Poetin geeft toe dat westerse sancties “problemen hebben veroorzaakt

Nieuws en achtergronden over de Oekraïne-crisis van de laatste dagen, w.o.: de Russische minister van Buitenlandse Zaken Sergei Lavrov heeft een ontmoeting heeft met de Oekraïense tegenhanger in Turkije, maar de gesprekken eindigen zonder vooruitgang en Vladimir Poetin geeft toe dat westerse sancties “problemen hebben veroorzaakt”.

Oekraïne en Rusland praten weer met elkaar, en de ministers van Buitenlandse Zaken van beide landen hebben elkaar ontmoet – in Turkije. Zonder tussentijds resultaat, helaas. En wat doet de EU voor de vrede? Om het maar gewoon ronduit te zeggen: helemaal niets!  De Unie die ooit op diplomatie vertrouwde en pochte op haar ‘zachte macht’, wil niet eens een speciale gezant aanstellen om te bemiddelen tussen Oekraïne en Rusland. En premier Mark Rutte verwierp eergisteren alvast het idee om een nieuw Europees fonds op te richten, gefinancierd via gemeenschappelijke schulden, om de economische gevolgen van de Russische invasie van Oekraïne aan te pakken.

Dat het World Economic Forum wereldwijd bezig is haar agenda door te drukken, moge blijken uit de mededeling dat het WEF zijn relaties met Rusland op ijs heeft gezet, inclusief strategische partnerschappen met conglomeraten die door oligarchen worden gerund. Een door het Kremlin gesteund onderzoekscentrum in Moskou en een adviesraad onder leiding van de economisch adviseur van de Russische president Vladimir Poetin zijn ook door Schwab’s clubje getorpedeerd. Wat dat betreft denkt de Duitse psychopaat toch wat anders over Poetin dan ruim een jaar geleden toen hij in januari 2021 tijdens de introductie van Poetin op een virtuele Davos-bijeenkomst de stem van Poetin “essentieel” beschouwde in wereldaangelegenheden, in navolging van een opmerking uit 2009 dat hij geen enkel probleem van mondiaal belang kon bedenken dat zou kunnen worden opgelost zonder de betrokkenheid van Rusland.

En wat Brussel betreft: de technocraten aldaar komen niet eens op het idee om hun economische oorlog tegen Rusland te parkeren en te vertrouwen op de-escalatie – integendeel: de führerin van de Europese Commissie, Ursula von der Leyen, heeft de volgende ronde van sancties al aangekondigd. “De volgende stap is dat we de mazen in de wet zullen dichten om een ​​maximaal effect te bereiken, om een​​einde te maken aan omzeilingsopties”, zei ze in de Duitse mainstream media.

De vraag is of al die oorlogsretoriek uit Brussel ertoe leidt dat de olie- en gasleveringen vanuit Rusland ook worden afgesneden. Die kwestie zal aan de orde komen wanneer de Europese Commissie een “pakket tegen energieafhankelijkheid” presenteert. “We moeten ons bevrijden van de afhankelijkheid van gas, olie en kolen uit Rusland”, zei Von der Leyen. Kort daarna was de Duitse bondskanselier Scholz het daar niet mee eens – men zal voor lange tijd afhankelijk zijn van gas en olie uit Rusland. Ondertussen dreigt Moskou met het afsluiten van Nord Stream 1, de “oude” leiding waardoor gas naar Duitsland stroomt, als vergelding voor al die opgelegde EU-sancties.

Het is overigens een pijnlijke ironie te moeten constateren dat het de Europese Commissie was, met haar streven om de gasmarkten twee decennia geleden te liberaliseren, die gashandelaren ertoe aanzette af te stappen van langetermijngascontracten (die gekoppeld waren aan de prijs van olie) en in plaats daarvan te vertrouwen op de wijsheid van spotmarkten.

