Indignatie redactie 
De oorlog van Frankrijk tegen de islamitische hoofdbedekking wordt niet ondersteund door de Franse president, die voorstander is van islamisering boven het secularisme van Frankrijk.
Op 11 oktober 2019 veroorzaakte Julien Odoul in het regionale parlement in Bourgogne-Franche-Comté, een lid van Marine Le Pen’s National Rally (RN) linkse verontwaardiging toen hij bezwaar maakte tegen het toestaan van een sharia-conforme gesluierde vrouw die studenten en haar zoon vergezelde in een sessie.
Julien Odoul plaatste de video van zijn verklaringen op zijn Twitter-account en noemde de acties van de vrouw ook een “communitaire provocatie” na de islamitische jihad-terroristische aanslag van 3 oktober 2019 waarbij vier Franse politieagenten om het leven kwamen.
Madame heeft alle vrijheid om deze sluier thuis, op straat te dragen [doen we denken aan de wet?] Maar niet hier, niet vandaag , ‘zei Odoul, onder verwijzing naar de Franse waarden van’ secularisme ‘en’ Republikeinse principes ‘
De islamitische provocatie veroorzaakte argumenten onder de wetgevers waardoor de linkse vleugel naar Odoul schreeuwde: “je bent een fascist” en “We geven geen afkeer van de Republiek!” Echter, velen in de kamer waren het eens met Odoul en gezongen ter ondersteuning: “Secularisme! Secularisme!”
Leden van de National Rally liepen de kamer uit en hekelden de acties van de vrouw als “een islamitische provocatie”.
https://youtu.be/FXhXjRkRe8Y
Tijdens een persconferentie werd de Franse president Emmanuel Macron gevraagd commentaar te geven op de acties van de moslimvrouw. Macron heeft duidelijk gemaakt dat secularisme de islamisering van Frankrijk niet mag verstoren.
https://youtu.be/SLYUm0UC57w
Will Yves Threard, de adjunct-hoofdredacteur van de oudste krant van Frankrijk, La Figaro, wordt beschuldigd van godslastering omdat hij zegt: “ Er bestaat niet zoiets als islamofobie. Ik haat de moslimreligie. Ik zal het zeggen. ‘
RAIR Foundation Yves Threard werd uitgenodigd in het Franse tv-programma Le Grand Soir om te debatteren of mensen het recht moeten hebben om islamitische hoofd- / gezichtsbekledingen in het openbaar te dragen, na de verontwaardiging in het Parlement (hierboven)
Islamitische hoofdbedekking is sinds 2004 wettelijk verboden in Franse klaslokalen en overheidsgebouwen, maar is nog niet verboden in openbare ruimtes.
Tijdens het debat van Threard over Odoul’s uitspraken over islamitische bedekkingen, veroorzaakte hij verontwaardiging en bedreigingen van links omdat hij hem steunde en zijn bezorgdheid uitte over de vrouw die haar hijab in het parlement droeg: ‘Of deze vrouw provoceerde of niet, ze wist heel goed wat ze was doet deze vrouw. Misschien had ze verborgen bedoelingen. ‘
De enige plaats waar Threard vindt dat de Niqab moet worden gedragen, is in het huis van de moslimvrouw.
” Ik herhaal dat we niet kunnen aansluiten bij de ene of de andere van deze religies – dat is niet mijn geval, maar wat ik niet leuk vind, zijn de religieuze excessen. sektarische excessen (…) Het spijt me (…) maar voor mij zijn het dragen van de sluier, de abaya, de burkini militante tekens en ideologische kunstwerken. Deze tekenen, nee, ik accepteer ze niet en ik accepteer ze niet in Frankrijk “
https://youtu.be/9GkWznSNufE
Het Europese Hof voor de Rechten van de Mens heeft een Frans verbod op het dragen van gezichtssluiers in het openbaar bevestigd. De Franse senaat stemde in 2010 over het verbod en mensen die in het openbaar de boerka of nikab dragen, lopen een boete. De anonieme vrouw die tegen het verbod in beroep ging, voerde aan dat ze een vrije keuze maakte om de boerka te dragen, en dat de wet die het verbood inbreuk maakte op haar recht op privacy en haar recht op vrijheid van godsdienst, overeenkomstig de artikelen 8 en 9 van het Europees Verdrag voor de rechten van de mens. (EVRM).
Het Hof arrest geoordeeld dat terwijl er een storing met haar rechten uit hoofde van de artikelen 8 en 9 was geweest, deze beperking van de rechten die nodig was om de “rechten en vrijheden van anderen te beschermen”. Uiteindelijk sympathiseerde de rechtbank met het standpunt van de Franse regering dat het zien van het gezicht van een persoon tijdens het lopen op straat een essentieel onderdeel was van ‘samenleven’ in de samenleving.
Wat moeten we hiermee?