Indignatie redactie 
Zwitserland zal op 9 februari in een nationaal referendum stemmen of het straf- en militair recht moet worden gewijzigd om homoseksuelen en biseksuelen op te nemen in de categorie groepen die worden beschermd tegen haatzaaien en discriminatie. Religie en etnische afkomst worden op deze manier al beschermd.
In de officiële brochure , die vóór het referendum naar alle huishoudens werd gestuurd, ondersteunen ons parlement en de Federale Raad de uitbreiding van het strafrecht door te stellen dat discriminatie in de vorm van haatzaaien “geen plaats heeft in een vrije en tolerante samenleving”. De tegenstanders van deze voorgestelde wet, vooral van rechts, noemen het een poging tot censuur. Links die deze wet steunen, zijn tolerant voor homo’s en lesbiennes.
De haatdragende taal die de wet zou verbieden, kan zijn: “Alle homo’s zijn varkens” of, op een zeer breed gedefinieerde manier, elke vorm van expliciet verbaal misbruik van seksuele geaardheid die de menselijke waardigheid schendt. De bewering van een prominente politicus van de conservatieve Zwitserse Volkspartij (SVP) dat homo’s “een hersenklap ondersteboven hebben” zou illegaal zijn onder deze nieuwe wet . Het belangrijkste doel van de supporters is daarom een verbod op discriminerende uitspraken , “de systematische degradatie en laster van lesbiennes, homo’s en biseksuelen”.
De kracht om emoties te beheersen
In plaats van toe te geven dat ze de vrijheid van meningsuiting willen beperken, hebben de aanhangers van deze censuurwet een slimme truc bedacht. Op basis van de term ‘vrijheid van meningsuiting’ kwamen ze tot de conclusie dat ‘hate speech’ geen mening is , maar gewoon haat. Probleem opgelost, denken ze.
Maar als haatzaaien haat is en geen mening, dan is het een emotie. Door campagne te voeren om haatzaaien te criminaliseren, willen aanhangers de staat de mogelijkheid geven emoties te monitoren. De president van de sociaal-democratische partij (SP) Christian Levrat zegt dat “het niet toegestaan mag worden om publiekelijk haat en agitatie op te roepen, want woorden volgen actie” Levrat gelooft dat de oorzaak van ‘haatmisdaden’ ‘haatzaaien’ is. Daarom moet men “het probleem tot de kern van het probleem brengen” en alle uitingen van haat jegens homo’s verbieden.
Sibylle Berg, een Duits-Zwitserse schrijfster en auteur van een dystopische roman , steunt de wet en vat de aanpak samen met haar Sibylline-proclamatie : “Woorden komen vóór daden!” Wat deprimerend dat dit nieuwe links het pad wil inslaan van de nachtmerrie van Orwell, door emoties te beheersen, en ook, zoals in de dystopie van “The Minority Report” van Philip K. Dick , zogenaamde ” pre- misdaden” wil nastreven, misdaden die nog niet zijn gebeurd.
Hoe gemakkelijk het is om nieuwe spraak uit te vinden
Bovendien is het gewoon niet waar dat haatzaaien gewoon haat is. De term “haatspraak” of “haatuitdrukking” zelf is de combinatie van emotie (haat) en de articulatie ervan in één mening, het samenvallen van passie en taalkundige betekenis, die culmineert in een verklaring (uiting / spraak). Anders zouden we evenzeer de overduidelijke onwaarheid kunnen beweren dat “liefde voor spraak” (hoe gemakkelijk het is om nieuwe gesproken woorden uit te vinden) en de uitdrukking “Ik hou van jou” geen meningen zijn.
Illiberale linksen begrijpen niet dat het haten van spraak , het monitoren van spraak en emoties, de echte schending van menselijke waardigheid is. Als deze nieuwe wet door het Zwitserse volk wordt aangenomen, betekent dit het einde van de tolerantie.
Verklaringen zoals “Alle homoseksuelen zijn varkens” of “Ik haat homoseksuelen” zijn perfect compatibel met tolerantie. Omdat iets tolereren ook kan betekenen dat je iets niet leuk vindt terwijl je het toch laat passeren of bestaan. Een fundamentalistische christen kan bijvoorbeeld wat de Bijbel over homoseksuelen zegt letterlijk nemen, zelfs homoseksuelen haten, maar ze nog steeds tolereren. Misschien vanuit een tegengesteld christelijk gevoel van morele plicht, vergeving, medelijden en naastenliefde. Daarom is het pure onzin in elk opzicht als de commissie “JA om te beschermen tegen haat” gelooft dat een hatelijke homofobe verklaring van een christen “niets te maken heeft met christelijke naastenliefde, noch met vrijheid van godsdienst of overtuiging”.
