Indignatie redactie 
In een reactie op de vraag of de Iraanse minister van Buitenlandse Zaken Mohammad Javad Zarif en zijn delegatie toestemming zouden krijgen om de Verenigde Staten binnen te komen als onderdeel van een bijeenkomst van de Verenigde Naties en of zij vrij zijn om vrij rond te reizen in New York City, de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken Mike Pompeo vertelde een kanjer, eentje die Pinocchio misschien zelfs in verlegenheid heeft gebracht. Pompeo drukte zijn verlangen uit om op de Iraanse televisie te verschijnen en zei dat hij de Iraniërs zou vertellen dat “we ons erg om hen bekommeren, dat we het Iraanse volk steunen, dat we begrijpen dat de revolutionaire theocratie niet handelt dat is in hun belang. “
Wel, dat is maar een leugen, een eenvoudige oude, regelrechte, ouderwetse leugen.
Wanneer Pompeo het voornaamwoord “wij” gebruikt, verwijst hij naar Amerikaanse functionarissen. En het is een feit dat Amerikaanse functionarissen, van president Trump af, zich niets aantrekken van het welzijn van het Iraanse volk. Het enige waar Amerikaanse ambtenaren om geven is het opnieuw installeren van een pro-Amerikaanse dictatuur in Iran, niet anders dan die van de sjah, die Amerikaanse functionarissen de wrede dictator van Iran in 1953 maakten.
Immers, kijk naar de Amerikaanse sancties tegen Iran. Ze richten het Iraanse volk op economische verarming en zelfs de dood. Het idee is dat als de Amerikaanse regering het leven uit het Iraanse volk kan persen, ze zullen opstaan in een gewelddadige revolutie tegen het heersende regime en deze vervangen door een die acceptabel is voor Amerikaanse functionarissen.
Er is geen maximale limiet aan de verarming of het dodental die Amerikaanse ambtenaren ertoe zou brengen hun sancties op te heffen. Dat wil zeggen, zelfs als de sancties elke week duizenden mensen zouden doen sterven door verhongering, ziekte of vliegtuigongevallen als gevolg van de sancties, zouden Amerikaanse functionarissen de sancties niet opheffen. Geen enkele prijs in termen van lijden of dood van het Iraanse volk zou hoog genoeg kunnen zijn om Amerikaanse functionarissen te doen ophouden en op te houden.
Bovendien, al zou een gewelddadige revolutie het leven kosten van duizenden Iraniërs, het kan de Amerikaanse ambtenaren niets schelen. Het enige dat belangrijk voor hen is, is regimeverandering. Als duizenden Iraniërs moeten worden opgeofferd voor dat doel, het zij zo.
Hoe ter wereld kan zo’n wreed en brutaal beleid worden verzoend met de bewering van Pompeo dat hij en zijn cohorten zich ‘diepgaand bekommeren’ om het Iraanse volk? Dat kan niet. Het is een leugentje.
We zagen hetzelfde fenomeen toen Amerikaanse functionarissen, met dezelfde banaliteit-van-slechte denkwijze, hun systeem van sancties tegen het Iraakse volk 11 jaar lang oplegden. Elk jaar vermoordden de sancties honderdduizenden Irakezen, vooral kinderen. Houd in gedachten dat tijdens de Perzische Golfoorlog het Pentagon Amerikaanse bommenwerpers opdracht gaf Irakese waterzuiverings- en rioolwaterzuiveringsinstallaties te vernietigen, met het doel besmettelijke ziektes onder de Iraakse bevolking te verspreiden. Nadat de oorlog voorbij was, gebruikten Amerikaanse functionarissen hun sancties om te voorkomen dat de planten gerepareerd zouden worden. De met rioolwater besmette wateren waren een van de factoren die hebben geleid tot de massale jaarlijkse dodentol onder het Iraakse volk.
