Politici zijn als de dood dat het volk erachter komt wat voor vieze spelletjes ze spelen

Roep termen als terrorisme, kinderporno en racisme en hele volksstammen zijn bereid te buigen voor een vrijwillige anale visitatie waarbij ze klakkeloos al onze vrijheden en privacy opgeven.

Gecombineerd met lekker bekkende shit als sociaal, eerlijk en rechtvaardig, hebben we in de geschiedenis mogen zien dat de meest gruwelijke misdaden tegen de mensheid werden goedgepraat. Veel mensen willen niet begrijpen dat zulle holle, nikszeggende termen nooit een argument kunnen vormen. Hitler, Stalin en Mao vonden hun beleid waarbij ze tientallen miljoenen mensen om het leven brachten, ook rechtvaardig. Doen alsof zulke termen op zichzelf enige vorm van waarde hebben is niet alleen grenzeloos naïef, maar ook het gedrag van hersenloze imbecielen. U weet dat het niet deugt. Mensen die u zogenaamd geruststellen met “het is echt voor de veiligheid”, staan erom bekend glashard te liegen over hun overtuiging. De EU en de VS zijn al jaren stiekem bezig om onder allerlei namen de democratische rechtsstaat te ondermijnen middels wurgcontracten, akkoorden en verdragen.

Weet waar u voor “tekent”.

Toegegeven, het klinkt zo mooi en onschuldig: de EU en de VS die gewoon even een contractje opstellen om elkaar te waarschuwen als er criminelen aan boord van een vliegtuig gaan zodat er passende maatregelen genomen kunnen worden. Alles voor de veiligheid, wat kan daar nou mis mee zijn? Wie protesteert is zeker zelf een terrorist. Het zijn zulke dooddoeners die mensen in slaap hebben gewiegd waardoor ze niet meer kritisch durven te kijken. Dacht u echt dat er jarenlang onderhandeld wordt over zoiets triviaals? Die gegevens gaan toch allang heen- en weer zonder dat u het weet en ze hebben daar ook nog nooit terroristen mee tegengehouden. Wilden ze echt terroristen tegenhouden, dan is er een eenvoudigere manier. Blanken en moslims in aparte vliegtuigen. Opgelost. De blanke voert geen jihad in zijn vliegtuig en de moslims gaan hun eigen shit niet opblazen omdat Allah ze dan echt niet in het paradijs laat. Nee beste mensen, we hebben het hier over een contract dat onder een andere naam gewoon weer ACTA en TTIP importeert terwijl u dat niet wilt.

ACTA TTIP

Eventjes uw geheugen weer opfrissen met betrekking tot ACTA. Echt grote overeenkomsten kunnen nooit volledig in de achterkamertjes besproken worden. Sommige procedures zijn semiopenbaar en er lekt altijd iets uit. Vandaar dat de weg wordt gekozen van een juridisch ingewikkeld document waarmee op het eerste gezicht niks mis lijkt. Samenwerken om bepaalde misstanden op te lossen lijkt altijd de ideale oplossing. ACTA was bedoeld om bevoegdheden te verstrekken ter bestrijding van piraterij van zooi waar copyright op rust. Reeds in 2012 heeft de Europese privacywaakhond EDPS gewaarschuwd voor ACTA. De wet zou het mogelijk maken om internetters willekeurig te controleren, op te sporen en te beboeten. Een grove inbreuk op de privacy aangezien u al het onderwerp kunt worden van een strafzaak terwijl u wellicht een zeer kleine “overtreding” begaat door een liedje te downloaden dat niet meer te koop is. Verder maakt ACTA een einde aan een zorgvuldige rechtsgang met een eerlijk proces en behoren grondrechten als privacy tot het verleden.

