Piek van militaire escalatie: we leven in een nieuw vooroorlogs tijdperk

De steeds sneller wordende oorlogsvoorbereidingen laten maar één conclusie toe: de Derde Wereldoorlog op Europese bodem, mogelijk met kernenergie, wordt steeds waarschijnlijker. Sterker nog: het wordt consequent voorbereid door de NAVO en de VS.

Oorlog Ondanks energietekorten, torenhoge prijzen, inflatie en toenemende sociale onrust, houden de G7-landen meedogenloos vast aan hun Oekraïense koers. In plaats van te pleiten voor vredesonderhandelingen die vroeg of laat toch onvermijdelijk zullen worden, blijft de illusie bestaan ​​dat er een duidelijke militaire oplossing voor de oorlog zou kunnen zijn – idealiter met een militaire nederlaag voor Rusland; een idee dat absurd is, niet alleen in het nucleaire tijdperk, en dat doet denken aan het tijdperk van kabinetsoorlogen. In Duitsland, waar realpolitik een vreemd begrip is en demagogen die niet vertrouwd zijn met het leven en het zakenleven de scepter zwaaien, is dit naïeve wensdenken niet echt verrassend; maar nu zitten ook regeringen van voormalige wereldmachten op deze stoomboot van aanmatiging.

De Britse minister van Buitenlandse Zaken Liz Truss toonde gisteren ook geen tekenen van begrip: in een “Welt” -interview vol agressieve volhardingsleuzen beweerde ze serieus: “Hoe meer we nu doen, hoe sneller we Oekraïne kunnen zien winnen.” Sterker nog: de problemen die “zijn ontstaan ​​met betrekking tot de stijging van de kosten van levensonderhoud” zou dan des te sneller eindigen.” Men moet geen “onvoltooide vrede krijgen” – wat waarschijnlijk betekent dat er geen onderhandelde vrede maar alleen een overwinning vrede in aanmerking moet komen .

Negatieve feedback

Wat we met verbazing horen heeft iets van de vroegere Sportpalast-formule “totale oorlog – kortste oorlog”, van “sluit je ogen en door” en “liever nu maximale escalatie dan eindeloze schermutselingen”; Het getuigt van de zeer radicaliserende oorlogsretoriek die 80 jaar geleden voor het laatst van Duitse politici op Europese bodem werd gehoord – met een bekend resultaat. Afgezien daarvan kunnen de eisen van Truss op zijn best als illusoir worden omschreven: omdat het bijna onmogelijk is dat het Rusland van Poetin zich als een geslagen hond zal terugtrekken – vooral uit de pro-Russische oostelijke regio’s van Oekraïne, die als een casus belli kunnen worden beschouwd.

In de praktijk komen de Britse eisen daarom slechts neer op de onberekenbare verlenging van de uitputtingsoorlog – die meer levens, meer materiaal en meer geld (ons geld!) zal kosten. Mogelijk is dat precies het eigenlijke Britse doel: Rusland zo lang mogelijk economisch met de oorlog belasten. Hoewel de Russische kant ook hier veel langer aan de macht zal blijven.

Westerse herbewapening in elk opzicht

In plaats van terug te keren naar het diplomatieke toneel, verkiezen de G7 – en vooral hun gastheer, de Duitse bondskanselier, het porselein van overmorgen te vernietigen: Olaf Scholz verklaarde in Elmau dat er “geen terugkeer naar de vooroorlogse relatie zou zijn” met Rusland” . De oorlog was “een diepe, diepe insnijding in de internationale betrekkingen.” Een uitdagende, kortzichtige en ook historisch ongelooflijk domme uitspraak – omdat Rusland dit conflict in ieder geval zal overleven, en je kunt het niet van de wereldkaart hekelen, maar zal worden gedwongen om dit in de toekomst met hem te regelen, zal bij hem moeten wonen. Zelfs de tegenstanders van nazi-Duitsland van de Tweede Wereldoorlog spraken niet zo’n apodictiek uit.