Hielpen Amerikaanse ambtenaren om het welzijn van het Iraakse volk? Maak je een grapje? Niet meer dan dat ze geven om het welzijn van Iraniërs. Toen zestig minuten de Amerikaanse ambassadeur Madeleine Albright in 1995 de vraag stelde of de dood van een half miljoen Iraakse kinderen ‘de moeite waard was’, antwoordde ze dat hoewel het een moeilijke kwestie was, de doden in feite ‘de moeite waard’ waren. “Het”, bedoelde ze de poging om Saddam Hussein van de macht te verwijderen en hem te vervangen door een pro-Amerikaanse dictator, hetzelfde doel dat Amerikaanse functionarissen in Iran hebben. De sancties tegen Irak duurden nog zes jaar, totdat Amerikaanse functionarissen de aanslagen van 11 september gebruikten als excuus om Irak binnen te vallen en Saddam van de macht te verdrijven, iets wat ze niet hadden bereikt met 11 jaar sancties en honderdduizenden dode Irakezen.
Toen een Amerikaan genaamd Bert Sacks het medicijn naar Irak bracht om het Iraakse volk te helpen, gingen Amerikaanse functionarissen achter hem aan, eerst boetseerden ze hem en vervolgens brachten ze vele jaren door in een obsessieve zoektocht om hun geld van hem te krijgen. Vergis u niet: als een Amerikaan Amerikaanse sancties tegen Iran overtreedt door te proberen het Iraanse volk te helpen, zullen Amerikaanse functionarissen achter hem aan gaan met alle geweren schallend, ditmaal met zowel harde strafrechtelijke als civiele straffen.
Denk aan wat Amerikaanse functionarissen in 1953 met het Iraanse volk hebben gedaan. De CIA heeft bewust de Iraans democratisch gekozen premier Mohammad Mossadegh bewust, opzettelijk en in het geheim uit zijn ambt gezet en de volledige dictatoriale macht in de Sjah van Iran verworven. De CIA trainde de sjah en zijn geheimzinnige SAVAK-politiemacht, die een combinatie was van het Pentagon, de CIA en de NSA, tot een van de meest tirannieke organisaties in de geschiedenis. Martelen. Moord. Onbepaalde detentie. Geheime surveillance. Willekeurige arrestaties. Onderdrukking van de vrijheid van meningsuiting. Alle dingen die in het playbook van de Amerikaanse nationale veiligheidsdienst zaten, berusten bij de sjah en zijn SAVAK.
Na ongeveer 26 jaar lijden onder deze gruwelijke door de VS geïnstalleerde en door de VS getrainde tirannie kwamen de Iraanse mensen uiteindelijk met geweld in opstand. De schande was echter dat ze de Sjah niet konden vervangen door het democratische regime dat Amerikaanse functionarissen in 1953 hadden vernietigd. Ze eindigden met een theocratische tirannie.
Het was dus met grote ironische hypocrisie dat Pompeo onlangs ook het Iraanse regime voor zijn tirannieke praktijken bespotte. De ironie en hypocrisie zijn drievoudig: de ene, de Amerikaanse functionarissen zijn verantwoordelijk voor de theocratische tirannie waaronder de Iraanse nu lijden. Twee, de in de VS geïnstalleerde sjah was net zo tiranniek als het huidige Iraanse regime. En drie Amerikaanse functionarissen hebben een aantal van dezelfde duistere praktijken hier in de Verenigde Staten geadopteerd, bijvoorbeeld marteling, moord, onbepaalde detentie, ontkenning van proces door jury, ontkenning van behoorlijke rechtsgang en ontkenning van een snel proces, dat zijn betrokken door dictatoriale regimes.
Amerikaanse ambtenaren geven om en ondersteunen het Iraanse volk? Laat me niet lachen. Gewoon meer leugens van een diep hypocriet interventionistisch en imperialistisch regime, een die de onschuldigen richt op dood en verarming met als doel een politiek doel te bereiken.
