Indignatie redactie 
De verkiezingen komen er weer aan en dus presenteren de politieke partijen weer hun programma´s. De PVV maakt het -traditiegetrouw – opnieuw wel heel erg bont als het gaat om misdaadbestrijding. Vandaar een experiment: hoe zou het de PVV zelf zijn vergaan als hun eigen programma op dit punt jaren geleden realiteit was geworden? Niet best.
De PVV kiest zoals altijd voor ronkende spierballentaal. De invoering van minimumstraffen, afschaffen taakstraffen, daders moeten alle kosten van misdrijf, vervolging én straf zelf betalen, kinderen (vanaf 14 jaar) moeten bij zeden- en geweldsdelicten vervolgd worden via het volwassenenrecht, tbs wordt afgeschaft, het detentieregime moet veel soberder (rare gedachte, want de omstandigheden in een gevangenis zijn geen onderdeel van de straf).
Er komt een digitale schandpaal voor daders van geweld- en zedenmisdrijven (succes met resocialisatie), een celstraf moet geheel uitgezeten worden (‘geen vervroegde vrijlating’) en gedetineerden moeten verplicht veertig uur werken per week. In een bajesuniform.
De kans dat de PVV steun weet te vinden voor dit soort feitenvrije en contraproductieve onzin is natuurlijk buitengewoon klein, maar stel nu eens voor de vorm dat deze maatregelen wel van kracht zouden zijn in Nederland. Wat zou dat voor PVV’ers zelf betekenen?
Wilders
Eerst maar eens Geert Wilders. Zoals iedereen ongetwijfeld weet heeft Wilders een strafblad. Er is twee keer door het Openbaar Ministerie een strafproces tegen hem gevoerd. In het eerste proces werd de PVV-leider vrijgesproken. Wilders was ondanks zijn eigen standpunten als het om gewone burgers gaat, niet zo van het zelf betalen. Hij probeerde zijn eigen advocaatkosten van ruim een half miljoen euro als factuurtje in te dienen bij de Tweede Kamer.
In het tweede proces werd hij veroordeeld voor groepsbelediging en ook hier was Wilders niet happig op het trekken van de eigen portemonnee. Hij gaf aan de kosten die hij zelf had gemaakt te willen verhalen op partijen die aangifte hadden gedaan. Op zijn zachts gezegd opvallend dat de man die daders graag wil laten betalen voor zichzelf heeft bedacht dat de slachtoffers dit moeten doen.
Donatie
Later bleek ook nog eens dat de PVV-leider een donatie van omgerekend 175.000 euro had gekregen van een Amerikaanse stichting voor zijn advocaatkosten. Hij gaf het bedrag niet door aan het geschenkenregister van de Tweede Kamer, terwijl hij daar volgens de integriteitsregel wel toe verplicht is.
Het proces duurde uiteindelijk maar liefst zes jaren en het is niet precies duidelijk hoeveel het allemaal heeft gekost, maar in de wandelgangen wordt gesproken over vele miljoenen euro’s. Niet zo gek ook, het OM en de rechtspraak was er jaren zoet mee. De leider van de PVV zou als zijn eigen plannen werkelijkheid waren geweest (de dader moet betalen voor zijn eigen vervolging immers) inmiddels failliet zijn.
Dion Graus
Niet alleen Wilders zou ongenadig hard worden geraakt door zijn eigen plannen. De PVV’er Dion Graus kwam meerdere keren in opspraak wegens aangiftes van onder meer mishandeling, bedreiging en dwang tot seksuele handelingen. Om meerdere redenen kwam het nooit tot een rechtszaak, onder meer omdat het Openbaar Ministerie wat zaken seponeerde. Geert Wilders zelf meende dat hij niets kon doen aan een recenter delict rond seksuele intimidatie van een fractiemedewerker door Graus ‘omdat er geen aangifte was gedaan’.
Dat is behoorlijk in strijd met het verkiezingsprogramma van de PVV, want dat programma stelt onomwonden dat er altijd vervolging dient te komen bij gewelds- en zedenmisdrijven. Er is geen verdere uitleg. Gewoon: altijd vervolging. Bij een veroordeling van Graus zou hij bovendien online aan de schandpaal moeten komen.
Minimumstraffen
Het gaat van kwaad tot erger voor Graus, want in een motie van PVV’er Gidi Markuszower lezen we hoe die zo vurig door de PVV gewenste minimumstraffen er dan uit moeten komen te zien. Op bepaalde zedendelicten zou standaard minimaal tien jaar celstraf staan.
Op een eenvoudige mishandeling (Graus zou de keel van zijn toenmalige vrouw een minuut lang dicht hebben geknepen) minimaal vijf jaar. Op bedreiging: ook vijf jaar celstraf. Graus zou dus bij een veroordeling as we speak nog in de bajes zitten in zijn streepjespak als de PVV het voor het zeggen zou hebben gehad. En misschien wel levenslang aangezien de PVV ook nogal fan is van het ’three-strikes-you’re-out’-principe.