Von der Leyen heeft de burgers van de EU ook gevraagd om energie te besparen. Zo zou Europa sneller onafhankelijk kunnen worden van gas, olie en kolen uit Rusland, denkt ze. Dat het Europees nepparlement een eerste stap zou kunnen zetten door niet dat hele Straatsburg-verhuiscircus te houden, vertelt ze maar niet. Zoals altijd moet de oplossing van de burgers komen, en niet van Brussel. De oproep laat tevens zien hoe hulpeloos de EU is – haar “gereedschapskist” is leeg.
Voor de Duitse tv ratelde ze het bekende Timmermans-deuntje op. Iedereen kan meedoen aan energiebesparing, zei de CDU-politicus in het ZDF-programma “Morgenmagazin”. Daarnaast zouden er energiebesparingsprogramma’s voor de economie komen, evenals nieuwe leveringsroutes en de uitbreiding van hernieuwbare energiebronnen. Als je alles combineert, “dan kunnen we veel sneller onafhankelijk worden van Russisch gas”, meent ze. Volgens de Europese Commissie zou tegen het einde van dit jaar tweederde van de energie-export kunnen worden bespaard!  Alleen al de oproep om energie te besparen laat zien hoe hulpeloos Von der Leyen is. Als we allemaal – iedereen in de EU – de verwarming wat lager zouden zetten, kan misschien vijf procent van het totaalverbruik worden verminderd – maar zeker niet tweederde. Totaal losgeslagen van de werkelijkheid, daar in Brussel…..

Inmiddels hebben meer dan 40 landen zich aangesloten bij de sancties tegen de Russische president Vladimir Poetin. “Hij mag geen enkele mogelijkheid hebben om de wrede oorlog verder te financieren”, voegde Von der Leyen eraan toe. Blijkbaar kan er (zo snel) geen vrede worden gesloten met de Nobelprijswinnaar EU, want Brussel is onvermurwbaar over Oekraïne – en natuurlijk ook over de VS. Laat de anderen maar de kolen uit het vuur halen en met Rusland praten…

Zelfs Poetin moest ervaren hoe star en bikkelhard de Europese positie is. In een telefoongesprek met de voorzitter van de Europese Raad, de Belg Michel, riep hij de EU op om de regering in Kiev over te halen de mensenrechten te respecteren. De EU zou “een echte bijdrage  moeten leveren aan het redden van mensenlevens en (…) Kiev overtuigen om het humanitair recht na te leven”, eiste Poetin. De “Oekraïense nationalisten” zouden een staakt-het-vuren dwarsbomen. Maar Michel wilde hier niets van weten. Hij riep Poetin op de vijandelijkheden onmiddellijk te staken en humanitaire hulp toe te staan. Hij benadrukte ook dat de veiligheid van nucleaire installaties moet worden gegarandeerd.

Aan de andere kant verzekerde Michel Oekraïne van verdere steun. “De solidariteit, vriendschap en ongekende hulp van de EU aan Oekraïne blijven ongebroken”, schreef hij op Twitter. Binnenkort zou men het ook hebben over de aanvraag voor het lidmaatschap van de EU. Maar ambtenaren in Brussel bezweren dat de toetreding van Oekraïne tot de EU nog ver weg is. Michel en Borrell zaaien verdeeldheid en strooien met illusies in plaats van eindelijk te werken aan een staakt-het-vuren en vrede. Daarbij lopen beide partijen het risico dat ze na de oorlog niet meer serieus worden genomen. De nieuwe vredesorde voor Europa zal door anderen worden bezegeld – vermoedelijk zonder diezelfde EU-politici…

Ondertussen wekt de Europese Commissie valse hoop – en verdraait ze de feiten. Ze wekt de indruk dat men weg moet van “Poetin’s gas” vanwege de hoge prijzen. Maar Gazprom levert nog steeds – tegen lage vaste prijzen – gas aan de EU! Aankopen op de markt zijn veel duurder – en zullen blijven stijgen als gevolg van de run op LNG (vloeibaar gas) en het Amerikaanse olie-embargo. De energiemarkt is nu volledig uit de hand gelopen en paniek en speculatie hebben de overhand. Maar de Europese Commissie doet er niets aan. Hoewel men voor het eerst heeft aangegeven dat de prijs van elektriciteit zou kunnen worden losgekoppeld van gas, kolen en olie, heeft zij geen concrete voorstellen gedaan. Zoals gezegd: de “gereedschapskist” is leeg…

Ter info: EU-landen verhandelen elektriciteit volgens een marginaal prijsmodel, dat is gekoppeld aan de prijs van de duurste brandstof die nodig is om aan de verwachte vraag te voldoen. Het heeft in het verleden goed gewerkt, maar heeft nu geleid tot enorme kostenstijgingen omdat het elektriciteit effectief aan de gasprijs koppelt. Daar zou Brussel dus van af willen…..