Niet zo fris

De handhaving van intellectuele eigendom is altijd al een onderwerp voor een heftige discussie geweest aangezien de rechthebbenden natuurlijk lijnrecht tegenover mensen staan die hun rotzooi bekijken of beluisteren zonder daar ooit een cent voor af te staan. Uiteindelijk komt het er altijd op neer dat de meeste mensen slechts incidenteel iets binnenhalen zonder te betalen wat ze al kennen, openbaar gehoord hebben of waar ze zelfs al eerder voor hebben betaald. Het echte probleem van auteursrechteninbreuk zit hem natuurlijk in het schaamteloos jatten en het onder de eigen naam publiceren van andermans intellectuele eigendom om daar ten onrechte geld mee te verdienen. Maar goed, die mensen zijn dan ook eenvoudig op te sporen met de bestaande regels omdat ze een openbaar platform moeten hebben en toch ook ergens betaald willen worden. Voor dit probleem zouden verdragen als ACTA helemaal niet nodig zijn. Kenners hadden dan al gauw door dat de activiteiten rond ACTA helemaal niet zo fris zijn omdat het in achterkamertjes werd beslist.

Auteursrecht

Denkt u werkelijk dat het grote landen iets interesseert als u een mp3’tje downloadt? Wel nee, ze willen onder het mom van auteursrechtschending gewoon verregaande bevoegdheden hebben om uw website plat te leggen en / of u via de strafrechter te vervolgen. Heeft u nooit gemaakt dat bepaalde kritische teksten zomaar werden verwijderd na een copyrightclaim terwijl het auteursrecht niet in het geding was? De klager wilde gewoon die mening verwijderd hebben en speelt het op auteursrecht. Wel, de Amerikanen zijn nogal streng als het om copyright gaat. U kunt beter een kind verkrachten dan andermans zooi kopiëren. Deskundigen hadden dan ook terecht opgemerkt dat verdragen als ACTA alleen maar bedoeld zijn om censuur mogelijk te maken en niet alleen voor overheden, maar ook voor grote corporaties die de wereld steeds meer in hun greep krijgen zoals Google, Facebook, Apple en platenmaatschappijen. Oplettende juristen maakten wereldkundig dat het proces om het verdrag geratificeerd te krijgen, bekende fora als WIPO en WHO omzeilde.

Censuur

Wereldwijd werd het verdrag afgeschoten en de naam ACTA werd krampachtig vermeden, maar in de praktijk werden de juridische regels in dat verdrag toch op nationaal niveau ingevoerd. Een van de bekendste regelingen bij providers waar u wellicht van gehoord heeft is de “notice and takedown”-procedure. Ziet u iets waarvan u als burger vindt dat het onrechtmatig is, dan stuurt u een mailtje naar de webhoster of naar de provider. De provider is vervolgens verplicht om het materiaal te verwijderen als zij van mening zijn dat het onmiskenbaar onrechtmatig is. U begrijpt al wat er gebeurt: de provider is niet juridisch onderlegd en op straffe van aansprakelijkheid, kan uw website zomaar verwijderd worden. Wie beslist dat? Nou, gewoon een burger bij de provider. Weg rechterlijke toetsing. U wordt beschuldigd en er wordt gestraft en dan moet u het maar bij de rechter gaan uitvechten en dat wint u nooit. Wat zegt u? Censuur heeft niks met anti-piraterij te maken? Wel, zoals we al opmerkten worden zulke verdragen hier wel voor misbruikt.

