In een reeks tweets heeft de Amerikaanse president Donald Trump gedreigd om de economie van Turkije “totaal te vernietigen” als dat land zijn “boekje te buiten gaat”. Daarmee doelt Trump op een nakende militaire operatie van Turkije tegen de Koerden in het noorden van Syrië. “Trump krabbelt een beetje terug na de kritiek” stelt de media.
Trump liet eerder deze week weten de Amerikaanse elite-troepen uit het gebied te hebben teruggetrokken. Turkije heeft zo vrij spel om Koerdische strijders aan te vallen. Het land beschouwt hen immers als terroristen en vreest dat de Koerden vanuit het noorden van Syrië aanvallen op Turkije zouden opzetten.
Trump dreigt nu op Twitter de Turkse economie “totaal te vernietigen” als het land zaken doet wat hij, “in zijn grote en ongeëvenaarde wijsheid”, als verboden terrein beschouwt. Voor de VS zijn de Koerden bondgenoten die – met materiële steun en steun vanuit de lucht – meegeholpen hebben om terreurorganisatie IS terug te dringen.
As I have stated strongly before, and just to reiterate, if Turkey does anything that I, in my great and unmatched wisdom, consider to be off limits, I will totally destroy and obliterate the Economy of Turkey (I’ve done before!). They must, with Europe and others, watch over…
— Donald J. Trump (@realDonaldTrump) October 7, 2019
Onze correspondent Beemsterboer ziet Trump met deze tweet “een beetje terugkrabbelen” na de aanhoudende kritiek in eigen land. Zo stelt de Republikeinse leider in de Senaat, Mitch McConnell, dat de president leiderschap moet laten zien en de troepen in Syrië moet laten.
Senator Lindsey Graham noemt het besluit van Trump een overwinning voor Iran, de Syrische president Assad en IS. Senator Mitt Romney laat zich in vergelijkbare bewoordingen uit. Hij spreekt van verraad aan een bondgenoot, dat terroristen in de kaart speelt.
Wanneer komt die aanval er nu?
De Turkse president Recep Tayyip Erdogan wil het noorden van Syrië heroveren, niet enkel om de Syrische Koerden uit te schakelen, ook om in een bufferzone 2 miljoen Syrische vluchtelingen te gaan hervestigen. Turkije huisvest momenteel 3,6 miljoen Syrische vluchtelingen. In het begin kreeg het land nog de steun van Europa, maar die steun is grotendeels weggevallen.
De afgelopen dagen was er sprake dat een aanval voor elk moment was. Maar Beemsterboer meent dat er chaos heerst. “Niemand wist gisteren precies waar hij aan toe was, zelfs de Amerikaanse militairen in Syrië niet. De Turken leken ook verbaasd dat Trump het besluit had genomen om troepen terug te trekken. Dat leek hij niet gezegd te hebben in een telefoongesprek met Erdogan. Vóór de Turken Syrië binnentrekken, willen ze eerst weten hoe ver de Amerikanen zich terugtrekken, of ze geen Amerikaanse slachtoffers kunnen maken, enz. Er is zoveel onduidelijk”, legt Beemsterboer uit.
Met steun van het Turkse volk
De Turkse bevolking staat grotendeels achter een militair ingrijpen. “De Turkse regering schermt hier al máánden mee, dat lijkt deels een tactiek om toegevingen af te dwingen van de Amerikanen”, aldus Beemsterboer.
“Vele Turken hebben het ook helemaal gehad met de grote hoeveelheid Syrische vluchtelingen. Er is veel onvrede zoals er elders wel in de wereld is. Erdogan heeft gezegd dat hij 2 miljoen vluchtelingen naar de bufferzone wil en dat zou de druk op Turkije verlichten.”
Wat zijn de opties voor de Koerden?
De Koerden hebben al laten weten dat ze de terugtrekking van de Amerikanen regelrecht aanvoelen als verraad, als “een mes in hun rug”.
Ze zeggen alvast dat ze zijn voorbereid op een eventuele aanval van de Turken. “De Koerden hebben de voorbije dagen loopgraven aangelegd ten zuiden van de Turkse grens. Ze dreigen met een totale oorlog als het Turkse leger aanvalt. Maar de vraag is of ze die dreigementen waar kunnen maken, want het is een moeilijk landschap, vrij heuvelachtig en open. Dat zou het makkelijk maken voor de Turken”, schetst Beemsterboer de situatie.
En de vraag is of de Koerden echt wél oorlog willen? Ze kunnen kiezen voor een tactisch terugtrekken. Of ze kunnen vluchten naar Noord-Irak waar de Koerden ook aan de macht zijn en waar de Turken militaire basissen hebben, maar ze zeker niet het hele gebied controleren.