Een gewaarschuwd mens telt voor twee, en daarom is een aankondiging van de Duitse hoofdvestiging van Aldi iets om in de gaten te houden. De grootgrutter noemt de explosief gestegen kosten, vooral voor tarwe, energie en veevoer, in de nasleep van de oorlog in Oekraïne en Omikron als redenen voor radicale prijsstijgingen van honderden producten. Ook Aldi speelt in op de mondiale politieke gebeurtenissen van de afgelopen jaren en stelt zijn prijzen naar boven bij. Tegelijkertijd zijn in diverse landen in de EU tal van schappen leeg omdat de hamsterweken (o.a. zonnebloemolie) weer zijn aangebroken.
We lezen in de internationale media het volgende – en het is voor u als consument handig hier rekening mee te houden:
“Aldi: prijsschok – discountergigant maakt vanaf maandag zo’n 400 producten duurder”.
Citaat:
“Winkelen bij Aldi wordt vanaf 4 april fors duurder. De discounter heeft aangekondigd de prijzen van zo’n 400 producten fors te verhogen.
Vooral vlees, worst en zuivelproducten worden door prijsverhogingen getroffen. Prijsvoorbeeld: boter zou 30 procent duurder worden.”
“Vanwege de situatie op de wereldmarkten zullen we sprongen in verkoopprijzen ervaren die nog nooit eerder zijn voorgekomen”, kondigt
Florian Scholbeck, algemeen directeur bij Aldi Nord, aan. Volgens informatie van Funke Mediengruppe gaat de discounter ervan uit dat de inkoopprijzen voor boodschappen de komende weken met 20 tot 50 procent stijgen.
Aldi noemt de explosief gestegen kosten, vooral voor tarwe, energie en veevoer, in de nasleep van de oorlog in Oekraïne en Omikron als redenen voor de radicale prijsstijging. Ook Aldi speelt in op de mondiale politieke gebeurtenissen van de afgelopen jaren en stelt zijn prijzen naar boven bij. Tegelijkertijd zijn in diverse landen in de EU tal van schappen leeg omdat de hamsterweken weer zijn aangebroken, met de focus op toiletpapier, pasta en, meer recentelijk, zonnebloemolie. Recentelijk schijnt frituurolie massaal te worden ingeslagen.
Aangezien de groep wordt beschouwd als marktleider in discountretail, zou het kunnen dat andere supermarkten en discounters zoals Lidl, Edeka en Rewe binnen niet al te lange tijd zullen volgen. Uit een onderzoek van het Duitse ifo-instituut blijkt dat 94 procent van de levensmiddelendetailhandelaren in Duitsland hun prijzen willen verhogen.
Van andere voedingsmiddelen zullen volgens de Duitse hoofdvestigingen van Aldi (Essen (Aldi Noord)/Mülheim an der Ruhr (Aldi Zuid)) de prijzen ook drastisch worden verhoogd, maar exacte cijfers geeft Aldi nog niet.
Waar moeten klanten nu prijsverhogingen voor verwachten: in eerste instantie valt te denken aan drogisterijartikelen, wasmiddelen, gebak, snacks, diepvriesproducten en vooral koffie. Wat dat laatste betreft: in Duitsland verkoopt Aldi de koffievariant “Amaroy Our Best” – die kost momenteel 4,59 euro, wat een prijsverhoging van 60 cent betekent. Biologische koffie zou zelfs een hele euro duurder zijn geworden.
Wat de prijzen ook opdrijft is dat er – als gevolg van sancties – sinds dinsdag 15 maart er een exportstop geldt voor tarwe, rogge en gerst uit Rusland, wat de graanprijzen weer beïnvloedt. Het is daarom een kwestie van tijd dat bakkerijen binnenkort meer geld van hun klanten zullen moeten vragen. Ook de vleesindustrie klaagt over exploderende kosten en eist meer geld van supermarkten.