Grondrechten worden berdreigt

De procedures voorzien ook in strafrechtelijke dreiging voor providers als ze niet onmiddellijk uw persoonsgegevens verstrekken. Elke anonieme dwaas kan nu gaan klagen bij een provider van een website en als er aan de klacht geen gehoor wordt gegeven, kan het zo zijn dat de klager aan de provider duidelijk maakt dat hij een rechtszaak wil voeren en dat de provider “verplicht” is om uw persoonsgegevens te verstrekken voor dat doel. Dat hij daarmee helemaal niet naar de rechter gaat maar uw privacy schendt op internet of misschien wel een knokploeg naar uw woning stuurt, is daarbij niet relevant. Dat is allemaal niet voorzien en dan roepen ze dat u weer aangifte kunt doen bij de politie vanwege strafbaar gedrag. Ja, natuurlijk, ze zien ons al aankomen. Aldaar wordt u dan verteld dat u het allemaal zelf heeft uitgelokt, want wie een website runt met daarop anti-islam meningen, is vogelvrij, u weet toch?! Zo ziet u maar weer dat een ogenschijnlijk onschuldige wet voor een nobel doel een ernstige bedreiging is voor onze grondrechten.

TTIP

Wordt het ene verdrag in de volksmond afgeschoten omdat de media er op een gegeven moment zo negatief over gaan schrijven dat zelfs de moeders van de indieners er niet meer in geloven, dan verzinnen ze gewoon een andere naam en een andere aanleiding om de regels toch juridisch te regelen. Wie 10 vieze regels wil invoeren, slaagt daarin namelijk ook als ze in 10 verschillende procedures steeds 1 regel invoeren. De meeste burgers volgen de politiek namelijk niet vaak en intensief genoeg om alles in een bredere context te plaatsen. TTIP is geboren en dat bilaterale verdrag gaat dan weer over een serie onderhandelingen waarvan officieel gezegd wordt dat ze barrières moeten wegnemen voor grote bedrijven op het gebied van voedselveiligheid, de wet, geld en macht. Met andere woorden: bedrijven de mogelijkheid geven om boven de wet te kunnen opereren, want de wet is immers een belemmering voor ze. Vergeten wordt dat de “belemmeringen” die en democratische rechtsstaat oplegt, niet om te pesten is maar om uw grondrechten te waarborgen.

Grondrechten

Wat meteen opvalt is dat TTIP voor een deel hetzelfde mogelijk maakt wat men middels ACTA had willen bereiken. Privacy wordt ingeleverd, bedrijven krijgen voortaan de bevoegdheid om te oordelen of wat u op internet zet rechtmatig is, uw persoonsgegevens worden aan iedereen verstrekt die het horen wil en bij de vriendengroep behoort en de rest van uw privacy wordt daarmee echt verleden tijd. Wat uw persoonlijke mening ook is over privacy, of u uw privacy nu wel of niet belangrijk vindt en of u nu het niveau van kikkerdril heeft en echt denkt dat uw privacy louter door Facebook wordt geschonden: het moet ook u een naar gevoel geven dat men de democratie afschrijft, stiekem doet en als u “nee” zegt, het toch weer door probeert te voeren via een ander verdrag. Doet dit u niet toevallig ergens aan denken? Heeft u niet in 2005 “NEE” gezegd tegen de Europese Grondwet waarna het als verdrag is doorgegaan? Lukt het afschaffen van uw grondrechten niet via de democratie, dan wordt er toch gewoon geregeerd per decreet? Mark Rutte weet precies hoe.

TTIP zeer schadelijk

Verdragen als TTIP doen de deur wagenwijd open voor halfbakken privatisering zoals wij dat al kennen in de zorg. Onze zorg is in handen gevallen van een handjevol commerciële verzekeraars die met hun door de overheid goedgekeurde oligopolie de hele zorg kapot hebben gemaakt. Zoals we al beschreven in onze artikelen over de zorg, is er geen sprake van echte privatisering, maar blijft het in essentie een socialistisch systeem waarbij de overheid mensen dwingt om mee te doen aan het machtsspel van bevriende private organisaties. Worden de maatregelen uit TTIP uitgevoerd, dan kan de overheid dat niet alleen maar doen met binnenlandse bedrijven (wat dus al een ramp is) maar ook middels Amerikaanse bedrijven. Commerciële bedrijven uit een ander continent zullen derhalve onze publieke voorzieningen kunnen overnemen met alle idiote gevolgen van dien. Amerikaanse bedrijven zuigen hier nu al organisaties leeg. Van echte concurrentie op een vrije markt is geen sprake, vandaar dat het ook zo schadelijk is.