Brinkman
De politierechter in Haarlem veroordeelde PVV-politicus Hero Brinkman tot een voorwaardelijke geldboete van vijfhonderd euro omdat hij een voormalige buurman had bedreigd met een bijl. Niet zo netjes natuurlijk, maar laten we maar weer eens kijken wat voor een minimumstraf de PVV precies daarvoor in gedachten heeft. Uit de motie van Markuszower volgt het antwoord: een minimale celstraf van vijf jaren, ook voor een first offender. Graag in zijn geheel uit te zitten, zonder kans om eerder vrij te komen.
Hernandez
Het PVV-kamerlid Marcial Hernandez kreeg van het Openbaar Ministerie ooit een schikking aangeboden voor een mishandeling in een café in Den Haag. Als hij vijfhonderd euro zou betalen, was de zaak ten einde. Ondanks de eigen ronkende partijstandpunten accepteerde Hernandez de boete en betaalde hij gewillig. Volgens zijn advocaat om een ‘openbare terechtstelling’ te voorkomen.
Weer eens wat anders dan stellen dat plegers van geweldsmisdrijven online aan de schandpaal moeten worden genageld zullen we maar zeggen.
Het zal Hernandez kennelijk een biet zijn allemaal en dat is goed te begrijpen. Volgens de motie van Markuszower zou hij zoals gezegd minimaal en onverkort vijf jaar in detentie hebben moeten zitten.
Aardema
PVV-lijsttrekker in Friesland Max Aardema werd in 2003 veroordeeld voor mishandeling. Volgens Wilders was dat geen probleem om hem bij de club te houden. ‘Hij heeft het tijdig en eerlijk verteld, we wisten het dus en dat incident was en is geen reden om aan zijn kwaliteiten en lijsttrekkerschap voor de PVV te twijfelen’.
Again, nogal een apart standpunt als je meent dat gewone burgers standaard minimaal vijf jaar de bak in moeten voor een mishandeling.
Lucassen
Eric Lucassen werd in 2002 veroordeeld voor ontucht tijdens zijn werk bij de Koninklijke Landmacht. Hij kreeg een week voorwaardelijke celstraf en een boete van 250 euro. Een boete voor ontucht? Jawel. Daar waar PVV’ers doorgaans al steigeren bij een taakstraf voor een zedendelict, kraaide er nu binnen de partij geen haan naar.
Lucassen zou daarnaast zijn buurtgenoten jarenlang hebben geïntimideerd en bedreigd. Hij dreigde onder meer een echtpaar te overgieten met zoutzuur. Again: een celstraf van vijf jaren. Zijn politieke leider Wilders greep werkelijk ongenadig hard in. Lucassen mocht gewoon in de Tweede Kamerfractie blijven, maar niet meer het woord voeren over defensie en wijken. Zero tolerance, zullen we maar zeggen,
Van der S.
Daniel van der S. uit Den Haag zat vanaf juli 2019 voor de PVV in het Europees Parlement. De man werd in hoger beroep veroordeeld tot een taakstraf van 240 uur omdat hij probeerde drie minderjarige meisjes met geld en cocaïne tot seks te verleiden.
Als we de PVV volgen en taakstraffen verbieden, dan zou hij dus omgerekend 120 dagen in de gevangenis door moeten brengen (twee uur taakstraf is een dag zitten). Omdat het om een zedendelict gaat zou Van der S. ook nog eens online aan de publieke schandpaal worden genageld. Daarnaast moet hij ook nog eens 16 weken lang 40 uur verplicht werken in een sober detentieregime. Dan komen we op 640 uur gedwongen arbeid. Let wel: dan heb ik het in deze casus nog niet eens over minimumstraffen die de partij wil.
Storm
PVV-raadslid Martijn Storm uit Emmen werd in 2019 veroordeeld voor het doen van een valse aangifte. Hij kreeg een taakstraf van 150 uur. In de plannen van de PVV is zoals gezegd geen ruimte voor taakstraffen, dus als we de standaardberekening erop loslaten, dan zou Storm 75 dagen celstraf moeten krijgen.
Realiteit
En zo kan ik nog wel even doorgaan. De lijst is best lang. De plannen van de PVV met betrekking tot misdaadbestrijding hebben niets van doen met de realiteit. Sterker nog: langere celstraffen zullen de recidive op termijn verhogen, het afschaffen van de tbs zal ervoor zorgen dat levensgevaarlijke criminelen onbehandeld weer vrijkomen in de maatschappij en een verbod op taakstraffen zal iemand die een keer een klap uitdeelt meteen vijf jaren uit de samenleving trekken.
Als je een criminoloog vraagt welke maatregelen in de strafrechtketen zorgen voor een onvermijdelijke stijging van de criminaliteit, dan kom je ongeveer uit op het partijprogramma van de PVV.
