Indignatie redactie 
Poetin heeft Saoedi Arabië Russische luchtafweer aangeboden als defensie tegen aanvallen met ‘drones‘.
Hij deed zijn aanbod na de recente aanvallen op de Saoedische olie-industrie, tijdens een bijeenkomst met Erdogan en Rouhani in Ankara. Eerder bood Poetin Trump al hypersonische raketten aan. Vriend en vijand van de Russen typeren het als ‘pesten‘. Anderzijds leverde Rusland wel aan NAVO-land Turkije, dat nog niet zo héél lang daarvoor een Russische jachtbommenwerper uit de lucht schoot, toen dat vliegtuig terugkeerde van een missie waarbij ISIS/Al Qaida het doelwit was.
In het geval van Turkije ging daar een mislukte couppoging om Erdogan af te zetten aan vooraf. Een ‘Regime-Change‘-actie waarvan Erdogan zijn westerse ‘vrienden‘ verdenkt. En niet zonder reden. Maar hoe serieus is Poetin als hij de Saoedi’s die zelfde wapensystemen aanbiedt? In mijn ogen is hij bloedserieus. Die S-300 en S-400 zijn superieure militaire systemen. Het neusje van de zalm op het gebied van luchtafweer. Uiteraard hangt er een prijskaartje aan. En niet alleen uitgedrukt in geld.
Voor de Amerikanen, en de Britten, en de meest ‘Atlantische‘ partners van die twee, waaronder ons land, is het volkomen ondenkbaar dat je iets anders zou kopen dan Amerikaans spul. En wie dat niet doet, wordt direct getroffen door Amerikaanse sancties, zoals Turkije heeft ervaren. De Saoedi’s kunnen het zich domweg niet veroorloven om Amerika en Engeland te verliezen als ‘vriend‘. Elk aspect van hun bestaan is innig verweven met dat van het ‘westen‘, en meer in het bijzonder de Verenigde Staten.
Voor de Saoedi’s is dat in die zin een probleem, dat de aanval op hun olie-industrie aantoont dat ze, ondanks een overweldigende hoeveelheid wapens, én Amerikaanse en Britse aanwezigheid, en Israëlische steun, kwetsbaar zijn. Dat is iets waar Europa nu voorzichtig ook van doordrongen begint te raken. In artikelen voor dit blog waarin ik mij kritisch heb uitgelaten over de JSF en andere keuzes van Nederland op ‘Defensiegebied‘, stelde ik steeds de vraag: ‘Waarom een JSF?‘ Los van het schrikbarende prijskaartje, en de eindeloze stroom ‘kinderziektes‘, is het ding onbruikbaar voor de verdediging van ons land. We worden niet bedreigd door onze buurlanden, en hebben derhalve geen jachtbommenwerper nodig, maar luchtafweer en/of gevechtsvliegtuigen. Het tegenargument van ‘de politiek‘ en het militaire establishment is dat het te maken heeft met ‘taakverdeling‘ binnen de NAVO. Als de pleuris uitbreekt, komen de Amerikanen ons luchtruim verdedigen. ‘Don’t worry, be happy!‘
Toen de Saoedi’s met Nixon en Kissinger overeenkwamen dat olie voortaan nog slechts geleverd zou worden voor Dollars, kregen ze een ‘veiligheidsgarantie‘ van de Amerikanen. We zien nu wat die waard is. Want net als met vlucht MH-17 is er een zeer serieus probleem als we het hebben over de kwaliteit van de luchtverdediging, en detectiecapaciteit. Of de Amerikanen spelen vuige spelletjes. In beide gevallen betekent het dat je vertrouwen op Amerikaanse defensie misplaatst is.