Democratie

Een van de redenen waarom Europa (nog) geen derde wereld is, is omdat wij in al die eeuwen keihard hebben gewerkt om onze welvaart op te bouwen. Die welvaart is grotendeels welzijn en met betrekking tot onze gezondheid hebben we strenge regels opgesteld waaraan zorg, onderwijs, voedsel en financiële instellingen moeten voldoen. Dergelijke verdragen zorgen ervoor dat de regels min of meer gelijk worden getrokken en dat betekent voor Europa altijd een verslechtering. Onze voedselkwaliteit zou, althans op papier, tot de beste ter wereld moeten horen. Onze banken staan onder toezicht en mogen niet alles doen wat hun hartje begeert. En dan nog gaat het vaak grandioos mis zoals de crisis en het noodzakelijk worden van staatssteun heeft bewezen. Om nog maar te zwijgen wat al dit soort stiekeme verdragen doen voor de democratie. Die is straks niks meer waard omdat we al steeds vaker tegen grenzen aanlopen. Elke keer als de oplossing voor een groot probleem simpel lijkt, komt er weer een rat roepen dat het volgens een verdrag niet kan.

Door het waakzame oog van privacyvoorvechters en realistische blogs, moest ook dit verdrag deels in de ijskast verdwijnen. Volkeren waarvan de burgers massaal in opstand dreigen te komen, is niet wat de overheid en grote bedrijven willen. Tot onze verbazing komen dit soort plannen nu dus voor de zoveelste keer boven tafel. Eerst ging het over anti-piraterij, toen kwamen ze met een handelsverdrag en nu is het voor de veiligheid en om terrorisme tegen te gaan. Wat een gore leugenaars. TTIP is een beetje van de radar verdwenen. Het valt ons op dat er over ACTA, TTIP en soortgelijke verdragen (want er zijn nog talloze kleinere contracten en afspraken waar we nooit over horen) nauwelijks iets te vinden is. Blijkbaar hebben ze geleerd van hun fouten, want nu wordt er geen algemene naam aan gegeven maar wordt er gewoon gesproken over een akkoord zodat informatie vinden nog moeilijker wordt. Politici en hun lobbygroepen in het bedrijfsleven zouden het liefst Snowden de schuld geven van het wantrouwen dat ze zelf veroorzaken.

Big Brother

Voorstanders roepen nu heel snel dat ze toch echt wel rekening houden met de “feedback” die ze hebben gekregen van de bevolking en privacyfanaten. Zo zou het nieuwe akkoord in een regeling voorzien waarin u een klacht kunt indienen als u het idee heeft dat ze uw privacy aan het schenden zijn. Natuurlijk, waar kunnen we klagen over de 300 camera’s die ons dagelijks op straat opnemen? Waar kunnen we klagen over al die private organisaties inclusief zelfbenoemde detectivebureaus die via omgeven over al onze gegevens beschikken? Waar kunnen we naar de rechter stappen om het afnemen van vingerafdrukken in paspoorten ongedaan te maken? Of waar kunnen we sowieso die mongolen aanklagen die ons al jaren zwart loopt te maken op internet? Op papier bestaan daar uiteraard wel procedures voor, die hoeft u ons niet te vertellen. Recht is filosofie waarin de mooiste dingen staan opgetekend, maar die in de praktijk niks waard zijn. Die klachtenprocedure is net zoiets als bij Hitler klagen dat er mensen vergast worden. U hoeft niet eens te raden wat de uitkomst is.