De EU overweegt trouwens een reeks maatregelen om de economische gevolgen van de Russische oorlog aan te pakken. Dergelijke maatregelen kunnen nieuwe EU-schulden omvatten om geld in te zamelen voor nationale begrotingen, herbestemming van bestaande EU-fondsen en nieuwe richtlijnen voor snelle goedkeuring van staatssubsidies, aldus ambtenaren en diplomaten. De EU-leiders zijn trouwens van plan om voorstellen te bespreken voor een nieuwe ronde van gezamenlijke uitgifte van EU-obligaties (de term “eurobonds” is in de officiële Brusselse taal verboden) – maar men verwacht nog geen beslissing.

De Franse president Emmanuel Macron, wiens land momenteel het roterende voorzitterschap van de Raad bekleedt, is een voorstander van gezamenlijke EU-schuld. Europees commissaris Frans Timmermans suggereerde dinsdag ook dat de EU-leiders de kwestie zouden moeten bespreken, en voegde eraan toe dat er méér EU-financiering nodig was om de gevolgen van de oorlog het hoofd te bieden. Brussel is inderdaad een bodemloze put, waarop geen enkel toezicht wordt gehouden.

Maar het gaat niet alleen om energie. Ook de landbouw staat in het middelpunt van de belangstelling (vanwege het feit dat Oekraïne een grote graanproducent is). Eén van de neveneffecten is dat grote boerengroepen de oorlog van Poetin aangrijpen om te pleiten dat de EU haar groene regels moet ontmantelen en hen meer geld moet geven. Ze willen met name dat Brussel hen toestaat gewassen te verbouwen en pesticiden te sproeien op land dat beschermd is voor de biodiversiteit. In Brussel wordt er al over gesproken dat de Commissie onverwijld alle nodige maatregelen moet nemen om het gebruik van gewasbeschermingsmiddelen (inclusief het omstreden Round Up), indien effectief, “tijdelijk” toe te staan op die ecologische aandachtsgebieden die geschikt zijn voor de teelt van eiwithoudende gewassen.

En als u zich afvraagt hoe het mogelijk is dat europarlementariërs de vleesproductie willen subsidiëren en tegelijkertijd de Europeanen willen oproepen hun vleesconsumptie te verminderen: er is een relatief klein aantal macroboerderijen in de EU, maar ze hebben een enorme invloed in Brussel, vooral dankzij Frankrijk (dat, ter herinnering, momenteel het voorzitterschap van de Raad bekleedt). Landbouwlobby’s zijn ervan overtuigd dat overheidssubsidies nodig zijn om kleinschalige boeren te helpen overleven – ondanks het feit dat 25 procent van de EU-boerderijen 85 procent van de subsidies ontvangt (van meer dan € 40 miljard per jaar).

Tot slot wat de landbouw betreft: het Duitse “Der Spiegel” meldt dat de voedsel- en landbouworganisatie van de VN een rapport achterhoudt waarin wordt gewaarschuwd voor de impact van de oorlog van Poetin op de voedselvoorziening in Afrika en het Midden-Oosten, die grote hoeveelheden tarwe uit Oekraïne importeren. Volgens Der Spiegel begraaft het Chinese hoofd van de organisatie het rapport op bevel van Peking.

Een vraag die niet door de mainstream media wordt gesteld is: heeft het Westen Oekraïne verraden? De Oekraïense president Zelensky (inmiddels ook doelwit van journalisten vanwege zijn vermogenspositie) beschuldigt de VS en de EU van het breken van hun beloften – en geeft aan dat ze niet zullen toetreden tot de NAVO en geen verdere concessies zullen doen aan Rusland. Geen NAVO-toetreding, geen geallieerde defensie, geen no-flyzone: de Oekraïense president Zelensky is diep teleurgesteld in de VS en de EU. Ook was Zelensky erg teleurgesteld over de NAVO. De alliantie is niet van plan om Oekraïne als lid te accepteren. “De alliantie is bang voor controverse en een confrontatie met Rusland.” Hij gaf zelfs aan niet toe te willen treden tot de NAVO. Oekraïne is geen land dat op de knieën om iets smeekt. Sinds de grondwetswijziging in 2019 is toetreding tot de NAVO het verklaarde doel van de voormalige Sovjetrepubliek.

