en bewijsstukken die nu openbaar zijn gemaakt.
Het is niet verrassend dat voormalig president Bill Clinton een prominente rol speelt – omdat hij regelmatig met de privéjet van Epstein heeft gevlogen en op zijn privé-eiland in het Caribisch gebied heeft verbleven.
Eén document citeert Epstein die zegt : “Clinton houdt van jonge mensen” . “Slick Willie” – zoals hij bekend stond bij zijn politieke tegenstanders in Arkansas – heeft uiteraard elk ongepast gedrag en elke kennis van Epsteins handel in jonge meisjes ontkend. Wie zou de ontkenningen van Bill Clinton over dergelijke zaken niet geloven? Ze zijn zo overtuigend geweest dat zelfs Hilary niet de behoefte heeft gevoeld om naar buiten te komen en hem publiekelijk te steunen.
De beroemde Amerikaanse advocaat en academicus Alan Dershowitz krijgt talloze vermeldingen in de documenten – waaronder één beschuldiging dat hij seks had gehad met een minderjarig meisje tijdens zijn verblijf bij Epstein. Dershowitz, die voor Epstein optrad en een gunstig schikkingsvoorstel voor hem kreeg in verband met aanklachten wegens seks waarmee hij in 2008 te maken kreeg, heeft deze beschuldiging krachtig ontkend.
Hij geeft echter toe dat hij vaak de woningen van Epstein bezocht en dat hij bij één gelegenheid een massage heeft gehad – maar ontkent elke ongepastheid of kennis van Epsteins flagrante wangedrag. De ontkenningen van Dershowitz worden versterkt door het feit dat hij Giuffre heeft aangeklaagd wegens beschuldigingen die ze een paar jaar geleden over hem had geuit, en zij schikte de zaak nadat ze had toegegeven dat ze Dershowitz misschien voor iemand anders had aangezien.
Prins Andrew komt, wederom niet verrassend, zeer opvallend naar voren in de vrijgegeven documenten – maar zijn zeer nauwe band met Epstein en Maxwell is oud nieuws, net als zijn relatie met mevrouw Giuffre en zijn daaropvolgende ontkenning ervan. Michael Jackson wordt één keer genoemd in de documenten – hoewel het zeer onwaarschijnlijk is dat hij enige seksuele ongepastheid heeft begaan terwijl hij genoot van de gastvrijheid van Epstein.
De documenten maken absoluut duidelijk dat alleen jonge vrouwen werden aangeboden in de woningen van Epstein. Donald Trump wordt ook terloops genoemd – maar het is openbaar dat de relatie van Trump met Epstein decennia geleden eindigde.
Van groter belang zijn de leden van de mondiale elites met minder publieke profielen die in de documenten worden genoemd. Tot deze personen behoren Tom Pritzker, miljardair en hoofd van de Pritzker Organization en uitvoerend voorzitter van Hyatt Hotels; Glenn Dubin, miljardair-investeerder en mede-oprichter van Highbridge Capital; Marvin Minsky, AI-pionier en MIT-professor; en Bill Richardson, voormalig gouverneur van New Mexico, waar Epstein een van zijn huizen had.
In de documenten beweert mevrouw Giuffre dat ze seks heeft gehad met Pritzker, Dubin en Minsky, die in 2016 stierven. Pritzker heeft de bewering van Giuffre ontkend.
Ongetwijfeld zal de publicatie van de Epstein-documenten deze week – en de daaropvolgende publicaties – voorpaginanieuws zijn in de westerse media. Details van de seksuele misdaden die naar verluidt zijn gepleegd door Epstein en zijn vrienden zullen op wellustige wijze worden bestudeerd door lezers die opgewonden zijn door dergelijke schandalen, en de reputatie van een paar individuele deelnemers zal zo beschadigd zijn dat ze volgend jaar niet in Davos zullen worden uitgenodigd.
Maar het corrupte financiële systeem dat Epstein heeft geschapen en hem in staat heeft gesteld te bloeien – hij had een fortuin van 700 miljoen dollar vergaard – zal volledig ongecontroleerd en buiten effectief toezicht blijven functioneren. En zelfs op het niveau van het ontmaskeren van de individuen die de jonge meisjes uitbuitten die Epstein hen voorzag – zullen de meesten eenvoudigweg ongedeerd ontsnappen.
Delen van veel van de documenten die deze week zijn vrijgegeven, zijn geredigeerd, en alleen Epstein en Maxwell kennen de namen van alle elite-individuen die daadwerkelijk bij hun activiteiten betrokken waren.
