Raad van Europa: geen verplichte vaccinaties en geen discriminatie van niet-gevaccineerde personen

Op 27 januari ondertekende de Raad van Europa Resolutie 2361, waarin staat dat vaccinaties in EU-lidstaten niet verplicht mogen zijn. Bovendien mogen niet-gevaccineerde personen op geen enkele manier worden gediscrimineerd. Dit maakt effectief een einde aan het idee van “vaccinpaspoorten”.

De resolutie gaat zo ver dat lidstaten zoals Zweden de opdracht krijgen om burgers actief te informeren over deze rechten. De resolutie werd genegeerd door reguliere politici en de media.

Veel burgers maakten zich zorgen over de vraag of de niet-geteste vaccins wel verplicht zullen zijn, aangezien dit al in verschillende landen is voorgesteld. In Zweden is dat echter niet het geval vanwege een wet die onvrijwillige medische ingrepen verbiedt. Maar ondanks deze wet konden regeringen zo’n sterke druk uitoefenen op hun bevolking, dat het bijna onmogelijk zou worden om te leven zonder te worden blootgesteld aan deze experimentele prik.

In Denemarken kan binnenkort een vaccinpaspoort vereist zijn om toegang te krijgen tot winkelcentra, sportevenementen en andere openbare plaatsen, openbaar vervoer of reizen naar het buitenland. Gelukkig maakt de Raad van Europa nu definitief een einde aan deze plannen, aangezien onvrijwillige medische experimenten verboden zijn door het Verdrag van Neurenberg.

De Raad van Europa is een intergouvernementele Europese samenwerkingsorganisatie met 47 lidstaten, die ondanks zijn naam en dezelfde vlag gescheiden is van de EU. Zijn resoluties zijn niet juridisch bindend, maar aanbevelingen aan de lidstaten worden bijna altijd opgevolgd. Zo heeft de regering onlangs, in november vorig jaar, voorgesteld om de Zweedse wetten te wijzigen als gevolg van het verdrag van de Raad van Europa inzake cybercriminaliteit.

De resolutie over gedwongen vaccinatie beschrijft in het kort de problemen veroorzaakt door de Covid-19 pandemie met de daaruit voortvloeiende werkloosheid, economische neergang en armoede. Het wijst er ook op dat er onder de Europese bevolking een zeker wantrouwen heerst ten aanzien van een gedwongen vaccinatieprogramma. De resolutie bevat verschillende aanbevelingen om tot een grote vaccininname te komen, maar ook iets onverwachts – namelijk duidelijke bepalingen daarvoor.

Punt 7.3 van de resolutie verplicht alle lidstaten ervoor te zorgen dat de burgers worden geïnformeerd dat vaccinaties tegen Covid NIET verplicht zijn (het enige woord dat in de hele resolutie in hoofdletters is geschreven) en dat niemand politiek, sociaal of anderszins onder druk wordt gezet om te worden ingeënt.

Ten tweede – minstens zo belangrijk – moeten de lidstaten ervoor zorgen dat niemand wordt gediscrimineerd omdat hij niet is gevaccineerd vanwege mogelijke gezondheidsrisico’s of omdat de persoon gewoon niet gevaccineerd wil worden.

Dat laatste is vooral interessant gezien de huidige propaganda van vaccinatiepaspoorten door de systeemmedia en verschillende Europese regeringen, die volgens hen noodzakelijk is. De Zweedse regering maakte op 4 februari bekend dat ze besloten heeft een digitaal vaccincertificaat in te voeren dat tegen de zomer klaar zal zijn. Maar waar moet het dan voor worden gebruikt als het illegaal wordt om iemand te discrimineren die het niet heeft?

Toen de Zweedse regering op 29 januari de belangrijkste zaken uit de wintersessie van de Raad van Europa op haar website samenvatte, werd dit – verreweg de belangrijkste in de hele resolutie – niet in één woord genoemd. Het is niet moeilijk te begrijpen waarom, gezien de ongekende propaganda voor massale vaccinaties van de Zweedse regering en niet in de laatste plaats de systeemmedia, die wordt opgeblazen tot niveaus die zelfs in oorlogstijd niet eerder werden gezien.

In Duitsland dringt de Beieren-premier Söder (CSU) op dezelfde manier aan op verplichte vaccinaties voor bepaalde beroepsgroepen, bijvoorbeeld in de verpleging. En hij heeft zelfs een beroep gedaan op de Duitse Ethische Raad om hem hierbij te helpen. Er gaan inderdaad geruchten dat Söder smeergeld krijgt van farmaceutische bedrijven.

Volgens het Verdrag van Neurenberg kunnen experimentele vaccins worden gezien als een experiment op de bevolking. In het geval van ModeRNA’s en Pfizer’s mRNA-jabs, zijn ze nooit eerder getest.

Het verdrag bestaat uit tien punten en het eerste bepaalt: De vrijwillige toestemming van de proefpersoon is absoluut noodzakelijk. Maar de vraag blijft: is het echt vrijwillig als je niet mag werken, de kinderen niet naar school mag sturen, reizen of zelfs het winkelcentrum mag bezoeken als je je niet onderwerpt aan de experimentele vaccins?

Het vijfde punt luidt: Er mag geen experiment worden uitgevoerd als er reden is om aan te nemen dat de dood of invaliderend letsel zal optreden. Talloze gezondheids- en controleautoriteiten in verschillende landen gaven aan hoe ze verwachtten dat dit op vrij grote schaal zou gebeuren. Er zijn al sterfgevallen gemeld als gevolg van de vaccinaties, onder meer bij de CDC van de US Public Health Agency.

Lezers moeten de informatie op hun smartphone downloaden om bij de hand te hebben wanneer het nodig is om regeringsfunctionarissen te herinneren aan de richtlijnen van de Raad van Europa .