Het afstand doen van het NAVO-lidmaatschap is één van de belangrijkste oorlogsdoelen van Rusland. Kremlin-zetbaas Poetin had het al vaak gezegd, en ook in december nog zo geformuleerd, vóór het uitbreken van de oorlog. Het Westen heeft getest hoe ver zij konden gaan met het piepelen van Poetin. De VS en de EU waren niet bereid te reageren op de voorstellen van Rusland en bijvoorbeeld een neutrale status aan te bieden. Volgens de meeste experts, ook Amerikaanse, is de neutraliteit van het land nu de enige redelijke oplossing voor het Oekraïneconflict. Een ander oorlogsdoel voor Poetin is de erkenning van de separatistische gebieden in de Donbass. Zelensky lijkt ook op dit punt richting Poetin te bewegen. Hij toonde zich in ieder geval bereid voor gesprekken over de status van de separatistische gebieden in het oosten van het land en de Krim. Jammer dat noch de VS, noch de EU deze dialoog willen aanmoedigen en steunen. De EU probeert niet eens te bemiddelen…

Misschien dat de voormalige Duitse bondskanselier Gerhard Schröder vandaag in Moskou de Russische president Vladimir Poetin kan ompraten als onderdeel van een bemiddelingspoging om de oorlog in Oekraïne te beëindigen. Schröder heeft in binnen- en buitenland felle kritiek gekregen omdat hij weigerde zijn nauwe banden met Moskou te verbreken na de invasie van Poetin in Oekraïne. Zelfs een aantal van zijn kantoorpersoneel stapte vorige week op nadat hij erop stond zijn hogere functies bij aan het Kremlin gelieerde energiereuzen Rosneft en Gazprom te behouden. Het bezoek van Schröder aan Moskou volgt op gesprekken in Istanbul met een Oekraïense politicus die lid is van de delegatie van het land voor vredesbesprekingen met Rusland,

Er zijn meer redenen voor het Westen om zich afzijdig te houden in deze oorlog – behalve emotionele motieven als wraak en vergelding zijn daar ook feitelijke, ‘goede’ redenen voor. Ze zijn echter niet gericht op Rusland.
– Doel nummer één: het Westen moet bij elkaar gehouden worden (op weg naar het “Vierde Rijk”) en de EU moet blijvend aan de VS worden verbonden. Hoe meer Rusland is afgesloten van Europa, hoe minder een onafhankelijke, Europese ’tegenpool’ van de VS zich kan vormen.
– Doel nummer twee: Het einde van de Duitse Sonderweg. De Amerikanen, Polen en de Baltische staten hebben altijd argwanend gestaan ​​tegenover de nauwe samenwerking tussen Berlijn en Moskou. De opgelegde sancties bij SWIFT en NordStream2 maakten daar een einde aan.
– Doel nummer drie: China. Dit is waarschijnlijk de echte sleutel tot de harde economische sancties. Bovenal willen de VS China laten zien “wat het land te wachten staat” – en het Grote Rijk ervan weerhouden oorlog te voeren (bijvoorbeeld tegen Taiwan). China weet dat zij – nadat het Westen met Rusland heeft afgerekend – de volgende is die aan de beurt is. Wij denken dat zij zich mede daarom achter Poetin heeft geschaard.

Een onderwerp dat aan actualiteit wint is de aanwezigheid van Amerikaanse biolaboratoria in Europese landen, waaronder Kazachstan en… Oekraïne. De Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken Victoria “Fuck the EU” Nuland heeft erkend dat er “biologische onderzoeksfaciliteiten” zijn in Oekraïne. Ze mogen niet in Russische handen vallen, zei ze. Waarschijnlijk omdat er onderzoek plaatsvindt naar (uitwerkingen van) biologische wapens (op militaire “vrijwilligers”). In een hoorzitting voor de Amerikaanse Senaat erkende Nuland dat er “biologische onderzoeksfaciliteiten” in Oekraïne zijn en dat dit een reden tot zorg is gezien de huidige situatie. Tegelijkertijd waarschuwde ze dat Rusland de controle over deze laboratoria zou kunnen krijgen tijdens zijn campagne in Oekraïne, zoals gemeld werd door het Duitse  “Die Welt“. De Amerikaanse regering werkt daarom samen “met de Oekraïners hoe te voorkómen dat deze onderzoeksmaterialen in handen vallen van de Russische strijdkrachten als ze naderen”. Maar we hoeven ons geen zorgen te maken, zei Nuland. Als er een biowapenaanval plaatsvindt in Oekraïne twijfelt ze er absoluut niet aan dat het van de Russen zal zijn. Blij dat we dat nu alvast hebben opgehelderd.