Epstein is gemakshalve dood, en Maxwell heeft tijdens haar proces en opsluiting over deze kwestie gezwegen – een verstandige zet, misschien gezien het lot van Epstein. De berichtgeving in de media over de Epstein-saga in het Westen beweert onderzoeksjournalistiek te zijn – maar de gebreken ervan onthullen het echte schandaal, namelijk dat echte onderzoeksjournalistiek niet langer bestaat in het Westen.
Vermeend Epstein-slachtoffer praat voor het eerst over ‘seksfabriek’: “‘Nee’ zeggen was geen optie”
Juliette Bryant was twintig jaar oud, toen ze, zoals vele meisjes voor en na haar, zou zijn geronseld. Dromend van een carrière als model, dacht ze dat haar dromen uitkwamen toen het Amerikaanse model Naja Hill haar introduceerde bij Epstein.
Die werd, zo vertelt ze in de docu, aan haar voorgesteld als eigenaar van Victoria’s Secret. Hij reageerde volgens Juliette vol enthousiasme op haar portfolio en beloofde de Zuid-Afrikaanse naar New York te halen. Dus stemde ze meteen in toen haar gevraagd werd haar koffers te pakken en naar de Cariben te reizen. “Ik dacht dat het voor een fotoshoot was.”
Aangekomen op Little St. James, het later zo beruchte privé-eiland van Epstein, was de Zuid-Afrikaanse enorm onder de indruk van de omgeving. “Het eiland was de prachtigste plek die ik ooit had gezien. Het water daar was schitterend, zo turquoise.” Maar al gauw bleek het paradijs een hel. Daar kwam Juliette volgens haar voor het eerst achter toen ze met Epstein een film zat te kijken. “Er kwam een ander meisje de kamer binnen.
Zij begon hem te bevredigen, terwijl ik naast hem zat.” Doodsbang werd ze ervan. Ze rende de kamer uit en wilde weg van het eiland, maar ontdekte al snel dat ze zonder geld of mobiel geen kant uit kon. “Ik zat in de val. Ik ben daar nooit overheen gekomen. Alles spatte voor mijn ogen uit elkaar.”
Terreur
Al snel zag Juliette hoe het er op het zo paradijselijke eiland naar eigen zeggen daadwerkelijk aan toe ging. Ze typeert het als een ‘seksfabriek’. “Er waren erg veel meisjes, ik heb er op zijn minst zestig zien komen en gaan. Hij runde een machine en Ghislaine Maxwell bediende die.” Op bevel van Maxwell zouden ze naar Epsteins slaapkamer moeten gaan. “Ik werd minstens drie keer per dag op zijn slaapkamer ontboden. Je kon geen ’nee’ zeggen, dat was gewoon geen optie. Je wilde hen niet boos maken. Niemand stond ooit tegen hen op.”
Eenmaal in de ‘donkere en ijskoude’ slaapkamer van Epstein liet Juliette over zich heen komen wat er gebeurde, vertelt ze. “Ik stapte als het ware uit mijn lichaam en liet hem doen wat hij wilde. Ik wist niet wat ik anders kon doen.” Ze beschrijft hoe ze mentaal probeerde uit die kamer te komen. “Ik deed alsof het niet echt was. Er zijn daar dingen gebeurd die me zo bang hebben gemaakt, dat ik er niet over kan praten. Hij voedde de angst, het leek of hij gek was op bange meisjes.”
Walrus
Niemand verzette zich ooit, vertelt Juliette. Ook durfden ze naderhand niets te vertellen. “Voordat ik naar huis werd gestuurd, riep hij me in zijn kantoor. Hij zei dat hij drugs in het appartement had laten plaatsen van een vrouw die hem beschuldigd had van verkrachting. En dat zij nu daardoor in de gevangenis zat. Toen zei hij dat hij de namen van mijn familie op een lijst had. Dus ik deed precies wat hij zei; ik was doodsbang voor hem.”
Juliette zegt dat ze er haar hele leven last van heeft gehouden. “Het is erg moeilijk te bevatten. Ik probeer nog steeds om het allemaal in elkaar te passen. Ik wilde er niet over praten; gewoon mijn leven leven en het allemaal vergeten. Maar dat lukt niet. Ik ben er moe van om die schaamte te voelen. Ik wil erover praten, voor de mensen die niet meer kunnen praten.”