Een wereldwijde pandemie, de stijgende inflatie, transportproblemen, schaarste aan hulpbronnen en nu een oorlog in Europa. Volgens economen hebben al deze gebeurtenissen van de afgelopen twee jaar de detailhandel niet onberoerd gelaten. De prijzen voor benzine en gas zijn al maanden de grootste prijsopdrijvers. Naast de Omikron-golf en de Oekraïne-oorlog zijn er ook problemen met het scheepsvervoer door te weinig containers, het internationale tekort aan vrachtwagenchauffeurs en hogere productiekosten voor energie en grondstoffen. Een situatie die we vorig jaar al opmerkten.
Vorige week meldde de NOS nog dat de inflatie in ons land afgelopen maand tot bijna 12 procent was gestegen, een hoogte die sinds de oliecrisis in 1975 niet is voorgekomen. Net als toen zijn de hoge energieprijzen de oorzaak, zei de NOS, maar dat is slechts de halve waarheid.
Zoals we in eerdere artikelen hebben aangegeven, is de onderdrukking van de inflatie in de afgelopen decennia vooral veroorzaakt door offshoring en de natuurlijke impact van buitenlandse handel die wordt geprijsd in dollars — enin tegenstelling tot wat velen beweren is dit ons inziens geen “petrodollar” of “reserve valuta”-spel, ondanks diverse samenzweringstheorieën die daarover de ronde deden.
De Verenigde Staten en voor een groot deel ook Europa hebben de afgelopen twee decennia monsterlijke tekorten op laten lopen. Europa deed het om de PIIGS te “redden” – die herinnert u zich vast wel uit de tijd van de “grote financiële crisis”, en die “stimulans” is nooit ingetrokken. De Verenigde Staten deden hetzelfde in de tijd van het uiteenspatten van de huizenzeepbel, die volgde op de uiteengespatte technolgie-bubble en nogmaals, dat werd nooit teruggedraaid.
Europa dacht, net als de Verenigde Staten, dat ze hun fiscale waanzin zonder gevolgen konden vergroten door een hele reeks lager opgeleide mensen te importeren die niet in staat waren hun eigen gewicht op of boven het mediane bbp per hoofd van de bevolking te verdienen in de naam van “diversiteit “, laat staan de culturele kloof die door dergelijke immigratie wordt veroorzaakt en die de fiscale kosten verder heeft verergerd (die verder gaan dan alleen economische zaken).
Elke keer dat er een stap werd gezet om de wild verkwistende kredietemissie te verminderen, zelfs een beetje, lieten de financiële/economische markten van zich horen en de verschillende spelers in de Europese en Amerikaanse regeringen, waaronder parlementen, het Amerikaanse Congres en onze Tweede Kamer, alsmede de centrale banken, trokken zich niet alleen niet terug, ze verhoogden de uitgifte van kredietwaardigheid boven de vorige niveau’s.
Om een aansprekend voorbeeld te geven: de Amerikaanse federale uitgaven bedroegen in fiscaal 2007 een slordige $ 2,7 biljoen (!). President Biden heeft zojuist om meer dan een ruime verdubbeling gevraagd, namelijk $ 5,8 biljoen (!!).
Het Westen is decennialang met deze losbandigheid weggekomen door de eigen inflatie “daarheen” te schuiven, met name als gevolg van het opzettelijk mogelijk maken van misbruik van menselijke hulpbronnen (slavernij-achtige arbeidsomstandigheden) en natuurlijke hulpbronnen (verschillende soorten vervuiling, allemaal in de naam hier “groen” te zijn.) De klassieke “economen”-opvatting is altijd geweest dat dit nooit zal gebeuren, want zodra een natie economisch begint te groeien, zal de levensstandaard van de burgers stijgen, wat op zijn beurt betekent dat hun arbeidskosten gelijke tred zullen houden met die van de ontwikkelde wereld.
