Pensioenen, internationale politiek … Emmanuel Macron irriteert iedereen!

Macron is geagiteerd. Hij is overal in de verdediging … voordat hij de terugtrekking luidt. Het is niet alleen de mobilisatie van stakers, gestart door de demonstraties van 5 december over pensioenhervorming. Natuurlijk zal dit zeer belangrijk en misschien beslissend zijn voor de president. We zullen zien of En Marche zeker tijd markeert. We zullen zien of de president zichzelf, verdedigd door Jean-Paul Delevoye, aan de lijn van de 50 miljoen jonge immigranten durft te plaatsen die essentieel zijn om de pensioenen van de oude Europeanen te redden. Een provocatie natuurlijk gemaakt om de verwarring van het debat te vergroten en de kaarten te koken. Maar dit is niet het enige onderwerp waarover Emmanuel Macron de Fransen irriteert!

In het Malinese moeras

Het tweede deel van het presidentschap maakt een zeer verontrustende wending en gaat verder dan het thuisfront. Macron is boos op iedereen, van Mélenchon tot Trump, van Marine Le Pen tot Erdogan en hij wordt ook steeds moeilijker te volgen. Wanneer de president alle opties voor onze aanwezigheid in Mali oproept, ruikt er een geur van terugtrekking die een terugtocht zou zijn. Een verbuiging des te onwelkomer omdat het al begon vóór de repatriëring van onze gedode soldaten en de eerbetoon – zoals altijd – aan de Invalides. Als de vrijheid van de wereld in gevaar is in Mali, moet Frankrijk worden vereerd om in brand te staan. Maar je moet de verliezen accepteren, anders moet je thuis blijven.

We zijn waarschijnlijk niet de hele waarheid verteld over deze helikoptercrash. Als je kijkt naar wie er binnen was, lijkt het meer op een noodevacuatie dan op een vuursteun. Maar het probleem is er niet. Het is bij de dood, op 25 november, van dertien Fransen in een militaire operatie, meer dan een ongeluk. De opmerkingen van sommige tv’s over de diversiteit van de doden is een schijnvertoning. Zeker, er zijn Franse mensen door bloedvergieten, een glorieuze Franse traditie in de kleuren van het Legioen. Maar als we naar de namen kijken, zoals Eric Zemmour zo goed opmerkte voor de ontgoochelde mijn van de andere commentatoren, is het Frans van militaire traditie en soms aristocratisch die het grootste deel van de bemanning vormden, zelfs als een van hen ‘hen, de brigadier-chef Romain Salles de Saint-Paul, was een geadopteerde Colombiaan.

Waar is de NAVO voor?

Het debat over pensionering overschaduwde daarom een ​​tijd het debat over pensionering. De actieve niet-deelname van Europa aan dit gevecht heeft de bliksem vooral over Macron heen en weer geschoven over “de NAVO in hersendood”. Voor de Turkse president is het de Franse president die hersendood is. De intrekking van de NAVO zoals onder de Gaulle wordt echter niet overwogen. Maar waar is de NAVO voor? Niemand is het daarmee eens. In 1949, toen het Noord-Atlantische Alliantie-Verdrag in Washington werd ondertekend door de twaalf oprichtende landen, waaronder Frankrijk (Turkije trad pas in 1952 toe), was het eenvoudig: de vijand, c was de Sovjetunie – hoewel de NAVO niet tussenbeide kwam tijdens de brutale repressie van Boedapest in 1956 of tijdens de bouw van de Berlijnse Muur in 1961 of de “normalisatie” van Praag in 1968. Maar,

Objectief gezien is de NAVO vanaf nu vooral een oorlog in Europa voor het objectieve voordeel van de politieke islam. Evenzo nam Frankrijk deel aan operaties in Afghanistan in 2001, nadat de Amerikaanse Bush na de aanslagen van 11 september het beroemde artikel 5 van het Verdrag had geactiveerd, op voorwaarde dat als een van de leden wordt aangevallen, de anderen hem zullen helpen. Maar Frankrijk wordt aangevallen door islamitisch terrorisme, en niet alleen. Wat doet de NAVO tegen Daesh in het Midden-Oosten of de Sahel? Het Franse staatshoofd was gezwollen om te leren door een eenvoudige tweet Trump’s besluit om zijn troepen terug te trekken uit het noordoosten van Syrië, terwijl de Turkse Erdogan niet de moeite nam om zijn NAVO-partners te waarschuwen voor zijn offensief tegen de Koerden. Maar dit alles onthult dat Macronie, net als in Europa, niet zwaar weegt.

Wat de andere oorlog, de reclame, betreft, het kan ons ook zeer schaden. Maar daar is geen sprake van pensioen op Gafa. Zal de achterkant vasthouden?

De Trump-administratie overweegt inderdaad extra douanerechten tot 100% in te voeren op de invoer van champagne, handtassen en Franse kaas om de toepassing door Frankrijk van een belasting tegen te gaan op digitale diensten. Franse luxe productendoor LVMH (mevrouw Macron’s favoriete dressoir) en L’Oréal-schoonheidsproducten, die tot nu toe door andere Amerikaanse sancties waren gespaard – geautoriseerd door de Wereldhandelsorganisatie, onder illegale overheidssubsidies aan Airbus – zijn daarom nu direct gericht. Onze luxe op de warme plek vlak voor de eindejaarsfeesten, jarenlang intern bedreigd door stakingen, dat is veel. Bruno Le Maire, verhief zijn stem en sprak zich uit tegen deze “onaanvaardbare” Amerikaanse bedreigingen : “Dit is niet het gedrag dat van de Verenigde Staten wordt verwacht ten opzichte van een van zijn belangrijkste bondgenoten , Frankrijk en in het algemeen Europa “,hij rebelleerde. De minister van Economische Zaken heeft deze kwestie besproken met de Amerikaanse regering, waarin wordt uitgelegd dat het Franse systeem mikte t ‘alleen maar om fiscale rechtvaardigheid te herstellen ” , en de getroffen bedrijven van alle nationaliteiten. “We moeten voorkomen dat je in dit conflict” , heeft -t waarschuwde hij, eraan toevoegend dat escalatie was niet in het belang van de handel noch groei. Maar wie is er bang voor Bruno Le Maire?

Macron irriteert. Het irriteert de Fransen, de Europeanen, de geallieerden en de grote wereldgroepen. De charme van de eerste maanden lijkt uit een andere wereld te komen. De Elysiaan heeft een beeld van rusteloosheid en een chaotische benadering; jammer, Trump vindt het beledigend! Alle lijnen kraken.

Zal het de winter doorstaan? Hij zou kunnen eindigen met pensioen lang voordat het pensioenplan wordt hervormd.