“Als u niet weet hoe u verder moet gaan, start u een werkgroep.” Dit is hoe de overheid van Merkel momenteel met pensioenbeleid omgaat. Terwijl illegaal aangekomen migranten die geen enkele euro hebben betaald, van begin tot eind financieel in de watten worden gelegd, kunnen Duitse werknemers binnenkort wachten tot hun 70e jaar op hun kleine pensioen.
De tienkoppige pensioencommissie van de federale overheid is begonnen met werken. Eigenlijk overbodig om te zeggen dat ook dit panel van deskundigen wordt geleid door twee politici – naast twee voorheen grotendeels onbekende: Karl Schiewerling van de CDU en Gabriele Lösekrug Möller van de SPD. Tegen maart 2020 moet de overheidscommissie nu voorstellen doen om het pensioenstelsel permanent te stabiliseren.
Sociaal kruitvat
Of dit lukt, valt te betwijfelen, omdat het pensioen in Duitsland als een sociaal-politiek kruitvat is. Voordelen van derden van het pensioenfonds, dat onder meer dient om niet-gekwalificeerde immigratie te subsidiëren, zullen het probleem de komende jaren aanzienlijk verergeren. Er worden al verschillende opties besproken om de pensioenvoorziening te waarborgen, althans op een lager niveau. Het “pensioen met 70” is er een van. De redenering klinkt in eerste instantie slechts half overtuigend: dankzij de voortdurend toenemende levensverwachting en betere medische zorg zijn de 70-jarigen van vandaag de 60-jarigen van gisteren.
Om deze apodictische verklaring ogenschijnlijk overtuigend te onderbouwen, worden hier steeds de behendige gepensioneerden van vandaag genoemd, die naar verluidt hun vrije tijd doorbrengen op luxe cruiseschepen en op Harley-Davidson-motorfietsen. Maar dan zijn er de andere gepensioneerden, die – gewond in gezondheid – alleen een minipensioen krijgen en in extreme gevallen flessen moeten verzamelen om te overleven. Politici kunnen het zich veroorloven om tot 70 of zelfs langer te werken. Ze worden als het ware van voren en van achteren verzorgd, met luidsprekers, chauffeurs en andere dienstbare geesten om zich heen en ze hoeven geen fysiek zwaar werk te doen. Het is echter onwaarschijnlijk dat degenen die hun brood moeten verdienen door te werken met zware fysieke belasting, wisselende verschuivingen of hoge nerveuze spanning
Pensioen met 70 lost de problemen niet op
Bovendien zouden de problemen zelfs met de introductie van het pensioen op 70-jarige leeftijd niet echt worden opgelost. Een studie die enkele maanden geleden door de Ruhr Universiteit Bochum werd gepubliceerdlaat zien: zelfs werknemers die in 1964 zijn geboren en vrijwillig werken tot de leeftijd van 70 (dat wil zeggen drie jaar langer dan wettelijk is voorgeschreven) moeten een pensioenkloof verwachten. Het kan oplopen tot een goede 1000 euro per maand voor leidinggevenden. De pensioenkloof wordt gedefinieerd als het verschil tussen het bereikte wettelijke pensioen en 85% van het laatst verdiende netto-inkomen. Bovendien is een verhoging van de pensioengerechtigde leeftijd niets meer dan een gedekte pensioenvermindering. Voor een pensioen vanaf de leeftijd van 65 jaar, zoals momenteel gebruikelijk is voor degenen geboren vóór 1964, en de gemiddelde levensverwachting van een man van net onder de 80, zal het pensioen 15 jaar zijn, betaald bij het “pensioen bij 70” slechts ongeveer 10 jaar – althans statistisch.
Bovendien zouden de lasten voor de ziekteverzekering toenemen als de werknemer te laat met pensioen gaat. Iedereen die op hoge leeftijd werkt, wordt vaker ziek en moet daarom vaker naar de dokter of het ziekenhuis. Het tweede gevolg van de annuïteitencrisis: het pensioenniveau zal waarschijnlijk aanzienlijk dalen. Maar de reikwijdte is beperkt. De laatste jaren groeide het aantal gepensioneerden dat officieel als arm wordt beschouwd. In München zijn er bijvoorbeeld al 27 procent. Volgens berekeningen van het Federaal Bureau voor de Statistiek ontvangen ongeveer een miljoen mensen in Duitsland basisveiligheid op oudere leeftijd. De Duitse pensioenverzekering beveelt aan dat alle gepensioneerden die minder dan 823 € per maand hebben, bij het desbetreffende socialezekerheidskantoor de claim voor basiszekerheid kunnen controleren.
Vanwege het grote aantal werknemers in de sector van het minimumloon, wordt de komende jaren een snelle toename verwacht van het aantal gepensioneerden dat aanspraak maakt op basiszekerheid. Maar zelfs gepensioneerden met een gemiddeld pensioen ervaren een onaangename verrassing als ze post ontvangen van het belastingkantoor. Omdat bij elke pensioenverhoging het aantal gepensioneerden dat belastbaar wordt, toeneemt. Het belastbare deel van het wettelijk pensioen stijgt in 2020 tot 80 procent, vanaf 2040 moet het volledige pensioen worden gedeeld met de belastingdienst.
Schatkist vraagt om af te rekenen
Tegenwoordig betalen veel gepensioneerden inkomstenbelasting en verrichten zij driemaandelijkse vooruitbetalingen (respectievelijk in maart, juni, september en december). Een andere mogelijke maatregel zou zijn om het premiepercentage voor de wettelijke pensioenverzekering met 2,5 procentpunt te verhogen of een gelijkwaardige belastingverhoging om de federale subsidie voor de pensioenverzekering te verhogen, staat in het voorjaarsrapport van de toonaangevende Duitse economische onderzoeksinstituten. Het bijdragepercentage zou dus tegen het jaar 2050 kunnen stijgen tot ruim 26 procent. Werk zou zo goed als onbetaalbaar zijn in Duitsland.
Er is echter ook een alternatief dat zowel bizar als onrealistisch lijkt: de federale overheid zou ongeveer 500.000 immigranten per jaar moeten brengen. In tien jaar tijd dus ongeveer vijf miljoen migranten. Opnieuw wordt hier het verschil tussen theorie en praktijk onthuld. Zelfs als het mogelijk zou zijn om elk jaar een half miljoen mensen van over de hele wereld te integreren, zouden ze het pensioenfonds alleen kunnen ontlasten als ze geschoolde taken uitvoeren en dienovereenkomstig hoge voordelen aan het pensioenfonds zouden betalen. In feite klaagt bijna elk tweede bedrijf over het gebrek aan kwalificaties van migranten. Deze konden alleen als arbeiders worden gebruikt.
Inderdaad probleem ; gesproken met iemand uit Keulen die met twee banen eindjes aan elkaar moet knopen. Kleinere woning betrokken ivm te weinig inkomen, terwijl de grotere woning naar immigranten gingen.