Politieke spelletjes : Waarom lees je columns, artikelen en kranten, en kijk je naar zenders die ‘leugenachtig’ zijn?

Anders dan mensen die zich daartoe ‘verlagen’ om aanknopingspunten te vinden om hun tegenstanders ‘kapot’ te maken, ben ik op zoek naar openingen die zicht bieden op een vergelijk. Neem die column van Hubert Smeets waarin hij de vloer aanveegt met ‘realisten’, zoals ondergetekende. In zijn column verwijt hij de ‘realisten’ dat ze een land als Oekraïne haar ‘autonomie’ niet gunnen. Nou gaan Smeets en ik al ver terug, tot kort na ‘Maidan’, toen ik hem in onze correspondentie op enig moment vroeg waarom hij in de krant openlijk loog over wat Poetin had gezegd. De tekst van wat Poetin te melden had stond integraal afgedrukt op de website van de Russische overheid op het internet, en de weergave van Smeets kon daar niet bij in de schaduw staan. Zijn antwoord maakte duidelijk dat hij meende de letterlijke tekst te moeten ‘interpreteren’, om die interpretatie vervolgens door te geven als dat wat Poetin had gezegd, aangevuld met het gegeven dat hij uitging van de Russisch-talige versie, en niet van de Engelstalige, en dat je bepaalde begrippen in het Russische ‘anders’ moest interpreteren.

Het deed mij erg denken aan mijn leraar Engels in de laatste klas van de HBS, die het consequent niet eens was met mijn vertalingen, wat resulteerde in een schamel zesje. Mijn ‘meertalige’ ouders waren het onveranderlijk eens met mij, en het was een overwinning toen ik op mijn eindexamen een dikke negen haalde. Waarmee ik slechts bedoel te zeggen dat sommige ‘experts’ wellicht niet zo hoog van de toren zouden moeten blazen. Al helemaal niet als er een kant-en-klare vertaling voorhanden is. Er is altijd ruimte voor de vraag of je iets niet beter anders had kunnen zeggen. Maar het gaat echt te ver als je je eigen interpretatie substitueert voor wat iemand zelf naar buiten brengt als goedgekeurde tekst. En echt radicaal anders.

Maar normaal gesproken zou die verwijzing naar ‘autonomie’ mij het gevoel hebben gegeven dat er kansen waren om tot een vergelijk te komen. Mijn recente bijdragen over individuele autonomie, tegen de achtergrond van wat Ayn Rand bepleitte, lijkt een opening. Maar in het geval van Smeets is het dat allerminst. Hij heeft helemaal niks met autonomie, van wie of wat dan ook. Althans, niet in de betekenis van wat ‘Van Dale’ en ik onder ‘autonomie’ verstaan. Bij autonomie denk je niet aan een coup tegen de gekozen president, betaald door de regering van de Verenigde Staten en een handjevol belanghebbende miljardairs, zoals in 2014 in Oekraïne. Je denkt niet aan het afwijzen van een referendum op de Krim waar een overweldigende meerderheid via de stembus aangaf dat ze geen deel uit wilden maken van die door een junta van rechts extremistische militanten geleidde, door Victoria ‘Fuck the EU’ uitgezochte ‘regering’ in Kiev. En je staat er ‘Blauw-Geel’-nationalistisch op als je je verzet tegen de implementatie van ‘Minsk II’, om een einde te maken aan de gewapende strijd en al die zinloze doden, waarin de autonomie van de Donbas binnen Oekraïne als federatieve staat is geregeld.

Volgens Smeets zijn wij als Nederlanders ‘autonoom’, terwijl nagenoeg alle Nederlanders u zullen vertellen dat we weinig te vertellen hebben in ons eigen land, omdat ‘Brussel’ de lakens uitdeelt. En de ‘NAVO’ wereldwijd haar eigen gang gaat, zonder enige Nederlander ooit te vragen of ze het goed vinden zo. Ja, er zijn Nederlanders die blij zijn dat de EU ons dwingt, en dat de NAVO initiatieven ontplooit waar in Nederland geen draagvlak voor is, en dat ‘Den Haag’ slappe knieën heeft, en exclusief bezig is met haar eigen navel. Maar we hadden het over autonomie, nietwaar?

Veel groter probleem is de manipulatie die buiten beeld plaatsvindt. De Canadese Cynthia Chung inventariseert HIER weer op onnavolgbare wijze hoe we, via onze angsten, ‘False Flags’, en een persagentschap dat huurmoordenaars uitzendt om ‘dwarse’ politici en dergelijke te liquideren als massa worden ‘bespeeld’, wat autonoom ook de doodsteek is voor ‘autonomie’ in mijn woordenboek. Maar niet in dat van Smeets, en dat maakt een dialoog zinloos. En nu hij volledig is doorgeschoten richting ‘post-realisme’, en mij als realist ver achter zich heeft gelaten, gaapt er een onoverbrugbare kloof tussen zijn en mijn belevingswereld. Het is niet zo dat Smeets gewoon niet bekend is met al die zaken die Chung de revue laat passeren, en die u hier ook al in flarden verschillende keren voorbij zag komen. Hij doet gewoon alsof het de normaalste zaak van de wereld is, en zijn krant zal je er niet over horen. Terwijl ik meen dat het ons tegenhoudt op weg naar een harmonieuze wereld waarin autonome mensen verantwoordelijk kunnen zijn voor hun eigen leven, in een vrije wereld, niet getordeerd door subsidies, zonder sancties en oorlog, waarin landen geen wapentuig weg kunnen geven aan andere landen, omdat ze die wapens gekocht hebben voor hun eigen defensie. En waarin pathologische machtswellustelingen geen kans krijgen om de eigen bevolking te gijzelen voor hun oorlogen en perverse politieke spelletjes.

Kortom, Hubert Smeets is privé wellicht een joviale vent waarmee je leuk kunt ‘ouwehoeren’ over ‘Kremlinkoekeloeren’, en alle ‘spannende’ avonturen die dat met zich heeft meegebracht, maar over ‘autonomie’ worden we het nooit eens, en evenmin over de vraag of een realist de mensheid meer te bieden heeft dan een ‘post-realist’. Dat moet je dan ook accepteren. Als ik in januari schrijf dat Rusland geen oorlog wil, maar uitvoering van ‘Minsk II’ conform de afspraken, en een neutraal Oekraïne conform de toezeggingen. Doch als het er van komt, ze de ‘Donbas’ dan als autonome gebieden zullen ‘bevestigen’, terwijl ze tevens het kustgebied aan de Zwarte Zee tot aan Transnistrië zullen inlijven, waarna er een ‘land-locked’ nationalistische ‘rompstaat’, behangen met schulden, en een tekort aan mannen en fysiek fitte jonge vrouwen, die sneuvelden in de oorlog die de NAVO wilde, overblijft, waarna dat de uitkomst blijkt te zijn, dan zie ik niet waarom u zich tot het ‘post-realisme’ zou willen bekeren, eerlijk gezegd. Maar doe uw ding. Wapper met uw vlag, juich omdat we eindelijk van het gas en de olie af zijn, de boodschappen onbetaalbaar zijn, terwijl dat ‘eigen huis’ waar u van droomt weliswaar in prijs daalt, maar door de stijgende rente en economische onzekerheid nu nóg verder over de horizon schuift. Geniet ervan. En doe Hubert de groeten als u hem spreekt. Aan zijn invloed kan ik niet tippen, anders dacht u voor uzelf, en was het nooit zo ver gekomen. Dan was u autonoom in een autonoom land, binnen een puur economische Europese federatie, en was de NAVO na het einde van de Koude oorlog afgeschaft.