Rechtbanken

Een belangrijk onderwerp in het nieuwe “akkoord” is de mogelijkheid dat private bedrijven de overheid kunnen aanklagen als hun nationale wetgeving negatief voor hen uitpakt. Dat klinkt logisch niet waar? Als de overheid stoute dingen doet waar u financieel schade door lijdt, dan moet dat gewoon vergoed worden. Het grote probleem is dat het aanklagen bij een privaat tribunaal gebeurt en degenen die over de kwestie gaan oordelen grotendeels vriendjes en belanghebbenden zijn van die private organisaties. Hiermee wordt de democratische rechtsstaat omzeild. Heeft u als bedrijf een conflict met de overheid, dan is toegang tot de onafhankelijke en onpartijdige rechter de weg om te gaan en niet een of ander tribunaal dat achter gesloten deuren de belangen behartigt van buitenlandse commerciële bedrijven. Hoezo staan wij wel onder de wetten van het recht en hebben die organisaties eigen recht? Betoogd kan worden dat de huidige situatie waarin de overheid zich overal tegen indekt onwenselijk is, maar private rechtbanken zijn dat ook.

Politici gewoon berechten

Binnen de democratische rechtsstaat moeten er inderdaad oplossingen komen tegen die dwaze Rechtse overheden. Politici die ons geld verspillen moeten hoofdelijk aansprakelijk worden gesteld en desnoods slavenarbeid gaan verrichten om de burgers terug te betalen. Dat kan prima in de Grondwet geregeld worden en dat is niet aan private organisaties. Brengt de overheid schade toe aan de maatschappij, dan moeten de schuldigen worden gestraft. Via het strafrecht graag, niet via private weg. Bestuurders die hun boekje te buiten gaan, moeten via het bestuursrecht worden aangepakt dat concretere en minder vaag moet worden gemaakt. Zo’n beetje alle rechtsgebieden zijn aan een grondige hervorming toe, maar de oplossing is ons inziens niet dat burgers en bedrijven boven de wet mogen opereren. De wet geldt voor iedereen, hoe groot en machtig u ook denkt te zijn. Politici willen dat niet en dat zegt genoeg. Amerika kent een aanklaagcultuur. Wie ook maar even denkt schade te hebben opgelopen, eist meteen miljoenen. Dat soort gesodemieter is onwenselijk.

EU

Voorstanders van dergelijke stiekeme bedragen verwijzen naar de uitleg van onder andere de Europese Commissie in een wanhopige poging te “onderbouwen” dat corporaties heus niet alle macht opslokken. Zo zouden verdragen als TTIP niet het Europese recht overrulen. Wel heeft het prioriteit boven onze gewone nationale wetgeving en Europees recht is net zo grillig als de dagelijks politiek. Verordeningen en richtlijnen kunnen razendsnel veranderen en snel onwenselijke toestanden opleveren. Kijk maar eens hoe snel het land vol zit met immigranten, rotondes en privacyschendende maatregelen als vingerafdrukken. Overal wordt er voor de vorm gesproken over waarborgen, maar die zijn een wassen neus en nooit door burgers af te dwingen. U kunt simpelweg nergens terecht om de privacyschending te doen stoppen. Zelfs niet voor het kleinste concrete bezwaar. We zouden wel gek zijn als we dit zomaar zullen accepteren. Dergelijke verdragen voorzien allemaal in een clausule om de rechter te omzeilen. Dat is geen zuivere koffie, echt niet.

ISDS tribunalen zijn maffia praktijken

Onze rechters gaan in onze democratische rechtsstaat over de uitvoering en toepassing van onze wetten. Zo hoort dat te zijn. Door zo’n verdrag wordt de rechter buitenspel gezet en gaat er opeens een schimmige private organisatie een bindend oordeel vellen of we die wet hadden mogen invoeren. Maar wetten komen tot stand na een democratische besluitvorming door politici die door het volk zijn gekozen. Het tribunaal kunnen we niet kiezen, we kunnen het niet sturen en we hebben er per definitie geen inspraak. Andere belanghebbenden hebben die inspraak via de informele stiekeme weg wel. Het bizarre is dat de ISDS-tribunalen bestaan uit mensen die het verdrag zelf in het leven hebben geroepen en er belang bij hebben. In tegenstelling tot rechters die nadat de wet is vastgesteld door de wetgever, pas oordelen over de toepassing ervan. “Ja maar het moet toch altijd door de EU-parlementen worden goedgekeurd?” Goedkeuring van een wet zegt geen fuck. Ooit heeft men “ja” gezegd tegen wetgeving omtrent belediging en dat wordt ook massaal misbruikt.

