Speelt de Rabobank een dubbelrol in de stikstofcrisis die heerst in de agrarische sector? Daar waar veel boeren een rekening hebben bij de bank die in 1972 voortkwam uit de Boerenleenbank. Heeft de Rabobank zich in een netelige positie gemanoeuvreerd en moet ze waken voor een absolute ondergang?
Een vraag die een antwoord behoeft plus een oplossing ingeval het mis gaat. Zelf heb ik bij die bank een betaalrekening lopen met daaraan gekoppeld een spaarrekening. In deze hachelijke monetaire tijd met onvoorspelbare ontwikkelingen ben ik zuuneg op m’n spaarzame centen die op de bank liggen weg te rotten door misdadig lage rentetarieven in een tijdperk met extreem hoge inflatie. We leven in een tijd met een overspannen financiële sector waarin geld de verkeerde kant op stroomt.
Lege rekening
Het liefst zou ik m’n geld van de rekening halen en thuis bewaren maar ik bezit helaas geen pakhuis zoals in het stripverhaal van Donald Duck waar het pakhuis van oom Dagobert Duck tot de nok gevuld was met blinkende munten. In deze tijd van elektronisch bankieren zijn we gebonden aan een digitale bankrekening die we helemaal vol kunnen laten lopen zonder dat ie overloopt. Helaas ken ik dat probleem niet want bijna dagelijks zijn er automatische afschrijvingen of pinbetalingen afkomstig van terrasjes wanneer ik weer eens ben vergeten meer contanten mee te nemen omdat ik maar niet kan wennen aan die hoge inflatie.
Dat moet snel afgelopen zijn anders loopt mijn Raborekening helemaal leeg. Dat zou de Rabobank een worst wezen want er zijn wel meer rekeninghouders. Maar hoe lang nog? Sinds de bekendmaking van de stikstofplannen van het Kabinet met het beruchte stikstofkaartje lijkt de agrarische sector sterk uit te gaan dunnen met mogelijk grote gevolgen voor de oorspronkelijke Boerenleenbank.
Onder druk van DNB
Er gaan geruchten dat veel agrariërs, maar ook sympathiserende burgers, hun Raborekening opzeggen en naar een andere bank overstappen. De reden is dat veel boeren bericht ontvangen dat hun boekwaarde op de balans wordt afgewaardeerd met de betwiste stikstofkaart. Ook krijgen veel boeren geen krediet meer omdat winstverwachtingen neerwaarts worden bijgesteld. Kortom, de Rabobank krijgt een flinke dreun als er een leegloop op gang komt. De directie, met Barbara Baarsma voorop, krijgt veel verwijten omdat ze de boeren bewust dwars zou zitten, hoewel mij dat niet helemaal correct lijkt.
De bank is aan zichzelf verplicht om ook haar eigen balans in de gaten te houden. Die zou in onbalans raken als boeren met hun kredietwaardigheid onder water komen te staan, ‘ondanks de droogtecrisis.’ Daarom waarderen banken de balans(boekwaarde) van risico lopende agrarische bedrijven af. Dat is conform de regels van DNB(De Nederlandsche Bank).
Alleen geld telt
Het probleem bij de Rabobank is dat veel particulieren de boeren steunen in hun verzet tegen de stikstofplannen en de oproep volgen om hun Raborekening op te zeggen. Ik zou graag willen horen hoeveel rekeninghouders intussen zijn overgestapt. Niet dat ik zelf overweeg over te stappen want ik begrijp de handelwijze van de bank maar krijg twijfel over de stabiliteit. Zoals verstandige rekeninghouders doen heb ik ook een rekening bij een andere bank zodat mijn saldo, voor wat het waard is, in een milliseconde via een digitaal lijntje zomaar bij een andere bank in de digitale kluis staat.
De reden dat ik de Rabobank in de schijnwerpers plaats is omdat zelfs de politiek leider van de BBB(Boer Burger Beweging) heeft aangegeven alle rekeningen van haarzelf en de partij weg te halen bij de Rabobank. Dat zou een extra zetje kunnen zijn. Van der Plas vindt dat de bank discrimineert. Dat mag iedereen vinden, maar zelf betwijfel ik of dat de reden is. Systeembanken zijn wat dat betreft allemaal hetzelfde, niet de poppetjes tellen maar alleen het geld telt.
Lagarde in spagaat
Nederlandse banken zijn strikt gebonden aan de regeltjes van DNB en de ECB. Ze zijn onderdeel van het fiduciair geldsysteem en volgen het monetaire beleid dat puur gericht is op zelfbehoud en bancaire verdienmodel. Al jarenlang is er sprake van (omgekeerde) bankroof. Banken beroven ons letterlijk van ons spaargeld door een extreem lage rente te vergoeden terwijl de inflatie momenteel 10 procent hoger ligt dan de spaarrentetarieven. Interen is pure bankroof. Wij rekeninghouders zijn onmachtig omdat we nu eenmaal een betaalrekening moeten hebben. De Sociale Verzekeringsbank bezorgt mijn AOW namelijk niet aan huis.
Het gaat weer spannend worden aan het bancaire front. Soms kan 1 bank de aanleiding geven tot een bankencrisis als iedereen zich gaat focussen op de monetaire crisis. Rente tegenover inflatie. De ECB zal de rente aanzienlijk moeten verhogen om de inflatie af te remmen. Dan gaan banken wankelen doordat bij hoge rentetarieven minder krediet wordt verstrekt en komt hun verdienmodel onder druk. Dat weet ook madame Lagarde van de ECB, ze ligt in spagaat. Gezien haar leeftijd(66) zal haar souplesse tekort schieten en zal er de nodige spierpijn ontstaan, in figuurlijke betekenis. Dat zal de nodige therapie vereisen, en wel voor de hele bancaire sector, in letterlijke betekenis.