Hier op mijn blog heb ik steeds gesteld dat het, in mijn beleving, Godsonmogelijk is dat de Amerikanen geen ‘beeld‘ hebben van de installatie die vlucht MH-17 uit de lucht plukte. Moderne satellieten, vliegtuigen, drones en schepen met extreem geavanceerde detectieapparatuur zien het als je een lucifer aansteekt. Oekraïne lag onder een vergrootglas op het moment dat vlucht MH-17 uit de lucht werd geplukt. De satellietbeelden van Amerikaanse spionagesatellieten zijn onwaarschijnlijk veel gedetailleerder dan het commerciële materiaal dat je op het internet tegenkomt. Aangevuld met materiaal afkomstig van ‘AWACS‘-toestellen, en andere vliegende luisterposten, alsmede schepen uitgerust met ‘Aegis‘, en op het land gebaseerde installaties, zie ik niet hoe iemand een luchtdoelraket af kan schieten zonder dat het opvalt.
Zelfde verhaal bij die aanval met ‘drones‘ op die olie-installaties in Saoedi Arabië. Het Golfgebied ligt tjokvol marineschepen, en de Amerikanen en Britten hebben er bases, met 5.000 militairen in Saoedi Arabië. Onlangs verloor Amerika nog een mammoet-drone, afgeladen met de meest hoogwaardige spionageapparatuur toen die het Iraans luchtruim binnendrong, en werd neergehaald. Die drone werd begeleid door een P-3 Poseidon. Als er een plastic mus vanuit Iran naar Saoedi Arabië was gevlogen, was het opgevallen. Laat staan tien, of zelfs zeventien drones, behangen met explosieven, en zelfs kruisraketten.
Vergelijk dat met die gedenkwaardige aanval met de meest moderne kruisraketten van de Verenigde Staten en bondgenoten op Syrië, als ‘vergelding‘ voor een gifgasaanval die nooit plaats had. Volgens de Russen haalde de Syrische afweer, zelfs zonder de meest moderne Russische afweer, 71 van de 103 kruisraketten neer. En bij een Israëlische aanval op de luchthaven van Damascus plukten ze 30 kruisraketten en bestuurde bommen uit de lucht. En een zwerm drones die een Russische basis in Syrië aanviel kwam ook tot niets.
Het is waar dat NAVO-landen meer investeren in offensieve capaciteiten, zoals die JSF. Bedoeld voor ‘missies‘ ver van huis, ter ondersteuning van de expansie van het door de NAVO gecontroleerde grondgebied. Waarbij geen rekening wordt gehouden met vergeldingsacties die diep in het vlees kunnen snijden als ze het niet verdedigde thuisland raken. Toch is dat niet het hele verhaal. Oekraïne en Saoedi Arabië waren ‘strijdtoneel‘, en geen vredige appelboomgaard op grote afstand van het strijdgewoel.
Zelfs NRC ontkwam niet aan de conclusie dat die aanval op die Saoedische olie-installaties een illuster rijtje van landen en partijen opleverde die er baat bij hadden. Om te beginnen de Houthl’s, uit Yemen, die al eerder aanvallen op doelen in Saoedi Arabië uitvoerden met drones. Als vergelding voor de Saoedische bombardementen op hun land. Maar daarnaast degenen die gekant zijn tegen de pogingen van Macron om oorlog met Iran te voorkomen. Waaronder Benjamin Netanyahu, die er daarnaast ook nog van hoopte te profiteren bij de verkiezingen. En de vrienden van John Bolton binnen de ‘Warparty‘.
Hier geldt dus hetzelfde als voor ‘9/11‘. Wie heeft die aanval opgezet en uitgevoerd? En wie wisten/zagen het, maar hielden hun mond? Is het veelzeggend dat Trump het bij ‘sancties‘ lijkt te willen houden, nu Netanyahu het niet gered heeft? Als ik Salman heette, en ik waande mij opperhoofd in Saoedi Arabië, dan zou ik met spoed vrede sluiten met de Houthl’s, en Russische luchtafweer kopen. En Poetin vragen om een oogje in het zeil te houden, terwijl ik Macron op de thee zou uitnodigen om hem aan te moedigen haast te maken. Liever een goede buur, dan een verre ‘vriend‘, die bovendien zo uit een roman van Easton Ellis lijkt te zijn gestapt.