Misdrijf

Wetgeving is altijd juridisch dichtgetimmerd en lijkt derhalve legitiem en rechtvaardig. Het hele probleem met het recht is dat combinaties van wetten, de uitvoer, interpretatie en macht alle mogelijke uitkomsten kan geven. Zelfs als dat verboden wordt door andere wetten. Pak maar eens een willekeurig misdrijf uit het Wetboek van Strafrecht en we kunnen u vertellen hoe u dat misdrijf kunt plegen zonder strafbaar te zijn. Wetten bieden geen beveiliging en waarborgen al helemaal niet. Internationale verdragen staan ook nog eens boven nationale wetgeving. Bij wie kunt u terecht als u ergens op een zwarte lijst komt te staan door de uitwisseling van uw gegevens en tijdens een vakantie wordt opgesloten in een staat waar ze u kunnen martelen en straffen hoe ze willen? Niemand. Iedereen die de democratie serieus neemt, zou moeten begrijpen dat draagvlak nooit gecreëerd kan worden door dat stiekeme gedoe. Baart het u geen zorgen dat de Europese overheden u niet in staat stellen te controleren wat ze doen en alle eurofiele partijen voor zijn?

Nederland poppetje van de VS

Nederland moet er overigens altijd voor waken niet onder de voet te worden gelopen door de grote jongens aangezien wij nooit een vuist kunnen maken als zij iets doen wat voor ons onaanvaardbaar is. Nederland kan geen echt veto indienen tegen grootmachten als de VS. Een van de redenen om bij de EU te willen horen, is dat een continent als de EU bestaande uit de gezamenlijke lidstaten dat wel kan. Europa is groot genoeg om de VS wel van repliek te voorzien, maar wat doen ze? Ze gedragen zich als het schoothondje van de VS en onderhandelen verdragen waarmee nota bene private bedrijven in de VS in staat worden gesteld om nationale overheden aan te klagen. Stel dat onze overheid op een gegeven moment wil optreden tegen de privacyschending van Google en Facebook omdat Wilders eindelijk aan de macht is gekomen. Dan kunnen we worden aangeklaagd en miljarden verliezen door dat spelletje. Vraag u liever af waarom Nederland er niet bij Europa op aandringt om grote internationale bedrijven in de hand te kunnen houden.

We geven onze macht weg

Europa is dus voor de zoveelste keer waardeloos gebleken. We zijn al genaaid met die klote munt van ze. Vervolgens zijn we onze soevereiniteit kwijt aan Europa en moeten we lijdzaam toezien hoe hun juridische regeltjes onze wetten aan het vervangen zijn. Waarborgen? Vergeet het maar. Een zaak die wij tegen de staat hebben ingediend vanwege de partijdige veroordeling door een rechter in de zaak van onze beheerder, werd niet-ontvankelijk verklaard. Nu zien we dat Europa het laatste restje “macht” dat we als klein landje nog bezitten, weggeeft aan Amerikaanse bedrijven. Dit zaakje stinkt. Over de wet die het verdrag mogelijk moet maken, werd nog wel voor een beperkt aantal mensen een raadgevend referendum georganiseerd, maar die is net zoals toen met de Europese Grondwet, niet bindend. Alles is al beslist en doorgevoerd. Petities van particulieren halen niks uit en doen ook aan privacyschending. Complottheorieën zullen nooit de weg zijn om de werkelijkheid te beschrijven, maar dat er hier achterlijke dingen gebeuren staat vast.