De waarheid zal zegevieren onder de toleranten
Een tolerant standpunt dat in het openbaar wordt geuit, staat in wezen open voor verandering. Waarom? Omdat onze tolerantie voor homofobe mensen bijvoorbeeld veronderstelt, wenst en veronderstelt dat ze kunnen veranderen. Omdat tolerante homohaatsers hetzelfde van ons zullen accepteren, botsen we in het debat en veranderen of verbeteren onze en hun meningen. En het is onze taak om homo-haters te tolereren, maar tegen hen te argumenteren om hen te overtuigen van onze opvattingen. De waarheid zal zegevieren onder de toleranten.
De censuur van Hate Speech legt een limiet op passies en overtuigingen, die ze tot het kookpunt verwarmt en de remmende, kalmerende, gezonde invloed verwijdert die zou zijn voortgekomen uit de dialoog met medeburgers. Het beperken van hun vrijheid van meningsuiting kan tolerantie drijven in de intolerantie van de politiek machteloze die tot zwijgen zijn gebracht.
Jodie Ginsberg van de Index on Censorship-organisatie , die werkt voor de vrijheid van meningsuiting, waarschuwt dat de verklaringen van de hatelijke nazi’s zijn gecensureerd in de Weimarrepubliek. Verre van de nazi’s te dwingen om te heroverwegen en hen te dwingen afstand te doen van hun vooroordelen, bevestigde dit hun vooroordelen, cultiveerde intolerantie en aangewakkerde haat. Ginsberg bekritiseert daarom “het verhaal, dat suggereert dat de opvattingen van extreemrechts openbaar worden gemaakt, rechtstreeks leidt tot veel meer geweld”.
“Tolerantie is de vervalsing van intolerantie”
Links haat, veracht en haat zijn rechtse tegenstanders, zoals de SVP, in het openbaar. Het probleem is echter dat het door het oproepen van censuur de traditionele basisprincipes van de linkse politiek volledig heeft verlaten en de fundamenten heeft overgenomen die door rechts worden vertegenwoordigd. Degenen die tijdens de Franse revolutie aan de linkerkant van het parlement zaten, realiseerden zich dat de staat gedwongen moest worden om niets te tolereren of te verdragen. Thomas Paine, een belangrijke Amerikaanse en Franse revolutionair, zei dat “de Franse grondwet de tolerantie en intolerantie heeft afgeschaft of verworpen en universele gewetensvrijheid heeft geïntroduceerd.” Volgens Paine zou het een dodelijke vergissing voor de vrijheid zijn als de staat, via een officieel beleid,
“Tolerantie is niet het tegenovergestelde van intolerantie, maar vervalsing. Beide zijn despotismen. De een neemt het recht op gewetensvrijheid in te houden, de ander het te verlenen. ” (Zie hier) . Een tolerante staat, benadrukte Paine, is als de paus, “die aflaten verkoopt of verleent.” Wat de paus of de staat tolereert en verleent, kan net zo gemakkelijk worden onderdrukt en weggenomen.
De Zwitserse ‘linksen’ willen echter bij wet wettelijke tolerantie afdwingen. Ze willen ‘homofobie’ censureren door middel van staatsintolerantie en daarmee homoseksuelen de paternalistische vervalsing van intolerantie verlenen, die ze bedrieglijk presenteren als ‘bescherming tegen haat’ en het pad van tolerantie. Paine en de revolutionairen herinneren ons aan het oorspronkelijke linkse principe dat echte vrijheid, evenals tolerantie, nooit door de staat kunnen worden bereikt, gegeven of gegarandeerd.
Wij Zwitsers moeten tolerantie toepassen en deze antitolerantiewet verwerpen. Als we dat doen, zullen we alle soortgelijke ‘hate speech’-wetten die in Zwitserland bestaan moeten afschaffen. Alleen zo kunnen we ruimte creëren voor tolerantie, debat en echte democratie.
Dit bericht verscheen voor het eerst op Novo-Argumente .