De bizarre bekentenis van Nuland dat “Oekraïne biologische onderzoeksfaciliteiten heeft” die gevaarlijk genoeg zijn om te vrezen dat ze in Russische handen zouden kunnen vallen, vormde ironisch genoeg een meer beslissend bewijs van het bestaan van dergelijke programma’s in Oekraïne dan wat in diezelfde Senaat in 2002 en 2003 werd verteld om de Amerikaanse beschuldigingen over Saddams chemische en biologische programma’s in Irak te bevestigen. En wat dan te denken van de aankondiging, minder dan 24 uur later dan de verklaring van Nuland, van de perssecretaris van het Witte Huis, Jen Psaki, die zegt dat berichten over bio-labs in Oekraïne nepnieuws waren dat door Rusland werd verspreid?

Natuurlijk rechtvaardigt het bestaan van een Oekraïens biologisch “onderzoeksprogramma” een invasie door Rusland niet, laat staan een aanval die zó uitgebreid en verwoestend is als die zich ontvouwt – net zo min als het bestaan van een soortgelijk biologisch programma onder Saddam de Amerikaanse invasie van Irak in 2003 zou hebben gerechtvaardigd. Maar de bekentenis van Nuland werpt wel een kritisch licht op verschillende belangrijke kwesties en roept essentiële vragen op die een antwoord verdienen.

Er circuleren al jaren berichten dat de VS bezig zijn met biowapens in Oekraïne. Het Russische ministerie van Defensie beweerde bijvoorbeeld dat er een netwerk van biolaboratoria in Oekraïne was die namens het Pentagon werkte. De Amerikanen ontkennen dit – maar waarom zijn ze dan benauwd dat Rusland de betreffende laboratoria zou kunnen betreden? Vreest men een Russische false flag – of is daar gevoelig of zelfs gevaarlijk onderzoek verricht? In eerdere artikelen hebben we geschreven over de zogenaamde bio-labs in vooral de voormalige Oostbloklanden.. Het feit dat de VS nu beginnen te waarschuwen dat Rusland mogelijk chemische wapens (als false flag operatie) zou willen inzetten in de strijd kan evengoed inhouden dat de Russen bio-labs beginnen op te rollen. Het wegwuiven van kritiek op hun bio-labs als zouden die er niet zijn is een beproefde “taktiek” van de Amerikanen om voortijdig een bericht als nu de wereld in te sturen om de kracht van andere berichten vóór te zijn. Maar de ontkenning is wel in strijd met de vele gedocumenteerde berichten over de bio-labs die er wel degelijk zijn (en dan vooral in landen waar er geen toezicht op is of waar dat toezicht afgekocht is).

Het laatste nieuws over Vladimir Poetin: hij heeft toegegeven dat de sancties van het Westen “een aantal problemen en moeilijkheden” voor Rusland hebben veroorzaakt, maar voegde eraan toe: “We zullen ze oplossen.” De Russische leider zei vandaag dat het Westen sancties tegen Rusland zou hebben opgelegd “wat er ook gebeurt” en zei dat zijn land op de lange termijn “meer onafhankelijkheid en soevereiniteit” zal hebben. Sinds de invasie van Oekraïne heeft Rusland Iran ingehaald als het grootste doelwit van wereldwijde sancties, volgens nieuwe gegevens. Er zijn nu meer sancties tegen Rusland dan tegen Iran, Venezuela, Myanmar en Cuba samen.

Dat de escalatie van alle kanten wordt vergroot, blijkt onder andere uit nieuwe aanvragen voor het EU-lidmaatschap. Oekraïne, Moldavië en Georgië hebben vorige week officiële aanvragen voor EU-lidmaatschap ingediend bij de Raad. Nu moeten ze worden doorgestuurd naar de Europese Commissie – een eerste stap op weg naar officiële toetredingsonderhandelingen. Volgens een EU-vertegenwoordiger duurt zo’n beoordeling doorgaans één tot anderhalf jaar. Maar het politieke signaal werkt al: de EU breidt haar invloedssfeer uit, en dat vindt allemaal plaats midden in de oorlog…