Amerika kan ons vanwege zijn verleden niet bepaald geruststellen omdat bekend is dat zij als een van de eersten schijt hebben aan internationale verdragen op het moment dat het hen uitkomt. Zodra ze Europa of andere landen ermee om de oren kunnen slaan, geldt het internationale recht. Werkt het tegen ze, dan zoeken ze een excuus om zich er niet aan te houden. Getuige ook alle oorlogen waar ze bij betrokken raken waarbij ze het recht straal negeren. In de VS hebben ze ook de NSA die zo’n beetje alles doet wat God verboden heeft en zelfs prominente Europese politici loopt af te luisteren. Mierenneukende discussies helpen de zaak niet. “Het is geen grondwet, dus waar zeiken jullie over?” Dat concrete woord boeit uiteindelijk geen reet. Feit is dat onze grondrechten worden geschonden. In die zin is het geen grondwet. Aan de andere kant is het allemaal wel net zo moeilijk te wijzigen als de Grondwet. Overheden beslissen en achter de coulissen trekken ambtenaren en daarachter belanghebbenden en lobbygroepen aan de touwtjes.

Alles over u is bekend

Mensen die denken dat het allemaal aanvechtbaar is hebben net zo’n groot bord voor hun stomme kop als mensen die geloven in de waarborgen die theoretisch worden opgesteld. Dergelijke verdragen komen nooit alleen. De maatregelen die de elite wil nemen, komen terug in verschillende verdragen en wetten. Komt het ene verdrag er niet door, dan nemen ze die maatregelen wel over in andere verdragen. Altijd kunnen ze zich beroepen op toestemming en zeggen dat het volk het zelf gewild heeft, want zij hebben de mensen die het hebben gedaan het mandaat gegeven. Ja, uw gegevens worden ook met dit akkoord weer formeel geleverd aan de VS, maar informeel worden ze al opgestuurd sinds er computers bestaan. U kunt dat toch niet controleren. Voor het geval het verdrag gaat falen of mensen gaan piepen, zijn ze in de nationale parlementen al bezig om datamining via het sleepnetprincipe goed te keuren. Straks mag en kan alles. Al uw gegevens zijn allang in handen van alle overheden en organisaties ter wereld en dit soort verdragen dienen ter rechtvaardiging.

Overweging.

Wetgevingsprocedures en zeker die van verdragen, kunnen jaren in beslag nemen waardoor het valse gevoel kan ontstaan dat mensen zich ertegen uit kunnen spreken en er daadwerkelijk veranderingen kunnen worden aangebracht. Stiekeme commissies die zich bezig houden om deze zooi door uw strot te drukken, spelen daar handig op in door te doen alsof ze het verdrag waar bezwaren tegen bestaan ter zijde te leggen en in het vervolg rekening te houden met de punten die tegenstanders aandragen. Doorgaans leidt dat ertoe dat ze de volgende keer een extra regeltje toevoegen waarin ze beloven dat er voldoende maatregelen en waarborgen worden ingebouwd en u in principe naar de rechter zou kunnen stappen als er dingen gebeuren die het daglicht echt niet kunnen verdragen. Zo traag als de juridische bureaucratie is, zo snel is echter de privacyschending. Op het moment dat u eindelijk wakker wordt, is het te laat. Persoonsgegevens vliegen al tijden over en weer terwijl mensen zich druk maken over het verdrag. Dat verdrag is gewoon schijn.