Op militair gebied willen ze in alle opzichten upgraden. De aankondiging door NAVO-secretaris-generaal Jens-Stoltenberg om het aantal snelle reactietroepen (“NATO Response Force”, NRF) voor crisissituaties te verhogen van momenteel ongeveer 40.000 tot meer dan 300.000, en de toevoeging van de “multinationale gevechtsbataljons” op de oostelijke NAVO flankeren momenteel ongeveer 1.600 soldaten ongeveer 3.000 tot 5.000 man zou Rusland niet moeten intimideren, maar eerder Poetins vastberadenheid versterken. Het is dan ook meer dan de vraag of het “afschrikkingspotentieel tegen Rusland” en het “verdedigingsvermogen van de lidstaten” door dit escalatiebeleid werkelijk worden vergroot; de overdracht van aanzienlijk meer krachten dan voorheen naar een hoog niveau van paraatheid is niet bepaald het gebaar

Verwaande Duitse aankondigingen

Daarnaast moeten ook de NAVO-troepen in Polen en de Baltische staten worden versterkt. Het is waarschijnlijk dat de grootse aankondiging van Scholz dat de multinationale gevechtstroepen in Litouwen onder Duitse leiding zouden worden aangevuld met extra multinationale gevechtsgroepen van maximaal 5.000 man, een extra last zou worden, vooral voor Duitsland: de meerderheid van de brigade zou in Duitsland moeten worden gestationeerd “uit kostenoverwegingen” om zich “specifiek voor te bereiden op een opdracht in Litouwen”. Stoltenberg beschreef dit als de “grootste herschikking van onze collectieve verdediging en afschrikking sinds de Koude Oorlog.” De officiële beslissingen zullen worden genomen op de NAVO-top. Het valt nog te bezien welke van al deze uitspraken in de praktijk nog uitvoerbaar zijn, als de directe en indirecte gevolgen van de sancties blijven terugvallen op Duitsland en Europa, zoals nu al gebeurt. De dictie is in ieder geval typerend voor een vooroorlogse periode.

Overigens is de nogal eenzijdige en dubbel-morele bewering van Scholz dat de Russische regering “alle afspraken over de wijze van samenwerking tussen staten” heeft verbroken door Oekraïne aan te vallen niet overtuigend. Want juist deze afspraken zijn in het verleden ook herhaaldelijk verbroken door de VS en NAVO-landen. In de op uitdrukkelijk verzoek van Scholz uitgenodigde democratische opkomende landen India, Indonesië, Argentinië, Zuid-Afrika en Senegal wordt dit dan ook heel anders gezien en ondanks alle kritiek op een onbetwistbaar onaanvaardbare aanvalsoorlog van het Kremlin niet willen deze zelfingenomen demonisering van Rusland onderschrijven.

De gebruikelijke sponsachtige mededelingen

Ze waren het in ieder geval eens over de gezamenlijke verklaring: “We verbinden ons ertoe om samen met partners op internationaal niveau te werken aan vrede en welvaart en zullen werken aan vooruitgang naar een rechtvaardige wereld, want samen staan ​​we sterker.” Meer blanco cheques En beloften van miljarden voor Oekraïne werden – dodelijk genoeg – ook doorgewuifd door de G7-staten en men vraagt ​​zich nu af of het corrupte regime van Zelenskyy misschien geen financiële prikkels wil geven om de oorlog zo lang mogelijk uit te stellen.

De andere hoekstenen van de G7-top waren zoals verwacht en vaag: opnieuw werden gezamenlijke inspanningen voor klimaatbescherming overeengekomen met als doel “een schone en eerlijke overgang naar klimaatneutraliteit te versnellen en tegelijkertijd te zorgen voor energiezekerheid”. deze verklaring als gastheer van de top heeft gepubliceerd, moet ook de enige zijn die gelooft in de kwadratuur van de cirkel.