Dat bleek herhaaldelijk helemaal niet zo te gaan — in Mexico, Vietnam, Bangladesh en natuurlijk China. In feite is er geen natie waarin die vermeende theorie in de loop van de tijd is gevalideerd. Alleen in economie en weersvoorspellingen kun je het 100% van de tijd bij het verkeerde eind hebben, hele naties vol mensen besodemieteren en niet meteen je baan verliezen of erger.
Helaas betekent dit in de praktijk dat Europa helemaal kapot is. We lijken te denken dat we dit allemaal kunnen doen, die afhankelijkheden opbouwen, ook met Rusland als het gaat om Europa en Russisch aardgas, om vervolgens de Maidan-revolutie in Oekraïne te financieren en aan te wakkeren, Rusland te blijven porren en uiteindelijk, zoals eind vorig jaar gebeurde (zie onze eerdere artikelen), vervolgens te dreigen de NAVO rechtstreeks uit te breiden naar Oekraïne en dan denken dat er niets zou kunnen gebeuren…….
Het is gewoon zo dat internationale handel veel tijd nodig heeft om een traject te voltooien en gedurende die tijd wordt de verkoper blootgesteld aan waardeveranderingen, maar heeft hij zich gecommitteerd aan de kostenstructuur van de productie. De dollar is de afgelopen decennia de voorkeursvaluta geweest voor dergelijke transacties, om de eenvoudige reden dat gedurende de tijd dat de overeenkomst wordt uitgevoerd, er een lager risico bestaat dat er iets ergs gebeurt waardoor de producent wordt “gepakt”, en omdat de producent de toon zet over de manier waarop die betaald wordt. Dat heeft tot gevolg dat buitensporige kredietemissies worden afgezonderd die anders onmiddellijk in de inflatie zouden opduiken.
Westerse landen hebben dat allemaal opgeblazen met hun sanctieregime tegen Rusland en de wilde losbandigheid van regeringen tijdens de pandemie door links, rechts en in het midden geld uit te delen aan alles iedereen – en er is geen indicatie, zoals blijkt uit het laatste begrotingsverzoek van de Amerikaanse president Biden en het uitgavenpatroon van Rutte IV, om maar wat te noemen, dat de regeringen van plan zijn hiermee te stoppen doen, virus of geen virus.
Als die inflatoire impact zijn natuurlijke weg niet kan vinden, is het een zekerheid dat het onmiddellijk terug zal vloeien in de consumentenprijzen – wat nu dus gebeurt. Veel bedrijven proberen “leveringsketen”-kwesties aan te halen, maar in feite is dat gewoon weer een voorbeeld van hetzelfde: we vernietigden een stabiel aanbod op basis van een beweerde “goedkopere prijs”, wat in feite helemaal niet het geval was.
Stabiliteit vereist kosten, maar die kosten wilden “we” niet vooraf betalen. Nu betalen we het achteraf. Geachte lezer: hou uzelf niet voor de gek. Er is geen antwoord op dit probleem dat niet inhoudt dat de toeleveringsketens hier worden teruggetrokken en het fiscaal en monetair beleid sterk wordt aangescherpt. Het is niet mogelijk om “iets voor niets” te hebben en hoewel u misschien denkt dat het allemaal wel los zal lopen zult u uiteindelijk – als de rekening komt – wel moeten betalen.
Regeringen in het Westen hebben de afgelopen 20 jaar gedacht dat de rekening nooit zou worden uitgereikt en dat we het zouden kunnen volhouden met steeds meer weggeefacties aan deze of gene groep. Niet alleen komt al die geaccumuleerde schade-boemerang nu bij ons terug, maar elke poging om het te verzachten door méér krediet te geven (het is geen geld, beste lezers) aan de getroffenen zal het dus de zaak alleen maar erger maken, met de grootste impact op degenen die naar verluidt zouden worden “geholpen”.