De harde waarheid is dat we nooit een democratische rechtsstaat hebben gehad, de rechters nooit echt onpartijdig en onafhankelijk zijn en de overheid nooit het beste met ons voor heeft. Rechters grossieren in willekeur. Bedrijven die economisch van belang zijn, krijgen altijd gelijk. Ambtenaren van de overheid luisteren naar lobbygroepen die altijd het bedrijfsleven vertegenwoordigen. Feitelijk is de overheid niks anders dan een leger ambtenaren die als domme marionetten via vaag en partijdig recht de misstanden in de samenleving lopen te rechtvaardigen zodat de pleuris niet uitbreekt. Het is een illusie om te denken dat uw belangen worden nagestreefd en dat de overheid daadwerkelijk een professionele organisatie is die persoonlijke belangenverstrengeling los kan zien van hun eigenbelang zodat ze objectief en deskundig kunnen regeren. Geld is niet slecht, maar de mensen die achter andermans geld zitten wel. Deze wereld zit als het ware opgesloten in een samenspel tussen overheid en andere belanghebbenden in de samenleving.

Globaal zijn er twee stromingen die van belang zijn. neoliberalen willen een zo groot mogelijke overheid. Een machtsblok dat macht heeft over alles en iedereen en daarbij zichzelf als de elite verrijkt. Dat streven gaat zelfs zo ver dat zij wensen dat de nationale overheid op gaat in een internationale superoverheid. Daarvoor is de constructie van Europa als het Vierde Rijk in het leven geroepen. De volgende stap is dan logischerwijs Europa inclusief de macht over Nederland, weg te geven aan de Amerikanen. Mensen roepen niet voor niks dat Europees beleid doorgaans gewoon Amerikaans beleid is. Aan de andere kant staan de libertaristen die geen overheid willen. Alles moet in handen komen van private bedrijven en hier geldt het recht van de sterksten. Eenmaal groot, dan heeft u voor altijd de macht in handen. Beiden vinden we zeer onwenselijk en smerig. Realisten zoals wij willen een kleine overheid als kern met daarin het noodzakelijke voor het algemeen belang en de rest is vrije markt.

Denk nou niet dat we een hekel hebben aan private bedrijven. We hebben geen hekel aan geld maar wel aan het kapitalisme. We vinden het niet erg als mensen rijk worden maar wel dat de neoliberale elite rijk wordt door vriendjespolitiek. Jaloezie is een motherfucker. Waar wij een probleem mee hebben, is dat er straks geen onderscheid meer is tussen de rechter en private bedrijven. Dat straks iedereen altijd over onze persoonsgegevens kan beschikken en allerlei beslissingen over ons kan nemen zonder dat we ons daar tegen kunnen verdedigen. Dat er een allesomvattend surveillancenetwerk ontstaat dat iedereen boven het hoofd groeit en extreme gevolgen gaat hebben die nooit meer terug te draaien zijn. Ministers en staatshoofden worden afgeluisterd en derhalve chanteerbaar. Leden van de geheime dienst kunnen op hun beurt afgeluisterd en geëlimineerd worden. Niemand weet meer wat er nou precies gebeurt en waar iedereen mee bezig is. Dat kan uitmonden in een wereldwijde ruzie.

Overheden proberen zich al tijden in te dekken middels verdragen voor de schandelen die in de toekomst zeker nog boven water zullen komen. Weet u wat het is? Er is een elite die ten onrechte geld en macht onttrokken heeft en daar geen recht op heeft. Hun vriendjes zijn medeplichtigen en hebben allen de kans gehad om rijk en machtig te worden via grote bedrijven. Ze zijn als de dood dat het volk erachter komt wat voor vieze spelletjes ze spelen, dus wat doen ze? Ze gedragen zich als de extreem jaloerse echtgenoot. Dagelijks willen ze in onze persoonlijke gegevens kijken of we niet te invloedrijk worden waardoor we hele volksstammen op de been kunnen krijgen. Tevens zijn ze doodsbenauwd voor groepen in andere landen die nog machtiger zijn en een gevaar kunnen opleveren voor hun imperium. Iedereen loopt elkaar maar te bespioneren. Wereldleiders en ambtenaren zijn in de macht van stiekemerds. Ons wereldbeeld zal nooit gerespecteerd worden, maar privacyschending is een levensgevaarlijke tijdbom die uiteindelijk zal ontploffen.