Bovendien is de Brusselse dwaasheid van “groene energie” overal in Europa – en vooral in ons land – zichtbaar; we kunnen hiervan leren en ermee ophouden daarmee door te gaan, of we zullen het in de zeer nabije toekomst behoorlijk koud hebben en failliet gaan. Er bestaat niet zoiets als “groene energie”; het is ecologisch noch economisch levensvatbaar, en degenen die het tegendeel beweren verschuiven eenvoudigweg de kosten, zowel ecologisch als economisch, op iemand anders of in de toekomst.
Wie beweert dat iets groen, duurzaam of een ander adjectief is dat op zeer lange termijn of oneindigheid duidt, houdt geen rekening met alle kosten en baten, o.a. economisch, ecologisch, sociaal, gedurende de volledige levenscyclus. Niet alleen de voorkant van veel van de plannen waaraan we worden onderworpen, wordt enorm verkeerd voorgesteld, de achterkant is dat ook. Wanneer het bijvoorbeeld over de bruikbare levensduur van windmolens gaat – hoe gemakkelijk is het dan om die aan het eind van hun cyclus in onderdelen op te splitsen en te recyclen? Maar de onderdelen die niet hergebruikt kunnen worden, zullen die dan uiteenvallen in onschadelijke stoffen of is er gewoon een nieuwe giftige stortplaats gecreëerd? Hebben sommige dingen die begraven worden een ondergrondse levensduur die gelijk is aan radioactief afval? En wat betekent dat ze na duizenden jaren alsnog moeten worden afgebroken? Allemaal kosten die naar de toekomst worden geschoven.
Veel van waar de massa voor denkt te gaan (want het wordt hen mooi aangepraat) is gewoon een “greenwashed” verrijkingsplan voor de belanghebbenden.
Economisch is het probleem als volgt: Europa heeft geen middelen meer om de overheidsuitgaven te financieren door zijn inflatie te exporteren naar andere landen, inclusief China en Rusland. Na de Europese Unie zijn de Verenigde Staten aan de beurt. Hun Congres herkent het schuldenprobleem misschien nog niet, en Biden zéker niet, maar u kunt er zeker van zijn dat de Federal Reserve dat wel weet. Ze weten heel goed dat, hoewel hun deel van de federale schuld geen echte kosten zijn voor de Schatkist (omdat de rente die aan hen wordt “betaald” wordt teruggegeven aan de Schatkist en dus een netto nul is), dit zeker niet waar is in de bredere, niet-gouvernementele economie en verdere uitgaven voor overheidstekorten zorgen voor verder oplopende inflatie, wat op zijn beurt betekent dat de rente omhoog gaat of dat er helemaal niemand meer zal lenen – waardoor alle bedrijven die dachten dat ze een “wonder” hadden in de eerder door ons uitgelegde hefboomwerking aan de beurt komen.
Er is geen manier om niet-westerse landen te dwingen dit spel nog langer mee te spelen en de VS en de EU hebben zojuist aangetoond dat ze zullen knoeien met internationale betalingsstromen (Rusland uitsluiten van SWIFT) wanneer iemand iets doet dat ze niet leuk vinden. China is niet de vriend van het Westen in dat streven en was dat ook nooit. Het enige dat we in het Westen de afgelopen twee decennia hebben gehad dat de kredietemissie mogelijk heeft gemaakt en waarvan onze regeringen misbruik hebben gemaakt, staat op het punt te inploderen en er is precies niets dat het Westen er aan kan doen.
De rekening ligt nu voor ons en de acties die wij als volk de afgelopen 20 jaar hebben opgedrongen gekregen van onze politici moeten worden betaald, te beginnen hier en nu. De enige twee keuzes zijn om dit te accepteren of te proberen de waarheid verder te verbergen, wat op dit moment het risico loopt op fiscaal en sociaal falen van de westerse wereld zelf. Of misschien kiest het Westen ook voor de – historisch gezien – enige remedie die nog helpt als politici het helemaal en onherstelbaar verkloot hebben: een nieuwe oorlog voeren.